Marching Band สกัดใจนายวงโย

-

เขียนโดย ploynaka

วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.07 น.

  5 ตอน
  1 วิจารณ์
  7,010 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ถ้าฉันมีแฟนแล้ว!!!!!!!!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันนี้เป็นวันที่2ที่ฮียูกลับมาจากสิงคโปร์ แต่วันนี้เขาไม่ได้คุยกับฉันเลยขนาดหน้าก็ยังไม่มอง

วันนี้เขาใส่ชุดแปลกอยู่คนเดี๋ยวอีกแล้ว เมื่อวานเขาใส่ชุดพละกันแต่เขาใส่ชุดนักศึกษามา

วันนี้เขาใส่ชุดนักศึกษามาแต่เขาใส่ชุดพละมาโดยมีข้ออ้างว่าอยู่วงโย -.-

"นักศึกษาทุกคนฟังทางนี้นะ ชื่อดังต่อไปนี้ให้ยืนขึ้น ฮียู ฟูเจ" (ที่จริงมีเยอะกว่านี้)

"พวกคุณยังไม่ได้จัดการเรื่องธนาคารของมหาวิทยาลัย"

"ผมจ่ายแล้วนะครับ"

"ก็ทางธนาคารเขาแจ้งมา"

"ก็ผมจ่ายไปแล้ว"

"ไม่รู้พวกคุณต้องจัดการเอง"

"อะไรว่ะยังไม่รู้เรื่องไรเลย"

ตอนพักเที่ยง 10.45น.

"นิของฝากอ่ะ เอามายังเมื่อวานก็ลืม"

"เอามาๆ" ฮียูตอบ

"เอาไปเลือกเอาเลย ห้ามเอาสีทองนะ"

"ทำไม"

"มีเพื่อนมันจองไว้"

"เพื่อนหรือแฟนอ่ะ"

"เพื่อน" เขาทำให้ฉันสงสัยลังเลใจด้วย เหมือนเขาจะมีแฟนแล้ว

ฉันเลยเดินไปที่โต๊ะฉันเอาของฝากไปเก็บรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก แล้วฮียูก็เดินมาดึงแขนฉัน

พิงกับกำแพง " ถ้าฉันมีแฟนแล้วเธอจะเสียใจไหม"

"ไม่รู้สิ"

"ตอบสิ"

"ถ้านายมีแฟนแล้วจะให้ฉันดีใจหรอ"

ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ อยู่ดีๆจีซูก็เอาขวดน้ำมาตีหัวฮียู แล้วฮียูก็หันไปมอง

"เธอเอาขวดน้ำมาตีหัวฉันทำไม"

"ก็นายชอบแกล้งฉันก่อนนิ"

ฮียูมองหน้าจีซูแล้วเดินออกไปนอกห้อง "เดี๋ยวก่อนสินายไม่อยากรู้คำตอบฉันแล้วหรอ" ฉันตะโกน

โครม!!!!! ปัง!!!! ฉันถีบโต๊ะล้มเป็นแถวเลย แล้วก็ฟุบอยู่ที่โต๊ะ

ชั่วโมง ฝรั่งเศษ

"ซังมีเธอเป็นอะไรทำไมไม่พูดเลย" ฮันจุงถาม

"ไม่หรอก"

อะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ฉันหันไปมองที่โต๊ะฮียู ปรากฎว่าเขากำลังมองมาทางฉันแบบสายตาอ้อนวอน

แล้วเขาก็กวักมือเรียกฉันแต่ฉันไม่ไปฟุบโต๊ะต่อ ฉันเริ่มปวดคอก็เลยเงยหน้าขึ้นมาโอ้พระเจ้า

ฮียูมานั้นข้างฉันได้ยังไง

"โกรธฉันหรอเรื่องอะไร"

"ฉันไม่ได้โกรธนายสักหน่อย"

"แล้วทำไมไม่ยิ้ม"

"....."

"แล้วถ้าฉันมีแฟนแล้วเธอจะโกรธไหม"

"ไม่รู้"

"แล้วพวงคุณแจสีทองนายเอาไปให้ใคร"

"เพื่อนอีกคณะนึ่งนะ"

"ชื่ออะไร"

"ปอน"

"ผู้หญิงผู้ชาย"

"ผู้ชายสิ"

"แน่นะ"

"แน่สิ"

"แล้วถ้าฉันไปถามถ้าคนชื่อปอนเป็นผู้หญิงล่ะ"

"ไปถามเลย"

ฉันเลยมาตาเขาเพื่อจะจับผิดตาคนต่างมองหน้ากันมองกันไปมองกันมาประมาณ 5 นาที(ดีที่ไม่ใช่ปลากัด) หน้าก็เริ่มใกล้กันมาขึ้น มองกันจนทุกคนในห้องหันมามอง

"อย่าโกรธเขานะตัวเอง"

"...."

"ดีกันนะ"

"จะไปไหนก็ไปเลย"

"อย่าร้องไห้สิ"

"ฉันไม่ได้ร้อง"

"นะๆ" เขาเอานิ้วก้อยของเขากับของฉันมาเกี่ยวกันไว้

"ฉันถามเธอหน่อยเธอต้องตอบฉันด้วย"

"อืม"

"ตระกลู อ ย นอกจาก อย่า อยู่ อย่าง แล้วมีอะไรบ้าง"

"อยาก"

"ไม่เป็นตรงข้ามกับคำว่า"

"เป็น"

"พัดลมภาษาอังกฤษอ่านว่า"

"แฟน"

"ไอภาษาอังกฤษอ่านว่า"

"ฉัน"

"ไม่จริงตรงข้ามกับ"

"จริง"

"ถ้าเราตกใจนอกจากคำว่า อะไรนะ!!! เป็นไปไม่ได้แล้วยังมีอีกคำนึ่งว่าอะไร"

"หรอ"

"ถามแค่นี้แหละเป็นอันว่าคำถามจบแล้วเอาไปคิด"

"อะไรว่ะงง"

อะไรอ่ะงงมุขอะไรของเขาเนี่ย ฉันนั้งทบทวนประมาณสัก 20 นาที ก็ยังคิดไม่ออก

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา