รักร้ายๆ ... ฉบับแซ่บเว่อร์!!! [Yaoi]

3.9

เขียนโดย LemonNest

วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.55 น.

  30 session
  62 วิจารณ์
  33.71K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 18.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) Chapter 17

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 17

 

 

 

ผมพาซีนออกมาคลายเคลียดไกลถึงทะเลที่มีคนไม่ค่อยเยอะ ไม่อยากพาไปไกลครับ พรุ่งนี้เรามีสอบกัน คืนนี้ผมก็ต้องนั่งติวให้ซีนอีก แค่คิดก็ฟินแล้ว

 

 

"พี่จินนน ซีนอยากเล่นน้ำอ่าไปเปลี่ยนชุดกัน"ซีนทำแก้มป่องส่งมาให้ ผมพยักหน้าให้มือบางรีบดึงผมไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำทันที

 

 

"พี่ว่าพี่ไม่ได้เลือกชุดนี้ให้ซีนนะ เมียจ๋าแอบเปลี่ยนใช่มั้ย"ผมถามเสียงดุ เจ้าตัวฉีกยิ้มหวานคิดว่าจะหายโกรธ ผมแกล้งงอนเดินไปก่อนกางเกงขาสั้นสีแสบตาขนาดนั้นลงน้ำทีก็เห็นหมดสิ ชอบทำให้หงุดหงิดตลอด แล้วดูเสื้อก็บางถึงจะเป็นสีดำก็เห็นอยู่ดี หงุดหงิดๆเว้ยยย

 

 

"อย่างอนเค้านะผัวจ๋า มาทะเลจะให้ใส่ขายาวลงเล่นมันจะสนุกอะไรจริงป่ะ" ซีนเกาะแขนแกร่งหน้าถูไถไปมา

ผมเบือนหน้าหนีแอบยิ้มกับความน่ารัก ถ้าอ้อนน่ารักแบบนี้จะแกล้งงอนทุกวันเลย ผมคิดแผนร้ายในใจ

 

 

"ถ้าอยากให้หายโกรธคืนนี้ต้องออนท๊อปให้พี่ ตกลงมั้ยครับ" ผมกระซิบบอก ซีนกอดแขนผมซุกหน้ากับหลังกลบเกลื่อนใบหน้าแดง เห็นแล้วมันน่าฟัดชะมัด ผมกดจมูกโด่งหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ ซีนอายยกมือตีแขนผมรัว

 

 

"คนเยอะแยะคิดว่าผมอายมั้ย ชิ จะไปเล่นน้ำแล้ว"

 

 

"สรุปว่าไง"ผมเร่งคำตอบ ซีนเขินแต่พยักหน้าหงึกๆ

 

 

"พยักหน้าแบบนี้พี่จะเข้าใจมั้ย พูดออกมาสิครับ"ฮ่าๆๆๆ มองค้อนแล้วครับ

 

 

"อืม"ซีนพูดอ้อมแอ้ม ผมอยากจะแกล้งต่อแต่เห็นหน้าบึ้งแล้วไม่อยากเสี่ยง

 

 

"งั้นป่ะ เราไปเล่นน้ำกันเนอะ" ผมนั่งมองซีนว่ายน้ำอยู่ด้วยความสนุกสนาน มือก็ตั้งฉากกับผืนทรายเอนไปด้านหลัง ความสุขมันมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน แต่ผมจะทำให้ทุกวินาทีมีค่าที่สุด

 

 

"พอแล้วซีน นี่เย็นมากแล้วเดี๋ยวถึงห้องดึกครับ"ผมยกข้อมือกะเวลาถึงห้อง ซีนหน้างอเดินกระฟัดกระเฟียดมาหาผม ปลายผมเปียกลูบไปกับใบหน้านวลหยดแหมะลงบนทราย คงอยากเล่นต่อสิท่า

 

 

"ไว้วันหลังนะครับ อย่าลืมว่าพรุ่งนี้มีสอบนะ"ผมเตือนซีน เจ้าตัวคิ้วขมวดครุ่นคิด

 

 

"ก็ได้ งั้นไว้ว่างๆเรามาอีกนะ"ซีนทำหน้าเสียดาย

 

 

