รักนะยัยขี้วีนกับนายจอมเหวี่ยง

8.7

เขียนโดย namelU

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.59 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  5,151 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) สิงโตหราาา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อตอนเช้าผมได้รู้ว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเรียนเป็นวันแรกและเธอยังไม่มีเพื่อน =3= เสร็จฉันหละ ผมถือโอกาศนี้ตีสนิทเธอซะเลย สวัสดี เราชื่อรามนะ อืม เธอตอบมาสั้นและหันหน้าไปทางอื่น โหยเจ็บจึก ผมพยายามเข้าไปตีสนิทเธออีกครั้งตอนนี้เธอกำลังเก็บหนังสือใต้โต็ตกลับบ้านซึ่งไม่รู้หนังสืออะไรมันจะเยอขนาดนี้เอามาใช้เรียนหรือเอามาใช้ยกน้ำหนักออกกำลังกายกันแน่ -0- ผมเดินเข้าเป็นถามช่วยถือของ ซึ่งครั้งนี้เธอก็ยอมให้ผมช่วยถือให้ แล้วผมก็เดินไปส่งเธอ เอิ่มเมื่อกี้เราบอกชื่อเราไปแล้วเรายังไม่รู้ชื่อเธอเลย ผมถามเธอเนียนๆ เอ่อถามจริงรู้ไปแล้วได้อะไรเหรอ ทำอย่างกับรู้ชื่อฉันแล้วนายจะได้เกรด4อย่างนั้นแหละ เชอะ -_- เป็นอีกคำพูดหนึ่งของเธอที่ทำให้ผมเจ็บจึกอีกครั้ง แต่ผมก็ต้องรุ้ให้ได้  ป่าวหรอกเราแค่อยากรู้ว่าเธอชื่ออะไรเราจะได้เรียกถูก รู้แล้วอย่าหัวเเราะหละ เธอกำลังจะตอบแล้ว ไม่หัวเราะแน่นอน บอกมาเลย ฉัน ชื่อ นาเนีย 5555555 ผมหลุดขำออกไปคนอะไรชื่อหยังกับสิงโตในหนัง 5555 ผมหันไปดูหน้าเธอ เห็นว่าเธอกำลังหน้าแดงด้วยความโกรธ ผมต้องรีบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่กว่าเธอจะให้อภัย เออ นาเนีย  งั้นฉันเรียกเธอสั้นๆว่าเนียได้  มั็ยมันจะเรียกง่ายกว่าป่ะ และไม่ตลกด้วยเวลามีคนได้ยิน แล้วแต่นายเหอะ -..- พอผมส่งเธอไปถึงหน้าโรงเรียนเธอก็รีบหยิบหนังสือแล้ววิ่งไปขึ้นรถของเธอทำให้ผมรู้ว่าเธอรวยมากกก เธอมีคนขับรถมีรถลีมูซีน ถึงว่าละทำไมถึงหยิ่งอย่างเน้้้ เฮ้อออ ผมเดินกลับไปหาไอ่บอลที่นั่งรออยู่ที่ข้างสนามบอลเห็นมันนั่งกับรุ่นพี่ที่ใส่ชุดฟุตบอลอยู่ดูท่าทางจะสนิทกัน ไอ่บอลแกจะกลับบ้านมั็ยว่ะ ไม่อ่ะ ทำไมแกไม่กลับกับเด็กใหม่คนนั้นหล่ะ หุ้ยย ทำเป็นงอนอย่างกับผู้หญิงไปได้ไปๆกลับบ้านกัน เออๆ กลับก่อกลับ มันหันกลับไปลาพี่คนนั้น เมื่อมาดูหน้าพี่เขาตรงๆพี่เขาหล่อมากกก หุ่นก็ดี ถ้าผมเป็นผู้หญิงนี้คงกรี็ดดสลบไปแล้วแหละ -0- พอเดินมาได้สักพักผมก็เริ่มพูดเรื่องนาเนีย (ชื่คนนะไม่ใช่หนัง-3-)ไม่หยุดโดยไม่นใจว่ามันจะรำคานหรือเปล่าผมพูดต่อไปเรื่อย จนได้ยินเสียงมันถอนหายใจแล้วเดินนำไป ทำไมช่วงนี้มันชอบทำตัวแปลกๆ 

กริ็งงงงง!!! เห้ยยย นี้7โมงครึ่งแล้วเหรออเนี่ยทำไมวันนี้ไอ่บอลมันถึงไม่มาปลุกหรือว่ามันจะไม่สบายหนักจากเมื่อวาน ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้ววิ่งไปบ้านมันเพื่อไปดูมันว่าเป็นอะไรมากรึป่าวแต่แม่มันกลับบอกว่ามันออกไปเรียนตั้งแต่7โมงแล้ว อ่าว 0.0 แล้วทำไมมันถึงไม่มาปลุกผมอ่าา หรือว่ามันจะรำคานเมื่อวานที่ผมพูดเรื่องเนียไม่หยุด(เรียกสั้นๆจะได้ไม่งง*-*) ผมรีบวิ่งไปโรงเรียนเพราะกลัวโดนทำโทษ  พอไปถึงหน้าโรงเรียนก็เห็นมันเดินมากับรุ่นพี่เมื่อวานเห็นเดินไปยิ้มไป ผมรีบเดินเข้าไปโวยวายใส่มันไม่หยุดที่มันทิ้งผมให้ตื่นสายแล้วยังีหน้ามาเดินยิ้มกับคนอื่นสบายใจเฉิบ แต่กลับโดนมันด่ากลับมาป็นชุดเลย -0- ทั้งเรื่องที่ผมพูเรื่องเนียไม่หยุดเรื่องที่ทิ้งมันไปส่งเนียและอีกหลายเรื่อง 0..0 สรุปกูผิดตลอดเร้ยย ฮึ่ยย สุดท้ายก่อได้มานั่งง้อมันทั้งาบเรียนก็ไม่รู้เรื่องแถมต้องมาทำเรื่องน่าอายต่อหน้าเนียอีกก็ไอ่บอลมันให้ผมไหว้มันเป็นการขอโทษนะสิ แหม่่่ อย่าให้ถึงคราวของผมบ้างแล้วกันจะให้มันถอดผ้าวิ่งรอบสนามแม่ม เย็นวันนั้นผมก็โกหกมันว่าไปเข้าห้องน้ำแต่จริงแล้วไปส่งเนีย อิๆ เพื่อที่จะไม่ให้มันโกรธแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงกลัวมันโกรธ เพราะเราสนิทกันมากมั้งเลยไม่อยากเสียมันไป คิดไปก็เท่านั้นแหละ -0-

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา