"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

     ''เดวิด ! =[ ]=!!''

     ''ไง อลิซ^^ ฉันลงทุนตามเธอมาเชียวนะ ว้าาเซอร์ไพรซ์จังง ''

มันน่าเซอร์ไพรซ์ตรงไหนวะเนี่ย - -

     ''เดวิด คะ..คือว่ามันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ.. คือแบบ..''

     ''เอ้าๆ ^^ ใจเย็นคิดคำแก้ตัวไม่ออกขนาดนั้นเลยเหรอไง หืมม ? ^^''

ฟังดูก็เจ็บแสบนิดหน่อยยน่ะนะ - -^ 

 

     ''ยอมรับความจริงเถอะ อลิซเธอควรกลับไปกับเดวิดนะ''

เคนตะหลังจากที่เงียบตั้งนาน - -โอโหว ถ้าเขาไม่พูดฉันนึกว่าเขาเป็นอากาศนะเนี่ย

 

     ''ว่าไง ที่รัก^^ อยู่อเมริกาทิ้งเคนตะแล้วมาหาฉัน พอกลับเมืองไทยทิ้งฉันไปหาเขา?''

     ''..มะ..ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ...'' อลิซ

 

     ''พอเถอะ อลิซเลิกทำแบบนี้สักที เธอกับฉันเลิกกันแล้วนะ '' เคนตะ

 

     ''แต่ว่า..ฉันยังรักเคนตะอยู่นี่..'' อลิซ

ฉันมองดูเหตุการณ์ที่แสนจะ งง งวย อยู่เงียบๆ 

 

     ''แต่ที่เธอทำไม่เรียกว่ารักหรอก ตอนนี้ฉันกับลิกะเรารักกันแล้วเธอจะกลับมาทั้งๆที่มีแฟนใหม่ชื่อเดวิดแล้วนี่ อ้อเธอคงยังไม่รู้สินะ ว่าเดวิด เป็นเพื่อนฉันตอนเด็กๆ''

 

ช็อค ค่ะ =[]=!! เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ !! เอาไปสามคำ! โอ้!-มาย!-ก็อด! 

 

     ''หา ! นายเป็นเพื่อนของเคนตะหรอ! ทำไมนายไม่เคยบอกฉันเลยเดวิด !''

     ''เธอไม่เคยถามฉันนี่ - - แล้วก็ไม่เคยเล่าด้วยว่าแฟนเก่าเธอจะเป็นไอ้เคนตะ- -

ถ้าฉันไม่สืบประวัติเธอ ฉันก็คงไม่รู้เลยสินะ..''

 

โอเคค่ะ สรุปคือ.. ! พี่อลิซ กับ เดวิด เป็นแฟนกัน เดวิดเป็นเพื่อนของเคนตะ เคนตะแฟนเก่าอลิซ ! โอเค เยี่ยม ! ฉันเข้าใจชัดแจ่มแจ้งแล้ว T^T เหลือแต่พี่อลิซเท่านั้นว่าจะตัดสินใจยังไง 

 

     ''เดวิด.. ฉันขอโทษนะ.. ที่ทำแบบนี้..ฮึก..ฉันขอโทษจริงๆ..''

 

พี่อลิซพูดไป น้ำตาไหลไป ว้าาา สงสารพี่อลิซอยู่เหมือนกันนะ T^T

 

     ''เริ่มต้นกันใหม่นะ.. อลิซ ^^''

     ''อื้ม !... ฉันต้องขอโทษเคนตะกับลิกะด้วยนะ..''

     ''ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ^^''

 

ถึงเรื่องที่ผ่านมาพี่อลิซจะพูดจาทำร้ายน้ำใจฉันก็เถอะ T^T แต่ทุกคนมีความสุขแบบนี้ก็โอเคละ

 

     ''งั้นฉันกับลิกะขอตัวนะ ''

พูดจบเคนตะก็เดินมาคว้ามือฉัน และพูดอะไรบางอย่างกับเดวิดและอลิซ

 

     ''มีความสุขมากๆนะ เว้ยไอ้เดวิด ^^''

     ''แก ก็เหมือนกันนะ ^^''

 

แล้วเราก็เดินลงบรรไดมา ย้ำนะคะว่า 'เรา' >___< 

 

     ''นี่ลิกะ ในเมื่อเรารักกันเราคบกันได้มั้ย..''

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ได้ยินเหมือนฉันม้ายยยยย เคนตะขอคบ ได้ยินเหมือนฉันมั้ย ><

 

     ''อื้ม -/- ''

     ''เป็นแฟนกับพี่แล้วทิ้งพี่ไม่ได้นะ :) ''

     ''จะรักให้มากๆเลยค่ะ พี่เคนตะน่ามึนนน ''

 

เราคบกันแล้วนะ... >< เราคบกันแล้ว ! เราต่างยิ้มให้กันก่อนจะขึ้นไปเรียน

.

.

 

----------เลิกเรียน----------

.

.

 

ตอนนี้ฉันกับเคนตะ กำลังเดินกลับ้านด้วยกัน -//- เราจับมือกันกลับบ้าน โดยบอกคนขับรถว่าวันนี้จะกลับเอง >< โอ้ยยย เขินนน -////-

 

     ''เอากระเป๋ามาาา เดี๋ยวถือให้''

ลิกะจะไม่ทนน -/////-

 

     ''ตามใจละกัน - -ถ้ามันหนักอย่ามาโทษลิกะนะ -3-''

     ''กลับบ้านไป ลิกะต้องนวดให้เคนตะ สิ :) ''

-/////-  เช้อออ เอ้ะ.. เราเป็นพี่น้องกันนี่.. คบกันแล้ว.. แต่ว่าพ่อแม่จะว่ายังไงล่ะ..

 

     ''กำลังกังวลเรื่องพ่อแม่ล่ะสิ''

อ้ะ ! เขาดูออกด้วย

     ''เราเป็นพี่น้องกันนี่คบกันแบบนี้พ่อแม่จะไม่ว่าเราหรอกดหรอ..''

     ''เธอไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก ฉันจะไปอธิบายให้พวกท่านได้ฟังเอง !''

 

 

--------------- บ้าน หรือ วัง ก็ไม่รู้สินะ-.,- --------------

 

     ''กลับมาแล้วหรอ..''

แม่พูดไปพลางมองมือของเราที่จับกันอย่างแน่น 

     ''น้าเจนครับ คือ.. ผมมีเรื่องจะขอน้าเจนครับ.. ผมรักลูกสาวน้าเจนมากเราสองคนอยากจะขออนุญาติคบกัน น้าเจนจะให้ผมทำอะไรผทยอมหมดครับ ''

 

     ''คะ.คบ!กัน!..''

 

แม่ของฉันทำหน้าแปลกใจก่อนจะพูดว่า..

 

     ''กรี๊ดดด แม่เชียร์ตั้งนาน ! >< แม่เห็นกระหนุงกระหนิงกันมาตั้งนานแม่ก็พอจะดูออกแล้วแหละว่าเคนตะต้องชอบลิกะแน่ๆ >< ฮ่าๆๆๆ ! พ่อแพ้พนันแม่แล้ววว !! เยยย้ ><''

 

หาาาาาาาาาา! พนัน? พนันไรอ่ะ? แล้วที่บอกว่าเชียร์ล่ะ? เอ๋ !! แม่ไม่โกรดเหรอเนี่ย!

 

     ''มีอะไรกันเสียงดันไปข้างนอกเลยนะเนี่ย..''

พ่อเลี้ยงของฉันที่พึ่งออกไปดูบริษัทกลับมา.. 

 

     ''เป็นไงล้าาา ฉันบอกคุณแล้วววว ว่าสองคนนี้ต้องคบกันแน่ๆ ! ฮ่าๆๆๆ คุณแพ้พนันฉันแล้ว!''

 

นี่แม่ฉันกับพ่อเลี้ยงไปพนันอะไรกันเนี่ย - -

 

     ''หาาา ! นี่พวกลูกคบกันแล้วเหอ =[]= ''

     ''ก็ใช่ไงคะคุณ >< คุณต้องทำตามที่ฉันขอนะคะ อย่าลืมมมมนะจุ๊ปปป ''

     ''อ้าววว ซวยแล้วไงทีนี้ ฮ่าๆๆๆ ''

 

พ่อเลี้ยงกับแม่ฉันมุ้งมิ้งชะมัด -//- 

 

     ''แล้วสรุปพ่อกับน้าเจนไม่ว่าอะไรใช่มั้ยครับทั้งที่เราเป็นพี่น้องกันแต่มาคับกัน''

     ''จะว่าทำไมเล่า ก็ลูกกับหนูลิกะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันรักกันก็ไม่แปลกเลบนี่''

 

เหหหหหห -0-! ฉันล่ะคิดมากตั้งนานไหงง่ายแบบนี้ฟระ -0- แต่ก็ดีแล้วแหละตอนนี้ฉันกับเคนตะเราคบกันแล้ว อย่างเป็นทางการ คิคิ >< 

 

     ''อะไร ทำมทุกคนอยู่พร้อมน่าพร้อมตากันแบบนี้- -มีใครเป็นอะไร- -''

อ้ะ! อาตี๋นี่นาา เอ้ยย ไม่สิเคนจิ นี่นาาา  

 

    ''แกมาก็ดีละ เคนจิตอนนี้พี่สาวแก จะมาเป็นพี่สะใภ้ละนะ ฮ่าๆๆ ^^''

    ''หาา ! ไอ้..เอ่อ.. เคนตะกับลิกะ จะแต่งงานกันเหรอ ! ''

    ''ไม่ใช่น้าาา เราพึ่งคบกัน T//T อายุยังไม่เท่าไหร่เอง ยังไม่แต่งงานกันน้าา '' ฉัน

    ''..คบกันนานๆนะ ''

 

พออาตี๋พูดจบก็ขึ้นบ้านปิดประตูเสียงดัง ปัง! เฉยเลยอ่ะ -0- เขาเป็นอะไรอ่ะ.. ใครรู็บอกฉันที

เขาเป็นอารายยยยยยยยย

 

     ''เอ.. ในเมื่อที่พวกลูกสองคนคบกันแล้ว เรามาเลี้ยงฉลองกันเนอะ ^^'' 

 

แม่ของฉันเปลี่ยนเรื่อง

อืม.. เลี้ยงฉลองเหรอ ก็โอเคนะ >< อิอิ แต่อาตี๋สิเป็นอะไร...

 

 

 

 

ติดตามตอนต่อไปนะ ^^ ไม่ได้อัพนานละวู้วววว - - ติชมได้น้าาาาา