[YAOI 4P] I Need You

8.2

เขียนโดย Zhu_KT

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.15 น.

  11 ตอน
  13 วิจารณ์
  114.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 11.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ตอนที่ 7 บทลงโทษของคนปากแข็ง(NC)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่  7 บทลงโทษของคนปากแข็ง

 

          “เตรียมตัวรับบทลงโทษของคนปากแข็งได้เลย” จบประโยคประสานเสียงของสามหนุ่ม เรียวปากกานก็ประกบกับริมฝีปากผมทันทีและยังจับท้ายทอยผมไว้ไม่ให้หนีไปไหน มือหนาของมอสลูบไล้หน้าท้องราบและไล้ขึ้นมาเรื่อยจนถึงยอดอก มือนัทเองก็วนเวียนกับส่วนอ่อนไหวของผมและพยายามปลดเข็มขัดรูดซิปกางเกงลง ผมทำได้เพียงจับข้อมือของทั้งสองไว้ไม่ให้ทำอะไรไปมากกว่านี้ แต่ก็ยากเกินจะขัดขืนในเมื่อลมหายใจของทั้งคู่กำลงรดใบหูผมตลอดเวลาบวกกับอากาศที่ถูกกานช่วงชิงไปยิ่งทำให้ผมหมดแรง

 

                “เลิกปากแข็งหรือยัง?” กานถามเมื่อถอนริมฝีปากออก

                “มะ..” ยังไม่ทันได้พูดเป็นคำกานก็ช่วงชิงริมฝีปากผมไปอีกครั้ง นี่ไม่คิดจะฟังกันเลยใช่ไหม ผมแค่จะบอกว่า ไม่ได้ปากแข็ง ทำไมถึงไม่ฟังกันเลย T^T

                “ปากแข็งจริงนะ แต่รู้ไหม ยิ่งปากแข็งเท่าไรยิ่งจูบหวานเท่านั้น” มอสกระซิบข้างหูผม นิ้วมือก็ขยี้ยอดอกอย่างสนุกมือ นัทเองก็เริ่มซุกไซร้ซอกคอผม

                “สรุป จะปากแข็งอีกไหมครับ คุณไมย” กานถอนริมฝีออกและถามผมอีกครั้ง แต่ผมไม่มีแรงที่จะพูดอะไรอีกแล้วเลยได้แต่นั่งหอบพยายามหาออกซิเจนเข้าปอดก่อนที่ผมจะตายจริงๆ

                “ถามแล้วไม่ตอบ คงต้องลงโทษหนักแล้วล่ะ” นัทพูดจบก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วมอสก็ผลักผมลงไปนอนทางที่นัทพึ่งลุกไปพอดี

                “อั่ก เมิงผลักกุลงทำไม” พอผมพยายามจะลุกขึ้นมานั่งมันก็ผลักผมลงไปอีก

                “กุบอกแล้วไงว่าคนปากแข็งต้องโดนลงโทษ” นัทที่ถอดกางเกงของตัวเองออกเมื่อไรก็ไม่รู้พูดจบก็ยัดความเป็นชายเข้ามาในปากผมอย่างไม่ทันตั้งตัว จึงต้องรีบดันขามันไว้ไม่ให้มันเข้ามาลึกเข้ามามากเกิน แล้วก็เริ่มขยับเข้าขยับออกจากโพรงปากของผม

 

                ผมรู้สึกได้ว่ากางเกงของผมเองก็กำลังถูกปลดออก และไอ้คนที่ถอดกางเกงผมก็เป็นคนเดียวกับคนที่ผลักผมลงมานอนหงายนี่แหละ ผมพยายามดึงกางเกงไว้เพื่อไม่ให้มันถอดได้ แต่ก็ช่วยไม่ได้มากเท่าไรเพราะมอสมันแรงเยอะกว่าผมมาก มอสถอดกางเกงผมออกไปทั้งสองตัวในทีเดียวแล้วเอามือมากอบกุมส่วนอ่อนไหวผมไว้ กานเองก็ถกเสื้อยืดตัวบางผมขึ้นจนเกือบถึงลำคอผมและไล่เลียจากหน้าท้องขึ้นมาเรื่อยๆ มือผมที่ตอนแรกใช้ดึงกางเกงต้องเปลี่ยนมาพยายามผลักกานออก

