ถึง(มึง)โหด(ร้าย)ผมก็รัก

8.8

เขียนโดย Kaku♡

วันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.00 น.

  2 ตอน
  11 วิจารณ์
  4,712 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 21.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

 

          เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว

 

     อลิช เธอคือแฟนคนแรกของผม ผมรักเธอมากกกกกกก เราสองคนคบกันได้ปีนึงแล้ว แต่เราก็

เลิกกัน!!ตอนเกือบอีก2เดือนถัดจาก1ปีมานี่ ผมเจอเธอที่ห้างแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง เราสองคน

ได้รู้จักกันตั้งแต่เธอเดินออกจากร้านน้ำในห้าง และผมกำลังเดินเข้าไปข้างในร้าน เพื่อซื้อน้ำมาแก้

กระหาย หลังจากซ้อมบาสเสร็จที่ รร

 

"ปึ้ก  ถูกชน"เธอคนนั้นเดินมาชนผมอย่างจัง ทำให้น้ำในแก้วหกเลอะ เปียกเสื้อผ้าผม

"อุ้ย! ขอโทษนะคะ...หนูไม่ได้มองค่ะ ขอโทษจริงๆ"แหมๆ เดินมาชนจังๆ แล้วบอกว่าไม่ได้มอง

"ฮึ้ยยย...ยะ..ยัยบะ..."ผมกำลังด่าเธอที่ตั้งใจเดินมาชนผม และเงยหน้ามาสบตาเธอ

 

      เมื่อผมเงยหน้ามาเจอหน้าเธอ ใบหน้าหวานสวยของเธอทำให้ผมหลง และยากที่จะหลบสายตา

คู่นั้นไปได้ แต่ผมก็ยังโกรธที่เธอจงใจเดินมาชนผม ผมเลยเปปลื่ยนจากสายตาที่อึ้ง มาเป็นเคือง

แทน 

 

"ขอโทษนะคะหนู...หนู..นะ หนู..ไม่ได้ตั้งใจชนคุณจริงๆนะคะ"หน้าเธอดูหม่นลงเล็กน้อย และ หลบ

สายตาของผมไป หึๆ แต่เรื่องอะไรที่ผมจะยกโทษให้เธอได้ง่ายๆ

"ขอโทษหรอ! นี่เห็นกันชัดๆเลยว่าเธอเดินเข้ามาชนฉันอย่างจัง ทำก็ยอมรับมาา!"ผมตะคอกใส่หน้า

เธอไปยกใหญ่ ทำให้คนในบริเวณนั้นและคนในร้านน้ำหันมามองพวกผมหลายคน

"อึ้ก..นะ หนู..หนู...ขอโทษ..ฮึ้กกก...อึกๆ นะคะ"ใบหน้าที่สวยหวานที่ดูหม่นลงไป ตอนนี้กลายเป็น

ใบหน้าที่สำนึกผิด และ เปื้อนรอยน้ำตาเล็กน้อย เฮ้ยๆๆๆๆ...ผมไม่ได้ต้องการอย่างนี้นะ หรือว่าเธอ

จะไม่ได้ตั้งใจชนผมจริงๆ

"เฮ้ยยยยๆ ขอโทษๆ ฉันไม่ได้..ให้มันเป็นแบบนี้ ดูแล้วเ่ธอคงไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"นี่ๆๆๆ ตกลงใครผิด

กันแน่ฟร่ะเนี่ย ผมเปียกเพราะเธอ แต่เธอก็สำนึกผิดจนร้องไห้เพราะผม  งั้น...เจ๊า 

 

"เรารีบออกจากร้านกันเถอะค่ะ เดี๋ยวมาอาบน้ำที่ห้องหนูก่อนนะค่ะ"ผมกับเธอก็เดินออกมาจากร้าน 

 

เธอพาผมมาที่คอนโดของเธอ คอนโดของเธอดูหรูมากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ดูจากสภาพภายนอก

ก็ได้ ด้านหน้ามีน้ำตกจากชั้นบนสุด และชั้นรองไหลลงมายังด้านล่างสุด เป็นระดับๆ คล้ายกับน้ำตก

ธรรมชาติจำลอง ลานจอดรถก็เป็นตึกที่หรูโดยเฉพาะ(หรูไปไหนคับท่าน)

     เมื่อพวกเรามาถึงคอนโดของเธอ เธอก็เช็คอินที่เค้าท์เตอร์แล้วขึ้นลิลฟ์มาที่ชั้นกลางๆ..ชั้นที่35

พอลิลฟ์เปิดออก เธอก็พาผมไปที่ห้องของเธอ ห้องของเธอดูเรียบร้อย การจัดห้องดูดีมาก มี2ห้อง

น้ำ 1ห้องอาหาร 1ห้องครัว 1ห้องนั่งเล่น และ1ห้องนอน กับเตียงนอนที่กว้างและใหญ่มากอีกตัว

 

"เดี๋ยวเข้าไปอาบน้ำก่อนนะคะ...เดี๋ยวหนูเอาเสื้อไปซักให้ และจะวางไว้ที่เตียงนะคะ  นี่ค่ะ ผ้าเช็ด

ตัว"เธอพูดพร้อมยื่นผ้าเช็ดตัวมาให้ผม ผมก็รับมาแล้วผมก็เข้าห้องน้ำไปจัดการกับชุดตัวเอง แล้วนุ่ง

ผ้าเช็ดตัว

เอาชุดที่เปียกออกไปให้เธอซัก แล้วเข้าไปอาบน้ำ อือหือ!ขนาดห้องน้ำยังกว้างเลย มีอ่างจากุชซี่

ด่้วย จะหรูไปป่ะแม่คู้ณณณณ

  เมื่อผมออกมาจากห้องน้ำชุดก็ถูกพับเรียบร้อยวางอยู่บนเตียง ผมก็เดินที่เตียงแล้ว เช็ดตัว แล้วก็

แต่งตัวออกไปจากห้องนอนของเธอ แต่...เอ็ะ! ทำไมชุดแห้งแล้วล่ะ อุ่นๆด้วย สงสัยเธอคงเอาไป

ซักแล้วแข้าเครื่องอบแน่ๆ จากนั้นก็รีด...

ผมออกมาพ้นห้อง ก็ได้กลิ่นหอมๆลอยออกมาจากที่นึง ผมเดินไปดูก็พบว่าเธอทำอาหารอยู่ แต่

เหมือนว่าเธอจะรู็ว่าผมเข้ามาที่ห้องครัว เธอเลยถามว่า

  "นายๆ อยู่ทานอาหารเย็นกันก่อนสิคะ หนูทำเผื่อให้แล้ว"เธอพูดพร้อมหันมายิ้มให้ผม ยิ้มเธอน่า

รักมาก อ้ะ...ตึก ตัก ตึก ตัก ตุบๆ...ทำไมหัวใจฉันถึงเต้นแปลกๆเมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอกัน

  "อื้มๆ"ผมพูดแล้วเดินไปรอที่โต๊ะอาหาร แล้วสักพักเธอก็เอาอาหารมาเสิรฟ์ผม >< มันคือสเต็ก

ลาแซลมอล ของโปรดผมเลยย

  "ทานให้อร่อยนะคะ หนูทำสุดฝีมือเลย"เธอก็ยิ้มให้ผมอีก อ้ะ...ทำไม  ใจผมเต้นเร็วแบบนี้ เวลา

ที่เธอทำอะไร...ทำไมผมต้องมีความรู้สึกที่ดีแบบนี้ด้วย นี่หรือ...คือสิ่งที่เรียกว่า "รัก"

 

ผมกับเธอก็ทานกันเสร็จก็ขอไปล้างจานกับเธอที่ห้องครัว แล้วเธอก็บอกให้ผมค้างที่นี่คืนนึง เพราะนี่

มันก็สามทุ่มแล้ว กลัวว่าผมจะไม่ปลอดภัย ผมก็ตกลงหน้านิ่ง แต่ใจผมนี่สิ จะทะลุออกมายินดีด้วย

แล้ว><  

     พอตอนนอน ผมก็นอนเตียงเดียวกับเธอ เพราะเธอขอร้องไว้ สักพักผมก็ตัดสินใจบอกเธอ

 "นี่ๆ เธอๆ เธอชื่ออะไรหรอ ผมชื่อ เซ้นท์นะ"เขิลนะเว้ยยย>/////< ออกตัวก่อนแบบนี้

 "หนูหรอคะ?...หนูชื่อ อลิช ค่ะ^////^"เธอพูดแล้วหันมายิ้มให้ผมแบบ น่ารักสุดๆอ่ะ

 "คือว่า...ผม...ผม..มีเรื่อง..จะ บอกครับ">///////< หน้าแดงแย้วๆๆๆ เขิลลล

 "เรื่องอะไรหรอคะ?"เธอทำหน้าแบ๊วสงสัย อ้ากกกกก....น่ารักกเว้ยยยยย!!