"ครับผม ป่ะลุกขึ้นเดี๋ยวพี่แบกไปที่รถเอง"ย่อตัวลงหันหลังให้"เมียจ๋าเล่นจนเพลียให้พี่แบกนะ" ร่างบางยิ้มกระโดดกอดคอ

 

 

"พี่จิน" ผมเอียงหน้ามอง"ผมรักพี่นะ"เพียงคำพูดสั้นๆหัวใจก็เต้นตุบตับ กระชับขาเรียวให้แน่นๆไม่ให้ตก

 

 

"พี่ก็..."พี่ก็รักซีนเหมือนกัน แต่ถ้าน้องรู้ว่าผมทำอะไรคงเกลียดแน่เลย คำพูดมันจุกปากด้วยความผิดติดตัว

 

 

"พี่ก็รักซีนใช่ม้าาา กิ้วๆเขินเค้าอ่อ"มือบางเขี่ยแก้มผมเล่น"อืม ตามนั้นครับ"

 

 

#สอบวันที่สอง

 

 

เมื่อคืนพี่จินนั่งติวให้ผมทั้งคืนเป็นติวเตอร์ที่โหดมาก ผมสอบทั้งหมดสี่วันครับวันละสองวิชาเหนื่อยสุดๆ ดีที่พี่จินช่วยเลยสบายไปหน่อย

 

 

"พวกมึงเลิกทำหน้าซังกะตายสักทีได้มั้ย"เปเปอร์นั่งมองเพื่อนที่มีเรื่องคิดทั้งวัน

 

 

"สอบอีกสองวันก็ปิดแล้ว พี่จินมันจะกลับบ้านป่ะวะ"ผมพูด

 

 

"โอ้ะ ถามผัวมึงสิครับไม่ใช่มานั่งคิดคนเดียว"

 

 

"มึง"พวกผมหันมองเลเวล"หิวว่ะ หาไรแดกกัน" ทำหน้าซะจริงจังผมตกใจหมด คุณชายแกหิวก็ต้องยกขบวนไปหาอะไรกินนอกมหาลัย

 

 

               @MP Coffee

 

 

พี่เมเปิ้ลยังสวยเหมือนเดิมเลยครับ เป็นพี่สาวพี่จินเปิดร้านเบเกอรี่ชื่อดังใกล้มหาลัย พวกผมมานั่งที่ประจำด้านสวนดอกไม้ที่เก่าที่เดิม นั่งคุยกันสัพเพเหระโทรศัพท์เปเปอร์ก็ดังขึ้น

 

 

"ว่า..." เปเปอร์รับสาย

 

 

(มึงอยู่ไหนครับเมีย หายหัวไปไหนห้ะ!) เสียงดังออกมาข้างนอกเลย

 

 

"อยู่ร้านพี่เมครับคุณสามี ก่อนมาแวะซื้อลูกชิ้นปิ้งมาฝากกูด้วยนะสามี"

 

 

(บอกให้รอเสือกโผล่ไปร้านพี่เม เอ่อๆเดี๋ยวกูซื้อเข้าไป) ติ้ด

 

 

"เยดดด เดี๋ยวนี้สั่งได้"ผมแซว

 

 

"โฮะๆ กูเจ๋งป่ะล่ะ"เปอร์ตอบเชิ่ดหน้าภูมิใจ เลเวลส่ายหน้าระอา

 

 

"ไอ้เวลกูถามจริง มึงจะทำอะไรพี่โซวะ"มันมองหน้าผม"ความลับว่ะเพื่อน"

 

 

เอิ่ม -_-" นี่หรือคำตอบเพื่อนเวล

 

 

"ตามใจครับเพื่อน แต่ถ้าเป็นกูนะ"เปอร์ทำหน้าเหี้ยม"กูจะตัดลูกน้อยมันทิ้ง ฮึ " ไม่นานพี่คิสกับพี่จินก็เดินเข้ามา อ่ะ พี่โซตัสก็มาด้วย ผมมองหน้าเลเวลที่นั่งหน้านิ่งเสมองนอกร้านไม่สนใจใคร พี่โซยิ้มเยาะ คงคิดว่าเลเวลกลัวเขาจนไม่กล้ามองหน้า

 

 

"เรื่องนั้น..." พี่จินพูดขึ้นมองพวกผม"พี่ยังไม่ได้บอกมันนะเดี๋ยวมันช็อค" ผมกับเปอร์พยักหน้าให้รู้ว่าเรื่องอะไร ถึงว่าพี่โซยังหน้าลัลล้าแบบนี้

 

 

"ตัวแค่นี้คิดจะมาขู่ หึ"โซตัสนั่งลอยหน้าลอยตาแซะเลเวล

 

 

"หึหึ"กรี้ดดด เพื่อนกูหัวเราะน่ากลัวอ่า >0< อย่าเพิ่งระเบิดลงนะกูยังไม่ได้แดกไอศกรีมเลย ผมยกถ้วยมาวางบนตักอย่างหวงแหน

 

 

"จะกลับเลยหรือจะอยู่ต่อ"พี่คิสถามคนรักยื่นถุงลูกชิ้นให้

 

 

"พี่อะ ถ้าพี่กลับเปอร์ก็กลับ"

 

 

"พี่มีเรื่องจะคุยกันต่อ พวกเรากลับกันไปก่อนแล้วกัน"พี่จินพูดไรว้า เมียจ๋ายังไม่ได้แตะของหวานเลยนะวันนี้

 

 

"ก่อนกลับห้องซื้อวอลล์มาฝากซีนด้วยนะ"ผมบอกพี่จินทำตาละห้อยเสียดายไอศกรีม

 

 

"ครับผม ขอแค่ชั่วโมงถึงห้องแน่นอน"ผมเดินออกไปก่อน ยืนรอไอ้เปอร์ที่เอารถมา เปเปอร์กับคิสยืนเถียงกันในร้านที่ต่างคนต่างไม่ยอมกลับด้วยกัน เปเปอร์ก็อยากกลับพร้อมคิส คิสก็อยากคุยกับเพื่อนก่อน เป็นปัญหาโลกแตกระหว่างเพื่อนกับแฟน

 

 

"เปอร์ครับ พี่ขอแค่สามสิบนาทีอะ"คิสต่อรอง

 

 

"ไม่! ยี่สิบขาดตัว"เปเปอร์เถียงคว้ามือเลเวลออกมา ผมยืนมองก็นึกสงสารพี่คิสที่หลงผิดคว้ามันเป็นเมีย

 

 

"เมียมึงแม่งดื้อชิบหาย เลิกมั้ย"จินแกล้งถามเมื่อเห็นออกไปหมดแล้ว

 

 

"เลิกก็เชี้ยแล้วเพื่อน คนนี้แตะไม่ได้เลยนะกูบูชาขึ้นหิ้ง"

 

 

"มันมีอะไรดีว่ะเพื่อนถึงได้รักขนาดนี้"ผมถาม

 

 

"ความชัดเจนไง พวกมึงไม่รู้หรอกว่านอกจากความเข้าใจกันแล้วยังต้องมีความชัดเจนให้กันด้วย มันไม่อายใครที่จะบอกว่ากูเป็นสามีมัน เห็นมันเที่ยวก็จริงแต่กูก็รู้ทุกครั้งที่ไป มันไม่เคยนอกใจกูแม้ร่างกายจะแอบลวนลามสาวบ้าง หายากว่ะแบบนี้" คิสร่ายยาวอยากจะสอนเพื่อนไปด้วย ผมเท้าคางมองไอ้โซที่นั่งคิ้วขมวดมีเรื่องต้องคิด ผมเองก็ยังต้องคิดเรื่องของซีน เห้อ อุปสรรคทำไมมันเยอะจังวะ

 

 

"โซ"มันหันมามอง"มึงทะเลาะอะไรกับเลเวล"มันยิ้มมุมปากเอ่ยเสียงเรียบ

 

 

"กูไม่เคยจริงจังกับมันทำไมต้องทะเลาะ"คิสมองเพื่อนนิ่ง

 

 

"บอกพวกกูมา"ผมเค้น โซตัสนั่งตัวตรงพร้อมเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นให้ฟัง ผมนั่งฟังก็เหวอ ทำไมมันทำอะไรไม่คิดแบบนี้วะ ผมจ้องหน้ามันจริงจัง

