First Love รักแรกกระแทกใจ ยัยบ้าพลัง

-

เขียนโดย สปอนจ์บี๋

วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.44 น.

  3 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,861 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เปิดตัวแฟนหนุ่มป๊อป ><

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

          ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับ มัวแต่คิดอะไรก็ไม่รู้บ้าบอชะมัด ฉันดูนาฬิกาอีกที เฮ้อ หกโมงเช้าชะที รีบไปอาบน้ำไปเรียนดีกว่า

 

          ณ เซนต์คาทอลิก

          "หึ้ย พี่คนนี้นี่นะ แฟนพี่เต แหวะไม่เห๊นจะเหมาะกันเลย"

          "นี่หรอแฟนพี่เต ฉันว่าไม่น่าใช่นะ"

          "แกรรรรๆ แฟนพี่เตใช่คนนั้นไหม"

          "แฟนพี่เตไม่เห็นสวยเลย ทำไมพี่เตเลือกแบบนี้นะ"

          บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ...

 

          เกิดอะไรขึ้นกะฉัน ปกติมาโรงเรียนไม่ยักกะมีใครสนใจ แต่วันนี้มีแต่คนมอง ซุบซิบอะไรเกี่ยวกับไอ่รุ่นพี่เต บางคนนี่แทบจะเดินมาตบฉันเลยนะเนี่ย โอ้ยยยยย! ชีวิตฉันทำไมถึงได้เป็นแบบนี้

         

                    ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด ติ๊ดติ๊ด ''''

          "ว่าไงพู่?"

          "แกมาที่บอร์ดใหญ่ เดี๋ยวนี้เลยริน"

          "มีอะไรที่บอร์ด?"

          "มาดูเอง เร๊วๆ"

                     ติ๊ด! 

 

           ฉันวิ่งไปทันทีที่นางโทรมาทำเสียงร่าเริงใส่ฉัน ทำไมนางแปลกๆ

           "ไหนมีอะไร" ฉันถามขณะที่นางยืนยิ้ม

           "เข้าไปดูเองสิเพื่อนรัก"

           "ถอย ถอย บอกให้ถอยโว้ยยยยยยยยยยยย" สิ้นเสียงฉันคนที่มุงดูอยู่กระเจิงไปไหนกันหมดก็ไม่รู้ว่ากลัวหรือตกใจเสียงฉัน

 

                                    ประกาศ!

              สองคนนี้เป็นแฟนกันนะค่ะ พี่น้อง เซนต์คาฯ

             พี่เตชิหนุ่มป๊อปอันดับหนึ่ง กับ พี่คีริน ม.5/3

                               ขอให้พี่ทั้งสองรักกันนานๆนะค่ะ <3

 

                                                >> พิมมี่ <<

 

            "เห้ยยยยยย ! ไอ่พู่ แกมาช่วยฉันดึงกระดาษพวกนี่ทิ้งหน่อยสิวะ"

            "แกดึงไปก็เท่านั้นว่ะ ริน มันมีอยู่เต็มโรงเรียนไปหมด ไม่ใช่แค่บอร์ดนี่"

            "โธ่โว้ยย! ใครมันเล่นอะไรบ้าๆเนี่ยะ" ฉันโว้ยวายลั่น 

            "แต่แกก็เป็นแฟนพี่เตเค้าจริงๆนิ แกจะไปกลัวทำไม" ดูนางไม่มีทีท่าอารมเสียแหมแต่น้อยเรยจ้า เพื่อนบ้าเอ้ย

            "แต่มันเป็นแค่ข้อตกลง!!"

            "เอาน่า! จะเป๊นอะไรก้ชั่งแต่ตอนนี้แกเป็นแฟนพี่เต โอเค้?" 

            "หึ้ย! อารมเสียชะมัด"

 

            "อารมเสียอะไรหรอคับที่รัก" สะ สะเสียงหมอนั้น

            "นายเล่นบ้าอะไรเนี่ยะ !?" ฉันโว้ยวายใส่เค้า

            "ก็เราเป็นแฟนกันนิ ที่รักอย่าทำหน้าแบบนี้สิคับ ไม่น่ารักเลยนะ" กรี๊ดดดดดดด! หมอนี่จับแก้มฉัน มันมากไปแล้วโว้ยยย

 

            หมับ!

            "จะใช้กำลังทำร้ายแฟนตัวเองอีกแล้วหรอ ?" รู้ทันอีกแล้ว โอ้ยทำไมหมอนี่มันกวนประสาทฉันนักนะ

            "ปล่อย-มือ-ฉัน"

            "เอาล่ะทุกคนครับ เธอคนนี้คือแฟนผม และผมคือแฟนเธอ ต่อไปนี้ผมไม่โสดแล้วนะคับ ถ้าน้องๆ คนไหนเข้าไกลผมมากๆ ผมไม่รับประกันนะคับ คงเห็นๆกันแล้วว่าที่รักผมชอบใช้กำลัง" มาหยักคิ้ว กะตุกยิ้มหาป้านายรึไงฟ้ะ ฉันโมโหนายอยู่นะเฟ้ย ไอ่บ้าเต

            "กรี๊ดดดดดดดด! ไม่จริงใช่ไหมค่ะพี่เต พี่เตไม่ได้ชอบ ไม่ได้รักยัยคีรินใช่ไหมค่ะ? กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด " เฮอะ! เสียงกรี๊ดสิบแปดหลอดของหลอนทำเอาฉันต้องอุดหู

            "ยัยขี้ลิง เธอช่วยเล่นให้มันสมบทบาทหน่อยจะได้มั้ย หรือจะให้ฉันเก็บค่าชดใช้เทอเป็นเงินฮ่ะ?" หมอนั่นกระซิบขู่ฉัน อีกแล้ว เฮ้อ! เอาก้เอาว้ะ

            "หยุดกรี๊ด กะดี๊กะก๊ากันสักที หมอนี่เป็นแฟนฉัน ใครห้ามเข้าใกล้หรือมายุ่งวุ่นวาย ไม่อย่างงั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน" สิ้นเสียงฉันชะนีบางตนก้ร่ำไห้ออกมา ดูๆไปก้น่าเห๊นใจคนที่ชอบนายนี่จิงๆนะ

 

            #ห้องเรียน

            "ริน เทอคบกับพี่เตตั้งแต่เมื่อไหร่?"

            "ริน เทอไม่ได้รักพี่เตจิงๆใช่ไหม?"

            "ริน เทอไม่ได..."

 

             ปั้ง!!!

            "หยุดมาถามฉันทีสิโว้ยยย เด่วแม่ก้ฟรีคลิกให้สะหลอก น่ารำคานจิงๆพวกอยากรู้เนี่ย หมอนั้นพูดอะไรไป นั้นแล้ะความจิง จบนะ! ถ้าใครมาถามฉันอีก อย่าหาว่าไม่เตือน" 

 

           "ไอ่ริน แกโอเคนะ" นางที่สีหน้าตอนนี้เดาไม่ออกว่ายังไง คงเห๊นใจฉันละสิ หึหึ

           "ฉันอยากฆ่านายนั้น ชะมัด"

           "เอาน่า แรกๆแกคงไม่ค่อยชินนะ อย่าลืมสิรถหมอนั่น เกือบ สิบล้านเชียวนะ" เฮ้อออ ถ้าฉันมีเงิน สิบล้านนะฉันจะเอาปาหัวนายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ไอ่บ้าเต

 

            $# ติ๊ดติ๊ด #$

           ฉันจะไปรอเธอหน้าห้องเรียนอีกสิบห้านาทีนะ ฉันไม่มีเรียนแล้ว

                                                                         เตชิ

 

          ฉันแอบยิ้มในใจกับข้อความในจอไอโฟนของฉัน จนนางสังเกตได้

 

         "ฮั่นแน่ ! ฉันว่าแกต้องมีซัมธิงรองกะรุ่นพี่เตแน่ๆ ไอ่ริน"

         "ป๊าววว ไม่มีอะไรนอกจากข้อตกลง" ฉันตอบเสียงสูง

         "โอเคๆ แต่ระวังแพ้ใจตัวเองนะจ้ะ เพื่อนเลิฟ"

         "ไอ่พู่!!! ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่มีทางชอบไอ่กวนประสาทนั้นน่ะ"

         "แล้วฉันจะคอยดู ><"

 

         หลังเลิกเรียนไอ่บ้าเตมารอฉันหน้าห้องเรียนจิงๆ แถมเสียงกรี๊ด ซุบซิบก้มีไม่ขาดสาย คนที่เดินผ่านไปผ่านมามองนายนั่นตลอดเหมือนกัน

 

          "ไอ่ริน ฉันกลับก่อนนะ เฮียพุมารับวะวันนี้"

          "ฉันไปด้วยดิ" ฉันทำหน้าอ้อนวอนมันสุดฤทธิ์

          "แฟนแกมารอแล้ว ฉันไปนะ เดี๋ยวโดนเฮียด่า" นางวิ่งไปแล้วจ้า รักฉันมากกก

 

          "ทำไรชักช้าน่ะ ยัยขี้ลิง รอนานเป็นบ้า" หมอนั้นบ่นอุบอิบ

          "ใครใช้ให้มารอ ?" ฉันสวน

          "มารอแฟนต้องมีใครใช้ด้วยหรอจ้ะ" ดูทะน่าทำตาหน้าต่อยชะมัด ฮึ้ยยย!

          "หยุดพูด แล้วหลีกไปฉันจะกลับบ้าน"

          "ฉันจะไปส่ง"

          "ฉันไปเองได้"

          "นี่เทออย่าดื้อนักเรยน้า" 

          "เออๆ ก้ได้ๆ แค่วันนี้วันเดียวนะ" ฉันใจอ่อนจนได้ ไม่รุ้ทำไมเหมือนกัน

 

          "ส่งฉันแค่นี้พอ" ฉันบอกมาเดินมาถึงหน้าปากซอยบ้าน

          "ตามใจ แค่นี้ก้แค่นี้ เดี๋ยวคืนนี้ฉันโทรหานะ"

          "โทรมาทำไม ?"

          "เราเปนแฟนกันนิ" คำก้ แฟน สองคำก้แฟน มันแค่ข้อตกลงเว้ย

          "คำว่าแฟน ใช้แค่ใน รร พอมั้ง" ฉันกอดอกตอบใส่หน้าหมอนั้นไป

          "เอ๊! ค่ารถฉันเท่าไหร่กันน้าาาาา"

          "นายอย่ามาขู่ฉันนะ"

          "งั้นก้ตกลง เดี๋ยวฉันโทรหานะ คืนนี้"

          "อื้ม"

          "งั้นฉันกลับละนะ"

          "อื้ม" แล้วหมอนั่นจะกลับยังไงละน่ะ "ดะ เดี๋ยวๆ นายกลับยังไง"

          "ฮ่าๆ เทอเปนห่วงฉันหรอ ?"

          "อย่านอกเรื่อง ฉันถามว่านายกลับยังไง"

          "แท๊กซี่"

          "งั้นก้ไปได้ละ"

          "จ้ะ ที่รัก"

 

          คืนนี้ฉันคุยโทรสับกับหมอนี่นานชะมัด ดูๆไปหมอนี่ถึงจะกวนประสาท แต่ก้ไม่ได้พิษสงอะไรนิ่ พรุ่งนี้วันเสาร์ฉันจะนอนให้ยาวเลย แต่พรุ่งนี้หมอนั่นชวนฉันไปดูหนังนิ ฮ่าๆ ไม่เห็นจะกลัว ฉันไม่ไปสะอย่าง ปิดเครื่องนอน ดีกว่า หมอนั่นก้ติดต่อฉันไม่ได้แล้ว รู้สึกชนะยังไงแปลก ฮ่าๆๆๆๆ

 

           #Teachi..

           พรุ่งนี้ผมชวนเทอไปดูหนัง ผมไม่รู้ว่าเธอรู้สึกแปลกๆกับผมบางรึป่าว แต่ผมว่าผมรู้สึกยังไงพิกล ไม่รู้สิบางทีอาจจะยังเขินๆเทออยู่ก้ได้ ผมรู้ว่าพรุ่งนี้เป๊นวันหยุด แล้วเทอก้คงไม่ไปดูหนังกับผมแน่ๆ ชมพู่บอกผมว่าเธอนอนตื่นสาย วันเสาร์อาทิต แล้วอีกอย่างเธอชอบปิดเครื่องเวลานอนเพราะจะได้ไม่มีใครกวน 

           คงสงสัยใช่มั้ยว่าผมรู้จักกับชมพู่ได้ไง เพราะเธอคือแฟนไอ่มิกเพื่อนผมไงล่ะ เป็นแฟนที่แปลกๆนะ เจอหน้ากันชอบกัดกัน แต่พออยู่ด้วยกันสองคนสวีทจนหมดขึ้น คงไม่อยากให้ใครรู้ละมั้งว่าคบกันน่ะ จริงๆผมก้ไม่รุ้ แต่อยู่ดีๆไอ่มิกมันก้บอกผมเองเฉยๆ ผมเลยถามมันกะชมพูว่า คีรินรู้เรื่องของมันสองคนไหม ชมพู่ตอบว่าไม่ แถมชมพู่ยังเชียร์ผมให้รักเธอจิงๆสะอีก ชมพู่บอกที่อยู่ บอกทุกอย่างเกี่ยวกับเธอให้ผมรู้ และผมก็จะมันได้ทุกอย่าง

           ถ้าพรุ่งนี้เธอไม่ตื่น ฉันโทไปไม่ติด เดี๋ยวเธอก็จะรู้ว่าฉันจะทำอะไร ฮ่าๆๆ ^^ 

 

**** อ่านแล้ววิจารณ์ด้วยนะค่ะ จะนำมาปรับปรุงแก้ไขค่ะ ****

 

 

          

    

     

   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา