The Prince ลุ้นรักพิชิตใจเจ้าชายสุดหล่อ

8.3

เขียนโดย นางฟ้าปีกขาว

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.53 น.

  16 ตอน
  21 วิจารณ์
  15.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 09.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  หลังจากที่เจ้าชายประกาศว่าฉันคบกับเค้า วันๆมีแต่เรื่องมาวุ่ยวายตลอดหนึ่งอาทิตย์ ไม่ว่าจะผู้หญิงของเค้าบ้าง พวกผู้ชายที่ชอบฉันบ้าง มันดูวุ่นายสุดๆแถมเจ้าตัวก็ดูจะสนุกมากกว่าสะอีก-..-
"ยูริ คบกับเจ้าชายดีไหม><"ซินเขยิบมาเป็นเพื่อนสนิทแล้ว-_-แต่วันๆถามแต่เรื่องเจ้าชาย
"ไม่รู้ ไม่ได้คบกันนี้-0-"ซินหัวเราะแล้วมาตบไหล่ฉัน จ..เจ็บน่ะย่ะ!TT
"อย่ามาหลอกกันน่าาาา เจ้าชายไปกินข้าวกับเธอทุกวันเลยนี้><" ซินยิ้ม อึดอัดจะตาย-..-
"ไง ยูริ" =_= ตายยากแหะ ฉันหันไปทำเป็นเมินใส่เค้า
"เฮ้!ทำไมไปเมินเจ้าชายล่ะ ยูริ" ฉันลุกขึ้นเอางานเอกสารในห้องไปส่ง โดยไม่สนใจเจ้าชายที่มองตามหลัง
แต่เอกสารมันหนักจังเลยอ่ะ-3- อึ้บๆ ฉันรีบเดินจนไม่ทันมองคนข้างหน้าแล้วชนเข้ายังจังทำให้ฉันล้มไปพร้อมเอกสารTTขี้เกียจเก็บน้าาาาา!
"ขอโทษน่ะครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"ฉันก้มหน้าเก็บเอกสารแล้วเงยหน้ามอง อุ้ต่ะ!-///-หล่อจังแหะ
ชายผมดำมิด ร่างสูง หน้าหวาน ท่าทางอ่อนโยน -///-ภูมิต้านท้านผู้ชายหมดค้าาาาาา!
"เอ่อ...^^ ไม่ค่ะ ฉันเดินไม่ระวังเอง" เค้าช่วยฉันเก็บเอกสารแล้วเอาไปถือแทนฉัน
"ผมช่วยดีกว่า^^หนักแย่" ฉันได้แต่ยิ้มแล้วเดินตามหลังเค้าไป
"ขอบคุณน่ะค่ะ^^" ฉันยิ้มหวานให้เค้า
"^^ใช่ ยูริที่แฟนเจ้าชายหรือเปล่าครับ" ง่ะ-0-แม้แต่เค้ายังสนใจข่าวพวกนี้ด้วยหรอ
"ไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ-_-ตาบ้านั้นแค่เล่นอะไรๆสนุกเฉยค่ะ" ฉันยิ้มฝืดให้ คงไม่เชื่อสิน่ะรูปมันก็ชัดเจนไปหน่อยก็เถอะ -_- แต่ไม่น่าหน่อยล่ะมั้ง
"งั้นหรอครับ^^แต่ยังไงก็ดูเหมือนแฟน" เค้ายิ้ม รอยยิ้มช่างอ่อนโยนหรือเกิน-///-ต่างกับเจ้าชายริบลับ
แป้วววววววววว!~~
"จริงๆน่ะค่ะ-..-ฉันไม่ชอบเค้าสะนิด!" เค้าหัวเราะเบาๆก่อนจะมากุมมือฉันด้วยท่าทางอ่อนโยน
"^^ครับบ คราวหน้าเจอกันใหม่น่ะ ยูริจัง" แต่ยังไม่รู้ชื่อเค้าเลยนีหน่าาา
"เดี่ยวค่ะ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ" เค้ายิ้มหวานแล้วมากระซิบที่ข้างหูฉัน-///- ทำไมต้อเขินด้วยง่ะ
"ทาคะชิ เรน ครับ^^ เรียกเรนเฮยๆก็ได้"ฉันได้แต่ยืนตัวแข็ง เค้าเดินหายไปปล่อยให้ฉันยืนคิดบ้าอยู่คนเดียวอะไรเนี่ยยยย! ยูริ-0- ฉันรีบวิ่งกลับไปห้องเรียน แต่ไม่เห็นเจ้าชายแต่ช่างเค้าเหอะ
"ซินๆๆๆๆๆ"ฉันเขย่าแขนซิน
"ว่าไงจ๊ะ^^จะถามหาเจ้าชายใช่ม่ะ ฮ่าๆๆๆๆ" -_-นั่นงั้นล่ะ ไม่ถามหรอกเจ้าชายหน่ะ
"รู้จัก ทาคะชิ เรน ไหม " ซินเบิกตาโพลงก่อนจะรีบเขยิบมานั่งใกล้ๆฉัน
"รู้จักเรนด้วยอ่อเนี่ยยยยย!><" ซินทำตาประกายวิ๊งๆใหญ่เลย =_=
"เมื่อกี้น่ะ ฉันเดินชนเค้าเอกสารมันล่นเค้าเลยอาสาถือไปให้=-=" ฉันทำหน้านิ่งๆ
"กรี๊ดดดด! เรนน่ะ เป็นขวัญใขสาวๆพอๆกัยเจ้าชายเลยล่ะ แถมอ่อนโยนสุดๆ" ทำตัวตื่นเต้นไปหรือเปล่าน่ะซิน=_=?
"แล้วเจ้าชายล่ะ?"ฉันถามอะไรออกไปเนี่ยยยยยยย! ได้ใจยัยซินพอดี-0-
"ฮั่นแน่! ^^ ไปไหนไม่รู้เหมือนกัน คุยโทรศัพท์แล้ววิ่งออกไปเลย" มีเรื่องอะไรหรือเปล่าน่ะ แต่จะไปสนใจทำไมกัน ไม่อยากรู้เลยสะนิด!
"อื้ม^^เดี่ยวมาน่ะ" ยัยซินยิ้ม เพราะคงคิดว่าฉันไปหาเจ้าชายแต่คิดผิด ไปเดินเล่นๆเฉยๆเดินเล่นจริงๆน่ะ!
ฉันเดินมาหลังตึกแล้วแอบอยู่หลังเสา จ...เจ้าชาย! กับ จัสมินคนนั้นนี่หน่า! เพื่อนกันที่ไหนจับบมือกัน!
"เจ้าชายคบกับยูริจริงหรอ....ฉันไม่สำคัญแล้วหรอ"เธอก้มหน้ายืนกำมือเจ้าชาย
"จัสมิน สำคัญกับฉันเสมอก็แค่สนุกๆไปงั้นไม่มีไรหรอก จัสมินก็รู้" เค้าดึงจัสมินไปกอด หึ!ก็แค่สนุกๆ ก็จริงๆอย่างนั้นแหละ ฉันจะเสียใจทำไม! ไม่สิความรู้สึกต่างห่างล่ะ ถึงจะรู้แท้ๆว่าเค้าแค่อยากแกล้งเราเล่นแต่ทำไมต้องไปเล่นตามเค้าด้วยล่ะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ!
"จูบฉันสิ เจ้าชาย" เจ้าชายค่อยโน้มใบหน้าไปหาหล่อนทั้งสองคนประกบปากด้วยกัน ฉันรีบเอามือมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวเค้าได้ยินเสียงร้องไห้! ทำไมต้องร้องไห้กันคงเสียความรู้สึกแน่ๆ ฉันรีบวิ่งกลับไปห้องเรียน ซินที่เห็นฉันมาในสถาพที่ตาแดงก็คงรู้แหละว่าร้องไห้
"ยูริ เป็นอะไรหรือเปล่า ตาแดงๆ" ฉันส่ายหน้าแล้วยิ้มให้ แต่กับยิ้มไม่ออกเลยแหะ!!
"ฮ..ฮึกก! ทำไม?" สุดท้ายฉันก็กลั่นไม่อยู่จนได้ ซินเข้ามากอดแล้วลูบหัวฉันเบาๆ
"ไม่เป็นไรๆฉันจะไม่ถามเธอว่ามีเรื่องอะไร แต่ไปกินข้าวกันเถอะน่ะ^^" ฉันรีบปาดน้ำตาแล้วลุดไปกับซิน
วันนี้ไม่ได้นั่งกินข้าวกับเจ้าชาย รู้สึกแปลกๆปกติเค้าจะกวนฉันตลอดที่กินข้าว
"หายไปไหนมา ฉันหาเธอไม่เจอ" ซินตบไหล่ฉันเบาๆให้ฉันใจเย็นๆ
"เปล่า" ฉันตอบเสียงเย็นชาสุดๆ เค้าเดินมานั่งข้างๆฉัน แต่ฉันเขยิบหนี
"โกรธอะไรฉันหรือเปล่า?"เค้าขมวดคิ้ว ฉันไม่ตอบนั่งกินข้าวเงียบๆไป
"ยูริจังงงงง^^ "ฉันเงยหน้าไปมองแล้วยิ้มให้เค้า เจ้าชายมองหน้าฉันอยู่แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ
"เรนคุง^^ทานข้าวเสร็จแล้วหรอจ๊ะ" ฉันถามเค้าด้วยเสียงหวานๆ
"ยังหน้ะ ยูริมานั่งทานเป็นเพือนหน่อยสิ" ฉันรีบยกถาดอาหารเดินตามเค้าไปโดยไม่สนใจเจ้าชายที่นั่งก้มหน้าและหันไปคุยกับซิน

"ทะเลาะกันหรอ^^" เค้าหันมายิ้มให้ อยู่กับเค้าสบายใจดีจัง

"เปล่าหรอกค่ะ^^ฉันแค่อยากถอยห่างออกมา" ฉันนั่งลงข้างๆเค้า

"มีอะไรไม่สบายใจมาหาผมได้เสมอหน่ะ^^" เค้ายังคงสีหน้าที่อ่อนโยนเสอม ต่างกับเจ้าชาย!

"^^ ขอบคุณน่ะเรนคุง สบายใจมากๆ" 

"ขอเบอร์โทรได้ไหม ยูริจัง^^"เค้ายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน เจ้าชายเองก็มีเบอร์ฉันเหมือนกันแถมโทรมาทุกวันแต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะ ฉันเมมเบอร์ให้เค้าแล้วยื่นโทรศัพท์คืน

"เดี่ยวโทรไปหาน้ะ^^" เค้ายิ้ม ฉันได้แต่ยิ้มบางๆให้เค้า เพราะภาพในหัวมีแต่ภาพที่เจ้าชายจูบดับจัสมิน 

ฉันแอบเหล่ไปทางซินเพือมองเจ้าชาย เค้ากำลังมองฉันอยู่สายตาที่มองกันพอดีทำให้ฉันตกใจแล้วหันกับไปกินข้างเหมือนเดิม พอกันที่ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกต่อไปแล้ว!

             

            ฉัน.........ทำไงดี? ฉันต้องถอยห่างออกไปคงน่าจะดีกว่าดีไหมน่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา