Un_expected Love

9.0

เขียนโดย motana

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.23 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

. . . ค ว า ม รั ก . . .

มักไม่มีเหตุผล

 

ถ้ารู้สึกว่าใช่...มันก็ใช่

 

          ชีวิตนักศึกษาปี 3 อย่างผมจะมีอะไรมาก  กิน ๆ เที่ยว ๆ เรียน ๆ เหมือนคนปกติทั่วไปแหละ  ผู้หญิงก็มีบ้างเป็นธรรมดา  ผมผู้ชายนะครับ  กิ๊กกั๊กกัน  เที่ยวด้วยกัน  นอนด้วยกัน  ตามวิถีวัยรุ่นปกติ  แต่ผมยังไม่อยากมีใครเป็นตัวเป็นตนหรอก  ผมขี้เกียจตามเอาใจ  ตามหึงตามหวง  อยู่เฮ ๆ ฮา ๆ กับเพื่อนกับฝูงนี่แหละสบายสุดแล้ว  อยากไปไหนก็ไป  อยากทำอะไรก็ทำ  ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครน้อยใจที่ผมไม่มีเวลาให้  เพราะผมเป็นคนติดเพื่อนครับ  ถ้าไม่ได้อยู่กับเพื่อนผมก็ชอบออกกำลัง  ฟุตบอล  บาส  ว่ายน้ำ  หรืออย่างน้อยก็ไปวิ่งตามสวนสาธารณะก็ยังดี  ผมชอบให้เหงื่อออก  มันได้ปลดปล่อยพลัง  รู้สึกว่าเลือดลมสูบฉีดดี

 

          อ้าว! นี่ผมยังไม่ได้แนะนำตัวใช่ป้ะ?  ผมชื่อ "ชิน" ครับ  นักศึกษาธรรมดา ๆ  มีกลุ่มเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันอยู่ 4 คน  อันได้แก่  ไอ้ต้นไม้  ไอ้โจ  ไอ้ง่าว ( ผมล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าทำไมพ่อแม่มันตั้งชื่อลูกแบบนี้ -*- ) พวกเราเรียนคณะเดียวกันครับ  ผลการเรียนผมก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ อ่ะ  คือไม่ได้เรียนเก่งแบบไอ้โจ  แต่ก็พอถู ๆ ไถ ๆ ไปได้  เวลาเรียนก็เล่น (อ้าว!) แต่เวลาสอบผมก็อ่านหนังสือนะครับ  ได้ไอ้โจนี่แหละคอยติวคอยจ้ำจี้จ้ำไช  ไม่งั้นผมก็คงเรียนตกไปแล้วล่ะ

 

          ผมอยู่หอพักครับ  อยู่คนเดียวน่า  ไม่ได้อยู่กะใคร ^^  ผมบอกแล้วว่าผมยังไม่อยากมีใคร  ผมอินดี้ไง  ใครจะทนผมได้อ่ะ  แล้วผมจะทนใครได้อ่ะ (???)  เออ  นั่นแหละ  เอาเป็นว่าผมโสดสนิทละกัน

 

          บ้านผมก็ฐานะกลาง ๆ ครับ  พ่อแม่มีเงินส่งผมเรียนจนจบแหละ  ไม่ต้องเหนื่อยไปทำงาน part time เพื่อหารายได้เสริมเหมือนไอ้โจมันหรอกครับ  ไอ้โจมันนิสัยดีนะ  เรียนก็เก่ง  แต่บ้านมันจนครับ  พ่อแม่แยกทางกัน  ทิ้งมันไว้กับญาติ  ชีวิตมันรันทดครับ  เล่าไปปาดน้ำตาไป (เว่อร์)  เลิกเรียนมันก็ต้องไปทำงาน  กว่าจะกลับก็ดึก  นอน  ตื่น  ไปเรียน  วนอยู่แบบเนี้ย  เห็นแล้วก็เหนื่อยแทนมันนะ  แต่ชีวิตมันก็ต้องสู้นะครับ  คนเราทำบุญมาไม่เท่ากัน  อย่างไอ้ง่าวเนี่ยชาติก่อนมันคงทำบุญมาดี  บ้านมันรวยครับ  ใช้ชีวิตลั้ลลาสุด ๆ  มันขับรถยนต์มาเรียนด้วยนะ  พวกผมก็ได้อาศัยรถมันนี่แหละกันแดดกันฝนเวลาจะไปไหนกัน  แต่ปกติผมใช้มอเตอร์ไซค์ครับ  มันสะดวกดี  ไปไหนมาไหนง่าย  ไม่เปลืองน้ำมันด้วย  จริง ๆ พ่อบอกให้ผมเอารถยนต์มาใช้เหมือนกันนะ  แต่พ่อบอกว่าหาเงินเติมน้ำมันเอาเอง (เง้อ!)  แล้วเรื่องอะไรผมจะต้องเจียดค่าขนมผมมาเติมน้ำมันล่ะครับ  ผมเก็บเงินผมไว้ใช้จ่ายดีกว่า  แล้วก็ไปนั่งรถไอ้ง่าวมัน  สบายจัง  ตังค์อยู่ครบ 555

 

          ผมยังไม่ได้พูดถึงไอ้ต้นไม้ใช่มะ?  ช่างมันเหอะไอ้เหี้ยนั่นน่ะ  ไม่ต้องพูดถึงละกัน  ผมขี้เกียจ  เหม็นขี้หน้ามัน  แม่งเกิดมาหล่อไม่ปรึกษาใคร  หล่อไม่บันยะบันยัง  เดินไปไหนนี่กลบรัศมีผมหมด  ถ้าไปกะมันผมไม่ได้เกิดอ่ะ  หมั่นไส้ว่ะ  ชิ!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา