สะกิดรัก รุ่นพี่จอมเย็นชา

ผมกำลังอุ้มร่างของเพื่อนสนิทแต่คนละห้องขึ้นรถอาจารย์ไป ผมคิดไม่ออกว่าใครเป็นคนทำ หน้าของน้ำถูกกรีดเป็นรอยมีด เลือดไหลเต็มหน้ามัน ผมพยายามเร่งอาจารย์ให้เร็วกว่านี้ เพราะเลือดมันเริ่มไหลมากแล้ว

"ในที่สุดก็มาถึง!"  อาจารย์รีบจอดรถ "รีบพาเพื่อนลงไปเร็วๆ!" ผมได้สติจึงรีบพามันลงรถ มีพยาบาลรีบมาเข็นมันไป

ผมจะฆ่าไอ้บ้านั่น!!!!!

"อาจารย์ผมฝากไอ้น้ำนะ เดี๋ยวผมมา" ผมบอกอาจารย์และรีบวิ่ง รีบวิ่งขึ้นรถแท็กซี่ที่จอดอยู่

"พี่ไปโรงเรียนบลาๆๆๆๆครับ" พี่เขาพยักหน้าและหันไปสตารท์รถ ผมไม่คิดว่าใครหรอก มีพวกเดียวแหละที่คิดจะกำจัดพวกผมห้าคน เพราะมันอยากเป็นหนุ่มฮอต สาวๆติดเหมือนพวกเรา หึ คิดว่ามันทำแค่นี้ผมจะยอมแพ้หรอ ไม่มันยังไม่ได้เล่นเกมส์ผมเลยนิ

เอ๊กกกกก!

ผมจะเงินและรีบวิ่งมา เกินคาด ไอ้อ๊อฟกับไอ้พิณยืนอยู่กับน้องบลูนิ โถ่เอ้ยย มายุ่งเรื่องนี่ทำไม ผมจึงวิ่งตรงไปหาพวกเขา

"ไอ้เบธไอ้น้ำมันเป็นไงบ้าง " ไอ้พิณร้องไห้ออกมา 

"ถึงมือหมอแล้วน่า แล้วไอ้พวกเลวนั่นล่ะ" ผมถามไปพร้อมกับหันซ้ายหันขวา

"นั่นไง ตายยากว่ะ!" ไอ้อ๊อฟชี้นิ้วไป ผมจึงมองตาม พวกมันเดินมาทางพวกผม น่าจะห้าคนได้

"คิดถึงเขาหรออ" ไอ้เชี้ยกล้าพูดนะมึง ผมกำมัดแน่น "พวกมึงดีแต่หมาหมู่ หึ น่าอายเนอะ ไอ้พวกหมา!" ผมทนไม่ไหวแล้วววว กำลังจะซัดมัดออกไป 

ขมับ!

ผมหันไปมองคนที่จับมือผม บลูเขาจับมือผมไว้แน่น

"หึ หึ รักกันมากสินะ/ฮ่าๆๆ..." พวกมันหัวเราะเราสองคน

"พวกพี่นั่นแหละทำร้ายพี่น้ำ ในห้องน้ำใช่มั้ย ผมเห็น!" บลูพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ทำเอาผมทึ้ง เขาดูแมนมาก

"ไหนหลักฐานจ๊ะคนสวย" ไอ้ฟอสถามบลู แต่บลูทำหน้าตกใจและก้มหน้า

"หึ หึ ไม่มีหลักฐานมากล่าวหาลอยๆ ฮาๆ" ไอ้ฟิสน้องไอ้ฟอส มันพูดออกมาด้วยท่าทีขำๆ น้อยๆ อบากจะชกแมร่งตรงนี้จัง

"ฉันมี" เสียงปริศนาดังขึ้น พวกเราทุกคนหันหน้าไปดูคนที่มาใหม่

ไอ้เด็กโด่งเพื่อนบ้านบลู!!

"โด่ง" บลูพูดขึ้น และไอ้เด็กนั่นก็เดินมาทางนี้อย่างช้าๆ

"ผมมีนะ ดูไม่ ดูเครื่องไหนดีน๊าาาาาา เอ๋" โด่งพูดขำๆและทำท่าทางสงสัย กวนประสาทจริงๆ

ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด~

เสียงข้อความโทรศัพท์ใครดังว่ะ ผมหันหน้าไปเป็นของไอ้ฟอสหัวหน้าแกงค์

"เชี้ยยยย!" ไอ้ฟอสทำหน้าตกใจและเคร่งเครียด นี่มันเรื่องไรเนี่ย ผมงงแหะ