The magic Grand โรงเรียนเวทย์ลึกลับ
เขียนโดย
Aoen
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.49 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) สมัครเรียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเปรี้ยง-
เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังกึกก้องไปทั่วเมืองๆหนึ่งที่อยู่ในชนบท ครอบครัวหนึ่งมีเด็กทารกอยู่ ซึ่งเด็กคนนี้เป็นที่ต้องการของปีศาจมืด เนื่องจาก เขาเกิดมาพร้อมกับลูกแก้ววิเศษที่สามารถปราบปีศาจได้ แต่มันกลับล้มเหลว เมื่อความรักอันบริสุทธิืที่แม่มีต่อลูกน้อย แม่ของทารกยอมสละชีพตัวเอง เพื่อปกป้องลูก....
"ตื่นๆๆๆ ไฟไหม้

"
"เฮ้ย 
ไฟไหม้ ไหม้ที่ไหน รีบไปดับสิไปเร็ว
"
'ไม่มีไฟที่ไหนไหม้หรอก
"
"อ่าว ก้อเมื่อกี้แกตะโกนอยู่ว่าไฟไหม้

"
"ก้อถ้าไม่บอกว่าไฟไหม้แกจะยอมตื่นง่ายๆหรอ

"
"แล้วทำไมฉันจะต้องตื่นแต่เช้าด้วยล่ะ นี่มันเพิ่ง 6 โมงเช้าเองนะ
"
"นี่ นายอย่าบอกนะ ว่านายลืมว่าวันนี้เป็นวันอะไร

"
"วันอะไร???
"
"ก็วันนี้โรงเรียนเวทย์มนต์เริ่มเปิดรับนักเรียนแล้วนี่
เอ
แต่ถ้านายไม่ไปสมัครก็ไม่เป็นอะไรนะ ฉันไปคนเดียวก็ได้"
"เฮ้ยๆๆๆ
เดี๋ยวก่อนดิ โอ้โห
จะรีบไปไหนกันเล่าเธอเนี่ย อาบน้ำแปปนึง"
"เออ เร็วๆแล้วกันล่ะ เดี๋ยวฉันไปรอข้างล้าง"
วันนี้เป็นวันที่ทันเดอร์และซานติน่าคู่หูตัวป่วนประจำบ้านเด็กกำพร้าฟินเดริกรอคอย เนื่องจากที่เขาทั้งสองเกิดดมาไม่เหมือนใครทำไห้เข้ากกับคนอื่นยาก เขาสองคนเกิดในแดนมนุยษ์ ซึ่งเป็นที่ที่นักเวทย์อย่างเขาทั้งสองไม่เหมาะเท่าไรนัก นั่นแหละถคือเหตุผลที่ทำไห้เขาอยากไปจากที่นี่ เพื่อไปอยู่กับพวกที่เป็นแบบเขา
"จะไปกันแล้วหรอจ๊ะเด็กๆ ไม่อยู่ต่อกันอีกหน่อยหรอ"ครูใหญ่ประจำบ้านฟินเดริกพูด
"ใช่ค่ะ ต้องรีบไปแต่เช้า เดี่ยวจะไม่ทันรับสมัคร"
"ถ้าอย่างนั้นก็ขอไห้โชคดีนะจ๊ะ ขอไห้ทำสำเร็จนะจ๊ะ"
"ไม่ต้องห่วงครับครู เดี๋ยวปิดเทอมเมื่อไรเราจะมาเยี่ยมนะครับ"
"จร้า"
"โอเค งั้นนายก็เอาลูกแก้วออกมาได้แล้ว"
"อะ พร้อมนะ
"
"พร้อมนานแล้วย่ะ
"
"ไปกันเลยยยยยย"
ฟุ๊บ--
"โอ๊ย ลงไม่ค่อยสวยเลยแฮะ เอ เราอยู่ไหหนกันเนี่ย"
"ฮึบ เฮ้อ อืมมมม ฉันว่าเราน่าจะอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนเท่าไรแล้วหละ ฉันสัมผัสได้"
"แหม พวกธาตุดินนี่ดีจังนะ สัมผัสดีเป็นบ้า"
"อิฉาอะดิ พวกธาตุไฟใจร้อน"
"เอาล่ะ ฉันไม่อยากจะทะเละกับเธอตอนนีั้นะ เรารีบไปกันดีกว่า ว่าแต่ไปทางไหนอะ"
"นายนี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ
ตามมา"
ณ โรงเรียนเวทย์มนต์แห่งหนึ่ง
"อ่า ถึงสักที
"
"นี่ รีบเข้าไปกันเถอะ คนเยอะแยะเลยเดี๋ยวก็เต็มหรอก"
30 นาทีผ่านไป
"อ่าวนักเรียนทุกคน พร้อมนะคะ ถ้าพร้อมแล้ว ลงมือทำข้อสอบได้เลยค่ะ"
"(โห ตั้ง 100 ข้อ บ้าไปแล้ว)"
3 ชม. ผ่านไป
"เป็นไงบ้าง ทำได้ไหม"
"โหว ง่ายขนาดนั้น ทำไม่ได้ก็ไม่ใช่ทันเดอร์อะดิ"
"อืม ฉันก็ว่างั้น และฉันว่าแกน่าจะทำได้ด้วย เพราะฉันได้ยินเสียงความคิดนายตอนสอบ"
"โห สงสัยฉันจะต้องฝึกสมาธิเยอะๆแบบเธอบ้างแล้วล่ะ"
"เก็บแรงไว้สอบพลังเวทย์เถอะ ได้ข่าวว่าโหดมากเลยล่ะ"
กริ้ง----
"นักเรียนที่มาสมัครเรียนทุกคนโปรดทราบ ตอนนี้ขอไห้ทุกคนมารวมกันที่ลานประลองด่วน"
"เขาจะเรียกเราไปทำไมกันนะ"
"ฉันคิดว่าไปรับคิวนะ"
"เธออย่าบอกนะว่าคิวการทดสอบพลังอะ"
"ใช่
"
"


"
"อย่าตื่นเต้นไปเลยน่า ไปกันเถอะ'
10 นาทีผ่านไป
"โชคดีจังที่เราไปคนแรกๆเลยได้คิวทดสอบสอบเร็ว"
"นั่นโชคดีหรือไง 


"
"เอาน่า"
10 น่าทีต่อมา
ข้างนอกลานประลอง
"บวู๋ววววววววว"
"ยายซานติน่าต้องได้สู้กับหมาป่าแน่ๆเลย เข้าไปปุ๊ปหอนปั๊ป แต่ทำไมต้องเอาผ้ามาปิดด้วยน้า สงสัยจัง"
ในลานประลอง
"เอาล่ะซานติน่า โจทย์คือ มิตรภาพ ใจเย็นไว้ เจ้าหนู"
"โฮ้งๆ (เเน่ใจว่านี่หมาป่า 55 ตบมุขขำๆ อะต่อๆ)"
"โอ้วใจเย็นๆ ฉันมาดี ใจเย็นก่อนนะ เอาล่ะ ฉันชื่อซานติน่านะ และตอนนี้สิ่งที่ฉันอยากไห้แกทำก็คือ หยุดขู่ฉันแล้วมาเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ"
"


"
"เฮ้ ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเบื่อโลกสิ เดี๋ยววันหลังฉันจะมาเลยด้วย แต่วันนี้ขอสอบผ่า่นก่อนนะ"
"อี๋ง"
"ต้องอย่างนี้สิเพื่อน บาย ไว้เจอกันนะ"
"นักเรียนคนต่อไป ทันเดอร์"
"ถึงตาฉันแล้ว อยากรู้จังว่าจะได้ตัวอะไร"
"โจทย์ของเธอทันเดอร์ กำหลาบไห้อยู่หมัด"อาจารย์ที่อยู่หน้าลานประลองบอกโจทย์กับทันเดอร์
"ได้ครับ"
ฟึ๊บ--
"ํ =[ ]= "
"โหว อ่าปากกว้างรอเลย

"
"เฮ้อ เอาน่า เราต้องกำหลาบไห้ได้ เข้ามาเลยไอ้หนู"
"โคล้วววววว"
"










"
"ไอ้เสือบ้าเอ้ย เาองี้ดีกว่า"
"ลูกไฟนำทาง"
"เอาล่ะล้อด้วยไฟแล้วทีนี้ ลูกแก้ววิเศษ ขอเชือแกยาวๆเส้นนึงดิ"
ฟับ--
"เอาล่ะ น้องแมวจ๋า เสร็จฉันล่ะ"
ฟึบ--
"โคล้วววว โคล้วววว"
"เฮ้ยอย่าเหวี่ยง เดี๋ยวตกใจเย็นๆๆๆ ฉันไม่อยากไห้แกเจ็บตัวนะ"
"......."
"โอเค ต้องอย่างนี้สิ เจ๋งไปเลย ฉันผ่านแล้ว ไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่นะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้

รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