แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

7.8

เขียนโดย poppysuk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  22.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ทำไมนายถึงเชื่อฟังฉันนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“พี่แอปพี่จะออกไปไหนอ่ะ มืดแล้วนะ”ฉันสดุ้งโหยงเมื่อเสียงโอมดังขึ้น

“ออกไปซื้อกระดาษรายงานอ่ะพอดีว่าหมดพี่ต้องเขียนรายงานส่งพรุ่งนี้”ฉันอ้างก่อนจะก้าวเท้าลงบันไดอีกก้าว

“ผมมีหลายเล่ม เดี๋ยวผมหยิบให้”เอาไงดีเนี่ย!!ฉัน ติ๊กต่อกๆๆๆๆ

“เอ่อ พี่นึกขึ้นได้ว่าพี่ลืมหนังสือที่พี่ต้องเอาไว้เขียนรายงานตอนนี้มันอยู่กับยัยมิกซ์เดี๋ยวพี่รีบกลับนะ”ฉันวิ่งลงบันไดทันทีแต่ทันทีที่จะก้าวเท้าออกจากบ้านก็ต้องชะงักเพราะเสียงโอมดังขึ้นอีกครั้ง -_-

“เดี๋ยวผมพาพี่ไปเอา ตอนนี้ผมทำการบ้านเสร็จแล้วพี่เป็นผู้หญิงไปคนเดียวไหนตอนค่ำๆมันอันตราย”โอมพูดจบก็เดินขึ้นห้องไปเพื่อที่จะไปเอากุญแจรถ  ทำไงดีละที่นี้ฉัน  =_=;;

“โอมเพื่อนพี่มารับแล้วเดี๋ยวพี่กลับน๊า”ฉันตะโกนบอกน้องชายก่อนจะใส่รองเท้าแล้วโกยออกจากบ้านทันทีขืนอยู่ต่อมีหวังไม่ได้ไปแน่ๆ ฉันรีบเปิดประตูรถแท็กซี่ที่โทรเรียกมาอย่างไว

“พี่ค่ะไปผับ อินดี้คลับด่วนเลยค่ะ”

ณ ผับอินดี้คลับ

ฉันเดินแทรกเข้าไปด้านในเป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเข้าผับอ่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะเด็กนั่นฉันไม่มาหรอกคนเยอะชะมัดเสียงก็ดังหูฉันจะแตกอยู่แล้ว คนพวกนี้ชอบไปได้ไงนะ แสงไฟสลัวๆ เสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มน่าจะเกิน 180 เดซิเบล ฉันเวอร์ไปป่ะก็ประมาณนั้นแหละๆ ผู้หญิงในนี้แต่งตัวได้เซ็กซี่มากส่วนฉันน่ะเหรอ เสื้อกล้ามมีเสื้อคลุมกางเกงยีนส์ขาสั้นเท่านี้ก็เซ็กซี่ที่สุดเท่าที่เคยใส่มาแล้ว คลาสต้องชอบเซ็กซี่แบบนี้แน่ๆเลยฉันไม่กล้าใส่อ่ะ แต่ไม่ลองก็ไม่รู้ ช่างก่อนๆตอนนี้ฉันต้องตามหาเด็กนั่นก่อน ฉันเดินเบียดเข้าไปเรื่อยๆจนถึงโซฟาที่พวก vIPเขาชอบนั่งกันอันนี้เคยดูในหนังนะ

“อี๋”ฉันยกมือปิดตาเมื่อเจอชายหนุ่มกับหญิงสาวที่จูบกันอย่างดูดดื่มแถมมือก็ยังล้วงเข้าไปด้านในเสื้อของหญิงสาวจากนั้นก็ใช้จมูกไซร้ลงมาตามซอกคอ หญิงสาวทำหน้าเคลิ้ม 0()O แล้วนี่ฉันจะมายืนบรรยายทำบ้าไรเนี่ย!!

