ชมรมอนิเมะ

" ว่าแต่ดาวจะพาพี่ไปใหน? เอกที่กำลังถูกดาวคล้องแขนรีบถาม สถานที่ในการ เดท ดาวอมยิ้มมองเอกแล้วรีบเดินต่อไป 

    ถึงแล้ว ! ดาวหยุดแล้วปล่อยแขนเอกนั่งลงที่ม้านั่ง 

ดาว นี่มันเซเว่น ใก้ลบ้านพี่ นี่น่า " ใช่แล้ว ค่ะพี่เอกจำเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นที่นี่ได้ไหม ดาวเงยหน้าพูดไปยิ้มไปเอก นิ่งคิดอยู่ครูหนึ่ง" คิด ออกแล้วพี่เคย มาช่วยเด็กสาวถูกแท็กซี่พยาม ข่มขืน ที่นี่ ตอนนั้นก็เป็นข่าวอยู่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับดาว ถึงพาพี่มาที่นี่ เอก เริ่มงง กับสถานที่เดทของดาว

    ดาวลุกขึ้น เอามือไขว่หลัง แล้วยิ้มหวานจนใจหนุ่มน้อยแทบละลาย " ก็คนที่ถูกช่วยคือดาวเอง"ดาวพูดพร้อมกับเดินเข้าใก้ลเอก จนหน้าแทบชิดกัน เอกหน้าแดง แต่ก็ฝืนจ้องมองตาที่เป็นประกายของเธอ

   หรือ ว่าเธอ ก็คือคนที่พี่ช่วยวันนั้น เอก พูดและหายใจแผ่วเบาหัวใจชายหนุ่มเต้นแรง " ดาว ค่อยๆ หลับตาลงหน้าของเธอแดงระเรื่อดั่งลูกตำลึง " 

   " เอกพอจะรู้ความหมาย ของสาวน้อย เขามองริมฝีปากที่มี ลิปแคอ่อนๆ จนมันวาว เอกเอื้อม มือไปจับไหล่ของ ดาว เขายื่นหน้าเข้าไปจนริมฝีปากของเขาใก้ลจะเตะริมฝีปากของเธอ

    หยุดน่ะ! เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ เอกหันไปตามเสียงภาพที่เห็น คือ อิมวิ่งร้องไห้น้ำตานองหน้า เข้ามาหาเขา อิม กระโดด พุ่งเข้า กอดพี่ชาย จนทั้งคู่เซล้มลงไปด้วยกัน เอกที่เจ็บ จนหลับตาลืมตาขึ้น น้ำตาอุ่นๆหยดลงใส่หน้า ของเอกดั่งหยาดฝนที่ไม่มีวันหยุด อิมที่นั่งอยู่บนตัว เขาร้องไห้ไป ก้มมองพี่ชายไป ทันใดนั้นเอง เธอ

    ก้มลงจูบเอกทันที ริมฝีปากที่สั่น ของอิมจูบ พี่ชายที่เธอรักมาตลอดทั้งชีวิตโดยไม่แค แม้มีประเพณี ใดๆ มาขวางกั้น เอก ตั้งตัวได้ รีบพลักอิมออกไป เขายืนขึ้นแล้วหันไปมอง ดาว " ดาวตกใจในการกระทำของ อิมและเอกวิ่งออกไปทั้งน้ำตา เอกกำลังจะวิ่งตามไปแต่ ตาของเขากลับหันไปมอง อิม ที่นั่งก้มหน้าอยู่หน้าเซเว่นไม่ยอมลุกไปใหน " เฮ่อ ยัยน้องสาวบ้า เขา เดินเข้าไปหาอิมที่นั่งอยู่แล้วยื่น ผ้าเช็ดหน้าให้เธอ อิมเงยหน้าขึ้นพร้อมน้ำตาเต็มหน้ารับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาทันที

    "เอาล่ะ ลุกขึ้น เอกยื่นมือไปให้น้องสาวเธอค่อยๆ จับมือพี่ชายที่คุ้นเคยแล้วลุกขึ้นภายในใจของเธอรู้สึกเหมือนพี่ชายในตอนเด็กได้กลับมาแล้ว

   " ยัยอ้วน ยัยหมูตอน " อย่า มาว่า อิมน่ะ เค้าไม่ได้อ้วนชะหน่อย " ยังจะหลอกตัวเองอีก พวกเรารุมด่ามันกัน เด็กหญิง ตัวผอม กระหร่อง พูดชวนเด็กหญิงคนอื่นให้รุมด่าอิม ที่ตอนเด็กเธออ้วนมากๆ

    " หยุดนะ ไอ้พวกเด็กบ้า อย่ามาแกล้งน้องสาวของฉันนะ เสียงตะโกน จาก เด็กชายเอก พร้อมทั้งวิ่งเข้าถีบบรรดา เด็กรุ่นเดียวกับน้องสาว ที่กำลังล้อเลียนเธอ จนล้มไปคนละทิศละทาง

    ไอ้บ้า ! บรรดาเด็ก ที่ถูกกระทำด่า เอก แล้วรีบหนีไป

  " ฮือ ๆ  เด็กหญิง อิมนั่งก้มหน้าร้องไห้ ไม่ยอมลุกขึ้น " เอกยื่นมือให้น้อง สาวเธอเงยหน้ามองเอกด้วยน้ำตานองหน้าแล้วค่อยๆ ยื่นมือให้เอกทั้งคู่ลุกขึ้นอิมขอขี่หลังพี่ชายกลับบ้านเหมือนที่ เคย ทำประจำทั้งคู่ ค่อยๆ เดินกลับบ้าน

   นี่พี่ เอก อิมอ้วนเหรอ เปล่าเลยเอกแค่ อวบเท่านั้น เอกตอบเพื่อถอมน้ำใจน้องสาว" ไม่ต้อง มาโกหก อิม อิมอ้วนใช่ไหม " อิมรีบเถียงพี่ชาย " ก็ได้ ก็ได้ อิมอ้วนเกินไป ตกลงไหม เอก ตอบด้วยความโมโห ทำให้ อิมนิ่งไปครู่หนึ่ง " งั้นถ้าอิมผอม พี่เอก จะต้องไม่ทิ้งอิมไปใหนน่ะ " 555555 เอกหัวเราะลั่นเมื่อได้ฟังน้องสาวพูด " เอางั้นก็ได้ถ้าเธอผอมน่ะ เอกพูดไปขำไป.......

    ปัจจุบัน

  " เอกดึงมือ อิมขึ้นมา อิมค่อยๆ พูดขึ้น ตอนนี้อิมไม่อ้วนแล้ว พี่เอกต้องทำตามสัญญาที่จะอยู่กับอิมตลอดไป " เอกไม่พูดอะไรต่ออีกจนไปส่งอิมขึ้นแทกซี่เขาก็กลับหอพัก

   ณ ห้องนอนที่หอพักของเอก

   เอกตอนนี้กำลังหลับสนิทภายในห้องหารู้ไหมว่า มีใครบางคนกำลังใช้กุญแจผีปลดล็อกประตู.......

ตอนแรกคิดว่าจะเขียนแนวแฟนตาชีดูบ้าง แต่ตอนนี้ก็เขียนนิยายอยู่ สองเรื่อง หากเขียนอีกกลัวว่าจะไม่ไหว55555 ระบายนิดหนึ่ง