Vampire school วุ่นรักโรงเรียนแวมไพร์เจ้าเสน่ห์

"ลาเวีย!"นั่นเป็นเสียงของพี่ชายที่เรียกให้ข้าหันไปมองตามเสียง สาวๆแวมไพร์บางตนพากันกรี๊ดกัน ยกใหญ่สักพักก็เดินออกไปจากบริเวณนี้

"ท่านพี่...."ใบหน้าของท่านพี่ดูเรียบเฉยและเย็นชา

"เธอโอเคใช่มั้ย?"ท่านพี่เอ่ยถามข้า

"ท่านพ่อใช่มาถามอีกล่ะสิ!"ข้าพูดจบประโยคก็หันหลังแล้วยืนกอดอกทำหน้าบึ้ง

"อืม"ท่านพี่ตอบอย่างเย็นชา ข้าละนึกอดโมโหไม่ได้!อะไรก็ท่านพ่อๆไม่ห่วงข้าเลยหรือไง!!?

"หมดธุระแล้วก็กลับกลับไปได้แล้ว!!"ฉันหันหลังกลับมาตะวาดใส่ท่านพี่ก่อนนจะปิดประตูใส่จนดัง ปัง!!

            ข้านั่งทรุดลงกับพื้นมองห้องเรียนอันแสนกว้างใหญ่ หลอดไฟประดับบนเพดานอย่างหรูหรา ห้องใหญ่กว้าง มีแอร์เปิดผ่อนคลายเย็นเบาๆน่ากล่อมให้หลับเป็นตาย หน้าต่างหลายบานถูกปิดเหล่าแวมไพร์วิ่งเล่นกันทั่วห้อง เม้าท์กันบ้าง แฟชั่นทรงผม 

"ทำไมนั่งอยู่แบบนี่ล่ะ?" เสียงที่คุ้นหูเรียกข้าทำให้ข้าหันไปมอง

"ลูลาเจ้าเองหรือ?"ข้าหันไปมองลูลาที่เดินมายื่นใกล้ๆข้าก่อนจะยื่นมือมาให้ข้าจับแล้วลุกขึ้นยืน

"ใช่จ้ะฉันเอง นี่เธอกับท่านเรนน่ารักกันจังเลยนะ^^" ลูลาส่งยิ้มหวานมาให้

"นี่เจ้าใช้ตาตุ่มดูหรือไง? - -;"

"555555 นั่นสินะทะเลาะกันหรอ?"ลูลาหัวเราะร่าก่อนหันมาส่งยิ้มให้ข้า

"เห้อๆ แปลกคนน่ะเจ้าน่ะ"

"เธอใช้คำพูดดูแปลกๆดีนะ แต่น่ารักดี^^"

"บ้านข้าก็พูดแบบนี่ทั้งนั้นแหละพวกเจ้าต่างหากที่พูดแปลกๆ -0-" ข้าแปลกหรือ?

"จ้าๆไม่แปลกก็ไม่แปลกนะ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะลาเวีย^^"ลูลาพูดแล้วยิ้มร่า

"อ่าเช่นกันลูลา..." พึ่งรู้ว่าข้าพูดดีๆเป็นด้วย 

"งั้นพักเที่ยงไปทานอาหารด้วยกันนะ^^"ลูลากล่าวชวนข้า

"อะ...อ่อได้สิ" ถึงจะอย่างนั่นก็เถอะยังไงท่านพี่ก็ไม่มารับข้าไปทานด้วยอยู่แล้วไม่เคยห่วงข้าเลยนี่ ไปทานกับลูลาดีกว่า

~~~พักเที่ยง~~~

               ข้าเดินตามลูลาลงมาที่โรงอาหารที่ใหญ่และอลังการพอๆกับภัตตาคารเลยก็ว่าได้ แวมไพรฺบางตนมานั่งเดทกัน เม้าท์ ทานอาหาร กันมากมาย ร้านอาหารเรียงรายให้จับจ่ายซื้อของอาหารหรูหรา น่ากินมากและมีของโปรดข้าอยู่ในนั้นอีกด้วย

"ลูลาๆ"ข้าเรียกลูลาทำให้ลูลาชะงักก่อนหันกลับมามองทางข้า

"ฉันว่าเราไปหาอะไรทานดีกว่านะแล้วมาเจอกันตรงโต๊ะนี้นะ^^" ลูลาเธอคงจะรู้สินะว่าฉันหิวมาก- -"

"อ่อ ได้สิ"พูดจบเราก็แยกย้ายกันไปจับจ่ายซื้ออาหาร       

             ข้าเดินตามร้านอาหารจนมาถึงร้านที่ข้าหมายตาไว้ เอ๊ะ!นั่นมัน!! ไข่มังกรไฟแดงที่เขาบอกว่าแพงและอร่อยมากๆ*[]* นั่นติดในอันดับต้นๆของ Food Dairyของข้าเลยนี่น่า เหลือฟองเดียวอีกต่างหากรอช้าไม่ได้ ข้าเดินผ่านฝูงชนมากมายมาโชคดีที่ร้านนี่คนไม่เยอะเท่าไหร่

 "เอาไข่มังกรไฟแดงค่ะ/ครับ"เสียงของข้ากับเสียงของใครบางคนพูดประสานกันอย่างไม่ได้นัดหมายอะไรไว้ล่วงหน้า แต่ข้าพูดก่อนนี่ ข้าชนะ!^0^

"เอ่อ.....มันเหลือฟองเดียวนะจ้ะ"คุณป้าแวมไพร์ที่เป็นคนขายเอ่ยขึ้น

"ผมพูดก่อนนะครับ!"ข้าหันไปมองทางนั้นอย่างทันควัน มองเจ้าของใบหน้าสวยคล้ายๆผู้หญิงผมสีเหลืองเงางามใส่หูฟังอันใหญ่ไว้บนผมอันสวยงาม เอาดีๆเจ้าบ้านี่สวยชะมัด - -^

"ใครบอกกันล่ะข้าสั่งก่อน!"ข้าส่งสายตาเขียวปัดไปให้เจ้าบ้านั่น พร้อมมีสายฟ้าช็อตกันตรงหน้า

"ไม่รู้ล่ะผมมาก่อนนะครับคุณป้า!"เจ้าของร้านส่งสายตาพิฆาตรใส่เจ้านั่น อิอิเสร็จข้าล่ะ

"คุณพี่คนสวยขาาาา คือลาเวียมาช้าก็จริงนะคะแต่ว่าลาเวียเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆตาดำๆคุณป้าช่วยสงสารลาเวียหน่อยนะคะ ลาเวียต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว เฮ้อ...พูดแล้วน่าเศร้านะคะ" ข้าทำเสียงออดอ้อนคุณป้าหวังให้เห็นใจและก็เป็นไปตามแผน อิอิ

"น่าสงสารจังเลยนะจ้ะหนูลาเวีย อะนี่พี่ให้หนูพี่ลดให้ครึ่งหนึ่งนะจ้ะ500แฮปปี้จ้ะ"คุณป้าหาผ้าเช็ดน้ำมูกน้ำตาอย่างหนัก

"ขอบคุณมากนะค่ะคุณป้าเอ้ย!คุณพี่คนสวย ลาเวียว่านะค่ะคุณพี่ต้องได้แฟนหล่อมากๆแน่เลยล่ะค่ะ^^" ข้ายังเยินยอต่อไปแล้วหยิบไข่มังกรแดงที่ใส่จานพร้อมรับประทานมาครอบครอง

"เดี๋ยวสิครับป้า!เอ้ยพี่!"เจ้านั่นยังพยายามต่อไป

"ไม่ได้!!ของหมดแล้วจ้ะหนูรอครั้งใหม่สัปดาห์หน้านะ"คุณป้าตอบอย่างเยือกเย็นใส่เจ้านั่น

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!เวสเทอร์คนนี้จะเอาคืนเธอแน่ยัยลาเวีย!ตัวแสบ" พูดจบเจ้าเวสเทอร์ก็เดินหายลับไป ส่วนฉันก็เดินอย่างเฉิดฉายกลับมาที่โต๊ะ นั่งทานไข่มังกรอย่างอร่อย