วางท่านักเดียวรักสะเลย

1.0

เขียนโดย Natsupuksorn

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.56 น.

1 ตอน

1 วิจารณ์

2,872 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 02.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) เปิดเทอมวันแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตี๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~~

ฉันได้ยินเสียงอันคุ้นเคยโทรศัพท์ของฉันเอง ฉันจึงงัวเงียๆ ยัยฟ้าใสโทรมาทำไมแต่เช้าเนี่ย เฮ้อออ ง่วงชะมัด TT

"ว่าไงย้ะ"

"เบลล์ พรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้ว ไปฟิตเนสกัน นะนะนะ"

''โถ่ววววว ก็ได้ๆ กี่โมงละ เดียวฉันไปรับ''

''เที่ยงนะ รีบๆมาละฉันยืนรอหน้าบ้าน''

''เครๆ เจอกัน''

อ่อ ทำไมฉันต้องไปรับยัยนี่นะเหรอ พ่อฉันเป็นรัฐมนตรีหน่ะ แม่ฉันก็อยู่บ้านนอนดูซีรีย์ไปวันๆ ส่วนฉันหน่ะหรอ เรียนอยู่ เกรด11 แล้วหล่ะ(ม.5) ส่วนยัยฟ้าใส ย้อนกลับไปเมื่อตอน 2 ปีที่แล้ว ฉันเห็นยัยนี่ถูกรังแกอยู่ ฉันจึงรีบไปช่วย แล้วด่า อีพวกผู้ชายนิสัยไม่ดีรังแกผู้หญิง ฉันโคตรเกลียดเลยวะ พูดแล้วขึ้น! ยัยนี่ก็นั่งร้องไห้แล้วตามตื้อให้ฉันเป็นเพื่อนสนิทนางฉันรู้สึกสงสารที่เธอไม่มีเพื่อนเลย โลกชั่งโหดเลย ฉันไปอาบน้ำดีฟ่าาา ฟิ้ววว~~

ณ ไอแดงคันโปรดของฉัน มันคือ รถ Jaguar รุ่น F-Type ที่คุณพ่อซื้อให้ฉันเป็นวันเกิดฉันหน่ะรักมันสุดๆ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม

"ฟ้าใส!"

ฉันตะโกนเรียกชื่อเพื่อนรักของฉันที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์ (ที่ฉันซื้อให้นางเพราะเครื่องเก่านางสุดแสนจะสะบักสะบอม)

"ไปแล้วววววว"

"สุดท้ายตอนนี้คงทำได้เพียง กอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยหนุน.....♪♫♫♫♪"

''เอ้อเบลล์ รู้ยังมีเด็กย้ายเข้ามาใหม่อ่ะ หล่อมั๊กๆเลยอะ"

ยัยบ้าฉันร้องเพลงโปรดอยู่ มาขัดได้ยังไง.....!!!

"หึ ย้ายเข้ามาง่ายๆแบบนี้คงไม่ธรรมดาแน่ๆ"

"นั้นสิ..ถ้าไม่มีเงินกับชื่อเสียงนี่ฝากไม่ได้แน่ๆ"

ณ ฟิตเนส Healty Club

"เบลล์ฉันปวดฉี่ไปเข้าห้องน้ำแพ๊บ แกเข้าไปรอก่อนเลย"

"อ่าา ฉันไปเล่นลู่วิ่งรอนะ"

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ฉันนี่เดินอยากกระฉับกระเฉง แต่ ฉันว่ามันช้าไปนะ ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ช้าไปอะ ติ๊ด ติ๊ด ฉันรู้สึกสดชื่นมากๆ ครืด ครืด ครืด ช้าไป ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ตื๊ดดไม่ไหวแล้ว ปิด ปิด ปิด ไม่ได้ ทำไงดี ขาฉ้านนน ถ้าฉันตะโกนให้ใครช่วยมันต้องว่าฉันบ้านนอกแน่ ทำไงดี ทำไงดี นี่ไงปุ่ม Power ติ๊ด ไม่หยุด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ก็ยังไม่หยุด ทำไงดี ไม่ไหวแล้ว ขาฉันมันพัลวันกันหมดแล้ว แล้วฉันกำลังจะล้ม ไม่ได้ฉันจะล้่มไม่ได้ ทำไงดี แล้วฉันก็สะดุดขาตัวเอง ลื่นในที่สุด เฮ้อออออ

"โอ๊ยย.....!"

ทุกสายตาจ้องมองมาที่ฉัน แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ฉันสนใจ สิ่งที่ฉันต้องสนใจคือ ขาของฉัน มันหักหรือยัง ปวดมากๆ TT

"นี่ เป็นไงบ้าง"

เสียงใหญ่ๆดังขึ้นมาจากข้างหลังฉัน ฉันจึงหันไปมองพระเจ้าาาไม่ได้ตั้งใจสบตาแต่มันสบตาเองอะ จะละลายล้าอ่ะะ ไม่ได้ตั้งจายยยจิมๆนะ ดวงตามีสีเกร์ย ผมก็สีเกร์ย แต่ผิว ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นถ่านหินที่ดำมากๆ อีตานี่ขาวเว่อร์ ขาวอมชมพูเลยอ่ะ อิจฉ๋าาา แต่! มันใช่เวลามาบรรยายหน้าตาผู้ชายไหมเนี่ย โถ่ววเบลล์.......

"ปวดอ่ะ ขาฉันจะหักไหมเนี่ย"

"ไม่หักหรอก มันน่าจะล้าเส้นยึดประมาณนี้ นวดๆ เดียวก็หาย เดียวฉันนวดให้แล้วกัน ลุกไหวมั้ย ท่าทางจะไม่ไหว"

ฉันยังไม่ทันตอบเลยอีตานี่ก็ช้อนตัวฉันขึ้นแล้ววางบนเก้าอี้ข้างๆ

"นี่! ใกล้แค่นี้ฉันคลานมานั่งเองได้ ไม่ต้องอุ้มหรอกหน่าโถ่ว" แอบเขิลลึกๆอ่ะเดะ555

"คนส่งส่าเป็นห่วง ดูพูดดิขอบคุณสักคำไม่มีTT"

"นี่นาย อย่าร้องไห้นะ ฮึบ คนมองใหญ่แล้ว ฉันขอโทษ"

อีตานี่ดูท่าทางหยิ่งมากๆไหงมาเป็นเด็กปัญญาอ่อนได้ไง ฉันละทึ่ง!

"เลี้ยงข้าวตอบแทนสิ"

"ใช่!"

"ก็ด้ายTT"

"อ่ะเสร็จและ เอาเบอร์เธอมาเดียวมาเบี้ยวนัดเลี้ยงข้าวฉัน"

=0= จะจีบเดะ โถ่วว รู้ทันหน่าาาา