 

 

"หึ แล้วมาขู่กูให้พักผ่อนให้สบาย กูลูกใครดูด้วย"โซตัสโอ้

 

 

"ทำไมมึงทำแบบนี้วะ กูเจ็บแทนน้องเขาเลย"คิสพูด

 

 

"ทำไมวะ เราก็ทำออกจะบ่อย"มองเพื่อนทั้งสอง"พวกมึงทำตัวแปลกๆว่ะ"

 

 

"มึงรู้มั้ยเลเวลเป็นใคร"ผมลองเชิง คาดว่าไม่รู้

 

 

"จะใครกูก็ไม่กลัวว่ะ"ยังหน้าระรื่น -_-"

 

 

"เลเวลเป็นมะ..."

 

 

"อ้าวเด็กๆ ไอศกรีมได้แล้วจร้า"พี่เมเปิ้ลเดินถือถ้วยไอศกรีมมาเสริฟ

 

 

"กูว่าปล่อยแม่งเหอะ พี่เมผมลาล่ะครับเดี๋ยวเมียกริ้ว"คิสยกมือไหว้หันมาลาเพื่อนๆ ผมก็คิดแบบมันนะถ้าไม่โดนกับตัวไม่รู้หรอก ผมว่าโซมันทำเกินไป เกินไปจริงๆ

 

 

"เบื่อพวกมีเมียว่ะ เป็นโสดดีๆสบายๆไม่ชอบ"โซตัสนั่งตักเวฟเฟิลเข้าปากสบายอารมณ์

 

 

"ตามใจครับเพื่อน เชิญแดกต่อตามสบายกูกลับแล้ว" ผมตบบ่ามันเดินไปลาพี่สาวก่อนขับรถกลับห้องโซตัสนั่งเล่นโทรศัพท์สบายใจเฉิบมือก็ตักไอศกรีมเข้าปาก เลเวลที่ลืมของวนรถกลับมาเอาขนมหวานของชอบแม่อีกรอบ โชคดีที่ไปได้ไม่ไกลนัก

 

 

"อ้าวน้องเวล พี่เรียกเมื่อกี้ก็ไม่ทัน"ก้มลงหาถุงขนม"นี่จ้ะขนมหวาน"

 

 

"ลืมไม่ได้เลยอันนี้ ของโปรดคุณแม่เขา"เลเวลยิ้มเล็กน้อย เมเปิ้ลมองตาค้าง คุณชายน้ำแข็งยิ้มทีใจแทบละลาย เห้อ อยากกินเด็กซะแล้วสิ

 

 

"หึ เจอกันบ่อยจังนะช่วงนี้"โซตัสเดินมายืนข้างๆควักค่าไอศกรีมจ่ายเจ้าของร้านเลเวลมองหน้ากระตุกยิ้มมุมปาก

 

 

"สอบเสร็จก็ได้เจอกันทุกวันแล้วครับ ไม่ต้องคิดถึงผมขนาดนั้นหรอก"

 

 

"คิดถึงเหรอ นายคิดไปเองรึป่าว...เลเวล"โซจ้องหน้าขาว

 

 

"ก็รอดูเอาว่าผม...หรือนายที่คิดไปเอง"เลเวลพูดทิ้งท้ายหิ้วขนมกลับบ้านไป

 

 

"ชิ ผมหรือนายคิดไปเอง"โซตัสล้อเลียนหันไปรับเงินทอน เด็กอย่างนายจะมีปัญญาทำอะไรฉันได้ เบื่อว่ะ ไปหาสาวน้อยหนุ่มน้อยมากกดีกว่า

 

 

DEM0N PUB

 

 

โซตัสขับรถคันสวยมาจอดโซนVIPที่มีไว้เฉพาะลูกค้าพิเศษ ผมมันลูกนักธุรกิจพันแค่กระดิกนิ้วก็เสกได้ทุกอย่างแล้ว

 

 

"Hi ว่าไงวะเพื่อน ไหนเหยื่อที่รักกูล่ะครับ"คิมรีบทวงเหยื่อที่เพื่อนรักงาบไปกินก่อน

 

 

"เสียใจกูปล่อยทิ้งเกาะไปแล้ว อยากได้ก็ไปล่อเอาเอง"

 

 

"ได้ไงวะ เสียดายน่ารักน่าฟัดซะด้วย"คิมบ่นไม่จริงจังนัก มองไปเห็นเหยื่อที่ว่าก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ชี้ให้เพื่อนดู

 

 

"ตายยากว่ะ น้องเวลสุดน่าฟัดกูมาถึงที่เลย ขอตัวนะเพื่อน"คิมเดินไปทางที่เลเวลนั่งอยู่ หวังว่าครั้งนี้จะไม่มีมารมาผจญอีกนะ

 

 

"มาคนเดียวเหรอครับ"เลเวลช้อนตามองเห็นเป็นใครก็หน้านิ่งยกเหล้าขึ้นดื่ม หยิ่งแบบนี้ค่อยน่าลองหน่อย คิมถือวิสาสะนั่งลงข้างๆ

 

 

"อืมมม ไปออกกำลังกายกันหน่อยมั้ย"เลเวลก็ยังเฉย"หรือว่า...ไม่กล้า"

 

 

"จะได้อะไร"เลเวลถาม

 

 

"ทุกอย่างที่นายต้องการ"คิมยิ้มคิดว่ายังไงคืนนี้ก็เสร็จเขา

 

 

"แน่ใจว่าทุกอย่าง.."เลเวลทวน คิมพยักหน้าให้" งั้นตกลง ใครได้เสียงปรบมือมากกว่าคนนั้นชนะ" ผมนั่งมองทั้งคู่คุยกันด้วยความหงุดหงิด แก้วแล้วแก้วเล่าที่เขายกขึ้นดื่มไม่สามารถดับอารมณ์คุ้มคลั่งในใจได้เลย ไม่นานก็ได้ยินเสียงโห่ชอบใจบริเวณกลางฟลอร์

 

 

"ใครจะเริ่มก่อนดีล่ะ นายแล้วกัน"คิมผายมือทางเลเวลให้เริ่ม เสียงโห่ดังขึ้นอีก ร่างสูงโปร่งบอบบางถอดเสื้อหลุมออกเผยให้เห็นเสื้อกล้ามสีขาวข้างใน เลเวลยกแก้วขึ้นสูงเหนือหัวราดลงบนตัวเองเปียกจนเห็นสัดส่วนชัดเจน ปุ่มไตสีชมพูตัดกับผิวขาวลอยเด่นล่อสายตาหนุ่มใหญ่นักล่ากวาง

 

 

"หึ ผมเหงาจัง มีใครอยากจะมาแจมมั้ยครับ" เลเวลกระดิกนิ้วเรียก ไม่นานก็มีหนุ่มหล่อหุ่นดีเดินเข้ามาร่วมด้วย

 

 

'ฮู้~ เอาเลยๆๆๆๆ' เสียงเชียร์ดังกึกก้องลั่นผับ ร่างบางไล้นิ้วเรียวไปตามไหล่กว้างของหนุ่มหล่อช้าๆ เบียดเสียดตัวเองกับร่างใหญ่ให้แนบชิดทุกสัดส่วน ยิ่งจังหวะเพลงเร็วขึ้นร่างก็ยิ่งสีกันมากขึ้น ปากบางพรมจูบทั่วอกกว้างไล่ลงจนถึงหน้าท้องเล่นเกร็งทั้งหนุ่มหล่อทั้งผู้ชม

 

 

"ยั่วกันแบบนี้ค้างกับผมสักคืนมั้ยครับ"เสียงหล่อกระซิบเสียงแหบพร่า เลเวลหันหลังแนบกับร่างสูงเอียงใบหน้าไปข้างหลังปากชิดกัน เสียงโห่ดังเป็นระลอกกลางกายหนุ่มหล่ออัดกลั้นจนแทบจะขย้ำคนช่างยั่วซะตรงนี้ หอมไปทั้งตัวเลยนะ

 

 

"เมียกูอย่าเสือก!!!" เสียงคำรามดังแหวกทางมาถึงกลางฟลอร์ ทั้งผับพร้อมใจกันเงียบ รอลุ้นว่าจะเกิดศึกชิงนายรึป่าว

 

 

 

 

 

 TBC.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา