คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)
เขียนโดย 
มิกุ
วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) ชินนะม่อน & บัทเตอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความด้าน ชินนะม่อน
"ผมว่า..มันผิดปกตินะ..เราไปหาบิ้นกันเถอะ..เพื่อว่าเขาจะเป็นอะไร" ไม่นานบัทจะลุกแต่ผมคว้าแขนบัทมาก่อนที่บัทจะเสียหลักล้มลง โชคดีที่ผมจับเอวเอาไว้ได้ทัน ตอนนี้กลายมาเป็นว่า (นั่งตักกันเย่) ผมได้โอกาสก็รวบมือของบัทเอาไว้
"จะ..จะทำอะไรนะ..ม่อนคุง"
"ป่าวหรอก..ว่าไงละ..คำตอบ" เล่นแบบนี้มันก็สนุกดีแหะ (ไปแล้วอิม่อน)
"คือว่า..ไม่ได้หรอก..ผมชอบบิ้นคุง..คนเดียว"
"แล้วบิ้น..ได้ชอบบัทรึป่าว" คำถามของผมทำให้บัท ชะงักไป
"..."
"ไม่ตอบ..งั้นก็แสดงว่าบัทแอบรักบิ้นข้างเดียว"
"...."
"ยอมรับซะเถอะ..บิ้นเขาไม่มีวันสนบัทหรอก..บัทควรจะหันมาให้ความสำคัญกับคนที่รักเราจะดีกว่านะ"
"ใครบอกกันละ..ว่าบิ้นไม่สนใจผมนะ..บิ้นเขาดูแลผมดีทุกอย่าง..ไม่คิดว่าความสัมพันธ์มันเกินคำว่าเพื่อนบ้างรึป่าว" เอ๊ะ! รู้สึกได้เลยว่า มันแปลกๆ
"ไม่..บัทอาจจะคิดว่ามันเกิน..และบิ้นละ..บัทคิดว่าบิ้นคิดยังไงกับบัท"
"..."
"ไม่ตอบ..แสดงว่าบัทไม่รู้..เลิกเข้าข้างตัวเองซะเถอะ..บิ้นมันไม่สนใจบัทหรอก"
"แล้วนายรู้ได้ยังไง" เฮือก! เหมือนโดนเล่นงานกลับเลยแหะ =0=
"ฉะ..ฉันมี..ฉันรู้นะ..เพื่อนกันใครจะไม่รู้"
"งั้นหรอ...ที่นายพูดมาทั้งหมดเนี่ย..นายต้องการอะไร" รู้สึกว่าตอนนี้บัทจะดิ้นละ
"ผมแค่ต้องการ..ให้บัทหันมาสนใจผมคนเดียว..เท่านั้น" ฮือ ต้องมานั่งเสียใจภายหลังแน่ ที่พูดแบบนี้ออกไป T^T
"เราห่างกันแค่ปีเดียวสินะ'' จู่ๆบัทก็พูดขึ้น
"อา..คับ" บัทเลิกดิ้นและค่อยๆหันหน้ามาหาผม
"นายชอบฉันจริงหรอ"
"คะ..คับ"
"แน่ใจ"
"นะ..แน่ใจครับ" T^T (กูอยากตาย)
"งั้น..ขอไปคิดดูก่อน" พระเจ้า โล่งอกไปที เป็นไปตามแผน (กูอยากตาย)
"แต่นายต้องพาฉันไปหาบิ้นก่อน" จังหวะที่ผมเผลอไป บัทก็แกะมือผมออกก่อนจะวิ่งหนีไป ผมวิ่งตามไปและจับตัวเอาไว้ได้
"อย่าพึ่งไปตอนนี้..บิ้นมัน..เข้าห้องน้ำอยู่..รออีกแปปเดียว" ผมพยายามฉุดกระชากลากถูบัทเข้ามาในห้องรับแขกเหมือนเดิม
"ฉันรอไม่ไหวแล้ว..มันผิดปกติเกินไป..รึว่า"
"รึว่า?" ผมมองหน้าบัท
"บอมจะอยู่กับบิ้น...ไม่ได้การละ..ฉันต้องขึ้นไป" อะไรวะแปปเดียวออกไปนอกห้องอีกละ ผมตัดสินใจกระโดดตะคุบ จบ หมดเรื่อง
"นี่..นะ..หนัก" เออ โทดที ลืม ตัวจะผอมแห้งอะไรขนาดนี้ -0-
"เอาเป็นว่านั่งรออยู่ในห้องนี้..เท่านั้น" ผมจับมือบัทก่อนที่จะจูงเข้าไปในห้องรับแขก บัทเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไร =0=
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
