White Lies เล่ห์รักผลัดกันร้ายจับนายให้มารักกัน

(บันทึกพิเศษ : เฟิร์สเลดี้)

     "เฟิร์ส? ทำอะไรอยู่น่ะ?" ฉันมองไปตามเสียงนุ่มน่าฟังก็เจอกับคนที่กำลังอยู่ในสถานะ 'แฟนของฉัน' มิเกล..ใช่แล้วล่ะ คนๆนั้นคือมิเกล..แฟนของฉันเอง ^^ ฉันมองมิเกลเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี มิเกลเป็นหนุ่มน้อยน่ารักคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ไม่สิ! เขาไม่ใช่หนุ่มน้อย เขาอายุเท่าฉันนี่แหละ..เพียงแต่นิสัยของเขานั้นเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ขี้อ้อน น่ารัก เทคแคร์ดี นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขากลายเป็นเดือนของคณะได้โดยไม่ยากเย็น

     แต่ตำแหน่งดาวน่ะ..ไม่ใช่ของฉันหรอกนะ..

     "แล้วยัยดาวคณะล่ะหายไปไหนอ่ะ O.O"

     "อ๋อ ยัยเฮเลนน่ะเหรอ! เห็นว่าจะไปบ้านซิลน่ะ ^^" ใช่แล้วล่ะ! ดาวของคณะน่ะคือ เฮเลน ไม่ใช่ฉัน.. ทุกคนมักจะพูดว่าเฮเลนและมิเกลน่ะเหมาะสมกัน คนที่ควรจะคู่กับมิเกลคือเฮเลน ไม่ใช่ฉัน..ดาวมักจะคู่กับเดือน ตอนแรกฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเดือนคณะอย่างมิเกลถึงได้เลือกฉัน ทั้งๆที่ทุกคนต่างเชียร์ให้เขาและเฮเลนได้คู่กัน..คำพูดของเขาในวันนั้นทำให้โลกของฉันกลายเป็นสีชมพูอีกครั้ง และจำได้ว่าหลังจากนั้นไม่นานเฮเลนก็เปิดตัวว่ากำลังคบอยู่กับสเตเฟน

     ฉันรู้นะ..

     รู้ว่าเฮเลนน่ะไม่ได้รักสเตเฟน..แต่ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเฮเลนถึงต้องเปิดตัวว่าคบกับสเตเฟนอยู่ ฉันไม่เคยเดาความคิดของเฮเลนออกเลยซักครั้ง มันอ่านยากเกินไป..

     "ไอ้ซิลแวร์..." มิเกลพูดเสียงแผ่วเบา ถึงแม้จะเป็นเพียงชั่ววินาทีเดียวก็เถอะ..แต่ฉันสังเกตได้ว่าแววตาของเขาเปลี่ยนไป มันดูแข็งกร้าวแบบที่เขาไม่เคยเป็น หรือบางทีฉันอาจจะกำลังคิดไปเองก็ได้ ฉันก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นน่ะนะ..

     "วันนี้เดี๋ยวมิกไปผับ K นะ เฟิร์สจะไปด้วยกันมั้ย?"

     "ไม่ไปล่ะ มิกไปเถอะ..วันนี้เฟิร์สง่วงมากเลย ตอนนี้ก็กะว่าจะกลับไปพักผ่อนที่คอนโดซักหน่อยน่ะ"

     "ฮ่าๆๆ โอเคๆ งั้นเดี๋ยวมิกไปส่งนะ"

     "จ้า~"

     ซะเมื่อไหร่ล่ะ..หลังจากที่มิเกลส่งฉันที่คอนโคฉันก็นั่งแท๊กซี่ไปที่ K-Pub ทันที ไม่ใช่ว่าฉันไม่ไว้ใจมิกหรอกนะ เพียงแต่ฉันจะไปดูให้แน่ใจว่าเขาไปที่นั้นจริงหรือเปล่า ก็แค่นั้น..

     K-Pub

     มิกไปที่นี่จริงๆด้วย เขาเดินไปสั่งน้ำอะไรซักอย่างที่ฉันไม่รู้จักก่อนที่จะเดินไปนั่งกับเพื่อนของเขาที่โซนวีไอพี ซึ่งเพื่อนของเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน..พวกนั้นคือซิลแวร์ สเตเฟน และ..

     โนอาห์..

     ให้ตายเถอะ! ทำไมฉันต้องมาเจอหมอนั่นด้วยนะ และเวลาที่ฉันจะหมุนตัวเดินกลับไปนั้นเอง..ฉันก็เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ผมสีคาราเมลที่ดัดเป็นลอนๆและปล่อยให้ยาวสลวยจนถึงกลางหลัง ดวงตาสีฟ้าเข้มแบบลูกครั้งตะวันตก ผิวขาวน้ำนมแบบชาวเกาหลี ปากบางที่ทาด้วยลิปสติกสีแดงสด เธอแต่งหน้าค่อนข้างจัดจ้าน ใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำสั้นจนเกือบจะเห็นจุดยุทธศาสตร์ รองเท้าส้นสูงสีดำ 6 นิ้วของ Shain  ฉันรู้จักเธอคนนี้..

     วิคตอเรีย (Wictoria)..

     คนที่ฉันเจอเมื่อ 1 อาทิตย์ก่อน..

     วิคตอเรีย..หรือวิคกี้ สาวสุดฮอตที่ควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้า..เธอเป็นลูกค้าประจำของผับแห่งนี้ เธอค่อนข้างที่จะเฟรนลี่..และมีนิสัยขี้เล่นแบบเพลย์เกิร์ลแบบเต็มตัว เห็นวิคตอเรียแบบนี้แล้วนึกถึงยัยเฮเลนแฮะ ฉันรู้อยู่หรอกนะว่าเฮเลนน่ะไม่ใช่เพลย์เกิร์ล..แต่บางอย่างในตัวฉันกำลังบอกว่า 2 คนคล้ายกันมากเลยทีเดียว และคงไม่มีอะไรที่น่าสนใจ..

     ถ้าวิคกี้ไม่ได้เดินเข้าไปหามิเกล!!

     ถึงแม้ว่าฉันจะได้ยินเสียงไม่ค่อนชัดแต่ภาพที่วิคกี้กำลังเดินไปชนแก้วกับมิกก็ทำให้ฉันอดน้อยใจไม่ได้ แต่บบางทีพวกเขาอาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้นะ..ก็แค่..ชนแก้วกันเฉยๆนี่ ฉันมองโลกในแง่ดีก่อนจะเดินออกจากผับพร้อมรอยยิ้ม ทว่า..มันกลับเป็นรอยยิ้มที่ฝืนสิ้นดี!!