All that we can be เรื่องนี้มันจะไปจบลงที่ไหน

10.0

เขียนโดย วัยหวาน

วันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.04 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,693 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มกราคม พ.ศ. 2558 13.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) คริส ไอริน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                   
                  เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก
                    คริส**
                    ผมเดินอยู่ที่ระเบียงวันนี้ฝนตก  ผมทักเธอไปว่า
                   บ้านฉัน ฝนตก ที่นี่ล่ะ  ตกมั้ย...?
                    เธอบอกว่า  ฝนไม่ตก
                  --- ผมก็ งงอยู่นะ  บ้านเราห่างกัน 1000 เมตร
                   บ้านผมตก  แต่บ้านเธอไม่ตก
                   เธอชอบหน้าหนาว  ไม่ชอบหน้าฝน
                   ฝมชอบหน้าฝน   แต่ผมไม่ชอบหน้าหนาวว
                   ผมไม่เคยบอกชอบเธอทั้งที่ชอบเธอมากก
                   บางทีก็ทำได้แต่มอง  ครั้งแรกที่ผมเจอเธอเธอยังเป็นแค่เด็กน้อย
                   เธอไม่สวยแต่เป็นผู้หญิงน่ารัก  รอยยิ้มของเธอสดใส  ผมแอบมองเธอ
                   แล้วก็เขิลกับตัวเองหลายๆคนคงคิดว่าผมบ้า  ทั้งที่ชอบเธอมากขนาดนี้
                  แต่ทำไมถึงไม่เคยพูดความในใจ  ผมรอเวลา  ผมอยากรู้จักเธอไปนานๆๆ
                   นานเท่าที่ผมจะทำได้
                   เราคุยกันมานานพอดู  ผมกล้าพูดอะไรมากขึ้น  เราเริ่มสนิทกัน
                   ยิ่งผมรู้จักเธอ  ผมก็ยิ่งเข้าใจว่า  เธอไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิดทุกอย่าง
                   ถ้าผมไม่ขี้อาย  คงจะดีกว่านี้
 
 
 
               ไอริน**
               ฉันไม่รู้ว่าคืออะไร  คำว่าเพื่อนไม่เคยทำให้ฉันรู้สึก  หวานขนาดนี้มาก่อน
                   ฉันนึกถึงแต่เรื่องของเขาฉันเริ่มมีความรู้สึกบางอย่าง  ฉันมองไปรอบๆ  แล้วคิดว่า
              เขาทำอะไรอยู่นะ  เขากินอะไรหรือยัง  แต่ก็ไม่เคยถามไป  ฉันยังคงรักษาสถานะเพื่อน ทั้งที่รู้ว่าในใจมีอะไรบางอย่าง
วันนี้เป็นวันแรกที่เราได้เจอกันหลังจากที่คุยกันมาหลายเดือน
ไม่น่าเชื้อเลย ฉันเจอผู้ชายแปลกหน้าที่ทำเหมือนว่ารู้จักกัน 
แต่ฉันรู้สึกสนิทกับเขาอย่างบอกไปถูก  เรานัดกันมาหาอะไร  กินซึ้งฉันก็ชอบกินอยู่แล้ว
เขาไม่เป็นเหมื่อนที่ฉันคิดเท่าไหร่ เขาตัวเล็ก  ผิวข้าว  คิ้วเข้ม  และท่าทางขี้อาย เขานั่งนิ่งอยู่น่น  ซึ้งมันทำให้ฉันอึดอัดและอยากเปลี่ยนบรรยากาศ
 
นี่  คริส  นายชอบกินไอติมรสอะไรหรอ
ไม่น่าเชื่อเลยยว่า  ฉันคุยเรื่องไอติมเหมือนเด็กป.4  ก็ฉันไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรดีนี่่ๆๆๆๆ
เขาตอบมาสั้นๆว่า  รสช็อกโกแลต  แล้วถามกลับฉันว่า
 เธอล่ะ  ชอบรสอะไร....
ฉันก็ตอบเขาไปว่าฉันชอบรสสตอเบอรรี่
มันเป็นวันที่น่าอึดอัดมากก
และฉันไม่อยากเจอแบบนี้อีก
เขาทำให้ฉันอึดอัด  เอาแต่ก้มหน้าก้มตากิน  ส่วนฉันก็เอาแต่ชวนคุย
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา