so sweet รักนะยัยเด็กนรก

-

เขียนโดย Letgo

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.12 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,164 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 14.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) If happy ever after did exist

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

< Fos >

“อ่าวหลับสะและหรอเนี่ย” จะว่าไปตอนหลับยัยเตี้ยดูน่ารักกว่าตอนตื่นขึ้นมาสักอีก

นิ่งเป็นหลับขยับเป็นพูดเลยละครับ แก้วหูผมนี้แทบจะทะลุก็ว่าได้ จะว่าไป

พาไปนอนที่ห้องมันจะสบายกว่ามั้ยเนี่ย เหอะเด็กอะไรตัวหนักเป็นบ้า

กินช้างเป็นอาหารหลักแน่ๆ

“ฟอส ทำกับเค้าอย่างงี้ได้อย่างไงอะ เค้าไม่ยอมๆ” หลังจากที่ผมวางดีวายบนเตียง

แล้วจัดการห่มผ้าให้เธอ ก็มีเสียงผู้ชายตอแหลๆดังลอยมาทำสะผมสะดุ้ง

“เห้ย นี้พวกแกมาถล่มบ้านฉันกันรึไงวะ มาเป็นฝูง” มาถึง 3 ตัวพร้อมกัน บ้านผมพังแน่ๆ

“มาดูคนนอนกกหญิงวะ ฮ่าๆๆๆ” ไอออทัมปากหมานะครับมึง -.-

“เดี๋ยวมึงได้โดนตีนกูหรอกครับ เออแล้วมากันตั้งแต่เมื่อไหร่”

“มาตั้งแต่มึงอุ้มเด็กคนนี้ขึ้นห้อง น่ารักนะมึงเด็กด้วย พกพาสะดวก เข้าใจเลือกนะมึงอะ” เออเอากันเข้าไปไอแอลก็เป็นกับเข้าไปอีกคน

“โถที่รัก ที่ผิดนัดกับพวกเราก็เพราะมาอยู่กับเด็กนี่หรอ โอ้ววไม่แล้วความสัมพันธ์ของเราละ”

ใครก็ได้เอาไอนี่ไปเก็บที่ ผมจะทนไม่ไหวแล้วเว้ย

“ไอปริ้นครับ มึงเลิกพูดแบบนี้สักทีกูไหว้ละ -/\- ”

“เห้ย จุ๊ๆ พวกมึงอะคุยกับเบาๆหน่อยเดี๋ยวเจ้าหญิงกูตื่นขึ้นมาทำไงครับ” แล้วไอแอวก็ไล่พวกผม

ออกมาจากห้องผม (เอ๊ะยังไงวะเนี่ย)

“เรื่องเป็นไงไหนเล่ามาเลยมึง”

“จะเอาเรื่องไหนก่อนครับ” ตอนนี้ผมเหมือนเป็นผู้ต้องสงสัย

“เรื่องที่มึงไม่ไปตามนัดและก็เจ้าหญิงกูน่ะ เล่าพร้อมๆกันนะกูขี้เกียจฟังอะไรนานๆ” เออเดี๋ยวมึงก็ได้โดนเตะออกจากบ้านหรอกครับไอแอว

หลังจากที่ผมเล่าทุกเรื่องให้มันฟังจบหน้าของพวกมันก็เป็นแบบ 0.0 นี้ เหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย

“ฮ่าๆๆๆๆ มึงกลายเป็นป๊าไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” กูอยากเป็นสะที่ไหนเล่า TT

“โถที่รักน่าสงสารจัง”

“กูจะสมน้ำหน้ามึงดีมั้ยเนี่ย” แล้วเพื่อนๆก็หาคำด่าสารพัดนานาคำมาปลอบใจผม น้ำตาจะไหลครับ

“กูจะทำไงต่อละทีเนี่ย” เรื่องมันเศร้าครับ

“ทำใจ !! ” โอ้พระเจ้า มันตอบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายอีกแล้ว

“แล้วปอนด์มึงละ ไม่ว่าหรอวะ” ไอออทัมถามขึ้นมา สงสัยมันจะยังไม่รู้สินะ

“กูเลิกกันไปนานแล้วและ” ครับอย่างที่บอกผมเลิกกะปอนด์ไปแล้ว สาเหตุไม่ขอบอก

พูดแล้วมันจะร้องไห้ TT

“ขอประทานอภัยนะครับ ถ้ามึงเลิกกันไปแล้ว แล้วเมื่อวานพวกกูคุยกะปอนด์ ปอนด์บอกยังรักกันดีอยู่ค่ะ นี่มันคืออะไรหรอครับ” ผิดคนแล้วละมั้งครับไอแอว

“เออแล้วยังไม่จบนะ ปอนด์บอกที่หายไปนานเพราะไปเยี่ยมญาติที่ไหนของโลกสักแห่งนี่แหละกูก็จำไม่ได้ ตอนนั้นมันมึนๆ” เอ่อมึงบอกได้กว้างมากไอออทัม ปอนด์คงไม่ไปหาญาติที่ดาวอังคารหรอก

“เค้าบอกว่าถ้าทำธุระเสร็จจะกลับไปหามึงอะ” โอ้พระเจ้า กูไม่ต้องการ

“อึ๊ยย แหวะ ยัยชนะแอพแตกนั้นอะหรอ เพื่อนปริ้นคนนี้ไม่ขอสนับสนุน”

“กูว่าเค้าน่ารักดีนะเว้ย ไอปริ้นมึงอะชอบยุยงให้คนอื่นเลิกกัน” เหมือนออทัมและปริ้นจะเริ่มกัดกันละ

“เห้ออ กูว่ากูจะไปช้อปปิ้งตามประสาผู้ชายหน้าสวยสะหน่อย พวกมึงจะเอาอะไรใหมครับ”

“เออดี งั้นมึงซื้อเสื้อผ้ามาให้ยั้ยเตี้ยนั้นหน่อยดิ” โชคดีสุดๆ ไอปริ้นจะไปห้างพอดีผมเลยฝากมันซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้ดีวายสะหน่อย เห็นมันอย่างงี้เสือผู้หญิงตัวพ่อเลยทีเดียวเชียวครับ กะขนาด สัดส่วน ได้โดยมองด้วยตาป่าว มันจะเก่งไปไหนกัน -.-!

“แหม๋ ชิ มีที่ไหนให้เค้าซื้อของให้ชู้นะ” ขอพารา 2 แผงด่วน

“มึงจะไปก็รีบๆไปเลยครับ”

“กรี๊ดดดดดดดดดดด ฮือๆ กรี๊ดดดดดด”

“เห้ยย เจ้าหญิงกูเป็นอะไรวะไปดูดิ”

กว่ามันจะพูดจบผมก็วิ่งถึงหน้าห้องเรียบร้อยละครับ พอผมเปิดประตูห้องเข้าไปสิ่งที่ผมเจอคือ

“เห้ยยยยยยยยยยยยย”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา