[H'Devil] ดนตรีร้ายมัดหัวใจยัยจอมแสบ

เขียนโดย HJEN_DEVIL

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.42 น.

3 chapter

0 วิจารณ์

5,109 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558 13.58 น. โดย เจ้าของนิยาย

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

H'Devil ดนตรีร้ายมัดหัวใจยัยจอมแสบ

ตอนที่ 3

-The HELL Club-

เสียงดนตรีจังหวะชวนตับหลุดในสถานบันเทิงแห่งนี้แห่งนี้ ช่วยเพิ่มอารมณ์ให้แก่คนที่มาเที่ยวกลางคืนได้ดีกว่าที่อื่น เพราะดีเจที่ควบคุมเสียงเพลงนั้นคว้ารางวัลระดับโลกมาแล้ว และที่นี่ก็ถือเป็นที่สุดของสถานบันเทิงด้วยเช่นกัน

ภายในผับจะแบ่งออกเป็นสามโซนอย่างชัดเจน โซนแรกจะเป็นส่วนชั้นหมด เป็นพื่นที่ให้คนที่อยากโชว์ของได้ปลดปล่อยอย่างเต็มที่ เพราะพื่นที่ส่วนนี้จะเป็นเวทีเต้นเกือบทั้งหมด เรียกโซนนี้ว่าโซนทอง ส่วนโซนที่สองและสามจะอยู่ที่ชั้นสองซึ่งตรงกลางจะเปิดกว้างให้เห็นโซนที่หนึ่ง โดยจะถูกแบ่งโซนออกเป็นสองสี นั้นก็คือโซนแดงและโซนดำ โซนแดงนั้นจะประดับด้วยของใช้สีแดงซะส่วนใหญ่ซึ่งตัดกับโซนดำที่เป็นสีดำอย่างสิ้นเชิง และด้วยความแตกต่างนี้ที่ทำให้คนของทั้งสองโซนเขม่นกันอยู่บ่อยๆ

"พร้อมมั้ยเพื่อน" พิชหันมาถามฉันทันทีที่ก่าวขาลงจากรถ

"แน่นอนที่สุด" ฉันหันไป(แสยะ)ยิ้มกับพิชอย่างรู้กัน

ทันทีที่ฉันและพิชเข้ามาในผับก็สัมผัสได้ถึงสายตาของใครหลายๆคนที่มองเข้ามา ก็เพราะวันนี้พวกเราแต่งตัวเปรี้ยวซะจนไม่มีใครเกินเลยน่ะสิ ฉันอยู่ในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีดำแวววาว กับรองเท้าส้นสูงกากเพชรสูง 8 นิ้วที่เป็นประกายเวลาโดนแสง เพิ่มความเปรี้ยวด้วยการมัดผมรวบดึงเป็นหางม้าและทาลิปสีแดงสด ส่วนพิช... ยัยนี่ก็เก๋ใช่ย่อย เสื้อหนามตัวบาง กางเกงขาสั้นสีดำ กับรองเท้าที่เป็นหมานเหมือนกับเสื้อ ไหนจะการแต่งหน้าโซนเข้มลิปดำแบบนั้น ผมก็รวบไปไว้ข้างเดียว เปรี้ยวเก๋สุดๆ

พวกเราเดินผ่านโซนทองแล้วขึ้นบันไดไปยังโซนแดงที่ร้อนแรงเหมาะกับพวกเราที่สุด ปกติแล้วเราสี่คนจะมาเที่ยวที่นี่กันบ่อย แต่เพราะตอนนี้ขึ้นชั้นปีสามแล้วงานต่างๆก็เยอะขึ้นๆ จนทำให้เวลาเที่ยวของพวกเราน้อยลงน่ะนะ

"B52 (บีฟิฟตี้ทู) ค่ะ" พิชสั่งเครื่องดื่มแรงทันทีที่บริกรเดินมาถึง

"Long Island (ลอง ไอซ์แลนด์) ค่ะ"

"...!!!"

