Sweet Devil! ยัยขนมหวานต้องเป็นของผม!!
aumnoi
2) A new student!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แล้วเจอกันนะ ไอ้สลัดผัก!!!"กรอร่าพูดเสร็จก็ต่อยไปที่หน้าฮากูชูอีกรอบหนึ่งก่อน
จะเดินจากห้องบาสไป
"งั้นฉันไปก่อนนะ"ฉันพูดเสร็จก็รีบวิ่งออกจากห้องบาสทันที
ณ ห้องเรียน
แกร๊ก! แกร๊ก!
เสียงของดินสอที่กระแทกกับโต๊ะไปมาอย่างน่าเบื่อในวิชาแรก แค่วิชาเดียวก็ทำให้คนอย่างฉันปวดหัวได้ง่ายแน่นอน
"เฮ้อ...."ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆคลายความเบื่อ
"เบื่อ เบื่อ เบื่อ เบื่อ เบื่อ"เสียงเพื่อนของฉันดังข้างๆทำให้ฉันต้องหันไปมองทันที
"เป็นอะไรไป? อย่าบอกนะว่าเธอเบื่ออีกแล้วน่ะ?"ฉันถามผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อน
ของฉันเอง
"ก็แหงล่ะสิ! แล้วเธอเห็นฉันดี๊ด๊ารึไงยะ!?= ="
"ก็ใครจะไปรู้เล่า!? แต่ก็ยังดีนะที่ครูไม่ได้ยินที่เราพูดกันน่ะ"แต่ก็ยังดีที่ครูไม่ได้ยิน
ถ้าได้ยินเมื่อไหร่ก็ซวยไปทั้งห้องเมื่อนั้น
"เออนี่! ฉันได้ข่าวมาว่าเมื่อเช้าไอ้เคคราฟมันต่อยกับไอ้ฮากูชูใช่ป่ะ!?"ราวินแร๊คถาม
ฉันพลางก้มหน้าเพื่อหลบครู
"แล้วเธอรู้ได้ไง?"
"ก็ยัยร่ามันบอกฉันมาอ่ะสิ เห็นบ่นกันอยู่ทั้งโรงเรียนเลยนะ แต่ก็ยังดีที่เรื่องมันไม่ไป
ถึงผอ.น่ะ ถ้าไปถึงเมื่อไหร่ไอ้พวกนั้นต้องโดนลงทัณฑ์แน่ๆ!"ราวินแร๊คบ่นให้ฉันฟังแต่ว่าก็ดีนะที่
ฉันไม่ไปบอกผอ.น่ะ เพราะว่าฉันยังพอมีความเมตตาเหลืออยู่บ้าง แต่ถ้าเป็นรีฟิเคิลล่ะก็คงไม่
เหลือ
"ก็ฉันเป็นคนเก็บความลับเรื่องนี้เองแหละ"
"เฮ๋!? ไหงงั้นอ่ะ!? ทำไมเธอถึง-"
"ความเมตตา"ฉันตอบไปพลางทำเสียงแข็งพร้อมกับหันไปมองทางกระดาน
"ฮะ?"
"เพราะความเมตตาไงล่ะ ฉันถึงได้ไม่ไปบอกท่าน ยกเว้นซะว่าท่านจะมาเห็นเองกับ
ตา"ฉันพูดเสร็จก็คว้าปากกาขึ้นมาจดบนกระดานเหมือนกับนักเรียนคนอื่นๆ
"ว่าแล้วเชียว เรื่องไอ้ที่ชอบทะเลาะเบาะแว้งกันเธอก็ชอบนำมาเก็บเป็นความลับซะ
หมด"ราวินแร๊คพูดเสร็จก็ก้มลงนอนฟุบกับโต๊ะ
"แหะๆ ช่างมันเถอะ ยังไงซะมันก็ยังคงเป็นความลับอยู่ดีนั่นแหละ"
....
ผ่านไป 20 นาที...
กริ๊งๆ!
กริ๊งๆ!
"เอาล่ะ!พอแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน แล้วอย่าลืมนะพวกเธอต้องทำการบ้านให้เสร็จภายใน
วันนี้นะ"เสียงของครูเอ่ยขึ้นมาพลางหยิบข้าวของที่อยู่บนโต๊ะ
"เข้าใจแล้วค่า!/ครับบ!"เสียงของนักเรียนคนอื่นๆพูดตอบกลับ
"ฮึบบบ! อ่าาาา! หมดเวลาไปแล้วหนึ่งคาบ เหลืออีกห้าคาบเท่านั้น"ราวินแร๊คบ่นพึม
พำพลางใช้นิ้วขึ้นมานับตารางเวลาการเรียน
"ฉันขอตัวไปเข้าห้องก่อนก็แล้วกัน"ฉันพูดเสร็จก็ไม่รีรอฉันก็รีบวิ่งตรงไปยังชั้นล่างสุด
ของตึกE
ตึกๆ!
"นี่! รีลีส!"เสียงของใครคนหนึ่งตะโกนเรียกชื่อของฉันก่อนที่ฉันกำลังจะเข้าห้องน้ำ
พอดี
เสียงนี่มัน...
"ผอ.!!!"ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจพลางกับจ้องหน้าอย่างมึนงง
"แหะๆ ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะเรื่องส่วนตัวของเธอ พอดีว่าฉันอยากจะให้เธอช่วย
อะไรหน่อยน่ะ"
"เรื่องอะไรหรอคะ?"ฉันซักไซ้ถามเขา
"ก็พอดีว่ามีนักเรียนเข้ามาใหม่นี่แหละ แต่ดูว่าคนๆนี้จะไม่ธรรมดาเลยทีเดียวเพราะว่า
เขาน่ะไม่ยอมให้ฉันแตะตัวเขาเลยซักนิด จึงต้องมาขอให้เธอมาช่วยงานหน่อยนะ"ขนาดไม่ให้
ผอ.แตะเลยรึ!? งานนี้น่าจะไม่หมูเลยนะเนี่ย
"งั้นก็ได้ค่ะ เดี๋ยวจะช่วยเองค่ะ"ฉันตอบตกลงไปเพราะความอยากรู้อยากเห็น
"งั้นก็ดีเลย^^"
ณ หน้าห้องผอ.
"เอาล่ะ เธอทำใจรึยัง?"ผอ.ถามฉันพลางจับลูกบิดพร้อมที่จะเปิดประตูทันที
"ขอเวลาซักแปปนะคะ พอดีว่ายังไม่ค่อยแน่ใจว่าจะช่วยท่านได้รึเปล่า"ฉันพูกอย่าง
กังวลพร้อมกับมองไปที่ลูกบิดอย่างใจจดใจจ่อ
"งั้นฉันเข้าไปก่อนก็แล้วกัน"เขาไม่พูดรีรอก็เปิดประตูเข้าไปในห้องทันทีแถมยังเปิด
อ้าไว้อีกด้วย
แกร๊กๆ!
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะเฟ้ย!? ฉันบอกให้ปล่อยไงเล่า!?"เสียงเอะอะของใครบางคน
ตะโกนขึ้นมาจากทางด้านหน้าของฉัน ทำให้ฉันต้องมองทางเขาพอดี
"บอกแล้วว่างานนี้ไม่ง่ายแน่ๆ"
"..."ฉันไม่พูดอะไรก็ได้แต่จ้องมองเขา
"อะไร!? อย่าบอกนะว่าแกพาพวกมาที่ห้องของแกน่ะ!?"เขาเอะอะโวยวายในห้อง
พลางดิ้นทุรนทุรายบนเก้าอี้ที่มือถูกมัดไว้กับเก้าอี้สองข้าง
"บ้าบอไปใหญ่แล้ว! นายหัดดูนักเรียนของฉันหน่อยสิ! เธอแค่จะมาเป็นไกด์ให้นาย
ต่างหากเล่า!"ผอ.เริ่มชักจะทนไม่ไหวจึงต้องตะหวาดใส่เขา
เดี๋ยวนะ!? ผอ.บอกว่าจะให้ฉันเป็นไกด์นำเที่ยวหรอ!?
"นักเรียน!? นักเรียนไหน!?"
"ก็ลองหันไปดูข้างหลังเองสิ"ผอ.ผายมือมาทางฉันทำให้เขาต้องหันมาทันที
ผมสีทองบลอนด์ ดางตาสีแดงสด ผมปิดตาไว้ข้างหนึ่ง จ้องมาที่ตาของฉัน ทำให้เรา
ทั้งสองคนจ้องตาติดกันจนแทบจะไม่ได้กระพิบตาเลย
"เข้ามาก่อนสิ เดี๋ยวฉันจะแนะนำให้รู้จักกันไปเลย"ผอ.พูดเสร็จก็กวักมือเรียกฉันให้
คืนสติ
ฉันเดินก้าวเข้ามาในห้องของผอ.โดยที่มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่ฉันอย่างไม่คลาด
สายตาจนทำให้ฉันไม่กล้าที่จะเข้าห้อง แต่ว่าก็ต้องจำใจไม่มองเขาเด็ดขาด ไม่มองเด็ดขาด!
"เอาล่ะๆ ถ้าจะไม่ว่าอะไรก็ขอแนะนำให้พวกเธอรู้จักกันไปเลยนะ"
"...."
"เธอคนนี้ชื่อรีลีส ส่วนนี้คืออดาอูชิ ทักทายกันหน่อยสิ"ผอ.ให้ฉันทักทายเขาเป็นการ
ต้อนรับ
"หวะ...หวัดดี ยินดีที่ได้รู้จักนะ"ฉันทักทายเขาไปก่อนพลางเหงื่อตกพลัก
"อืม...ฉันชื่ออดาอูชิ หรือจะเรียกว่าเวนเดทโต้ก็ได้ แล้วแต่เธอเลย"เขาพูดเสียงแข็ง
พลางหันหน้าหนีไปทางอื่น
"เอาล่ะๆ ทีนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องพาเขาไปดูอะไรๆให้สบายใจกันซักหน่อยอ่ะ
นะ^^;"ผอ.พูดเสร็จก็ไล่ให้เราทั้งสองคนออกจากห้อง เหมือนจะสนับสนุนให้เราคู่กันรึเปล่าก็ยัง
ไม่รู้= =*
"โชคดีน้าา!"
ปั้ง!
"..."
"..."
เหลือแค่เราสองคนที่ยืนนิ่งอยู่หน้าประตูกันอย่างเงียบๆ ต่างคนต่างจ้องไปที่ประตูกัน
อย่างหนักใจก่อนที่ฉันเอ่ยขึ้นมาเปิดประเด็น
"งั้นเดี๋ยวฉันจะพานายไปดูสถานที่ต่างๆก็แล้วกันนะ"ฉันพูดพลางมองหน้าเขา
"..."เขาไม่ตอบอะไรได้แต่หันหน้าหนีอย่างเดียว
งาน! งาน! งาน!
-------------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะๆๆๆๆ นิยายเรื่องนี้ที่จริงจะมีทั้งหมด 6 คู่นั่นเอง แต่ว่าแบ่งเอาไว้เป็น สองซีซั่นั่นเอง(งานเยอะๆๆๆๆๆๆ) จนเค้าจะกลายเป็นนักตุ๋นยาดอง(?)ไปแล้วเนี่ย 55555555566666+
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
