Final Love รักสุดท้าย คือนายคนเดียว

8.8

เขียนโดย Kookielovely

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.08 น.

  4 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,587 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 18.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เขาคือลีออนเหรอ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ผู้คนทั้งหลายยังไม่ได้ละสายตาไปจากที่นี้ ฉันและหนุ่มคนแปลกหน้าก็ยังยืนเชิดหน้าชูตาใส่กันอย่างเชือดเฉือน ผู้คนมุงดูอย่างสนใจ ฉันมองขวดน้ำหอมที่กระจายสลับกับหน้าของเขาเป็นพักๆ...

     "นายไม่มีลูกกะตาเหรอ ถึงได้เดินมาชนฉันน่ะ หาาาา!!!"

               ฉันตะโกนใส่เขาอย่างเหลืออดและฉันก็โมโหมากด้วยที่เขาทำเป็นเหมือนไม่ใส่ใจที่ทำของของฉันตกแตก เขาไม่เถียงต่อแต่เขาคว้าเอวฉันขึ้นไปไว้บนบ่าของเขาเองอย่างไม่อายสายตาประชาชีเลยT^T

               เขาอุ้มฉันออกมาจากกลุ่มผู้คนทันที แล้ววางตัวฉันตรงหน้าประตูห้าง ตอนนี้ฉันกับเขาเถียงกันอย่างดุเดือด เหมือนหมากับแมวชิงบัลลังก์ของพระราชวังดุ๊กดิ๊กดุ๊กดุ๋ย -_-^

     "โธ่เว้ยยย!!!เธอนี่มัน...เงียบหน่อยไม่ได้หรือไงวะ หูจะแตกแล้วโว้ยยย!!!"

               เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ส่วนฉันน่ะหูจะแตก -_- อ้าว ก็มันจริงมั้ยล่ะคะคุณผู้อ่าน ทีคนอื่นเสียงดัง ดันมาบอกเสียงดังทำไม เชอะ ตัวเองยังเสียงดังเลย...

     "นายเป็นบ้าหรือไงเนี่ยยย!!!หาาาา!!!"

               ฉันตะโกนใส่หน้าเขาอย่างเสียสติ อย่าว่าฉันอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะ แต่แค่โมโหอ่ะ เดินก็เดินมาชนเขาเองนะเนี่ย ยังจะมาหาเรื่องเขาอีก เฮอะ หน้าด้านชะมัด

     "ยัยเถื่อน อย่าทำให้ฉันต้องโมโหนะ"                     

     "กรี๊ดดดดดดด!!! นี่นายกล้าดียังไงมาด่าว่าฉันเป็นยัยเถื่อน"

               ฉันกับเขาโวยวายใส่กันอย่างดุเดือดโดยไม่อายสายตาประชาชี ไม่มีใครยอมใครค่ะงานนี้

     "ยัยถึกอย่างเธอน่ะเหรอ คิดจะมาเอาเรื่องกับฉัน"

     "โอ๊ยยยย คำก็ว่าฉันเถื่อน สองคำก็ว่าฉันถึก คิดว่านายเป็นใครยะ!!!"

     "ก็เป็นคนสิครับสาวน้อย"

     "อย่ามากวนประสาทฉันนะ"

     "นี่ เธอจำฉันไม่ได้จริงเหรอ"

     "อะไร จำอะไร บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่านายเป็นใคร"

     "ฉันลีออนไง จำฉันไม่ได้เหรอเนี่ย"

     "หาาาาาา!!! ละ...ลีออนงั้นเหรอ"

     "ก็ใช่สิ เธอนี่สมองปลาทองจริงๆ ยัยผักชีเน่า"

     "นี่นายไม่ต้องมาอำฉันเล่นเลยนะ อีตาบ้า -o-"

     "เอ้า! นี่ไงเห็นมั้ยเนี่ย เหมือนอย่างกับอะไรดี"

               เขาว่าพลางยื่นรูปแปลกๆมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันนั้นจะรับมาถืออยู่ในมือ พร้อมกับเพ่งมองคนในรูปอย่างสงสัย แล้วเงยหน้ามองเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดูๆแล้วอีตานี่ก็เหมือนกับคนในรูปจริงๆนะ ทั้งตา หู จมูก ปาก เหมือนทุกอย่างเลย แถมยังใส่เสื้อสูทของมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอีกด้วย

     "อืม เหมือนจริงๆ"

               ฉันพูดจบแล้วจึงพลิกรูปไปด้านหลัง มันมีข้อความสั้นๆเขียนอยู่ มันเขียนว่า 'ลีออน มหาวิทยาลัย ปี 1'อืม หาา!! ลีออนเหรอ... ฉันมองรูปสลับกับเขา

              

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา