storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

                                             12

22.00 A.M.

โอ้ย.......ทำไมปวดหัวอย่างนี้นะจำได้ว่าตอนนั้นเปิดกล่องของขวัญอยู่แล้วเปิดเจอ.......หัวใจจากนั้นก็...... ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมมองรอบๆก่อนจะถามลอว์ที่นั่งอ่านหนังสือเล่มหนาเท่าเอกสารปึกนึงว่า

"นี่ลอว์ใครเป็นคนให้กล่องนี่กันแน่?"

"......"

"นายใช่ไหม?"

"......"

"นายอย่ามัวแต่เงียบได้ไหม!?"นามิตะโกนเสียงดัง

"ฉันไม่รู้"

"...จริงๆนะ?"

"......"ถึงจะไม่ได้คำตอบแต่นามิพอจะเดาได้ว่าเขาตอบว่า'ใช่'

"เฮ้อ....เอาเป็นว่าไม่รู้ไม่เห็นก็แล้วกัน U_U"ถึงจะอยากรู้ก็เถอะว่าใครเป็นคนทำหน่ะ-*-แต่ตอนนี้รู้สึกว่าลอว์ดูผิดปกติไปตั้งแต่ฉันตื่น แถมจ้องฉันด้วยสายตาเย็นชามากกกกกกก

"ลอว์....มีอะไรรึเปล่า?o-o"

"เปล่า"

"แน่ใจ?"

"เออ - -"

"แล้วไป"ลอว์พึ่งนึกบางอย่างได้จึงพูดกับนามิว่า

"คุณผู้หญิงฉันลืมบอกเธอไปว่าวันนี้ต้องอยู่เวรจนถึงเที่ยงคืนแล้วค่อยกลับ - -"

"ห๊ะ!เที่ยงคืน!!!o[]o"นามิลุกขึ้นมองนาฬิกาแล้ววิ่งไปเปิดประตูก่อนจะพูดว่า

"ตายแน่ฉัน!!!!!"ตายแน่ๆๆๆๆๆๆอ้ากกกกกกกกกก!!!!o[]o

ฉันรีบวิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิต เอาวะ!ชนใครไม่สนแม่งแล้ว!(อ้าว//คนเขียน)

ตึกๆๆๆๆตุ้บ!!

"กรี๊ดดดดด!!!"ฉันเดินสดุดอะไรเข้าสักอย่างก่อนที่ถูกประคองอย่างนิ่มนวลด้วยใครบางคนฉันที่หลับตาปี๋แอบลืมตาข้างนึง ไอ๊หยา~ใครหว่าo-<ก็พบคางเรียวๆใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรผมสีทองลอนยาวสลวยเจ้าตาสีน้ำเงินอ่อนคู่นั้นนั่นก็คือ......

"คะ...คาเวนดิจo-o"

"เป็นอะไรไหมนามิจัง? o-o"

"อะ...อืมไม่เป็นไร ^_^V"ฉันค่อยๆออกไปจากอ้อมแขนของเขา

"งั้นเหรอ"ฉันรู้สึกว่าสายตาของนางพยาบาลทั้งหลายกำลังจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาอาฆาตสุดๆ 

ชิ้ง-_-+

ฉันมองไปที่นางพยาบาลคนนึงที่แอบอยู่ที่เสาต้นนั้นหล่อนมองฉันด้วยสายตากล้าๆกลัวๆ พอรู้ตัวว่าฉันจ้องอยู่เลยลุกลีลุกลนก่อนที่จะหนีไป

"นี่นามิจังขอผมคุยแบบส่วนตัวหน่อยได้ไหม?"

"อืม ได้สิ"ฉันตามคาเวนดิชไปที่ห้องของเขา

ปัง

"เอ่อ...มีอะไรหรอ"

"นามิจังวันพรุ่งนี้ไปสวนสาธาราณะกันไหม?"สวนสาธาระ?!o-oแล้วงานละ?

"แล้ว..."

"ไม่เป็นไร ฉันขอ ผอ.แล้ว"

"อืมได้สิ"

"พรุ่งนี้ตอน9โมงเช้านะนามิจัง ^ ^"

"จ้า"จากนั้นฉันก็เดินออกไป

ปัง!

หลังจากนั้นนางพยาบาลคนนั้น(คนที่แอบข้างเสาอะ)ก็เดินเข้ามาแล้วพูดว่า

"คะ..คะ คุณนามิคะ!ฉันขอเป็นเพื่อนกับคุณ ดะ...ได้ไหมคะ?!o-o"......(เงิบ)เฮ้ย!นามิอย่าเงียบดิตอบเค้าไปดิ!

"เอ่อ ได้สิคุณ.....เอ่อ..."ชื่ออะไรฉันยังไม่รู้เลย

"อะ....แอนนา ซินดี้ คะ"

....................................................................................................................

ขั้นแปป แนะนำตััวละครใหม่

ชื่อแอนนา ซินดี้ (คิดเอง)

อายุ 22

อยู่แผนกให้ยา(แผนกของซิลเวอร์)

นิสัยขี้แย ตื่นตกใจง่าย ขี้อายมากกกกก ชอบยิ้มมากกกก(เวลาโกรธเปลี่ยนจากยัยขี้แยกลายเป็นซาตาน )(อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ//ซินดี้)

ซินดี้ :ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะทุกคน  เอ่อ....ขอฝากเนื้อฝากตัวนะคะ

....................................................................................................................

 "ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

"อะ อืม"เอ....รู้สึกว่าจะลืมอะไนน้า.....ทะเที่ยง!คืนกรี๊ดดดดดดด!!ฉันวิ่งออกไปก่อนที่จะหยุดอยู่หน้าโทรศัพท์

.......................................................................................................

ขอจบตอนนี้ก่อนเด้อ

 แจ้งเรื่อง เรื่องนี้ต้องอ่านนะคะ

(ช่วงนี้จะค่อยๆอัพทีละนิดทีละหน่อยโปรดรอ และทำใจ เพราะตอนนี้เครียด&ซีเรียสเรื่องสอบมากถ้าอัพช้าโปรดอ่านเรื่องอื่นก่อนนะคะ ถ้าไม่พอใจก็..........(เซ็นเซอร์เพราะไม่อยากพูดคำหยาบ)โปรดเข้าใจด้วยถ้าว่างจะมาต่อกันอีกยาวคะที่มาแจ้งอีกเพราะว่ามีคนมาทวงอะคะ ขอบคุณคะ จากคนเขียนนิยายเรื่องนี้)

                                 เดี๋ยวอัพต่อจร้าาาา

แจ้งข่าวล่วงหน้า

ไรท์ขอแจ้งว่าอาจจะไม่ได้แต่งนิยายเดือนหน้าเพราะการบ้านเยอะมากราวกับไต้ฝุ่นเกย์(เข้าใจหาชื่อนะ -*-)และอาจจะเข้าเว็บไม่ได้อีกพักใหญ่เนื่องจาก6อาทิตย์ที่แล้วไรท์เข้าไม่ได้เลยใครที่ติดตามนิยายอยู่ก็ขออภัยที่อัพช้าเพราะการบ้าน อยู่ป.6ก็อย่างนี้แหละต้องสอบ ติวฯลฯแต่ว่าไรท์จะพยายามมาอัพต่อแล้วกันถ้ามีโอกาสTwT

อันนี้แถม