คุณหมอหลงยุค

"เจ้ามาจากไหนกัน"

"เอ่อ...ฉันอยู่ลอนดอนนี่แหละ"

"แล้วทำไมเจ้าพูดสำเนียงแปลกๆ"

"ฉันแตกต่างจากพวกคุณน่ะ"มีเรียยกยิ้มสมเพชตัวเอง"ฉันมีเรีย คุณล่ะ"

"...เรียกข้าว่าเอล็กซ์เถอะคุณหมอ"

"งั้นหรอ"

มีเรียทำหน้านิ่งอยู่เหมือนเดิม ทั้งๆที่ในใจรู้สึกดีที่อย่างน้อยก็มีเพื่อนคุยด้วย

"นายอยู่ที่ไหน"

"ในปราสาทน่ะ เป็นองครักษ์ของพระเจ้าชาร์ลที่สี่"

"งั้นหรอ"มีเรียประมวลผลความคิด"ขอไปอยู่ด้วยได้มั้ย"

"ทำไมล่ะ แล้วบ้านของเจ้าไม่มีรึไงกัน"เขาหันมามองหน้าเธอ

"อืม ตอนนี้ไม่มีน่ะ"

"งั้นมาอยู่กับข้าก็ได้ แต่เจ้าต้องทำงานแลกกับอาหารนะ ผู้หญิงอย่างเจ้าจะไหวรึปล่าว"

"แน่นอน"มีเรียพยักหน้าเบาๆ ตอนนี้เธออาจจะไม่ได้อยู่ในฐานะคุณหมออัจฉริยะแต่เธอก็ขอเป็นคนธรรมดาที่ทำงานในครัวพระราชาอังกฤษเพื่อรักษาชีวิตไปก็ยังดีล่ะนะ--

"งั้นยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ"เอล็กซ์ถอดผ้าคลุมหัวออกเผยให้เห็นเส้นผมสีเทาที่ดูน่าหลงใหล"มีเรีย"

"เช่นกัน"