 

                ผมทำทุกวิธีทางเพื่อให้หลุดพ้นออกไปจากสถานการณ์นี้ แต่มันไม่มีทีท่าว่าจะเป็นได้ นัทจับข้างที่ผมดันขามันไว้ให้ไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของนัทแทน ลิ้นร้อนของกายไล่วนละเมียดละไมดูดดุนยอดอกทั้งสองข้างสลับไปมากับนิ้วเรียวที่บดขยี้ ความรู้สึกที่เป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวมันทำให้แถบแตกสลายไปได้ทุกวินาที

 

                “ อื้อออ ไอ้ไอ๋แอ๊วว อื้อออ” (ไม่ไหวแล้ว) ผมไม่สามารถพูดออกมาให้รู้เรื่องได้เพราะในปากผมก็เต็มไปด้วยแท่งร้อนของนัท ร่างกายบิดเร้าเพราะผมใกล้จะถึงขีดสุดเต็มที

                “ปล่อยมาเลยสิ” มอสพูดบอกผม ของเหลวสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาคามือของมอส มอสใช้มือข้างนั้นเริ่มสอดใส่เข้ามาในช่องทางสีหวานทำให้ผมสะดุ้งด้วยความตกใจหน่อยๆ แล้วใช้ปากคริบครองส่วนอ่อนไหวของผมต่อพร้อมกับดูดกลืนน้ำหวานนั้นเข้าไปต่อ “เมิงนี่ หวานไปหมดทุกอย่างเลยว่ะ ปากเมิงจูบแล้วก็หวาน แท่งเมิงแม่งก็หวาน ยิ่งน้ำเมิงยิ่งโคตรหวาน” มอสพูดจบก็ก้มลงไปดูดกลืนต่อ นิ้วเรียวที่หน้าที่อย่างไม่บกพร่องและค่อยๆเพิ่มนิ้วมากขึ้น

 

                “ไมย เมิงมันสุดยอดเลยว่ะ ตัวเมิงก็หวานเมิงรู้ไหม” กานขึ้นมากระซิบที่ข้างหูผม ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากจะครางในลำคอ เหมือนเป็นการตอบรับการกระทำทั้งหมดแทน ยอมรับเลยว่ามันรู้สึกดีอยู่ไม่น้อยแต่มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วไม่ใช่ที่เวลาผู้ชายโดนกระตุ้นแล้วจะรู้สึกดีน่ะ

                “กุเริ่ม..ไม่ไหวแล้วว่ะ อื้มมม” เมื่อพูดจบนัทก็ปล่อยน้ำเข้าปากผมเต็มจนผมสลัก “โทษทีว่ะไมย กุเอาออกไม่ทัน” นัทถอนแท่งร้อนออกจากปากผมแล้วใช้เรียวปากมาประกบกับริมฝีปากผมแทน ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดเล่นกับลิ้นของผม เหมือนจะเป็นการทำความสะอาดให้ผมเมื่อกี้นี่ด้วย เพราะนัทกวาดลิ้นในโพรงปากผมเอาน้ำออกจนแทบหมด

 

                “อื้ออออ” ผมทักท้วงเพราะรู้สึกได้ว่าอากาศใกล้จะหมดลงแล้วและเหมือนนัทจะรู้จึงได้ถอนริมฝีปากออก แล้วไปสลับหน้าที่กับกาน

