รักใสๆ ของนายเย็นชา

8.5

เขียนโดย Yuto

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.03 น.

  30 ตอน
  10 วิจารณ์
  25.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 12.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เพื่อนใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ณ. บ้านของยูโตะ

  เช้าวันที่2ของการไปโรงเรียนยูโตะได้ตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวที่จะไปโรงเรียนในวันนี้เช็ดงานที่อาจทำค้างหลังจากเช็ดเสร็จแล้วก็รีบลงมาทานอาหารเช้าเมื่อทุกๆวัน หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จก็มุ่งหน้าไปรอเคย์ที่ทางแยกทันที

  "ไปก่อนนะครับแม่"เดินออกจากบ้านพลางอ่านหนังสือเล่มเล็กๆที่บันทึกบทเรียนของเมื่อวานจนมาถึงทางแยก

  "เจ้าเคย์ทำอะไรอยู่น่ะช้าจิงๆ"ยืนรอเคย์อยู่ตรงทางแยกอ่านหนังสือต่อ

  "ไปก่อนน่ะค่ะ"เสียงคุโรกิพูดบอกลาครอบครัวก่อนไปโรงเรียนแล้ววิ่งผ่านยูโตะที่ยืนรอเคย์อยู่

  "นี่ๆยูโตะกำลังรอใครอยู่หรอ"มองยูโตะด้วยสายตาร่าเริ่งและรอยยิ้มที่สดใส

  "รอใครมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอสักหน่อยนิ!!"ยูโตะหันไปมองแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา แล้วก้มีเสียงเคย์พูดแทรกขึ้นมา

  "ขอโทษที่ให้รอนะยูโตะพอดีเมื่อคืนนอนดึกเลยตื่นสายไปหน่อยน่ะ"เคย์รีบวิ่งมาหายูโตะที่ยืนรอลูบหัวตัวเอง

  "เอ้านั่นมันคุโรกิจังนี่นาบ้านอยู่แถวนี้เองหรอ"หันไปเห็นคุโรกิที่กำลังมองยูโตะ

  "อะ อืมบ้านฉันอยู่ใกล้ๆนี่น่ะเลยผ่านทางนี้ประจำ"พูดจบก็ส่งยิ้มให้กับเคย์

  "งั้นต่อจากนี้ไปเรา3คนเดินไปโรงเรียนพร้อมกันดีไหม"เคย์พูดด้วยความรู้สึกตื่นเต้น

  "อย่าพูดเอง เออเองสิไปกันได้แล้ว ที่หลังก้อย่าคุยกับยัยอายาโกะดึกนักสิฉันจะได้ไม่ต้องรอนาน"พูดจบยูโตะก็เดินมุ่งหน้าไปที่โรงเรียน

  "รู้แล้วๆก็ขอโทษแล้วไง อย่าโกรธกันสิยูโตะ"รีบเดินตามยูโตะ

  "คุโรกิจังก้รีบๆตามมาสิเดี๋ยวก็โดนทิ้งหรอกน่ะ"ตะโกนบอกคุโรกิ

  "อะ อืมมาแล้วๆ"รีบวิ่งตามเคย์กับยูโตะ

 

   ณ.โรงเรียน ไวฮาร์ต

 

 "นี่ๆเมื่อคืนน่ะฉันคุยกับอายาโกะนะสนุกมากเลยละคุยกันตั้งหลายเรื่อง"เคย์พูดด้วยน้ำเสียงมีความสุข

 "หรอมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันนี่"ยูโตะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

 "นี่เคย์จิน มาแล้วหรอ"เด็กสาวผมสีดำ นัยต์ตาสีดำโบกมือทักเคย์ ทักสาวคนนั้นคืออายาโกะแฟนของเคย์

 "อืมมาแล้ว แล้วอายาโกะจินมารอนานแล้วหรอ"วิ่งไปหาอายาโกะจินยิ้มอย่างมีความสุข

 "ไม่นานหรอกเค้าก็พึ้งมาถึงนี่เอง อ่อสวัสดียูโตะคุง"โบกมือทักยูโตะ

 "อ่าสวัสดียัยบื้อ อายาโกะ"มองแล้วยิ้มแบบเย็นช้าให้อายาโกะ

 "ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยน่ะแหม"มองแล้วยิ้มอ่อนโยนให้ยูโตะ

 "อายาโกะจัง สวัสดีตอนเช้าจ่ะ"คุโรกิพูดแล้ววิ่งมาหาอายาโกะ

 "คุโรกิจัง มาแล้วหรอเข้าไปข้างในโรงเรียนกันเถอะ"ยิ้มให้คุโรกิจูงมือคุโรกิเข้าโรงเรียน

 "อะนี่ อายาโกะจัง อย่าวิ่งเร็วนักสิ"วิ่งตามอายาโกะจัง

 "อ่าวนึกว่ารอเราT^Tโธ่เศร้า"พูดจบยืนนิ่งเหมือนก้อนหิน

 "หน่ามีพบก็ต้องมีจาก"ตบไหล่เคย์วิ่งหนีเข้าโรงเรียน

 "ยังไม่ได้เลิกกันเฟ้ยเจ้าบ้ายูโตะ"วิ่งไล่ยูโตะ

 

  >>พักกลางวัน<<

  "เฮ้อพักสักทีเรียนเหนื่อยจิงๆเลยนะช่วงเช้าน่ะ"เคย์พูดพลางเดินไปโรงอาหาร

  "เหนื่อยตรงไหนฟะ ฉันก็เห้นแกเอาแต่นอนเนี่ยน่ะเหนื่อย"ยูโตะพูดพลางเดินไปโรงอาหาร

  "หน่าๆอย่าคิดมากไปเลย โอ้ สเต๊ก!! ป้าหะขอไอ้นี่จานนึง"สั่งสเต๊กของโปรดแล้วยืนรอยูโตะ

  "เฮ้อ หมดทางเยียวยาแล้วนายน่ะเคย์"พูดจบก็ซื้อข้าวแล้วเดินมาหาเคย์

  "นั่งไหนกันดีละยูโตะใกล้สาวๆหน่อยไหม"มองหาที่นั่ง

  "ใกล้สาวๆอะไรกันย่ะ เคย์จิน==*"เสียงของอายาโกะยืนข้างๆเคย์แล้วดึงหูเคย์

  "โอ้ยๆๆ เจ็บๆ แค่ล้อเล่นเอง อายาโกะจินอย่าโกรธสิ"พูดพลางโดนดึงหู

  "ยูโตะคุงไปนั่งด้วยกันสิ"หันมายิ้มให้ยูโตะ

  "อืมได้สิเจ้าเคย์ไปไหนฉันก็ต้องไปด้วยอยู่แล้ว"มองแล้วยิ้มเย็นชาให้อายาโกะ

  "นั่นไงตรงนั้นน่ะ"ชี้ตรงที่คุโรกินั่งอยู่

  "งั้นก็ไปกินเลยหิวแล้ววว"พูดจบก็เดินไปที่โต๊ะ เคย์เลือกนั่งกับอายาโกะให้ยูโตะนั่งข้างคุโรกิ

  แล้วทั้ง4คนก็ทานอาหารไปพลางคุยกันไปพลางถึงเรื่องเรียนบ้างความรักบ้างแต่ยูโตะก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยจะสนใจเท่าไร แล้วก็มีเด็กสาวผมสีเหลือง นัยต์ตาสีน้ำตาลมาขอนั่งด้วย

  "ขะ ขอโทษน่ะค่ะให้ฉันนั่งด้วยคนจะได้รึป่าวค่ะ"เด็กสาวผมสีเหลือง นัยต์ตาสีน้ำตาลยิ้มบางๆ

  "ก็แล้วแต่เธอสิจะนั่งหรือไม่นั่งก็แล้วแต่"ยูโตะพูดพลางหันไปมองเล็กน้อย

  "นี่ๆแล้วเธอน่ะชื่อะไรหรอ"อายาโกะเอ่ยถาม

  "ฉะ ฉะ ฉันชื่อมิวะโกะค่ะ พึ้งจะย้ายเข้ามาฝากตัวด้วยน่ะค่ะ"พูดจบก็หน้าแดงเพราะเขิน

  "อืมฝากตัวด้วยเช่นกัน ฉันชื่อ อายาโกะ คนนี้คือแฟนฉันชื่อ เคย์ ส่วนผู้หญิงคนนั้นชื่อ คุโรกิ เป็นเพื่อนสนิทฉันและคนที่นั่งข้างๆเธอชื่อ.."มิวะโกะพูดแทรกขึ้นมาด้วยสีหน้าเขินอาย

  "ยะ ยะ ยูโตะใช่ไหมค่ะ"มองไปทางยูโตะน่าแดงไปพลาง

  "อืม ฉันชื่อ ยูโตะยินดีที่รู้จัก"มองมิวะโกะด้วยสายตาเย็นชา

   หลังจากนั้นทั้ง5คนก็ทานอาหารด้วยกันคุยกันไปพลางจนใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนก็ต่างแยกย้ายกันไปยังห้องเรียนของแต่ละคน จนกระทั่งเรียนคาบบ่ายจบก็แยกย้ายกันกลับบ้านตามปกติแล้วต่างคนก็ต่างทำการบ้านและเมื่อมีบ้างข้อไม่เข้าใจหรือสงสัยก็จะโทรเพื่อปรึษากัน

  

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา