♥ 키스 KIDDIN'KISS วิกฤตรักคนแปลกหน้า [สนพ.อินเลิฟ]

1
ผู้ชายสุดมึน
 

                “จะ จะบ้าเหรอ!” ฉันลุกพรวดพร้อมตะเบ็งเสียงด้วยใบหน้าบูดเบี้ยวไม่พอใจกับที่หมอนั่นพูดออกมาอย่างสุดๆ


               แม้เบ้าหน้าจะให้ แต่เรื่องอะไรฉันต้องมาท้องกับคนไม่รู้จักด้วยล่ะ -_-^ฮึ่ย!


               “...” อีตาบ้านั่นตีหน้ามึนก่อนจะยักไหล่แล้วเดินไปหยิบเสื้อมาสวม


               เออ เอาเข้าไป สนใจกันหน่อยบ้างก็ได้ป่ะ!ฉันชักจะโมโหแล้วนะโว้ย!ฉันข่มอารมณ์ฮึ่มฮั่มไว้ในใจก่อนจะนึกถึงเรื่องที่หมอนั่นพูดก่อนหน้านี้


               ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะท้อง! เพราะหมอนั่นบอกเองว่าไม่มีการป้องกัน! แถมยังอยู่ในช่วงวันอันตรายของฉันอีกต่างหาก! ขืนเกิดโลกวิปริตขึ้นมาท้องป่องฉันไม่ซวยแย่เลยเหรอ TOT


               หญิงสาวสุดเซ็กซี่ผู้รักนวลสงวนตัวอย่างฉัน ขนาดแฟนที่คบกันมานานสี่ปี ฉันยังไม่ยอมให้ทำไปมากกว่ากอดและหอมแก้มเลยนะจะบอกให้! และเพราะสาเหตุนั้นแหละ ฉันถึงโดนทิ้ง -_-^


               ชิ! คิดแล้วแค้น ไอ้เวรคิมหันต์! ปากก็บอกรักฉันมาก รอได้ แต่พยายามหาทางปล้ำฉันตลอดเวลาที่มีโอกาส นี่ถ้าครั้งล่าสุดฉันไม่กระโดดเตะคิมหันต์น้อยของหมอนั่นแล้ววิ่งหนีออกมาฉันคงไม่รอดแน่ๆ


               แต่ที่น่าตลกกว่านั้น ฉันดันเสียท่าให้คนอื่นแทนนี่สิ แถมยังไม่รู้จักอีกต่างหาก TOT!


               ขณะที่ฉันตีหน้าขวางโลกอย่างเห็นได้ชัดหมอนั่นก็เดินเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำหน้าตาเฉย ทิ้งฉันยืนจังก้าชี้ลมอยู่คนเดียวซะงั้น!


               “นี่ เดี๋ยวสิ!” ฉันวิ่งตามก่อนจะชะงักเมื่อหมอนั่นหันมาพร้อมกับแปรงสีฟันด้ามสีชมพูลายคิตตี้ซึ่งทำให้ฉันโมโหหนักกว่าเดิม


               “-[---]-”


               “นั่นมันแปรงฉันนะ!ไอ้บ้าเอ๊ย!” ฉันโวยก่อนจะเข้าไปฉุดกระชากยื้อแย่งแปรงออกมา แต่หมอนั่นหันหน้าหนีก่อนจะยืดตัวแล้วแปรงต่อหน้าด้านๆ


               กรี๊ด ไอ้บ้านี่! นายเข้ามาฉวยโอกาสจากฉันยังไม่พอ ริอาจฉกแปรงสีฟันคิตตี้สุดที่รักฉันไปใช้ได้ไงว่ะ! ฉันหวงนะโว้ย! นายไม่เคยเรียนรู้สุขอนามัยที่สอนสมัยประถมหรือไง ว่าห้ามใช้แปรงสีฟันร่วมกับคนอื่นอ่ะ!


               “คริส! นายนี่มันบ้าจริงๆเลย! นายเอาแปรงฉันไปใช้ได้ไงย่ะ! สกปรก!นายไม่เคยเรียนสุขศึกษาหรือไงหา!เค้าห้ามใช้ แปรงสีฟัน ผ้าขนหนู มีดโกนหนวด ร่วมกันนะย่ะ! เอาแปรงฉันคืนมา” ฉันโวยวายก่อนจะกระโดดคว้าแปรงสีฟันจากหมอนั่น แต่ด้วยความที่อีตาบ้านี่เป็นเสาไฟฟ้ากลายร่างทำให้ฉันกระโดดไม่ถึง -_-^


               กรอด!


               “ยืมหน่อย” หมอนั่นว่าพร้อมกับใช้มืออีกข้างกดบ่าฉันไว้ก่อนจะบ้วนปากแล้วล้างแปรงสีฟันพร้อมยื่นคืนให้ฉันหน้าตาย “โทษที อ่ะนี่คืน”


               =_=^หมอนี่นี่มัน...!!


               “ฉันไม่เอาแล้ว!” ฉันเบ้ปากก่อนจะปัดแปรงสีฟันทิ้งลงพื้น “จะเอาไปไหนก็เชิญเลย! ฉันมีแปรงสีฟันสำรองไว้อยู่แล้ว! ฉันไม่ใช้อันเดียวกับนายหรอก!เหอะ!”


               “อือ” หมอนั่นพยักหน้ารับก่อนจะเก็บแปรงสีฟันเข้ากระเป๋าอย่างว่าง่าย


               -_-^ ให้ตายเหอะ ไม่รู้ว่าหมอนี่ตั้งใจกวนประสาทฉันหรือซื่อบื้อสุดๆกันแน่


               “ไม่หนาวเหรอ?”


               “ฮะ?” ฉันขมวดคิ้วหน้าหงิกเมื่ออีตาบ้านั่นพูดขึ้นมา
หนาวอะไรว่ะ -_-^ ถึงในห้องฉันจะเปิดแอร์แต่อุณภูมิก็ไม่ได้เย็นอะไรมากนี่!


               “ก็เธอโป๊” หมอนั่นตอบก่อนจะใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าทำให้ฉันนึกได้ทันทีว่า...ฉันยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้านี่หว่า!


               “...”


               OoO!


               อุ่ เวร!


               นี่ฉันเป็นยัยชีเปลือยวิ่งไปวิ่งมาเหรอเนี่ย แล้วทำไมไม่บอกให้ไวกว่านี้วะค่ะ! TOT ฉันกระเด้งตัวเอามือปิดตาหมอนั่นทันทีก่อนจะมองหาอะไรที่เอามาคลุมได้ก่อน


               “ถ้านายแอบมองฉันทิ่มนายตาบอดแน่!” ฉันขู่แล้วทำหน้ายักษ์แม้ว่าหมอนั่นจะไม่เห็นก็เถอะ!อีตาบ้านั่นไม่ตอบยืนนิ่งๆยังกับรูปปั้นเสรีภาพไม่มีผิด “ฉันจะเอามือออกนายต้องหลับตานะ ฉันจะไปเอาเสื้อผ้ามาใส่!”


               “อือ”


               “หลับตาจริงๆนะ!” ฉันย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจก่อนจะถอนหายใจโล่งอกเมื่อเขาพยักหน้ารับรู้


               โอเค ถ้างั้นปั้นหยาขอตัวไปแต่งองค์ทรงเครื่องก่อนล่ะ!


               ฉันฉีกยิ้มก่อนจะปล่อยมือออกแต่ปรากฏว่านัยน์ตาสีเฮเซลของเขายังคงเบิกกว้างอยู่เช่นเดิม


               ไอ้$@%@$^#^@&!!!


               “ฉันบอกให้หลับตาไงเล่า ถ้างั้นก็หันหลังไปเลยนะ!” ฉันโวยอีกรอบก่อนจะจับอีตาบ้านั่นหันไปทางอื่นอย่างโมโหซึ่งเขาก็ยอมแต่โดยดี


               โอ๊ย ฉันต้องฆ่าเขาสักวันแน่ๆ! ฮึ่ม! ผู้ชายบ้าอะไรพูดยากพูดเย็นซะเหลือเกิน! แต่พอเขาหันไปเท่านั้นแหละ เขาก็พูดเรื่องที่ทำเอาฉันสะดุ้งโหยงด้วยเสียงเรียบๆ


               “ก็ฉันเห็นหมดแล้ว”


               “O[]o!”


               “ตั้งแต่เมื่อคืน”


               กรี๊ด TOT! บ้าที่สุด ฉันจะฆ่านายจริงๆแล้วนะ คริส! นายไม่ต้องมาย้ำนักจะได้มั้ย เมื่อวานนี้ฉันเมาโว้ย!ลืมมันไปซะ! ลืมมันป๊ายยย!


               “หุบปากไปเลย!” ฉันส่งเสียงฮึ่มฮั่ม พลางทำท่าจะกินหัวเขาอย่างโกรธๆ!นี่ถ้าไม่เกรงใจฉันเอาฝักบัวตีหัวนายแล้วโยนตกตึกไปแล้ว!


               “โอเค” เขาตอบด้วยเสียงไร้ความสำนึก
อยากจะบ้าตายจังโว้ย!ฉันทึ้งหัวตัวเองอย่างอารมณ์เสียก่อนจะคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุดมาสวมและรวบผมให้เรียบร้อยพลางสำรวจชายตรงหน้าอย่างคิดไม่ตก


               จะทำไงดีล่ะทีนี้!ฉันเม้มปากก่อนจะดีดนิ้วเปาะเมื่อคิดทางออกได้


               เหอะๆ ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมท้องกับคนที่ไม่รู้จักหรอก! ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อน!


               “เฮ้”


               “?”


               “หันมาได้แล้ว” ฉันสะกิดทำให้เขาหันกลับมาใช้นัยน์ตาคมกริบนั่นจ้องฉันอีกครั้ง


               “...”


               “ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ช่วยอะไรฉันอย่าง” ฉันถอนหายใจพูดเสียงเรียบ


               “ว่า?”


               “ฉันจะอาบน้ำ”


               “ให้ช่วยอาบ?”


               “ไม่ใช่ย่ะ -*-” ฉันเบะปากทันทีเมื่อเห็นหมอนั่นอมยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างไม่น่าไว้วางใจ ทั้งทีก่อนหน้านี้ตีหน้าตายเหมือนซอมบี้แท้ๆ


               “...”


               “ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้หน่อยสิ” ฉันเก๊กหน้านิ่งเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่ความจริงมันไม่ได้ปกติสำหรับฉันสักนิด สาวเซ็กซี่รักนวลสงวนตัวแบบฉัน T^T ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่ฉันต้องใช้ยาคุมฉุกเฉิน กระซิกๆ


               ความจริงฉันก็ไม่รู้ก่อนหรอกว่ามันต่างจากยาคุมธรรมดายังไง แต่ฉันเคยอ่านเจอแบบผ่านๆในกระทู้เว็บไซต์ผู้หญิงที่เล่นประจำ ว่ามันใช้สำหรับป้องกันการตั้งครรภ์หลังจาก....โดยที่ไม่ได้ป้องกัน และควรกินเร็วที่สุดด้วย TOTแต่ฉันไม่กล้าออกไปซื้ออ่ะ บ่องตรง! อาย อายโว้ย!!!


               “ยา?” อีตานั่นขมวดคิ้ว


               “ยาคุมฉุกเฉิน”


               “มันคือ?”


               “เออ ไปซื้อมาเถอะ ฉันจะรออยู่ที่นี่!จบนะ!”


               “อือ” หมอนั่นพยักหน้ารับ แต่ฉันรู้สึกไม่ไว้วางใจยังไงชอบกล -_-;;;


               “ยา-คุม-ฉุก-เฉิน นะ!”


                 “อือ” อีตานั่นตอบแบบขอไปที


               “นี่นายเข้าใจจริงๆรึเปล่าเนี่ย -_-^” ฉันว่า


               “อืม เข้าใจ” เขาปัดมืออย่างเซ็งๆก่อนจะเบี่ยงตัวหลบแล้วเดินออกไปเลย


               เออ เอาเข้าไป การพูดจาให้เป็นประโยคยาวๆมันจะทำให้นายดิ้นตายเหรอฮะ?!? มีแต่ อือ เออ อืม นี่ฉันคุยกับคนหรือตอหม้อสะพานว่ะเนี่ย!นกแก้วบ้านพ่อฉันยังพูดมากกว่าหมอนี่เลย เหอะๆ!


               หวังว่า แค่ออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินแค่นี้นายคงทำให้ฉันได้นะ! แต่ไม่ไว้วางใจเลยให้ตายสิ!




 
-KRIS PART-


               ผมเดินออกมาจากห้องก่อนจะเกาหัวแกรกๆกับท่าทีที่ต่างจากเมื่อวานอย่างสิ้นเชิงของเธอ ทั้งๆที่เมื่อวานก็ดูเงียบและน่ารักกว่านี้แท้ๆ แต่ตื่นขึ้นมากลับโวยวายแว้ดๆเสียงดังน่าหนวกหูสุดๆ พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง บ่นยังกับผมทำอะไรเธองั้นแหละ โอเค ผมก็ทำจริงๆอ่ะ แค่ปล้ำหน่อยเดียวทำเป็นบ่น
แล้วถ้ามีแปรงสีฟันสำรองก็ไม่บอกผมแต่แรกว่ะ ผมจะได้ใช้อันอื่น เห็นมีแปรงอันเดียวก็เลยหยิบๆมาใช้ แม่คุณดันโวยซะยับแถมทำหน้ารังเกียจอีกต่างหาก จูบก็จูบมาแล้ว แค่ใช้แปรงสีฟันอันเดียวกันไม่เห็นเป็นไรเลย ว่ามั้ย?-_-^


               อีกอย่างผมเป็นพวกไม่ชอบมีปัญหาซะด้วยสิ! ก็เลยไม่อยากจะเถียง เอาเป็นเลยตามเลยละกัน


               ว่าแต่ว่า ยัยนั่นบอกให้ซื้อยาอะไรวะ -_-^


               อะไรอุอุสักอย่างเนี่ยแหละ ผมไม่ทันฟัง เผลอมองหน้านานไปหน่อย ผู้หญิงอะไรไม่รู้น่ากินชะมัด เห็นแล้วอยากจับโยนบนเตียงอีกรอบซะจริงๆ


               โอเค ผมยอมรับว่าผมมันไม่สุภาพบุรุษ แล้วไง? เรื่องของผมละกัน จบนะ!


               ผมเดินเปื่อยมาเรื่อยๆก่อนจะหยุดตรงร้านขายยาพร้อมดันประตูเข้าไปด้วยใบหน้านิ่งๆตามสไตล์


               “ยินดีต้อนรับค่า” เสียงเภสัชกรที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับก่อนจะฉีกยิ้มหวานอย่างออกนอกหน้า “มาซื้อยาอะไรคะ ฉันแนะนำให้ได้นะ”


               “...”


               ยาอะไรวะ ลืม -*-


               “ได้ยินมั้ยเอ่ย?”


