Roman - ปฏิบัติการรักลุ้นหัวใจยัยจอมเฮี้ยว

วิญญาณนิมาก็เอาแต่นั้งเฝ้าร่างของตัวเอง
"ยังดีนะที่ฉันยังไม่ตายอย่างน้อยก็แค่วิญญาณออกจากร่างยังมีโอกาสที่จะเข้าร่างได้"
วิญญาณนามิก็นั้งปลอบใจตัวเองเพราะไม่มีใครเห็นตัวเธอได้เลยซักคน

คืนต่อมา

ขณะที่ชีวอนนอนหลับ ประมาณ ตี2
"นิเธอ เธอได้ยินเสียงมั้ย"
นามิเรียกชีวอนเป็นเวลานาน ชีวอนเริ่มรู้สึกตัวและค่อยๆลืมตาขึ้น
"เย้ๆ เธอตื่นแล้ว"
พอชีวอนเห็นวิญญาณของนามิ
"กรี๊ด!…………ผีหลอก!"
"เงียบๆสิฉันไม่ใช่ผีนะ"
ชีวอนตัวสั่น~~
"ม..ไม่ ช..ใช่ผีแล้วเรียกว่าอะไรละ ร่างขอเธอยังอยู่โรงบาลอยู่นิ"
หลังจากนั้นวิญญาณของนามิก็หายไป
"ว้าย! หายไปไหนแล้วล่ะ"
จู่ๆวิญญาณของนามิก็โพลมาตรงเตียงนอนของชีวอน
"ทำไมคิดถึงฉันหรอ อิอิ"
"เฮ้ยมาอีกแล้ว ไปที่ชอบๆซะเถอะ"
"ให้ไปไหนล่ะจะที่ชอบก็อยู่ตรงนี้"
"ทำไมเธอต้องมาหาฉันด้วยเนี่ย"
"ฉันมีเรื่ิองจะขอร้องให้เธอช่วยนะ ไม่งั้นฉันจะหักคอเธอเลยเอาไหม"
"ok ok ก็ได้ว่ามา"