ชมรม We will help you

"อา..นี้คือห้องชมรมของเราเย้ๆ!"

"ไม่ต้องเสียงดังก็ได้รำคาญ"

สวัสดีค่ะฉันชื่อฮันนี่ตอนแรกก็หาวๆแต่ตอนนี้ฉันได้เปลี่ยนไปแล้วและฉันก็อยู่กับเพื่อนรักที่สุดของฉันเธอเป็นคนที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไปใช่แล้ว...ฉันคือบอสของชมรมนี่555+

"เดี๊ยวนะเดี๊ยวๆเธอเป็นบอสเหรอ?เรียกว่าหัวหน้าจะดีกว่าไหม?ฉันเหมือนลูกน้องไปเลยถ้าเธอใช้คำว่าบอสแทนตัวเองนะ"

"ก็เธอคือลูกน้องฉันไง"

"ไม่ๆฉันเพื่อนเธอต่างหาก"

"แล้วทำไมเธอถึงรู้ว่าฉันคิดอะไรล่ะ"

"ก็อย่าคิดเสียงดังสิย่ะ"

"เอาล่ะสิ่งแรกที่ต้องทำคือหาสมาชิกใช่ไหมฮันนี่"

"ไม่เอาอ่ะ"

"หา?ทำไมล่ะเนี้ยเราต้องรีกหาสมาชิกแล้วช่วยคนอื่นนะ"

"พรุ่งนี้ก็มี"

โธ่เอ๋ยเอาอย่างไงก็เอากันล่ะว่ะเพื่อนเราก็เป็นแบบนี่ล่ะพรุ่งนี้เหรอคงต้องวุ่นวายแน่พรุ่งนี้มันวันหาสมาชิกเข้าชมรมต่างๆ

"ไอริสกลับบ้านกันเถอะ"

"อืมโอเค"

ขณะกลับบ้าน

"นี้อยากกินเค้กไหมเราอยากนะเราว่าไปชื้อเค้กกันไหม"

"ทำไมอยู่ๆอยากกินล่ะ"

"ก็เพราะฉลองที่ตั้งชมรมได้ไงล่ะ"

อะไรกันเนี้ยถึงจะหาวแต่ก็ทำตัวเหมือนผู้หญิงดีนี้น่า

"ก็เพราะฉันเป้นผู้หญิงไง"

"เธออ่านใจฉันได้รึไง"

"ป่าวฉันเดา"

แม้เดาเหรอทำไปได้นะย่ะหล่อนปวดหัวเลยเรา

"นี่น้องสาวไปกับพี่ไหมน้องไปดื่มกันหน่อยไหมหึหึ"

"อะไรเนี้ยพวกนายเราไม่สนที่จะไปนายหรอกนะ"

"ทำไงดีเราสู้พวกนี้ไปไหวหรอกนะไอริส"

แย่แล้วจะทำไงดีล่ะ

"หยุดนะพวกนายแกล้งคนที่ตัวเท่ากันหน่อยสิเฟ้ย!"

ใครน่ะอยู่ๆก็กระโจนเข้ามาช่วย

"ไรของแกเกี่ยวไรด้วย"

"ฉันไม่เกี่ยวหรอกฉันแค่อยากจะปกป้องใครสะคนเท่านั้นแต่ถ้าแกไม่หยุดแกล้งพวกเธอฉันจะเรียกตำรวจ"

"โธ่โว๊ยเอ่อได้แล้วแต่แกล่ะกัน"

"ขอบคุณมากนะค่ะ"

"แล้วเธอคนนั้นไม่คิดจะขอบคุณฉันบ้างเหรอ"

"ไม่ล่ะฉันไม่ได้ขอให้นายช่วยสะหน่อย"

"ฮันนี่อย่างน้อยก็ขอบคุณเค้าสะหน่อยเถอะ"

"ไม่เอาฉันไม่อยากขอบคุณ"

"อะไรของเธอเนี้ยฉันอุตส่าห์ช่วยเธอน่ะยัยบ้า!"

"อ้าวอยู่ๆนายมาด่าฉันทำไมเนี้ย"

"เธอน่าจะรู้จักขอบคุนคนอื่นที่เค้าช่วยเธอบ้างนะฉันไปล่ะเชอะ"

"คนบ้า!!"

"ฮันนี่กลับกันเถอะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญนะ"

"อืมเข้าใจล่ะ"

อีตานั้นอย่าได้มาเจอกันอีกเลยเถอะเดี๊ยวนะเมื่อกี้มันชุดโรงเรียนเรานี้ไม่นะนี้ฉันจะต้องเจอกับอีตานั้นอีกเหรอเนี้ย