[FNAF] ปริศนาร้านเฟรดดี้

"พี่สาวช่วยหนูด้วย พี่สาวค่ะ พี่สาว"

"นานะนั้นเสียงเธอใช้ไหมเธออยู่ที่ไหน"ฉันตะโกะตอบไปทั้งที่ไม่เห็นต้นตอของเสียง

"ในร้านเฟรดดี้ ได้โปรดช่วยหนูกับเพื่อนๆด้วย"

หลังจากนั้นก็มีตุ็กตาผมสีเหลืองที่มีดอกกุหลาบสีเหลืองฝังอยู่ที่ดวงตาข้างซ้าย ซึ้งกำลังเดินไกลเข้ามา

"ได้โปรด ช่วยพวกเราด้วย" ตุ๊กตาตัวนั้นพูดในขนาดที่กำลังเดินเข้ามาไกลเลื่อยๆ

"พวกเรากลัว พวกเราเหงา พวกเราถูกขัง ช่วยพวกเราด้วย" ตุ๊กตาอีกประมาณ4-5ตัวช่วยกันส่งเสียง

"นี่เธอตื่นได้แล้ว มันสายแล้วนะ ตื่นได้แล้ว"

ครืน.. โคลม!ฉันตกใจสะดุ่งตื่นจนเท้าเผลอไปเตะพี่ชายเข้า

"เจ็บชะมัดอุตสามาปลุกแท้ๆ ไม่เห็นต้องเตะกันขนาดนี่เลย"พี่ชายพูดแล้วมองฉันด้วยสายตาเคืองนิดๆ

"ขอโทษค่ะ" 

"ไม่เป็นไรหรอก รีบอาบนำ้กินข้าวได้แล้วไป"

"รู้แล้วน่าไม่ใช่เด็กสะหน่อย"ฉันตอบไปแล้วฉันก็รีบไปอาบนำ้แต่งตัวกลับขึ้นห้องไปทันที

"นี่ ไปกินข้าวเช้ารึไง"พี่ชายวิ่งมาในขณะที่ฉันกำลังนั้งอยู่ในห้อง

"ไม่เอา ไปให้พ้น"ฉันตอบไปทั้งๆที่อยู่ในห้อง

"นี่เธอฝันอีกแล้วใช่ไหม"

"อืม"ฉันตอบพี่ไปแค่นั้น

"นี่เธอเพี้ยนไปแล้วรึไง พี่บอกกี่ครั้งแล้วให้ตัดใจเรื่องนานะ เพราะเธอมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องแบบนี้ถึงได้ไม่ค่อยมีกะใจจะทำอะไรไง"พี่ชายตะวาดฉันแบบไม่เกรงใจ

"หนวกหูน่า พี่ไม่ใช่พี่แท้ๆของหนูนิ จะไปเข้าใจหนูได้ยังไงจะไปไหนก็ไปเลย" ฉันตะโกะผ่านปะตูไปอย่างไม่เกรงใจแล้วของเหลวใส่ๆก็ไหลออกจากดวงตา

"นาโนะพี่ไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอร้องไห้นะ"เข้าพูดพรางเปิดประตูเข้ามา

"ไม่เป็นไรหรอก เพราะ หนูมันอ่อนแอนานะถึงได้..."ฉันพูดไปทั้งๆที่ยังร้องไห้อยู่

"ไม่ใช่ความผิดเธอหรอกนะ อย่าร้องไห้เลย"พี่ชายพูดพรางใช้มือปาดนำ้ตาออกจากแก้มของฉัน