The world โลกใบนี้มีแค่เธอ..
เขียนโดย 
Jester
วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.47 น.
แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2557 21.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรกรรมอะไรของฉันค่ะ อีกแค่คะแนนเดียวก็จะผ่านแต่ดันตอบผิดอีก โฮ 
และไอ้เฟียก็ยังมาเย้ยเพราะมันไม่ตกแถมได้ท็อปของห้องด้วย เก่งเกิ๊น !! ถึงฉันจะอ่านสมุดที่เฟียจดแต่ลายมือนี่แบบ..ลายแทงขุมทรัพย์เลยล่ะ พอฉันคิดว่าอ่านไปก็ไม่มีประโยชน์เลยตัดสินใจ นั่งรับชะตากรรมอย่างเงียบๆ อีก 1 อาทิตย์เป็นวันสอบซ่อมที่อาจารย์แกนัดไว้ ฉันยังหาคนสอนติวไม่ได้เลย T^T แง !~
"ข้าวหอม สอบผ่านป่ะช่วยติวให้เราหน่อยดิ"
"โทษทีนะ ถ้วยฟู เราไม่ว่างอ่ะ ตกเหมือนกัน"
"ไม่เป็นไรๆ"
ฉันเดินตามหาเฟียเป็นความหวังสุดท้ายแต่พบว่า มันไปรับติวให้เพื่อนคนอื่นแล้วแถมนอนข้างด้วย
"ถึง ฟู ไปข้างบ้านเพื่อนนะ สัก 1 อาทิตย์ติวสอบซ่อม ฝากบอกแม่ด้วย " นี่เป็นคำพูดจากปากของโลตัสเพื่อนสนิทเฟีย
แล้วมันก็ทิ้งฉันไปเลยค่ะ T_T ชั่วร้ายจริงๆไอ้เฟีย...
ฉันเดินหน้ามุ่ยไปแถวศาลาเพื่อจะได้อ่านหนังสือติวเอง ไม่มีคนช่วยต้องช่วยตัวเองล่ะ ! ฉันเปิดหนังสืออ่านคำศํพท์ไปเรื่อยก่อนที่จะ..หลับตาลง
"มาทำอะไรเนี่ย ถ้วยฟู ?" เสียงคุ้นหูดังเข้าสู่โซนประสาทที่ใกล้จะหลับเต็มที่
"ติวหนังสือแต่ง่วงอยากนอน" ฉันตอบแบบตัดบทเล็กน้อยเพราะง่วงมากและไม่สนใจว่าเขาคนนั้นอ่ะใคร
"พี่ติวให้ไหม ?" เอ๊ะ..พี่ ? ฉันลืมตาขึ้น ภาพค่อนข้างเบลอแต่ก็พอเดาได้เลยว่า เขาคนนั้นคือ
.. พี่ทวิต ..
"เฮ้ย !" ฉันสะดุ้งหลังจากที่สมองรับรู้ว่าคนข้างหน้าคือใคร..
"อุ๊บ 555" พี่ทวิตทำหน้าเหมือนคนกลั้นขำก่อนลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนจะยิ้มแบบที่ฉันชอบให้ดู
(แบบที่เห็นลักยิ้มอ่ะแหละ ฉันชอบค่ะ -..-)
"ขอบคุณค่ะ" ฉันก้มหน้าเพราะเขิล ปกติใครลูบหัวก็ไม่อะไรหรอกแต่กับคนนี้มันพิเศษอ่ะ -//-
"แล้วจะให้พี่ติวให้ไหม ?"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ทวิต ถ้วยฟูเกรงใจพี่อ่ะ
"
"คิดมากน่าเรา พี่ช่วยเราได้นะ 
"
"งั้นก็ได้ค่ะ..แต่ตอนนี้ถ้วยฟูนอนก่อนนะพี่ค่อยติว" ฉันฟุบหลับบนโต๊ะ เอาจริงๆ..คือเขินพี่ทวิตก็เลยแกล้งหลับ แต่พี่ไม่รู้หรอกว่าหัวใจหนูเต้นโครมครามขนาดไหน ><
"หึ..ไม่ไหวเลยนะ ถ้าง่วงก็กลับบ้านสิมานอนแบบนี้ไม่ดีนะ" พี่ทวิตพูด ฉันเลยต้องเงยหน้ามาเผชิญกับความหล่อตรงหน้า
"ถ้วยฟูก็อยากกลับแหละพี่ทวิตแต่..เฟียมันไปบ้านเพื่อน"
"อ้าว เฟีย ไปบ้านเพื่อนแล้วเกี่ยวไรกับถ้วยฟูอ่ะ"
"ถ้วยฟูกลัวหมากัดน่ะพี่ แหะๆ ^^;"
"เฮ้ย จริงดิ ห้าวๆแบบเราเนี่ยนะ" -
"=3= คนเราต้องมีสิ่งที่กล้วสิพี่ทวิต"
"อ่าครับๆ พี่ผิดไปแล้ว พี่ไปส่งที่บ้านไหม ?"
"ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวพี่ชายถ้วยฟูมารับ ถ้วยโทรไปบอกแล้ว"
"อ๋อๆโอเค งั้นพี่ไปเรียนพิเศษก่อนนะพรุ่งนี้เจอกันที่นี่ โอเคเปล่า ??"
"ค่ะๆ ^0^ //" โกหกไปแล้วค่ะ T^T หนูขอโทษ ก็แค่เกรงใจพี่เอง แงแง แต่พี่ทวิตใจดีชะมัด
เป็นห่วงเราด้วย ดีใจที่สุดเลยยยย ~ อ๊ะ โทรบอกเฮียทองหยิบก่อนดีกว่า..
Next Chapter
#ติชมด้วยนะทุกคน.. >< ขอร้องเน้ออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
