My Love is Fariy ขอโทษทีแฟนผมเป็นนางฟ้าตกสวรรค์

9.8

เขียนโดย เอมิ

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.44 น.

  11 chapter
  17 วิจารณ์
  14.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) บทที่7:เพื่อนสนิท(2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Time:12.00น.

~โรงอาหาร~

             ฉันกับอลิซต่างแยกย้ายกันไปซื้ออาหาร ฉันเดินไปต่อคิวซื้อสุกี้น้ำใส่ถ้วย ใส่ไข่ ใส่หมูน่าอร่อยที่สุด >< เย้!ในที่สุดก็ถึงคิวฉันแล้ว^^"ป้าคะเอาสุกี้น้ำถ้วยนึงค่ะ ใส่ผักกาด เห็ดเข็มทอง ไข่ หมูสับกับหมูชิ้น แล้วก็ข้าวสวยถ้วยนึงค่ะไม่ใส่น้ำจิ้มนะคะ" ป้าคนขายยิ้มบางๆให้ก่อนจะหันไปทำให้ สักพักนึงอาหารที่สั่งก็มาวางตรงหน้าฉัน กลิ่นหอมๆโชยมาแตะจมูกโหย น่ากินอ่า ฉันยิ้มพร้อมจ่ายตังค์ให้ป้าและกำลังจะหยิบชามสุกี้พร้อมข้าวสวยร้อนๆไปแต่....มือของใครก็ไม่รู้หยิบไป??ฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นผู้หญิงคนนึงน่าจะรุ่นเดียวกัน แต่งหน้าทาปากแบบเปรี้ยวๆแต่หน้าตาของSheนั้นบูดบึ้ง อาจจะเป็นเพราะหิวล่ะมั้ง แต่นั่นไม่สำคัญรู้แต่ว่ายัยผู้หญิงหน้าสวยคนนี้ขโมยสุกี้สุดที่รักของฉันไป! "นี่เธอ มาหยิบชามอาหารของคนอื่นได้ไงห๊า" ฉันตะโกนอย่างเหลืออด "อะไร้?นี่มันของๆฉัน ฉันมาก่อนเธอ ฉันจองชามนี้แบบนี้ไว้กับคุณป้าย่ะ! อ้อที่สำคัญฉันเป็นแฟนใครรู้มั้ย ฉันน่ะแฟนไทม์ไลน์ ลูกชายเจ้าของโรงเรียนนี้ย่ะ!" ยัยนั่นพูดแบบสบายๆ อ๋อนี่แฟนนายไทม์หรอ? ก่อนที่ความอดทนของฉันจะถึงขีดต่ำสุดก็มีเสียงห้าวๆของใครบางคนดังขึ้น "นี่ยัยเมล่อน ฉันเห็นนะ เธอน่ะพึ่งจะลงมาเอง แล้วจะมาก่อนเธอคนนี้ได้ไง?"ผู้หญิงหน้าหมวยๆคนนึงชะโงกหน้าออกมาจากแถว อ๋อยัยหน้าด้านคนนี้ชื่อเมล่อนหรอ "แล้วไงยะ"เสียงแปร๋นๆของเจ้าหล่อนเถียงกลับมา "คืนชามสุกี้ให้เค้าซะไม่งั้น เจอดีแน่"เธอคนนั้นก้าวออกจากแถวมาพร้อมกำหมัดหน้าตาดุเอาเรื่อง "หนอย ฝากไว้ก่อนเถอะ"ยัยเมล่อน ทำหน้าบูดก่อนจะนิ่งๆแล้วค่อยๆยิ้มออกมา "อ๋อ จะให้คืนหรอ..ได้"ยัยนั่นเทชามสุกี้กับขาวลงบนพื้น ก่อนยักไหล่ไม่แคร์เดินออกไป ฉันอ้าปากค้างอย่างตื่นตะลึง ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆฉันพร้อมแตะบ่าฉํนเบาๆ"ไม่เป็นไรนะ"เสียงนั้นอ่อนโยนมาก  "อะ อืม"ลำคอฉันแห้งผากด้วยความเสียใจที่สุกี้ชามโตที่เราเสียตังค์และอุตส่าห์ต่อแถวมาด้วยความลำบากถูกเททิ้งต่อหน้าต่อตา "อย่าทำหน้างั้นสิ ฉันเองก็ไม่ได้กินเหมือนกันนะ"เธอคนนั้นพูด แล้วฉันก็เห็นอลิซวิ่งเข้ามา "นาเดียๆ เกิดอะไรขึ้น อะ อ้าวมีเรีย"เสียงของอลิซพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงระคนแปลกใจ "เธอชื่อมีเรีย/นาเดียหรอ?"เราทั้งคู่พูดพร้อมกัน "อะ เอ่อจ้ะ"ฉันตอบ "สวัสดีฉันชื่อมีเรียน่า เรียกสั้นๆว่ามีเรีย ก็ได้นะ เธอโอเคมั้ย"มีเรียถามด้วยความห่วงใย "โอเคจ้ะ ฉันชื่อธิดารัตน์ ชื่อเล่นชื่อนาเดีย เรียกสั้นๆว่าเดีย ก็ได้จ้ะ"ฉันตอบ "แล้วมันเกิดอะไรขึ้นหรอ"อลิซถามอย่างแปลกใจ "คืออย่างงี้"มีเรียเริ่มเล่าให้ฟังจนจบ "อ๋อ แล้วที่นี้พวกเธอจะทานอะไรกันดีล่ะเหลือเวลาแค่40นาทีเอง?"อลิซถามด้วยน้ำเสียงตึงเครียด ฉันกับมีเรียมองหน้ากันโดยที่หน้าของเราทั้งคู่นั้นมีเม็ดเหงื่อเม็ดเป้งๆไหลออกมาทั้งคู่ "เอ่อ มีอะไรให้ดิฉันช่วยมั้ยคะ?"เสียงหวานๆของใครบางคนดังขึ้นเมื่อหันไปก็เห็นสาวน้อยผมประบ่าหน้าตาหวานแหววคนนึงเดินมา "สวัสดีค่ะ คุณอลิซเซีย"เธอคนนั้นค้อมหัวให้อลิซนิดๆ "เอ่อ จ้ะนี่มีเรีย นาเดีย คนนี้ชื่อเบลล่าจ้ะเป็นประธานนักเรียนที่ดูแลเรื่องโภชนาการของโรงเรียน เบลล่า นี่นาเดีย และนี่มีเรียจ้ะ"อลิซแนะนำพวกเรา3คนให้รู้จักกัน "สวัสดีจ้ะ/ค่ะ"พวกเรา3คนกล่าวทักทายกันพร้อมยิ้มให้กัน "ดิฉันชื่อเนมิกาค่ะ เรียกสั้นๆว่าเบลล่าหรือเบล ก็ได้ค่ะ ดิฉันเป็นประธานนักเรียนค่ะ มีอะไรให้ดิฉันช่วยเหลือมั้ยคะ คุณนาเดีย คุณมีเรีย"เบลล่าถามพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจและเป็นมิตร "เอ่อ จ้ะ เราชื่อมีเรียน่า เรียกสั้นๆว่ามีเรียจ้ะส่วนนี่ชื่อธิดารัตน์ หรือนาเดีย เรียกสั้นๆว่าเดีย"มีเรียแนะนำตัวเองพร้อมฉันให้เบลล่ารู้จัก "เราถูกเมล่อนแซงแถวแล้วเทสุกี้น้ำพร้อมข้าวของเราทิ้งมีเรียก็เลยออกจากแถวมาช่วยเราทำให้พวกเรายังไม่ได้ซื้ออะไรมาทานเลยจ้ะ"ฉันตอบ มีเรียก็พยักหน้าตามไปด้วย เบลล่าทำหน้าครุ่นคิดก่อนยิ้มข้าวกล่องออกมาสองกล่องจากกระเป๋า"นี่จ้ะข้าวกล่อง ของฉันเองจริงๆฉันเตรียมมาทานกับคุณครูจ้ะแต่ว่าท่านไม่อยู่ฉันเลยซื้ออะไรมาทานเองพึ่งจะนึกได้ว่าเอาข้าวกล่องมา นี่กล่องนี้มีข้าวผัดปู ส่วนกล่องนี้เป็นข้าวลาบหมูจ้ะ"ฉันกับมีเรียยิ้มอย่างดีใจพร้อมเข้าไปหยิบฉันหยิบข้าวลาบหมูมาทานก่อนกล่าวขอบใจเบลล่า "ขอบใจนะจ๊ะเบลล่า" "จ้า"เบลล่ายิ้มให้ 

ผ่านไป10นาที

                     ข้าวกล่องทั้งสองกล่องเกลี้ยงไปตามระเบียบ มีเรียถามเบลล่าขึ้นมาว่า"เบลล่า ข้าวกล่องนี่ซื้อที่ไหนหรออร่อยจังเลย" "เปล่านี่จ๊ะ?เราทำเองจ้ะ อร่อยหรอ" เบลล่าตอบ "มากกกก"ฉันกับมีเรียตอบ แล้วพวกเรา4 คนก็หัวเราะกัน "นี่ทุกคน ฉันว่าพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วอยู่แก๊งค์เดียวกันแล้วเรามาตั้งชื่อแก๊งกันเถอะ"อลิซพูด "อืม ชื่อแก๊งLovely Girlนะ55"ฉันพูด "555 โอเคจ้า"เพื่อนๆทั้ง3หวัเราะพร้อมวางมือทับกันฉันก็วางมือลงไปด้วยแล้วตะโกนออกมาว่า "เฮ้ รวมพลังแก๊ง Lovely Girl แก๊งนี้มีแต่คนน่ารัก555"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา