"• So • " Hot "♥" รักนี้ขอ"ร้อนแรง"อีกหน่อย

    อีตาเคบ้า  นายอยู่ใหน ช่วยฉันด้วยยยยยยยย!!!!!!!

    "อยากรู้จัง ทำไมผู้หญิงอย่างเธอถึงทำให้ไอ้เคมันห่วงนักห่วงหนาน่ะ" 

    "ห่วงบ้าห่วงบอสิ ถ้าอีตานั้นห่วงฉันจริง ฉันคงไม่อยู่ห้องคนเดียวอย่างที่แกเห็นหรอกไอ้บ้า "

    "หึ ด่าเข้าไป 55555+ " 

    "ปล่อยฉัน ปล่อยสิ  นี้ ปล่อยน่ะ "

    "ปล่อยทำบ้าไรล่ะ 5555+ สะใจ " 

    "ไอ้บ้า ปล่อยยยยยย "

     เพี้ยะ        

     "โอ้ยย เเก้มฉัน ไอ้บ้า แกจะมัดฉันไว้กะเตียงทำบ้าไรเนี้ย" 

     "แกล้งคนไงล่ะ 5555 "

     "ลูกพี่่ มันมาแล้วครับ"?

     "โอ๊ะโอ เหยื่อฉันมาแล้ว ..... งั้นเรามาเล่นเกมกันดีกว่าน่ะ แม่ปากดี" 

     "เกมบ้าไรของแก ฮะ"

     "อย่างนี้ไง "

     แค๊วกกกกกก

      "อ๊ายยยยย ไอ้บ้า ไอ้ลามก หยุดน่ะ หยุดไง "

      " ฮ่าาาา แหม่ๆๆ เบาสิ เดี่ยวเหยื่อฉันได้ยินหมด ฮ่าๆๆๆ"

     "ช่วยด้วย  ช่วยด้วย ใครก็ได้ ฮือๆๆ ช่วยด้วย เค ช่วยฉันด้วย "

     " โอ๊ะโอ ร้องขอความช่วยเหลือเป็นด้วยหรอเนี้ย "

    แค๊วกกก

     "อ๊ายยย ไอ้บ้า เสื้อฉัน ปล่อยน่ะ ออกไป๊ "

     โอ้ยยย เสื้อฉันตอนนี้สภาพไม่เหลือแล้ว   ก็ไอ้ฟอสนั้นล่ะ มันฉีกเสื้อฉัน ตอนนี้เหลือแค่บลาสีดำตัวเดียวเอง บ้าที่สุดเลย 

     ปัง ปัง ปัง  

     เสียงกระแทกประตูอย่างแรงดังขึ้น ในขณะที่น้ำตาฉันเริ่มไหลอออกมา ขอร้องล่ะ ช่วยฉันที ช่วยฉันด้วย ฉันกลัว กลัวเป็นบ้าแล้ว เค ช่วยฉันด้วย เค ฮือๆๆ

    "พีท พีท ได้ยินฉันไหม พีท "

    "เค เค เค "

    พลั๊ก 

     "โอย ท้องฉันนนน"

    "หึ เรียกร้องกันจัง แต่ฉันขอชิมเธอก่อนล่ะกันน่ะ ฮ่าๆๆ" 

    ปัง ปัง  

    "ถ้าอยากชิมยัยพีทนัก ชิมลูกปืนไปก่อนล่ะกันไอ้ฟอส "

    "เฮๆๆ ใจเย็นน่า แค่ล้อเล่นกะยัยนี้เท่านั้นเองน่า"

    "เนี่ยหรอล้อเล่น งั้นลองมาล้อเล่นกะลูกปืนดูไหมล่ะ "

    ปัง !

    "เฮ้ย ยิงจริงหรอว่ะ "

   "เออ ไอ้สิ เอาตัวมันไปให้พี่เทย์ "

   "ครับ "

   "เฮ้ย ไอ้เทย์มันเกี่ยวไรด้วยว่ะ "

   "กลัวรึไง หึ เอามันออกไป เร็ว! " 

    "ครับ"

   หลังจากที่นายสิเอาตัวไอ้ฟอสออกไป เคก็เข้ามาช่วยแกเชือกออกให้ แล้วก็ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวฉันไว้  จะไม่ให้คลุมได้ไง ด้านบนฉันเหลือเเต่บลาน่ะ ฮือๆๆ ไอ้ฟอสโรคจิต 

   "ขอ..โทดน่ะ "

   "ฮือๆๆ นายหายไปใหนมา ตาบ้า ฉันกลัวน่ะ ฮือๆ"

   "ก็ขอโทดอยู่นี้ไง "

   "นายทิ้งฉัน นายทิ้งฉัน  ฮือๆๆ "

   "ขอโทด อย่าร้องน่ะ ฉันขอโทด "

   "ฮือๆๆ " 

   "ร้องเยอะเดี่ยวหมดสวยหรอกน่ะ"

   "ฉันไม่สนใจเรื่องสวยแล้ว ฉันกลัว "

   "อ่าๆๆ รู้แล้วว่ากลัว กินน้ำไหม เดี่ยวไปเอามาให้"

   "ไม่ ....อย่าไปห่างจากฉัน อย่าทิ้งฉัน ฉันกลัว "

   "เอ่อ...อื้ม เข้าใจแล้ว "

   Take: K R

    หลังจากที่พีทร้องไห้ได้สักพัก ยัยนั้นก็หลับไป วันนี้ผมรู้สึกผิดมากมายเลย ทั้งเรื่องหลังผับแถมยัยนั้นต้องเจอเรื่องที่พึ่งผ่านมาเมื่อกี้อีก ถ้าตอนนั้นพี่เทย์ไม่โทรหาผม ผมก็คงไม่รู้ว่าพีท ต้องเจอไอ้ฟอสทีห้องผม   ผมมันบ้าที่สุดที่หลงกลแผนของไอ้ฟอส ถ้าผมไม่หลงกล พีทคงไม่เจอเรื่องเเย่ๆๆอย่างนี้

    "ไม่ ....อย่าไปห่างจากฉัน อย่าทิ้งฉัน ฉันกลัว "

 อยู่ๆๆผมก็นึกถึงคำพูดที่ยัยนั้นพูดออกมา  มันทำให้ผมใจหายและรู้สึกหวั่นไหว หวั่นไหวว่าคนอย่างเธอจะอยากให้คนอย่างผมอยู่เคียงข้างในเวลาแบบนี้ และหวั่นไหวว่าหัวใจของผมจะต้านทานเธอไม่อยู่

  End: K R