คุณหนูปากร้ายกับนายเย็นชา

"คุณหนูค่ะ"เสียงที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้นจนทำให้ฉันลุกขึ้น "ค่าๆ" ฉันลุกแล้วมองไปที่นาฬิกา "สายแล้ว!!"
ฉันร้องจนทำให้แแม่บ้านตกใจจนจะเป็นลม ฉันรีบวิ่งตรงไปยังประตูห้องน้ำพร้อมกับทำทุกอย่างให้รวดเร็วที่สุด
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ"
"อรุณสวัสดิ์จ้ะ"
ท่านแม่กับฉันทักทายกันด้วยคำที่ใช้เป็นประจำ"รินโกะจ้ะ ลูกต้องเรียนมารยาทในทุกๆวันที่โรงเรียนโรเซียเป็นclassใหม่ที่จะสอนเรื่องมารยาทซะส่วนใหญ่"ท่านแม่พูดประโยคที่ไม่ค่อยเข้าหูเท่าไร
"คุณหนูครับไปกันเถอะครับ"
คำว่าสายของฉันคือตอนตี5ซึงฉันคิดว่ามันไม่สายซักเท่าไรท่านแม่เป็นคนตรงเวลาทำให้ฉันต้องนอนตืนเช้าทุกๆวัน

ฉันเดินก้าวขึ้นรถพร้อมกับถอนหายใจ สอง สาม ครั้ง "เฮ้อ"
รถเลื้อนออกจากบ้านของฉันด้วยความเร็วเล็กน้อย ฉันเปิดกระจกสูดอากาศลมผัดหน้าฉันเบา
รถได้แล้นถึงโรงเรียน ทุกคนจ้องมาที่ฉันด้วยจุดสังเกตที่ปกเสื้อที่มีสัญลักษณ์ สัญลักษณ์นั้นมีรูปดอกไม้

และมีตัวอักษร special class 

ฉันเดินตรงไปที่หน้าห้อง แล้ว สูดลมหายใจ เฮ้อ "อรุณสวัสดิ์ค่ะ" ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงหวานนั้น

"มิกิ"

"สวัสดีค่ะ"

ฉันพูดคุยกับเพื่อนรักของฉัน  "อยู่classนี้เหรอ" ฉันถามเพื่อนรักของฉันด้วยเสียงหวาน

"จ้ะ" มิกิตอบกลับมาด้วยคำพูดที่ดูเรียบร้อย ฉันดีใจมากที่ได้เจอเพื่อนรักอย่างมิกิแถมอยู่classเดียวกันด้วย

"อ้าวนั่งกันได้แล้ว" คุณครูที่มีผมสีดำอ่อนๆใส่แว่นตาพูดแล้วขยับแว่น "วันนี้มีนักเรียนใหม่ที่ทุกคนอาจไม่คุ้นหน้า" ครูพูดอีกครั้ง พร้อมกับชี้ไปทางทางประตูมีผู้ชายผมสีเข้มดูท่าจะ เย็นชาหน้าดู มองไปมา ตาของเขามาหยุดที่ฉันแล้ว

พร้อมกับจ้องฉันและแนะนำตัว"ฉันชื่อริคุนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"เสียงนั้นทำให้ผู้หญิงเกือบ'กรี๊ด'แต่ทุกคนนึกได้ว่าที่นี้ต้องเรียบร้อย สุภาพ

เลิกเรียน......

ฉันเดินออกจากหน้าประตูพร้อมกับทำหน้าเบื่อๆ เพราะ การเรียนที่หน้าเบื่อ "รอด้วยค่ะ"เสียงหวานดังขึ้น

"อ๊ะ" ฉันตกใจเล็กน้อย

"กะ กลับด้วยค่ะ" 

"ฉันนั่งรถไปนะ"

"บ้านยายฉันอยู่แถวนั้นค่ะ"

"นั้นขึ้นมาเลย"

....

"ขอบคุณค่ะ"มิกิขอบคุณอย่างเต็มใจ "ไม่เป็นไรหรอก" ฉันรีบตอบ "ไปก่อนนะ"

จบ บทที่1.1