The glasses ล็อคหัวใจนายสองบุคลิก
เขียนโดย 
หนูน้อยหมวกชมพู
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.38 น.
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 12.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) บทที่1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่1
บ้านใหม่ที่ไม่คุ้นเคย
และแล้วรถของบ้านฉันถึงที่หมายสักที
"เชิญครับ คุณผู้หญิง"คนรับใช้บ้านลุงเควินเปิดประตูรถให้แม่ฉันอย่างกับนางงาม(จักรยาน) วงเล็บนั่นคืออารายยยนี่แม่ฉันนะยะ
และฉันก็เดินตามท่านเข้าบ้าน ที่ใหญ่กว่าบ้านฉันเล็กน้อย
"หนูว่า เขาน่าจะจ้างรถกอล์ฟมารับส่งจากหน้าประตูบ้านเข้าไปในบ้านนะคะเนี่ย "เมื่อยฉะมัด
"อย่าบ่นน่า ฟ้า"แม่กำราบฉัน
พอเดินเข้ามาในห้องรับแขกในบ้าน(แต่ฉันเป็นพุทธนะยะ)
"เชิญรอสักครู่นะครับผมจะไปบอกท่านว่าพวกคุณมาถึงแล้ว"ลุงท่าทางใจดีบอกกับแม่ฉัน
"จ๊ะ^^"
"หนูนา(ชื่อแม่ฉันเอง)ที่รัก มาแล้วหรอครับ"ลูงเควินพูด
"เควินที่รัก มาแล้วคะ"แม่ฉันเล่นตาม แล้วลุงก็หันมาบอกกับฉัน
"ลูกคุณน่ารักมาก หนูนาที่รัก เหมือนคุณเลย^^"
"คุณนี่ ฉันก็เขินนะคะ^///^"
"ฮ่าๆๆงั้นหนูฟ้าก็เดินดูบ้านตามสบายนะ ตอนแรกลุงว่าจะให้กายมาอยู่เป็นเพื่อนแต่มันดันติดธุระซะก่อน ลุงขอพาแม่หนูไปดูเรื่องงานแต่งนะ ป่ะที่รัก"
"ฟ้า ห้ามทำของบ้านเควินเสียหายนะ"แม่
"คะๆ^^"
ระหว่างที่ฉันเดินเข้ามาจนเจอสวนดอกไม้ก็หยุดดูมันสักพัก หอมจังเลยนาา
"ทำอะไรหรอฮะ"เสียงเล็กๆของเด็กผู้ชายดังขึ้นทำให้ฉันต้องหันไปมอง แล้วก็เห็นเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนรถเข็น
"หนูเป็นใครจ๊ะ^^"ฉันถาม
"โกโก้ฮะพี่สาวล่ะชื่ออะไร"เด็กน้อยโกโก้ถาม
"พี่ชื่อนางฟ้าจ๊ะ"
"ผมชอบพี้ฮะพี่สาว"
"โกโก้คุงเป็นลูกลุงเควินหรอ"
"ใช่ฮะ แล้วพี่หล่ะ"
"อ๋อ พี่กำลังจะมาเป็นพี่สาวโกโก้คุงไงล่ะ^^"
"จริงหรอฮะ ดีใจมากๆฮะ"
"คุณหนูโกโก้ ออกมาเล่นแบบนี่ถ้าป่วยอีกดิฉันจะโดนว่าเอาได้นะคะ"ป้าใจดีที่ดูเหมือนว่าจะเป็นคนดูแลโกโก้คุงบอก
"คุณป้ามาลีฮะ ผมเจอพี่นางฟ้าด้วย"โกโก้คุงพูดพร้อมชี้มาทางฉัน
"อ่ะ ขอโทษนะคะคุณหนูป้าขอพาคุณโกโก้กลับห้องนะคะ"
"คะ"ฉันตอบ
"ไว้เจอกันนะฮะพี่สาว"
"อื้ม"
แก๊ะ แก๊ะ (เสียงเขนรกเขน)
แล้วอากาศรอบข้างก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
แคร๊ก แคร๊ก
เอ๋ ไม่น่าจะมีใครแล้วนี่
แคร๊ก แคร๊ก
แล้วเสียงมาจากไหนกัน
ตุบ แคร๊ก ครืนนน
"ใครหน่ะ!"ฉันตัดสิ้นใจตะโกนออกไป
ครืนน แคร๊กๆ
"อะออกมานะ"ไม่นะอย่าบอกนะว่าเป็นผะ..ผะ..
"ยัยบ้า!"
"กรี๊ดดดดด"
"- -; ตะโกนเพื่อ" เอ๋ ○ <?
"อ่าว ไม่ใช่ผี"
"อืม เธอใช่ลูกของน้าหนูนาใช่ป่ะ"นั่นคือคำที่ผู้ชายที่อายุน่าจะเยอะกว่าฉันปีสองปีแต่หน้าตานี่มัน..สวรรค์คัดมารึไงเนี่ย คิ้วเข้ม ตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่ง ริมฝีปากบางเฉียบสีชมพู เฮ้ย ไม่ได้ๆคนอย่าง นางฟ้า ต้องสวย เริด เชิด มาอ่อนปวกเปียกต่อหน้านายนี่ไม่ได้
"นี่เธอ เธอ!"
"ไม่ได้!!!"
"ไม่ได้อะไรของเธอ!!"อุ๊ย ตกจายหมดด
"นางฟ้า"ฉันตอบ
"ฮะ ขำตายถ้าเธอเป็นนางฟ้าฉันคงเปนเทพบุตรที่หลอที่สุดในสามโลก แหงๆ"นายหล่อนิสัยเสียพูด
"อี้ หลงตัวเอง ฉันบอกว่าฉันชื่อ นางฟ้า!ย่ะ จะใส่หัวไว้ด้วยยยย"
"อ่าวหรอ ถามจริงพ่อแม่เธอตั้งชื่อกันยังไง สงสัยต้องเอารูปญาญ่ามาแปะไว้ที่หน้าเธอชัว!"
"หน๊อย!×_+%%=£@**+€×_-*-€+^^++×_+"
"พอๆๆฉันคุยกับเธอไม่รู้เรื่องหรอกเพราะฉันใช้ภาษาคน"
"อีตาบ้าเอ๊ย"ฉันง้ามือจะตบเขาแต่เขาจับไว้ทัน แล้วก็กระตุกมือฉันทำให้ฉันเสียหลักหน้าทิ่มเข้าไปในอ้อมแขนของนายกายยย(จำชื่อได้ล่ะ)
"ปล่อยช้านนนนน!!!"ฉันตะโกน
"หึ ปากดีนักนะแต่เอาเข้าทีปากไม่ช่วยอะไรเลย ตัวเล็กแค่นี้ดิ้นไปก็เท่านั้น" นี่เขาเป็นยักษ์รึดึงก็ดึงไม่ออก ออกแต่ไม่ตั้งใจตี~เฮ้ยไม่ใช่เวลา
"ปล่อยช้านนนน"
"ขอร้องสิ"
"ฮะ"
"ขอร้องฉันถึงจะปล่อย"
"ไม่"
"แสดงว่าอยากให้กอด"
"ไม่ยะ"
"งั้นก็ขอร้องซะสิ"
"ม้ายยยยย"
"เฮ้อ ฉันก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษอะไรสะเห็นผู้หญิงที่ไร้กำลังต่อสู้ก็อยากจะ.."
"อยากจะอะไรยะ ปล่อยฉันนน"
"จูบไงล่ะ"
"ว่าไงนะ! '×'อุ๊บ"แล้วฉันก็รู้สึกเหมือนถูกปิดปากด้วยริมฝีปากของเขามันเป็นสิ่งที่ต่อต้านได้ยาก แต่ไม่ได้ มันคือจูบแรกที่ฉันเก็บไว้ให้รักแรกของฉันนะ!
"อ่อยอ้าน อาอ้า อ่อยอ้านน"เอ๊ะ!นี่มันกลิ่นเหล้านี่ไม่นะๆฉันต้านทานไม่ได้แล้ว มึนหัวไปหมด แล้วสติของฉันก็หลุดไปทุกอย่างมืดลงอย่างช้า..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หมวกชมพูเขียนคำผิดหรือลืมเติมไปบ้างก็ขออภัยนะคะ เดี๋ยวมาเจอกานใหม่น๊าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
