The King ผู้ชายวัยพันธ์ุนรก
เขียนโดย 
akiraa
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.28 น.
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) Meet
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
7.30 น.
ว้ากกกกก สายๆๆ เพราะพี่เมกาคนเดียวเลย ปลุกตั้งนานไม่ยอมตื่น เมื่อคืนก็กลับดึก ปล่อยให้น้องสาวรอตั้งนาน 7.30 เเล้ว ฉันไม่อยากโดนทำโทษตั้งเเต่วันเเรกหรอกนะ!
"พี่เมกา! นี่มันสายเเล้วนะ ขับรถให้มันเร็วกว่านี้ไม่ได้หรือไง?"
"นี่โรม! เเค่ 7.30 จะสายอะไรนักหนา แปปเดียวก็ถึง รร.เเล้ว" พี่เมากาพูดพลางทำหน้าหงุดหงิด
-โรงเรียนนานาชาติ ab-
ถึงสักที ที่จริงนะพี่เมกาเป็นอดีตหัวหน้าเเก๊งอะไรสักอย่างน้เเหละ พี่ฉันนะนัดเเตะต่อย เเต่ก็ยังมีคะเเนนสอบในเกณฑ์ดีมาก! เเม้คะเเนนความประพฤติไม่เหลือเเเล้วก็ตาม ฉันนะไม่ค่อยรู้อะไรมากเท่าไหร่เนื่องจากฉันพึ่งย้ายเข้ามาเรียน
"กรุงโรมคร้าบบบ วันนี้พี่เมกามีธุระสำคัญจริงๆ วันนี้เดินกลับเองได้ไหมอ่าาา นะ นะ นะ ธุระสำคัณจริงๆ" มาอีกเเล้ววว สายตาออดอ้อนที่ขัดกับลุคคุณพี่เขาอย่างเเรง ฉันเป็นอันต้องยอมทุกทีสิน่าาา
"พี่เมกามาโหมดนี้ทีไร มีหรอที่โรมเคยปฎิเสธได้? เฮ้อออ โอเคค่ะ วันนี้เดี๋ยวโรมกลับเองก็ได้ค่ะ"
"เย้ เค้ารักตะเองที่สู้ดดด" อี๊ ฉันจะอ้วกกก
"ตลกละๆ ไปเข้าเเถวละนะ เดี๋ยวโดนทำโทษ" หลังจากร่ำลากันเสร็จพี่เมกาก็เดินไปพี่เเอลเอ เพื่อนสนิทเฮียฉันเเหละ อยากจะบอกว่าหล่อโฮก
-หลังจากเข้าเเถวเสร็จ-
ม.4/1
"เอาละนักเรียนทุกคนคน วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนใหม่ขอให้นักเรียนทุกคนตั้งใจเรียน บลาๆๆๆ วันนี้ห้องเรามีนักเรียนใหม่ย้ายมาด้วย เอ้า! เธอ เข้ามาได้เเล้ว เเนะนำตัวเองด้วยนะ" อาจารย์แก่ๆคนนั้นเรียกฉันพร้อมกวักมือ
"อะ อ่อ สวัสดี ฉันชื่อ อคิราภ์ ศิวะไพศาลสกุล ชื่อกรุงโรม เรียกสั้นๆว่า โรมก็ได้" ทำไมทั้งห้องมันเงียบกริบอย่างนี้!
"เธอ...เป็นอะไรกับรุ่นพี่เมกาหรอ ทำไม..นามสกุลเหมือนกัน" เหมือนตรงไหน! นามสกุลเดียวกันเเลยเเหละ!
"อ่อออ ฉันเป็นน้องสาวพี่เมกานะ" ทั้งห้องเงียบกว่าเดิมเเล้วง้ะ ฉันทำไรผิดหรอห้ะ?
"อะ เอ่อ ตะ ตอนนี้หมดคาบโฮมรูมเเล้ว นักเรียนทุกคนเตรียมเอาหนังสือคาบต่อไปขึ้นมาเลย อาจารย์ไปเเล้วนะ" จารย์ดูรีบๆแปลกๆ เเต่ช่างมันเหอะตอนนี้หาที่นั่งก่อนดีกว่า
"โรมๆ กรุงโรม!!" อะหื้ออออ ใครเรียกฉันวะเนี่ยยย
"มีไรหรอ?"
"มานั่งด้วยกันสิ" ในที่สุดก็มีที่นั่งเเถมได้เพื่อนใหม่ด้วยเเหละ
"อื้ออ ขอบใจนะ ว่าเเต่เธอชื่อ?"
"ฉันชื่อจัสมิน เป็นน้องของพี่จีซัส The King นะ" ใครนะ? จีซัสไหน? เดอะคิงไหน? ไม่รู้จักเว้ยย
"อ่ออ จ้ะ"
"ที่นี่น่ะ จะมีการเเบ่งชนชั้นกันด้วยหล่ะนะ เเล้วก็ทุกๆปีจะมีการล่าควีนเเละคิงของโรงเรียนด้วย" ละ ล่าา ล่าอัลไลลล
"ล่าควีน?"
" นี่เธอไม่รู้เรื่องหรอเนี่ย!? ล่าควีนของเราเนี่ยจะสุ่มจับนักเรียนม.4-5 มา เมื่อถึงวันล่าคิงเเละควีน คิงเเละควีนต้องต่อสู้เเละหนีแก๊ง The king จนถึงเช้า ถ้ารอดมาได้จะได้เข้า The King" จัสมินพูดพลางทำหน้าเพ้อๆ
"เข้าเดอะคิงนี่มันดีขนาดนั้นเลยหรอ"
"ดีสิ คนในรร.นับถือ เเต่กว่าจะเข้าได้นี่ยากมากๆ พี่จีซัสนะดีหน่อย เพราะรุ่นเก่านะเลือกพี่จีซัสเอง ไม่ต้องเสียเเรงเท่าไหร่ เเค่ประลองกับรุ่นเก่าเท่านั้นเอง"
"เดอคิง..."
-พักกลางวัน-
"คนเยอะจังเลยอะจัส" คนมันเยอะจริงๆ
"นั่นสิ เอ๊ะ หรือว่า..." จัสมินพูดพลางทำหน้าครุ่นคิด
"หรือว่าอะไรหรอ?"
"เดอะคิงจะมาที่โรงอาหารนะสิ!!" อะ อะไรนะ เดอะคิงนี่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ
"งั้น เราไปซื้อขนมปังที่สหกรณ์เเล้วขึ้นไปกินที่ห้องดีกว่า"
"อื้อ โอเคเลย" จัสมินว่า พร้อมพยักหน้าหงึกๆ
-สหกรณ์-
'นี่ๆ ได้ข่าวมาว่ามีใหม่เด็กม.4 ที่ย้ายเข้ามานะเป็นน้องรุ่นพี่เมกาเลยนะ!'
'จริงหรอแก ฉันอิจฉาอ่ะ ได้อยู่บ้านเดียวกับรุ่นพี่เมกาด้วย'
'เห็นว่าน่ารักมากๆเลย'
'บลาๆๆๆๆ'
"สงสัยเธอจะดังใหญ่เเล้วเเหละ" จัสมินพูดพร้อมทำหน้าล้อๆ
"บ้าเเล้ว"
"ฉันล้อเล่น เดี๋ยวฉันไปซื้อนมก่อนนะ โรมเอารสอะไรอ่ะ เอ่อ ฉันฝากซื้อขนมปังเเฮมชีสด้วยนะ"
"ฉันเอารสกล้วยก้เเล้วกัน ขอบใจนะ" จัสมินนี่นิสัยดีจริงๆ เฮ้ออออ ทำไมคนในสหรกรณ์มันเยอะอย่างนี้ เเต่ก็ยังน้อยกว่าในโรงอาหารเเหละ จัสมินเอาขนมปังเเฮมชีส ส่วนฉันเอาขนมปังสังขยา ว่าเเต่ขนมปังไส้สังขยามันอยู่ไหนเนี่ยยยย เจอเเล้ว!!
ขมับ! ใครก็ไม่รู้เดินมาหยิบขนมปังสังขยาพร้อมฉัน เเต่ว่าฉันหยิบก่อนนะ!!
"เอ๊ะ นี่นาย ฉันหยิบก่อนนะ" ฉันพูดพร้อมดึงขนมปังจากมือคนตัวสูงมาไว้ในมือ
"เหอะ!! เเต่ฉันเจอก่อน" พูดงี้กรุงโรมของขึ้นนะค่ะ ถึงจะหล่อ(?) เเต่กรุงโรมก็ไม่ยอมหรอกนะ!!
"อ๊ออ หรอเเต่ตอนนี้มันอยู่ในมือฉันนะ ฉะนั้นก็เป็นของฉันละกัน" ตอนนี้เริ่มมีคนหันมาสนใจฉันกับอีตาบ้านี่ เเละซุบซิบอะไรกันก้ไม่รู้ เเต่ช่างมันเหอะ ฉันจะเอาขนมปัง!!
"นี่เธอ อย่าเล่นตัวมาก อยากเรียกร้องความสนใจจากฉันก็บอกมาเหอะ อืมมม...หุ่นเธอก็โอเคอยู่นะ เอางี้ถ้าเธอยกขนมปังนี่ให้ฉัน เลิกเรียนไปรอฉันหน้าห้องน้ำชายชั้..."
เพี๊ยะ!!!
ไม่ต้องรอให้หมอนั่นพูดจบ ฝ่ามือฉันก็ลอยไปกระทบหน้าหมอนั่นเป็นที่เรียบร้อย!!
"นี่เธอ!!" ทุกคนในสหกรณ์เงียบกริบหลังจากที่ฉันตบหน้าหมอนั่นไป ก่อนจะเกิดเสียงฮือฮาทั่วสหกรณ์
"อะไรหรอค่ะ? ขนมปังนี่ฉันขอนะ" ฉันพูดจบก็รีบวิ่งไปจ่ายเงินก่อนที่หมอนั่นจะหายช๊อค
"ลาก่อนนะค่ะ ที่รัก:)" ฉันพูดเสียงหวานเท่าที่เคยพูดมา พร้อมยิ้มดุจนางสาวไทยให้อีตาบ้านั่น
พอฉันออกจากสหกรณ์ได้ก็รีบวิ่งไปหาจัสมินทันที พอฉันไปถึงจัสมินก็ถามฉันว่า
"โรม ไปไหนมา? ทำไมนานจัง"
"อ๋อออ พอดีไปมีเรื่องกับหมามานิดหน่อยนะ เเต่ช่างมันเหอะ อะ นี่ขนมปังของเธอ" ฉันยื่นขนมปังแฮมชีสให้จัสมิน
"ขอบใจน้าาา"
"ไม่เป็นไร เรารีบไปกินขนมปังกันเหอะ" ที่ฉันรีบไม่ใช่อะไรหรอก เเต่กลัวหมอนั่นมันหายช๊อคเเล้วมาต่อยฉันคืนนะ
"จ้ะ" จัสมินพูดพลางรีบเดินขึ้นห้องเรียน
-เลิกเรียน-
"ฉันกลับก่อนนะจัสมิน บ๊ายบาย" ฉันพูดลาจัสมิน
"จ้าาา กลับบ้านดีๆนะ บ๊ายบาย" จัสมินพูดพร้อมทั้งโบกมือลาฉัน
ติ๊ดดด ติ๊ดดด
*พี่เมกา*
"โหลๆ"
(เดี๋ยวนี้แกรับโทรศัพท์พี่ชายแกอย่างนี้หรอว่ะ!?)
"เออๆ เฮียมีไรป่าว?"
(เฮียมารอเเล้ว เร็วๆดิวะ วันนี้เพื่อนเฮียมากินข้าวที่บ้าน)
"แปปๆ เดี๋ยวโรมเดินไป"
(เออ เร็วนะเว้ย!)
"ค่า"
พอฉันรับปากเฮียเสร็จก็รีบเดินไปหาเฮียทันที พลางคิดเรื่องเมื่อตอนกลางวัน เหอะ ผู้ชายบ้าวันๆเอาเเต่คิดเรื่องพวกนี้ เดี๋ยวฉันจะไปฟ้องพี่เมกาให้ไปตื้บเขาเลยคอยดู!
"ไอ้โรมมมมม>0<" เสียงเรียกฉันระดับ 180 เดซิเบลคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก..
"ไอ้-เฮียเมกาาาาาา-0-" ไม่อยากจะโม้เสียงของฉันดังกว่าเฮียเมกา 3 เท่า
"รีบๆขึ้นรถเหอะ ฉันอายเขา" เฮียเมกาพูดอย่างเอือมๆ
"ค่าาาา"
"..."
"เฮีย วันนี้โรมมีเรื่องจะเล่า"
"ว่ามา"
"ก็วันนี้นะ......" พอฉันเล่าเสร็จ เฮียก็เลยพูดว่า
"ไอ้ห่_ มันเป็นใคร อย่าให้เฮียเจอนะ เเม่งเอ้ยยยย บอกเฮียมาเเม่งเป็นใคร พ่อจะล่อให้ .." คำสบถต่างๆนาๆออกมาจากปากของเฮีย
"โรมก็ไม่รู้ ไว้รู้เเละโรมขออัดมันสักตั้ง" ฝีมือการต่อสู้ของฉันนะเทียบชั้นเฮียเลยเเหละ
"เออๆ เดี๋ยวเฮียสืบให้" ถึงเฮียจะปากร้าย เเต่ถ้าทำร้ายฉัน เฮียก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น เพราะเรามีกันเเค่ 2 พี่น้อง
#บ้าน
"โรม แกทำอาหารได้ใช่ไหม!?" เสียงเฮียตะโกนมาจากหน้าบ้าน
"ได้นิดหน่อย จะกินไรกันอ่ะ"
"กินเนื้อย่าง แกสไลด์เนื้อ, เตรียมน้ำซุป ก็เเล้วกัน เดี๋ยวเฮียเตรียมที่ย่างก่อน
# 1 ชั่วโมงผ่านไป
"เฮีย เสร็จเเล้ว!" ฉันตะโกนจากในครัวไปถึงเฮียที่อยู่ในสวน
"เออๆ พวกมันก็คงใกล้มาเเล้วละ"
"เฮีย มาช่วยกันยกของหน่อย"
พอเฮียมาช่วยยกของไปที่โต๊ะในสวน ก็มีรถมาจอดหน้าบ้านหลายคัน..คงมากันเเล้วสินะ
"มาเเล้วคร้าบบ/ค่ะ" เสียงคนกลุ่มนึงประมาณ 10-15 คนดังมาจากหน้าบ้าน
"โรม ไปเปิดประตูให้พวกมันดิ" เฮียสั่งฉัน
"แปปนึงค่ะ! เดี๋ยวออกไปเปิดประตูให้" ฉันตะโกนบอกคนที่อยู่หน้าบ้าน
"มาเเล้วค่าาาา"ฉันพูดพร้อมเปิดประตู
เเอ๊ดดดดด
"นาย!/เธอ!"
#จากไรท์
สนุกไหมมมมม? เป็นไงบ้าง? เเต่งเป็นเรื่องเเรกอ่ะ ติชมกันหน่อยก็ได้ ฮ่าๆ ไรท์ไม่กัดหรอก เเค่ไรท์บ้า(?)
จะรีบมาอัพตอนต่อไปนะะะะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