ฉันเจอตัวเด็กนั่นแหละ “เป็นเด็กเป็นเล็กใครใช้ให้ดื่มเหล้า และนายเข้ามาได้ไงอายุยังไม่ถึงไม่ใช่เหรอ”ฉันพูดพลางหยิบแก้วไวน์ออกจากแกรปเปอร์ แกรปเปอร์มองหน้าฉันก่อนจะดึงแก้วไวน์จากมือฉันและกระดกจนหมดแก้ว

“ไหนบอกมาสิ ว่าโทรตามฉันมาทำไมพอมาถึงก็ไม่ยอมพูดด้วย”

“ฉันเบื่อบ้าน และฉันก็อยากเจอเธอ”

“นายจะมาทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจไม่ได้นะ ฉันกับนายเราไม่มีพันธะกันแล้ว นายจะมาทำแบบนี้ไม่ได้”

“ทำไม ไม่มีพันธะบ้าบอนั่นแล้วฉันเจอเธอไม่ได้เหรอ”แกรปเปอร์ดึงแขนฉันจนฉันเซลงไปนั่งข้างๆเขา

“นายไม่คิดว่าฉันจะทำอย่างอื่นบ้างเหรอ ฉันไม่ใช่นายนะที่ว่างตลอดอ่ะ”

“ใช่สิ ฉันมันไม่ดีเธอไม่ควรมายุ่งกับฉัน เธอกลับไปได้แล้วฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอแล้ว”

“ไอ้เด็กบ้า! ให้ฉันมาหาเพื่อจะมาพูดแค่นี้เนี่ยนะ นายรู้ไหมกว่าฉันจะออกมาได้ต้องใช้คำพูดหลอกล่อน้องชายฉันยังไงบ้างอ่ะฮะ”ฉันพูดอย่างเดือดๆ ให้มาหาเพื่อที่จะมาไล่ฉันกลับให้ตายเหอะ -_-;;

“ไม่มีใครต้องการฉันสักคน”แกรปเปอร์พูดด้วยสีหน้าเศร้าๆก่อนจะหยิบแก้วไวน์ขึ้นไปดื่ม

“กลับบ้านได้แล้ว”ฉันดึงแก้วไวน์ออกก่อนที่หมอนี่จะดื่มแล้ววางไว้บนโต๊ะ

“ฉันไม่กลับเธอกลับไปเถอะ”

“พูดแล้วดื้อใช่ไหม เราคงไม่ได้เจอกันอีกโชคดี”ฉันลุกขึ้นจากโซฟาอย่างเหนื่อยใจ

“เธอคิดว่าเธอจะหนีฉันพ้นเหรอ ถ้าฉันอยากเจอฉันก็ต้องเจอถ้าฉันอยากให้เธออยู่กับฉันเธอก็ต้องอยู่”พูดจบฉันก็ถูกหมอนั่นกระชากลงไปนั่งตัก

“ทำบ้าอะไรของนายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”ฉันดิ้นหมอนี่แรงเยอะชะมัด เอามือมาโอบเอวฉันอีก -0-

“เธอทำผมใหม่เหรอ แล้วใส่กางเกงขาสั้นทำไมเธอเป็นบ้าไปแล้วเหรอ”หมอนี่เพิ่งจะสังเกตสินะ

“ฉันนึกว่านายจะเมาจนไม่รู้เรื่องอะไรซะอีก”

“แค่นี้ไม่เมาหรอกน่า เธอเป็นแบบเดิมเธอก็น่ารักอยู่แล้วทำไมต้องเปลี่ยนตัวเองด้วย”แกรปเปอร์ถามพลางจ้องหน้าฉัน

“จืดๆแบบนั้นน่ะนะน่ารักนายเมาแล้วล่ะกลับบ้านเถอะ”

“ช่างเถอะ เธอจะเปลี่ยนยังไงสุดท้ายมันก็คือเธออยู่ดี” เวลาหมอนี่เมาก็พูดจามีเหตุผลอยู่นะ แต่เมื่อกี้ชมว่าน่ารักอ่ะเขินเลย >///<

“ไม่คิดว่าจะเธอที่นี่”ฉันเงยหน้ามองบุคคลตรงหน้าก็ถึงกับพูดไม่ออก หมอนั่นมาโผล่อะไรที่นี่ตอนนี้ ฉันต้องถามตัวเองมากกว่ามั้ง หมอนี่มาทุกวันอยู่แล้ว -_- หมอนี่มาคลาสก็ต้องมาสิแล้วถ้าคลาสเห็นเราอยู่กับแกรปเปอร์ 0()o ไม่ๆ มันต้องไม่มีทางเป็นแบบนั้น ฉันจะไม่มีทางให้จบแบบนั้นแน่ๆ

“แกรปเปอร์กลับบ้านเถอะ”ฉันลุกขึ้นจากตักก่อนจะพยุงแกรปเปอร์ขึ้นมา

“ฉันไม่อยากกลับบ้าน ไอ้หมอนี่มันใครทำไมเธอถึงได้กลัวมัน”

“ฉันว่าฉันไปตามไอ้พวกนั้นมาดูแฟนใหม่เธอดีกว่า”หมอนั่นพูดจบก็เดินออกไป ตายแน่ฉัน T_T

“แกรปเปอร์ถ้านายไม่กลับกับฉัน นายก็กลับเองละกัน”

“ตุ๊บ!!”ฉันวางตัวแกรปเปอร์ลงที่เบาะรถอย่างหมดแรง คนอะไรตัวหนักเป็นบ้าเลย -_-;;

“ฉันไม่อยากกลับบ้าน”

“แต่นายต้องกลับ”ฉันพูดพลางเอื้อมมือไปคาดสายเบลล์ให้แล้วขับรถออกมาทันที ถ้าอยู่ต่อ ฉันจบแน่!!

“บ้านนายอยู่ไหน”

“ไม่รู้จำไม่ได้”

“นายกวนประสาทฉันใช่ไหม นี่เป็นการขับรถครั้งแรกของฉัน”ฉันแกล้งพูดก่อนจะขับส่ายๆเพื่อให้สมจริง

“ครั้งแรก!! โธ่ยัยบ้าเอ๊ยนี่มันถนนจริงรถจริงนะไม่ใช่เกมส์แข่งรถในห้างนะ”แกรปเปอร์โวยวายใหญ่

“ให้นายขับตอนนี้อ่ะ ฉันกับนายไม่ถึงบ้านแน่ ”

“แล้วเธอคิดว่าเธอถึงงั้นเหรอ เฮ้ย!นั่นท้ายรถเธอขับรถอะไรของเธอวะเนี่ย!!!”แกรปเปอร์ตะโกนอย่างตกใจพลางกุมขมับ

“ถ้านายยอมบอกว่าบ้านนายอยู่ไหน ฉันจะพยายามขับให้ดีที่สุดและก็จะพานายกับรถส่งถึงบ้านอย่างปลอดภัยแต่ถ้าไม่ฉันว่ารถนายน่าจะมีรวดลายนิดนึงนะจะได้เพิ่มความสวย เอ..รึไม่ก็ลองทดสอบความแข็งแรงของรถก็โอเคนะนายไม่พูดอะไรแสดงว่านายตกลง”ฉันเหยียบคันเร่งก่อนจะขับจี่ท้ายรถชาวบ้านไปทั่ว

“อยู่หมู่บ้าน แอร์โฮม ขับให้ดีนะถ้ารถฉันมีรอยขีดข่วนแม้แต่นิดเดียวฉันเล่นงานเธอแน่”สำเร็จ ผู้ชายน่ะรักรถตัวเองยิ่งกว่าอะไรซะอีกทำไมฉันจะไม่รู้ดีล่ะ ก็เพราะน้องชายฉันมันก็เป็นแบบนี้นี่แหละ ^0^

ฉันขับเข้าไปในบ้าน ไม่สิต้องเรียกว่า คฤหาสห์ถึงจะถูก หลังใหญ่มากข้างทางก่อนเข้ามาถึงตัวบ้านก็เต็มไปด้วยต้นไม้นานาๆชนิด บรรยากาศร่มรื่นมากอ่ะ ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้ที่สุดเลย ^0^

“คุณหนูค่ะทำไมเมากลับมาแบบนี้ คุณท่านเห็นคุณหนูจะโดนตีนะค่ะ”ป้าคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะวิ่งมาช่วยฉันประคองแกรปเปอร์ ป้าแกมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนสงสัยอะไรในตัวฉันสักอย่าง

“สวัสดีค่ะ”ฉันยกมือไหว้ทักทายตามมารยาท ป้าแกได้แต่พยักหน้ารับคำแต่ไม่ได้พูดอะไร

“ไง กลับบ้านได้แล้วเหรอเมากลับมาไม่เป็นท่า!!”ฉันเงยหน้ามองไปยังต้นเสียง ชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดสูทเหมือนกำลังจะออกไปงาน เดินลงบันไดมาด้วยสีหน้าที่หน้ากลัวสุดๆ >0<

“สะสะหวัดดีค่ะ หนูเป็นรุ่นพี่ของแกรปเปอร์หนูพาแกรปเปอร์มาส่งค่ะ”

“มาส่งงั้นเหรอ เธอทำยังไงไอ้ลูกชายหัวดื้อฉันมันถึงยอมมากับเธอ”พ่อของแกรปเปอร์ถามฉันด้วยสีหน้านิ่งๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา