The best bad love รักนะคะศัตรูแสนดี

9.7

เขียนโดย tk_aruzawa

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 08.38 น.

7 chapter

4 วิจารณ์

9,475 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2557 15.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) บุก&รุก ถึงห้อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

3 ชั่วโมงต่อมา

ในที่สุดฉันก็ได้กลับมาเกลือกกลิ้งอยู่ที่เตียง และมันดีมากที่ยัยน้ำผึ้งไม่อยู่เพราะไปร่วมทำกิจกรรมอะไรสักอย่างของคณะมัน ฉันจึงมีเวลาคิดสะระตะถึงทุกๆเรื่องในวันนี้ อา~ เริ่มจากเรื่องพี่นัชก่อนละกัน ทั้งที่ปกติแล้วเขาไม่ได้แสดงอาการบ้าบอขนาดนี้นี่ หรือจะเมา โอ๊ยยยยยย คิดไม่ออก ช่างมันก่อน เอ~ ต่อมาก็...

แกรก..

โอ๊ะ ใครมา O_o ยัยผึ้งน่าจะยังไม่กลับนะ หรือว่า

ขโมย!!?

เอาล่ะ ใจเย็นนะมะกรูดนะ มีอะไรพอเป็นอาวุธได้มั่งเนี่ย อ๊ะ แจกันนั่นไง พอได้อาวุธแล้วฉันก็รีบไปแอบข้างตู้เสื้อผ้า ต้องขอบคุณว่าที่นี่เป็นมหาวิทยาลัย Fornal national Quality University หรือ FNQU ที่ค่อนข้างหรู หอพักจึงคล้ายกับห้องชุด ทำให้ฉันมีที่หลบมากมายก่ายกอง โอเค โม้มาเยอะแล้ว ไอ้ขโมยนั่นก็มาแล้วด้วย อะไรนะ!! มาแล้ว!! มันมาแล้ววววว >o<

ฉันค่อยๆก้าวเข้าไปข้างหลังแล้วชูแจกันขึ้น แต่ไอ้ขโมยนั้นดันหันมาก่อน และมันคืออออ ไอ้หมอนั่น ไอ้ผู้ชายเฮงซวยที่ช่วยฉันไว้แล้วก็จากไป ทิ้งไว้แต่คำด่าว่าฉันอ้วน!!! อ้วนเชียวนะ เขากล้าว่าผู้หญิงที่ออกจะสวย เริ่ด หุ่นดีอย่างนี้ได้ไง เขาเอาอะไรดูห๊าาาาา

โอเค..นั่นไม่ใช่ประเด็น ที่สำคัญคือเขามาอยู่ที่นี้ได้ยังไงกัน ใครอันเชิญมาาาา

“เธอ..ยัยอ้วนที่กำลังจะโดนปล้ำใช่มั้ย”

ก...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เขากล้าเรียกฉันว่าอ้วนได้ยังงายยย

“ใครอ้วนกันฮะ ฉันสูง 165 เซนติเมตร หนักแค่ 58 กิโลกรัมเองนะยะ”

“นั่นแหละ อ้วน”

หนอยยย ฉันออกจะหุ่นดีเป็นถึงดาวคณะบริหาร นี่นะอ้วน!!! โอเค เข้าเรื่องก่อน

“แล้วนายเข้ามาได้ยังไง”

“ไม่รู้สิ ก็แค่ยิ้มให้ป้าคนเฝ้าหอเธอแล้วบอกว่ามาหาแฟน เขาก็เปิดให้แล้ว”

“ไม่ใช่!! นายยเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง แล้วมาทำไม”

“อ๋อ~ ป้าให้กุญแจมา แล้วก็มาหาเพราะ..”

สงสัยฉันต้องให้ปะป๊ามาจัดการซะหน่อยแล้ว ให้กุญแจห้องนักศึกษามั่วซั่ว =^= ช่างป้าก่อน เขาจะพูดว่าอะไรกันนะ ตื้นเต้นนน

“ฉันสนใจเธอJ”เขาพูดแล้วก็ยิ้ม ยิ้มซะตาหยีเชียว><