               “อือ” ผมตอบรับก่อนจะพยายามนึกแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก เวรล่ะ! ขืนผมกลับไปตัวเปล่า คงไม่วายแว้ดใส่ผมอีกแหง ผมยิ่งไม่ชอบซะด้วยสิ -_-^


               “อ๋อ ค่า ฉันแนะนำให้ได้นะคุณผู้ชายสุดหล่อ มาซื้อให้ใครกันเอ่ย?”


               “เมีย” ผมตอบสั้นๆแต่ทำให้คุณเธอถึงกับเงียบกริบ
เออ ผมพูดอะไรผิดงั้นเหรอ - -? ก็ถ้าพูดถึงสถานะตอนนี้มันก็น่าจะเป็นแบบนั้นนี่นะ? ผมต้องอธิบายให้เธอฟังรึเปล่าว่าตอนแรกก็ไม่ได้รู้จักหรอกแต่พึ่งได้กันเมื่อคืน


               อืม...คิดว่าไม่ต้อง


               “อ่ะ ค่า” เธอหัวเราะแห้งๆในขณะที่ผมลูบคางพลางนึกถึงหน้ายัยผู้หญิงเรื่องมากคนนั้นตอนสั่งผม ถ้าจำไม่ผิดชื่อมันยาวๆหน่อยแล้วก็ อะไร อุ อุ สักอย่าง


               โอ๊ะ ผมว่าผมเริ่มจะจำได้แล้ว ผมจินตนาการถึงริมฝีปากอมชมพูที่กำลังขยับสั่งผม...


               พระเจ้า! ผมอยากเข้าไปกระชากตัวเธอแล้วก็จูบซะเดี๋ยวนี้เลย!


               “ว่าไงคะ?” เสียงเภสัชกรโพล่งขึ้นเรียกสติผมที่กำลังจินตนาการไปไกลทำให้ผมจิ๊ปากอย่างเซ็งๆแล้วกลับมาโฟกัสเรื่องยาที่ยัยนั่นฝากซื้อ


               “อุ”


               “คะ?”


               “ยาอุอุ”


               “เอ่อ มันคือยาอะไรกันค่ะนั่น”


               “ไม่รู้”


               “-*-”


               “โทษที” ผมเกาหัวแกรกๆและใช้ความคิดอย่างหนัก “จำได้แต่มีสระอุ”


               “ยาอุด ที่เอาไว้แก้ท้องเสียรึเปล่าคะ?”


               “อ่า” ผมเกาหัวอีกรอบ


               “ยาบำรุง?” เภสัชกรเริ่มเบะปากไม่พอใจกับความขี้ลืมของผม แต่ทำไงได้ล่ะ ก็ผมจำไม่ได้จริงๆนี่หว่า! จะโทรไปถามก็ไม่มีเบอร์ด้วยสิ เพราะยัยนั่นไม่ได้บอก โอ๊ย ทำไมมันเรื่องเยอะนักวะ! ยาอะไรก็กินๆไปละกัน!


               “อือ นั่นแหละ” ผมพยักหน้ารับเพื่อตัดปัญหาแต่ไม่รู้เลยว่าการกระทำครั้งนี้ของผมนี่แหละเป็นปัญหาตัวฉกาจเลย!!!








-----------------------------------


มันกันก้อบได้มั้ยยย 555555555555+
เว็บนี้้ หาไม่เจอง่าาา
คือหนูกลัวว 555555+
ฮาแปป
จริงๆเขียนไว้ในเด็กดี
หาที่ลงไปทั่ว (แลดูว่าง -___-)
แวะไปทักทายในเพจได้นะคะ เบบี๋ 
https://www.facebook.com/jennyrenger01
พระเอกเรื่องนี้แม่งเมายาดองมาก บอกเลย 5555+
ยิ่งเขียนยิ่งขำ ชอบเฮียมึนมากกกก
555555555555555+
เมาได้ใจอ่ะ

เม้นๆกันหน่อยนะคะ 555+
แล้วจะมาอัพไวๆ ฮ่าาา