"ขอโทษทีพิช ของฉันแรงกว่า" ฉันหันไปยิ้มร้ายๆให้ยัยพิชที่นั่งหน้าบึ้งอยู่

"โซนแดงนี่ร้อนแรงเหมือนเดิมเลยนะ" พิชพูดขึ้นเมื่อมองไปรอบๆ

"นั่นสิ เราสองคนคงนิ่งที่สุดในโซนนี้แล้วแหละ โซนดำก็เข้มเกินไป น่าเบื่อจริงๆ" ฉันพูดกับพิชอย่างเหม่อลอย พร้อมจิบเครื่องดื่มที่บริกรเพิ่งเอามาส่ง

"นั่งคุยกันแบบนี้ก็ดี ชิลๆ"

"เสียงเพลงดังแบบนี้ยังจะมาบอกชิลอีกนะ" ฉันตลกยัยนี่จริงๆ ตั้งแต่มัธยมก็เป็นแบบนี้มาตลอดเลยนี่นะ ไม่สนใจโลกภายนอก...

"ช่วงนี้เครียดเรื่องอะไรล่ะ" พิชถามขึ้นเมื่อเห็นฉันยังคงเหม่อ

"ก็เรื่องเป็นผู้จัดการวงที่ฉันส่งรูปให้ดูเมื่อเดื่อนที่แล้วน่ะ มันไม่ง่ายแบบที่คิดไว้ทีแรก แต่ละคนขี้เกียจอย่างกับอะไรดี ยิ่งบูมมือกีต้าร์นะ สุดๆอะแก ฉันชักจะทนไม่ไหว ไม่รู้จะจัดการยังไงดี..." ฉันกะจะบ่นต่อแต่พิชเอานิ้วชี้มาแตะปากฉันเป็นเชิงบอกให้หยุด แล้วพยักเพยิบหน้าไปทางโซนดำ จนฉันต้องหันมองตาม

"คุ้นๆนะ ดูท่าจะเป็นคนที่แกนินทาอยู่" พิชพูดพร้อมยิ้มหวานให้ฉัน

"นั่นมัน!! อีตาบ้าบูมหนิ" ฉันพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นพูดที่อยู่ในชุดดำสนิททั้งชุด กำลังนั่งคลอเคลียสาวอยู่ฝั่งโซนแดง

หนอยยย!! ไหนบอกเหนื่อยรีบกลับบ้าน ไหงถึงมาอยู่กับสาวที่ผับได้ล่ะ แถมผับนี้แพงมากด้วย นักเรียนชิงทุนอย่างนายนั่นเอาเงินที่ไหนมาเที่ยวกันนะ

"หง จะไปไหน"

"ไปจัดการหมอนั่นไง ให้ซ้อมไม่ซ้อมแต่มาเที่ยวแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน" ฉันพูดทิ้งไว้กับพิชแค่นั้น ก่อนจะหยิบแก้วเครื่องดื่มราคาแพงแล้วตรงไปที่โซนดำทันที

ช่าาา!!

ฉันสาดเครื่องดื่มในแก้วใส่หน้าบูมทันที ทำให้เขาลุกขึ้นมาด้วยสีหน้าโกรธจัด

"ทำอะไรของเธอยัยบ้า!!"

"นี่น่ะหรอรีบกลับบ้าน เหอะ! ไร้ความรับผิดชอบจริงๆ" ได้ทีฉันก็ขอด่าซักหน่อย

"แล้วมันเรื่องอะไรขิงเธอ"

"ไม่รู้สิ อุ๊ยๆ ขอโทษทีมือไปโดนน่ะ" ฉันทำเป็นตกใจเมื่อแกล้งปัดมือไปโดนถังว็อดก้าบนโต๊ะจนหกไปโดนสาวของหมอนั่น

"มันจะมากไปแล้วนะ!!!" บูมที่ตอนนี้โมโหจัดพุ่งเข้ามาอุ้มตัวฉันขึ้นพาดบ่าโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัว แล้วพาตรงไปที่ลานจอดรถ