พวกเรา เพื่อนกัน

เช้าวันต่อมา ฉันลุกขึ้น เเล้วพูดว่า "ที่นี้ที่ไหนอ่ะ!!" พอพูดจบฉันก็เดินไปข้างล่าง "ก็อกๆ!!" เสียงประตูดังขึ้น   "ใครมากันเเน่นะ" พอเปิดประตู

ฉันก็พอกับ เด็กผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีเขียว ตาสีเขียว "สวัสดีครับ" เขาพูดขึ้นมา "สวัสดีคะ!? คุณ คือ...." "ผมชื่อจ็อบคับ" เขาพูดขึ้น "จ้า เราชื่อ เค้ก" พอพูดจบ เขาก็พูดขึ้นมาว่า

"เค้ก ช่วยอะไรเราหน่อยได้ไหม พอดี เราเดินมากับคนชื่อ ก็อต เเต่อยู่ดีๆ ก็อตก็หายไป ช่วยฉันตามหาเขาหน่อยได้ไหม"

พอจ็อบพูดจบ ฉันพยักหน้าเเล้ว ไปตามหาก็อต ระหว่างทาง พวกเราก็พบ เด็กสาว ผมสีเขียวอ่อน มัดผมเเกะ วิ่งตรงมาหาพวกเรา เเล้วบอกว่า

"พวกเธอช่วยเราหน่อยได้ไหม มีคนบาดเจ็บ!!" พอพูดจบก็รีบวิ่งตามไป "ก็อต!! ไม่ต้องกล้วน้า มีคนมาช่วยเเล้ว!!" จ็อบพูดขึ้น "ก็อต!!!" เเล้วพวกเราก็รีบพาก็อตไปโรงบาล "ก็อต ดีขึ้นไหม" เด็กสาวพูดขึ้น "ฉันไม่เป็นไรเเล้ว ขอบใจมากนะ"  "ก็อต นายทำไม!!! ถึงเป็นอย่างนี้ละ" จ็อบพูดขึ้น "ฉันถูกใครไม่รู้จับฉันไป เเล้วก็เป็นเเบบนี้ละ ถ้ายูกิไม่มาช่วย ฉันคงไม่รอด"  "ยูกิหรอ?" ฉันพูดขึ้น "ใช้คะ ฉันชื่อยูกิ ยินดีที่ได้รู้จักคะ" ยูกิพูดขึ้น   "จ้า ยินดีที่ได้รู้จักน้า เราชื่อเค้ก ส่วนผู้ชายคนนี้ชื่อจ็อบ"  "ยิ่นดีที่ได้รู้จักคับ" จ็อบพูดขึ้น "ฉันไม่เป็นไรเเล้วละ พวกเธอกลับไปเถอะ" ก็อตพูด "ไม่!! ฉันจะอยู่ดูเเลนายเอง เค้กกับจ็อบกลับไปก่อนเลย" ยูกิพูด "ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเถอะ เค้ก"  

เเล้วพวกเราก็เดินกลับไป ยูกิดูเเลก็อต ระหว่างทาง พวกเราก็คุยกันเเต่เรื่องนี้ จ็อบยังคงสงสัยเหมือนเดิน

"งั้นบายนะจ็อบ พรุ่งนี้เช้าค่อยไปเยื่ยมก็อตนะ 07:30โมง เจอกันนะ" พอพูดจบจ็อบก็เดินไปต่อ ฉันก็เข้าไปในบ้าน ขึ้นไปบนห้องนอน เเล้วก็เเคสเกมกับเพื่อน 22:30 "นอนดีกว่า เด่วตื่นสาย"