 "เอ่ออ..คือ คือ... ผม..."เขิลอ่ะ

 "อะไรคะ?"เธอทำหน้างงเล็กน้อย ขนาดงงยังน่ารักเลยอ่ะ^^

 "ผม....ผม ผมรักคุณครับบบบ!!!"สารภาพไปแล้วววววว!!! เขิลมากกก รอคำตอบก่อน...

 "..."เงียบอ่ะ เรื่อมเศร้าและ

 "ตั้งแต่ที่อลิชเดินชนผมแล้ว ผมก็รู้สึกแปลกๆกับตัวเองมาตลอดทางที่มายังที่นี่ พอตอนก่อนอาบ

 น้ำ อลิชก็ซักเสื้อ รีดเสื้อ ทำอาหารให้ผม แล้วยังชวนผมค้างเพราะเป็นห่วงกลัวอันตรายอีกด้วย

 ผม...ผมอยากจะบอกว่า ผมรักคุณนะครับ...มันไม่ใช่ความรู็สึกชั่ววูบแน่ๆ"ผมบอกความในใจทั้ง

 หมดที่รู้สึกมาออกไปแล้ว

 "ค่ะ...ฉันก็อยากบอกเหมือนกันว่า...ตั้งแต่ที่พบคุณ...เซ้นท์ อลืชก็รักคุณแล้วค่ะ"อ้ากกกกกกก!!

 "จริงๆนะ! อลิช จริงๆนะ"ผมหอบหายใจรุณแรงและหัวใจเต้นแรงขึ้น

 "ค่ะ อลิชรักคุณจริงๆ และจะรักตลอดไป ...จุ๊บบ"เย้ยยยยยยย!! เธอๆๆ อลิชช!เธอจุ๊บปากผมมม

 "ผมสัญญา...ผมสัญญาว่าจะ รัก และดูแลคุณตลอดไป"ผมสัญญาครับ อลิช

 

          ผมกับอลิชเรารักกันมาได้เกือบ1ปีแล้ว แต่เธอก็มีอาการแปลกๆไป เหมือนทำตัวเหินห่าง

ผมมาก คุยกันน้อยลง ห้องก็ไม่ค่อยกลับ นานๆจะกลับที แล้วพอผมถามก็บอกว่าไปติวกับเพื่อน

มีสอบ ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร จนเราครบรอบ1ปี วันนั้นเธอซื้อเค้กมาเลี้ยงฉลองวันครบรอบของเรา

และเราก็มีความสุขกันมาก

    ผ่านมา2เดือน ผมจับได้ว่าเธอมีแฟนใหม่ที่คบมาเกือบๆ 5เดือนกว่าแล้ว ซึ่งผมไม่รู้ ผมโกรธมาก

ตอนนั้นผมจะไปฆ่าผัวชู้ของอลิชตามที่อยู่ที่ผมสะกดรอยตามเธอไป ผมไปถึงเห็นไอ้หมดลอนั่น 

ไอ้เลวที่แย่งแฟนชาวบ้านผมรีบเดินกำหมัดแน่นไปต่อยหน้ามันทันที มันล้มลงแล้วผมก็ขึ้นคร่อแล้ว

ต่อยหน้าซ้ำ 2ที ผมจะต่อยอีกครั้ง...แต่อลิชดึงผมและตบไปที่หน้าผม  ผมเจ็บมาก เจ็บที่ใจ แล้ว

เธอมาด่าผม แล้วบอกว่าผมไม่ต้องมาให้เธอเห็นหน้าอีก จะไปไหนก็ไป ตอนนั้นคำถามผม มีลอย

อยู่เต็มไปหมดในหัว ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้กับผม ทำไมถึงปกป้่องมัน...มันที่กล้ามาแย่งอลิชไป

จากผม

 

   ผมหมดใจกับเธอแล้ว ผมออกมาจากที่แห่งนั้นทันทีแล้วผมก็กลัวไปที่ห้องของเธอ เก็บของทั้ง

หมดแล้วกลับบ้านทันที ผม...ต่อไปนี้ผมจะไม่ขอมี "ความรัก"อีกต่อไปแล้ว

 

**ยาวไปไม๊**

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา