For Love เพราะ...รัก

กันต์ Say:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-P- ^^

 

 

 

ที่แท้ก็พีนั่นเอง นึกว่าใคร...เอ๊ะ นี่เรากำลังโทรศัพท์จากใครอยู่รึป่าวเนี่ย...!!!

 

 

 

‘’ว่างัยพี’’

 

 

 

\\\‘’กันต์อยู่ไหน ทำอะรัยอยู่ มาเดินเล่นบ้านเรามั้ย’’///

 

 

 

รัวคำถามใส่เราอีกแล้วนะพี อืมม...

 

ผมเคยบอกไปรึยังนะว่าว่าบ้านพีก็คือห้างxxxนั่นเอง ครอบครัวพีมีบ้านอยู่ที่ห้าง xxx ชั้น xx และก็ที่โรงแรม xxx ชั้น xx เอ๊ะ...แล้วผมจะบอกทำไมเนี่ย แล้วบอกซะละเอียดเลยนะ แหะแหะ คงไม่เป็นรัยหรอกมั้ง เพราะไม่ใช่ใครก็ขึ้นไปได้สะหน่อย -..-‘’

 

 

 

‘’อืมม วันนี้เราไม่อยากออกไปไหนอ่ะ’’

 

 

 

รู้สึกขี้เกียดงัยไม่รู้ ขอนอนตากแอร์อยู่บ้านสบาย ๆ ดีกว่า

 

 

 

\\\‘’กันต์อ่า งอนแล้ว!!’’///

 

 

 

พูดจบก็ว่างหูใส่เลยครับ

 

 

 

อืมม ก็ดีนะ เรางอนใส่คนที่บ้านแต่กลับมาโดนพีงอนใส่ซะงั้น แล้วที่นี้จะคุยกับใครได้ล่ะ เฮ้ออ

 

 

 

 

 

\\\อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้บอกทีอีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉันเสียที///

 

 

 

ใครอีกล่ะทีนี้ เฮ้ออ จะได้นอนมั้ยเนี่ย

 

ผมหยิบโทรศัพท์มารับทั้ง ๆ ที่ยังหลับตาอยู่ เลยไม่ได้ดูเบอร์

 

 

 

‘’กันต์ครับ’’

 

 

 

\\\‘’ทำไรอยู่ครับ พี่โทรมากวนรึป่าว’’///

 

 

 

เสียงนี้คุ้น ๆ แฮะ ใครหว่า ก่อนจะลืมตาดูเบอร์ที่โทรเข้า

 

 

 

พี่ภู..!!!!

 

 

 

ตาแจ้งเลยทีนี้

 

 

 

 

 

‘’ป่าวครับ ไม่ได้กวนครับ’’

 

 

 

แล้วทำไมเราต้องตื่นเต้นด้วยเนี่ย ใจสั่นแปลก ๆ แฮะ หรือว่าเราดีใจที่พี่ภูโทรมา???

 

 

 

 

 

\\\‘’แล้วกันต์ทำไรอยู่ครับ’’///

 

 

 

ถ้าตอบว่านอนหลับอยู่ พี่ภูจะคิดว่าโทรมากวนเราแล้วขอวางรึป่าวนะ ตอบว่าทำรัยดีล่ะ

 

 

 

‘’นอนดูหนังอยู่บ้านครับ’’

 

 

 

แหะแหะ ผมป่าวกลัวพี่ภูขอวางนร้า แค่ กลัวพี่เค้ารู้สึกผิดที่โทรมากวนก็เท่านั้นเอง จริง ๆ นะ

 

 

 

 

 

\\\‘’หรอครับ’’///

 

 

 

เงียบ...

 

 

 

แล้วงัยต่อล่ะ จะคุยอะรัยต่อดีอ่ะ

 

 

 

 

 

\\\‘’กันต์จะไม่ถามพี่หน่อยหรอว่าพี่ทำอะรัยอยู่’’///

 

 

 

จริงสินะ มัวแต่ตื่นเต้น ว่าแต่ ทำไมเราต้องตื่นเต้นด้วยล่ะ ใจก็สั่น ๆ แฮะ เป็นรัยไปเนี่ยกันต์

 

 

 

‘’แหะ ๆ แล้วพี่ภูทำอะรัยอยู่ครับ’’

 

 

 

ถามช้าไปรึป่าวนะ

 

 

 

 

 

\\\‘’พี่น่ะหรอ พี่ก็กำลังคิดถึงน้องกันต์อยู่งัยครับ’’///

 

 

 

-///- หน้าผมตอนนี้ครับ แล้วจะต้องตอบยังงัยเนี่ย

 

 

 

 

 

‘’พี่ภูอย่าล้อเล่นแบบนี้สิครับ’’

 

 

 

\\\‘’หึหึ พี่พูดจริงนะ ไม่ได้ล้อเล่น’’///

 

 

 

‘’เอ่ออ....’’

 

 

 

ติดอ่างไปทันทีเลยครับผม

 

 

 

\\\‘’พรุ่งนี้กันต์ว่างรึป่าว ไปกินนมหน้า ม. กับพี่นะครับ พี่อยากเจอกันต์อ่ะ’’///

 

 

เอางัยดีล่ะกันต์ ไปไม่ไปดี ถ้าไปกันสองคนมันจะแปลก ๆ มั้ย ชวนพีไปด้วยได้รึป่าวนะ

 

 

 

 

 

‘’เอ่ออ พี่ภูครับ’’

 

 

 

\\\‘’ครับผม’’///

 

 

 

‘’กันต์ชวนเพื่อนไปด้วยได้มั้ยครับ’’

 

 

 

\\\‘’แต่พี่อยากไปกับกันต์สองคนมากกว่าอ่ะ’’///

 

 

 

‘’..................’’

 

 

 

เงียบเลยครับ ผมไม่รู้จะตอบยังงัยเลยทีนี้

 

 

 

\\\‘’ฮ่า ๆ พี่ล้อเล่นน่า ชวนได้ครับ ไปกันหลาย ๆ คนสนุกดี’’///

 

 

 

-..-‘’ หน้าผมตอนนี้ครับ แปลกจริง ๆ ผู้ชายคนนี้ ผมตามพี่เค้าไม่ทันเลยจริง ๆ นะเนี่ย

 

 

 

‘’เอ่ออ ครับ’’

 

 

 

\\\‘’งั้นแค่นี้ก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกันนะครับ น้องกันต์’’///

 

 

 

‘’ครับ เจอกันพรุ่งนี้ครับพี่ภู’’

 

 

 

เหนื่อยครับ แค่คุยโทรศัพท์แค่นี้แต่ทำไมผมต้องตื่นเต้นมากขนาดนี้ด้วยเนี่ย ใจก็เต้นเหมือนจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว อาการแบบนี้มันหมายความว่ายังงัยกันนะ...???

 

 

 

 

 

……………………………………………………………………………………………………………......

 

 

 

 

 

‘’นะ พี นะ ไปเป็นเพื่อนเราหน่อย เราไม่อยากไปกับพี่เค้าสองคน นะ นะ’’

 

 

 

ตอนนี้ผมกำลังนั่งง้อพีอยู่ในห้องเรียนครับ แหะแหะ ผมลืมไปเลยว่าพีงอนผมอยู่ เมื่อเช้ามาถึงก็หน้าบูดใส่ผมเลย

 

 

 

เงียบ ..... ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ ทั้งสิ้น

 

 

 

‘’เลิกงอนเป็นเด็กได้แล้ว โตเป็นควายแล้วนะมึงอ่ะ’’

 

 

 

อันนี้เก้าพูดนะครับ ไม่ใช่ผมนะ

 

 

 

‘’นะ พี นะ ไปกับเราหน่อยนะ ไปกันหลาย ๆ คนสนุกดี นะ นะ’’

 

 

 

ผมเดินเครื่องง้อเต็มกำลังเลยครับ ตอนนี้ผมนั่งเกาะแขนพีแล้วก็เอาหัวไปถู ๆ กับไหล่พี ทั้งอ้อนทั้งง้อไม่ใจอ่อนก็ให้รู้ไป

 

 

 

‘’พอแล้ว ๆ มันจั๊กจี้ ไปก็ไป’’

 

 

 

เห็นมะ ผมบอกแล้ว

 

 

 

‘’งั้นกูไปก่อนนะ กินเสร็จแล้วก็โทรมาบอกกูด้วยล่ะ เดี๋ยวกลับพร้อมกัน’’

 

 

 

เอกลุกขึ้นพร้อมกับหันไปคุยกับเก้า เอกไม่ได้ไปกับพวกผมครับ เพราะต้องไปซ้อมบาส

 

 

 

 

 

‘’เออ สั่งกูจัง’’

 

 

 

เก้าหันไปตอบก่อนที่เอกจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

‘’แล้วจะไปกันตอนไหนอ่ะ’’

 

 

 

\\\อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้บอกทีอีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉันเสียที///

 

 

 

ยังไม่ทันจะตอบคำถามพี โทรศัพท์ผมก็ดัง

 

 

 

-พี่ภู-

 

 

 

โทรมาพอดีเลย เหมือนรู้เวลาเลยแฮะ

 

 

 

‘’ครับพี่ภู...เลิกแล้วครับ...เดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านเลยดีกว่าครับ...สามคนครับ...ครับ...เจอกันครับ...’’

 

 

 

‘’พี่เค้าว่างัยมั่ง’’

 

 

 

‘’พี่ภูบอกว่าไปเจอกันที่ร้าน xxx เลย’’

 

 

 

ผมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าพร้อมกับตอบคำถามของพี

 

 

 

‘’งั้นก็ไปกันเล้ยยย ^o^’’

 

 

 

เอิ่มม -..- ทำไมเก้าลั๊ลลาจังเลยนะ

 

 

 

 

 

..........................................................................................................................................................................

 

 

 

 

 

พวกผมมาถึงก่อนพี่ภูครับ แต่ยังไม่ได้สั่งอะรัยกันนะครับ รอเจ้ามือมาก่อนค่อยสั่ง

 

 

 

 

 

เอิ่มม ผมว่าผมเห็นพี่ภูแล้วนะครับ แต่ภาพที่ผมเห็นคือ....อืมมมม ไอ่ที่พี่ภูขับมานั่น เค้าเรียกว่าอะรัยล่ะ??? แต่ถ้าถามผมว่าสิ่งที่ผมเห็นคืออะรัย คำตอบคือ ก้อนเศษเหล็กเคลื่อนที่ได้...???

 

 

 

มันคือ ก้อนเศษเหล็กจริง ๆ นะครับ ผมไม่ได้พูดเกินไปนะ

 

 

 

 

 

‘’โทษทีนะ รอกันนานมั้ย’’

 

 

 

‘’ไม่นานครับ’’

 

 

 

‘’แล้วสั่งอะรัยกันหรือยังเนี่ย’’

 

 

 

‘’ยังเลยครับ กันต์รอพี่ภูมาก่อนค่อยสั่งครับ’’

 

 

 

‘’ครับ’’

 

 

 

แล้วทำไมคนอื่นเงียบกันหมดล่ะ มีผมกับพี่ภูคุยกันอยู่สองคนเนี่ย

 

 

 

‘’ห่าภูมึงจะไม่แนะนำกูเลยใช่มั้ยเนี่ย หะ พี่ชื่อไม้นะครับ เป็นเพื่อนกับไอ้ภูครับ’’

 

 

 

ด่าพี่ภูเสร็จพี่เค้าก็แนะนำตัวเองเรียบร้อยเลยครับ

 

 

 

‘’ปากมึงก็มีหนิ’’

 

 

 

‘’เหี้ยภู!!’’

 

 

 

เอ่ออ อย่าพึ่งตีกันครับ มาด้วยกันแท้ ๆ จะมาตีกันโชว์คนอื่นอีก

 

 

 

‘’เพื่อนน้องกันต์นี่เป็นทอมหรอครับ’’

 

 

 

รู้จักชื่อผมด้วยแฮะ สงสัยพี่ภูคงจะเล่าให้ฟังหมดแล้วมั้ง ว่าแต่ที่พี่ไม้พูดนี่หมายถึงใครกันล่ะ

 

 

 

 

 

‘’ใครครับ ทอม???’’

 

 

 

ไม่มีนะครับเพื่อนผมไม่มีใครเป็นทอมนะ ชายล้วนนะครับพี่ไม้ แต่แค่หน้าหวานไปหน่อย

 

 

 

‘’ก็น้องสองคนนี้งัย’’

 

 

 

ไม่พูดเปล่า ชี้หน้าพีกับเก้าด้วย เฮ้ออ ว่าแล้วเชียว สองคนนี้จะแข่งกันหน้าหวานไปไหนผู้ชายอะรัยเนี่ยย น่ารักจนผู้หญิงอาย

 

 

 

‘’ขอโทษนะครับพี่พวกผมผู้ชายครับ ชายทั้งแท่งด้วย’’

 

 

 

หน้าบูดเต็มกำลังครับพีเพื่อนผม สงสัยยังเคืองผมอยู่นิดนึงด้วยแล้วยังมาโดนหาว่าเป็นทอมอีก จะวีนมั้ยเนี่ย ชักจะกลัวพีวีนแล้วสิ

 

 

 

 

 

''หรอครับ''

 

 

 

 

 

พี่ไม้ตอบพีพร้อมกับร้อยยิ้ม แต่รอยยิ้มพี่เค้าดูกวน ๆ งัยไม่รู้แฮะ

 

 

 

พีก็ทำหน้าไม่พอใจใส่พี่ไม้อย่างเปิดเผยเลยครับ

 

 

 

 

 

เค้าจะต่อยกันมั้ยอ่า ผมกลัวนะ

 

 

 

‘’พี่คิดว่าผมเป็นทอมจริง ๆ หรอครับ ดีจัง แสดงว่าผมน่ารัก คริคริ ^^’’

 

 

 

อันนี้เก้า อารมณ์ต่างกันลิบลับครับ เพื่อนผมสองคน

 

 

 

คำพูดของเก้าทำให้พี่ภูกับพี่ไม้หัวเราะน้อย ๆ

 

 

 

 

 

นั่งคุยกันสักพักของที่สั่งก็มาเสิร์ฟ พี่ไม้กับเก้าก็นั่งคุยกันสนุกเลยครับ สงสัยจะคุยกันถูกคอ แต่พี่ไม้แกชอบแหย่พีครับ ไม่รู้ทำไมจะต้องแกล้งพีด้วย ไม่ใช่อะรัยหรอกครับ ผมกลัวพีจะลุกขึ้นมาต่อยกับพี่เค้าครับ ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย แต่ก็เกือบอยู่เหมือนกันนะครับผมนี่ต้องนั่งจับแขนพีไว้ตลอดเลย บอกตรง ๆ กลัวครับ ส่วนพี่ภูไม่ได้พูดอะรัยกับใครมาก พี่เค้าก็แค่...นั่งจ้องหน้าผมตลอดเอง

 

จ้องจนผมทำตัวไม่ถูก อายนะครับไม่ใช่ไม่อาย เงยหน้าไปสบตาพี่เค้าก็ไม่หลบนะครับกลับเป็นผมเองที่ต้องหลบสายตาของพี่เค้า…อีกแล้วนะ ไอ้อาการใจเต้นแรงเนี่ย

 

แต่ครั้งนี้ผมว่าผมรู้สาเหตุของไอ้อาการแบบนี้แล้วล่ะครับ ผมว่า.....

 

 

 

 

 

ผมชอบพี่ภูครับ...!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

**********************************************************************