เพื่อนนะ
เขียนโดย 
nongfin
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558 06.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" เอ่อ...เรียวคุง ". อามะตะสะกิดไหล่คนที่อยู่
เบื้องหน้าของเขา
" มีอะไรหรออัมจัง "
" ทำไมไคคุงกับเรียวคุงไม่ลงสมัครเป็น
เดือนโรงเรียนล่ะ "
" 555...ถึงไคมันจะมีแฟนคลับอยู่บ้างแต่เป็นแบบ
พวกเจ้าแม่อะไรประมาณนี้แต่ถ้าขืนลงสมัครคงไม่มีใคร
กล้าลงสมัครหรอก "
" ออ...ทำไมถึงมีแต่คนกลัวไคคุงกับเรียวคุง ทั้งที่ออกจะเป็นคนดีซะขนาดนี้ "
" อ้ายยยย!...อัมจังน่ารักมาก ". เรียวร้องตุ๊ดแตกแล้วหยิกแก้มอามะตะหนึ่งที่
" โอ้ย! เจ็บ ". ผู้โดนกระทำชำเรา? ลูบแก้มของตนเบาๆ
" โทษทีๆ ก็ไม่เคยได้ยินคำนี้เลยน่ะสิแล้วอัมจังไม่ลองสมัครหรอช่วงชั้นไหนหรือนักเรียนแลกเปลี่ยนก็สมัครได้แค่สวมยูนิฟอร์มเซย์ริน จะเปิดรับสมัครอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า "
" ไม่ไหวหรอกฉันอยู่เงียบๆแบบนี้แหละดีแล้ว "
" อยู่กับเรียวไม่ได้อยู่แบบเงียบหรอกนะ "
ไคพูดแทรกขึ้น
" ไคอ่ะ นายพูดจาใจร้ายใส่ฉันอีกแล้ว อัมจังไคแกล้งเค้า"
เรียวทำท่ากระแดะมากขอบอก
" เอ่อ...ไคคุงทำไมพูดแบบนั้นกับเรียวคุงล่ะ "
" ก็เรียวมันน่ารำคาญขี้บ่นพูดมาก...หรือไม่จริง "
" นั่นมันก็จริง " อามะตะพูดออกมาจากใจจริง
" อ้าว...อัมจังอ่ะT•T "
" หึหึ ขนาดอังยังไม่สามารถที่จะพูดโกหกในสิ่งที่นายเป็นได้เลย ". ไคพูดเสียงเย็นๆตามแบบฉบับของเขา
เลิกเรียน ณ ชมรมบาสเกตบอล
ไทกะกัปตันชมรมบาสเกตบอลเรียกลูกทีมรวมพล
" อามะตะ จะมาอยู่ชมรมเราตั้งแต่วันนี้ "
" ตัวเล็กจัง สูงเท่าไหร่ เล่นตำแหน่งไหน "
ชาบคนหนึ่งในทีมถามอามะตะ
" เอ่อ 175 ครับส่วนตำแหน่งไหนผมเล่นบาสไม่เป็น "
อามะตะตอบรุ่นพี่เพราะนอกจากพวกไคแล้วที่เหลือในทีม
เป็นรุ่นพี่ม.6 ทั้งหมด
" ชมรมเรารับเฉพาะนักกีฬา งั้นอามะตะก็อดเข้าน่ะสิ
ไทกะ เสียดายจัง "
รุ่นพี่คนเดิมพูดกับกัปตันของพวกเขา
" ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าอามะตะจะมาร่วมทีม ฉันจะให้
อามะตะมาเป็นผู้จัดการทีม "
" เอ๋... " เจ้าตัวถึงกับงงเหมือนกัน
และมีเสียงฮือฮาเกิดขึ้น
" หรือพวกนายอยากได้ผู้จัดการทีมสวยๆก็แล้วแต่นะ
ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะมีสาวๆคนใดมาอยู่ชมรม
ที่อย่างกับอันธพาลแบบนี้ ". กัปตันทำหน้าปลง
" ตกลงสิ ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไม่ตกลง "
ไทกะถูกยอกย้อนครับท่าน
" จะไหวมั้ยนายน่ะ ". ไคเดินมาถามอามะตะ
" เอ่อ...แล้วต้องทำยังไงบ้างหรอไคคุง "
" ก็แค่คอยดูแลเสิร์ฟน้ำนักกีฬา คอยดูแล
นักกีฬาที่บาดเจ็บประมาณนี้ "
" ถ้าประมาณนี้ก็พอไหวฉันเคยเรียนวิธีการปฐมพยาบาลเบื้องต้นอยู่เหมือนกัน "
" ดี... ". ไคเอามือมาวางบนหัวของอามะตะหนึ่งที
ก่อนเดินไปเปลี่ยนชุดในห้องชมรม
" เอ่อ...คุณไทกะครับผมต้องใส่ชุดอะไรครับ "
ไทกะแปลกใจเล็กน้อยที่อามะตะกล้ามาคุยกับเขา
เพราะปกติรุ่นน้องหลีกเลี่ยงการคุยกับเขา
" ไม่ต้องหรอกใส่อะไรก็ได้ถ้านายสะดวก "
" อ่อ...ขอบคุณครับ "
" รู้สึกว่าวันนี้ชมรมเราดูสดใสยังไงชอบกลนะไค "
เรียวพูดกับไคในขณะที่เขากำลังพักหลังจากซ้อม
" คงเพราะวันนี้มีดอกทานตะวันมั้ง "
" เอ๋?...ดอกทานตะวันไม่เห็นมี เห็นแต่ต้นหญ้าแห้ง "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