                “กาน เมิงพร้อมยัง” มอสถาม

                “กุพร้อมตั้งแต่ยังไม่เริ่มและสัส” กานตอบก่อนประกบปากผมทีนึงแล้วพูดต่อว่า “รอบนี้ของกุนะ”

 

                กานกับมอสสลับหน้าที่กันอีกที่ โพสิชั่นตอนนี้กลายเป็นว่า มอสมายืนอยู่ตรงหน้าผมและพร้อมที่จะนำแก่นกายเข้าปากผมได้ตลอดเวลา นัทที่พยายามชิมความหวานจากตัวผมโดยที่มือก็กอบกุมส่วนอ่อนไหวพร้อมกับเร่งเร้ามากขึ้นเรื่อยๆ และกานที่พร้อมจะนำความเป็นชายมาในช่องทางที่จะนำไปสู่ความสุขสมดั่งใจหมาย

 

                ผมหอบหายใจตัวโยนหมดแรงขัดขืน รู้สึกได้ถึงความแน่นที่ค่อยๆเข้ามาจนมิดลำ มันทั้งอึดอัดและรู้สึกดีไปพร้อมๆกัน กานเริ่มขยับอย่างช้าๆไม่รีบร้อน และแล้วมอสก็นำแก่นกายเข้ามาในโพรงปากผมจริงๆ มันเต็มปากจนผมไม่สามารถพูดอะไรได้

 

                “ทำให้กุอีกคนนะเมิง” มอสพูดแล้วขยับเข้าออกพร้อมๆกับจังหวะของกานและนัท

                “อื้อออ อ๊ะ อ๊าาาา” มีเพียงแต่เสียงครางที่หลุดออกมากจากปากของผม มันเป็นเสียงเดียวที่ผมสามารถส่งมันออกมาได้

                กิจกรรมเข้าจังหวะรวมทั้งเสียงครางในลำคอด้วยความพึงพอใจของสี่หนุ่มดังทั่วทั้งห้องโดยไม่ได้เกรงกลัวเลยว่าเพื่อนบ้านจะได้ยินเสียงเหล่านั้นด้วย กิจกรรมยังคงดำเนินต่อไปจนจังหวะนั้นมันเร็วขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุด ทั้งสี่ก็ปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมาเกือบจะพร้อมๆกัน กิจกรรมได้จบลงพร้อมกับอาการหอบอย่างแรง ผมนอนหอบหายใจอยู่นานกว่าจะปรับตัวให้เป็นปกติได้

 

                “เมิงนี่ อร่อยกว่ารอบที่แล้วอีกว่ะ” มอสพูดแล้วถอนแก่นกายออกก่อนก้มลงจูบที่ริมฝีปากที่เลอะไปหนึ่งทีก่อนถอนริมฝีปากออก

                “คิดเหมือนกุเลยว่ะ” กานสนับสนุนและถอนแท่งร้อนออกจากช่องทางสีหวานที่เยิ้มไปด้วยของเหลวนั่น

                “กุว่าไอ้ไมยแม่งอร่อยที่สุดแล้ว” นัทเสริม “แล้วเมิงว่าในกุสามคนนี้ใครอร่อยสุดวะ” นัทถามต่อ

                “กุ...หนะ...เหนื่อย” ผมตอบไปแบบนั้นก่อนที่จะหลับไปเพราะไม่เหลือพลังงานใดๆอีกแล้ว

 

 

มาลง NC แล้วจ้าาาาา หายไปนาน ขอโทษจริงๆ TT^TT

อาจจะไม่ฟินนะ รู้สึกบรรยายฮ่วย 5555

เทอมนี้ไรท์เรียนหนักกว่าเทอมที่แล้วอีกอ่าาา

ก็คงอีกนานกว่าจะมาอัพอีก //โดนรีดเดอร์ตบ 555

ขอบคุณสำหรับทุกๆการติดตามน๊าาาา และทุกๆเม้นเลยจ้า

มาคุยกันได้นะถ้าคิดถึง 55555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา