Estimate Lee Nice ซ่อนรักร้าย ให้ตายก็รักมึง

เฮ้อ....ผมนั่งกลุ้มใจอยู่ที่บ้านอย่างสงบๆ คิดถึงคำพูดของน้ำกับไนท์แล้วมันทำให้ความรู้สึกปนกันไปหมด ทั้งสงสัย เสียใจ แค้น เจ็บใจและ ทรมาน มันเป็นความรู้สึกที่ปนๆกันอยู่ทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องคิดมาก แค่เพื่อนคนเดียวตัดไปก็ไม่ทำให้ใครตาย!!!ใช่มันไม่ทำให้ใครตาย ยกเว้น ผมT^T อยากจะร้องไห้

‘เหนื่อยพอแล้วที่พยายามทำให้เธอรัก...ก็ไม่ได้...’

ติ๊ด

“ฮัลโหลครับ พ่อ”ผมรับโทรศัพท์ พ่อที่ตอนนี้ยังไปทำงานที่นิวยอร์กไม่เสร็จ

(“เป็นไงบ้าง หนุ่มน้อยของพ่อ”) พ่อถามขึ้น

“สบายดีครับ”โกหกแท้ๆเลยเรา

(“แต่น้ำเสียงฟังดู ไม่ดีเลยนะลูก”)พ่อนี้รู้ทัน ผมตลอด

“มีเรื่องนิดหน่อยครับ”ผมบอกพ่อ นิดหน่อยจริงครับ แต่คิดเยอะเอง55

(“ให้พ่อเอาลูกน้องไปกระทืบให้ไหมลูก”)พ่อผมนี้จะห้าวไปไหน

“ไม่ต้องหรอกครับ ผมทะเลาะกับเพื่อนสนิทนะครับ” ผมอยากจะพูดว่าเคยสนิทซะมากกว่า

(“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก พ่อต้องพาแม่เขาไปทามอาหารกลางวันล่ะ รักลูกนะ” พ่อบอกลาผม

“ครับพ่อ” ผมทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้น

ติ๊ด

ผมตัดสายทิ้ง ก่อนจะเดินไปที่ประตูห้อง แล้วเปิดมันอย่างอารมไม่ดี อยู่คนเดียวแล้วมันฟุ้นซ่าน ออกไปหาไรทำดีกว่า ผมเดินๆมาที่รถสปอตส์สีดำแดง คันโปรดมาก3ปีขับที เพราะที่บ้านมีคนขับรถ ถ้าขับเองแล้วจะจ้างมาทำไมอ่ะเนอะ

เดินขับรถออกมาได้สักพักก่อนจะเห็นพี่เบียร์ ตัง เจ๊หนุ่ย เดินอยู่ที่ข้างทาง

ปรี๊ดๆๆๆ

ผมบีบแตรรถ พี่เบียร์หันมา แล้วผมก็เลื่อนกระจกลง

“ไปไหนกันนะครับ”ผมถามพี่เบียร์ที่ตอนนี้ กำลังยิ้มปากจะฉีกล่ะ

“อ้อ จะไปกินร้านอาหารที่เจ๊เขาชวนไปนะ” พี่เบียร์บอกผม แล้วผมก็หันไปมองเจ๊ที่ทำตอนนี้เหงื่อไหลท่วมตัวล่ะ น่าสงสาร

“ผมไปด้วย ขึ้นมาเลย ไกลแค่ไหนก็ไปได้”ผมบอกพี่เบียร์ เจ๊ ตัง อย่างยิ้มๆ

“เย้ๆ งั้นตังขึ้นล่ะนะค่ะ”ตังพูดจบ รีบกระโตนเข้ารถมาทันที พีเบียร์เดินตามข้ามมา ส่วนเจ๊หนุ่ย นั่งหน้าเลยครับ

“ดีนะ ที่ลีโอผ่านมาแล้วว่างพอดี ไม่งั้นเจ๊นี้ เหงื่อแตกตาย” เจ๊พูดอย่างเหนื่อยๆ

“นี้ถ้าพี่ลีโอไม่ผ่านมานะ ตังคงเดินขาลากไปกับพื้นแน่ๆ”ตังพูดขึ้นแล้วยิ้มหวาน

“555 พี่นี้เดินมาตั้งนานหาร้านไม่เจอเลย”พี่เบียร์พูดไปขำไป ก่อนที่เจ๊จะล่วงมือไปหยิบโทรศัพท์

“เดียวเจ๊โทรหาเลนก่อนนะ”เจ๊พูดขึ้น

“ออ ครับๆ” ผมตอบ ตังกับพี่เบียร์นั่งดูโทรศัพท์กันอย่างเม้ามันส์

“ฮัลโหลเลน ร้านที่ว่านี้อยู่ไหนเนี้ย”เจ๊ถามยัยเลน

“อ้อๆเคๆเดียวรีบไป” เจ๊บอกก่อนจะหันมาหาผม

“ลีโอจ๊ะ ตรงไปข้างหน้า เลี้ยวซ้ายนะ” เจ๊บอกผม ก่อนจะเอาโทรศัพท์เข้ากระเป๋า

“ครับ ท่านหญิง” ผมเรียกเจ๊เป็นท่านหญิงไปล่ะ

“พี่ลีค่ะ พี่ลี มาดูนี้เร็วๆ”ตังเรียกผมให้ดูบางอย่าง

“พี่ขับรถอยู่นะตัง มีไรเหรอ”ผมบอกตังที่ตอนนี้ทำหน้าเครียดใหญ่เลย

“เดียวตังอ่านให้ฟังนะค่ะ”ตังพูดก่อนจะเลื่อนดูต่อ

“ครับๆ”ผมตอบตัง

“ไฮโซ หนุ่มสุดฮอตฝันในสาวๆอย่างคุณไนท์เกิดมีภาพหลุดกับผู้ชายหล่อหน้าสวยในห้องน้ำที่ผับDD Talk ทราบว่าผู้ชายที่ยืนจูบกับเขาเป็นคนดังในวงการนายแบบ ที่ชื่อเล่นว่า น้ำ ว้าวๆๆ ข่าวนี้ดังไปทั่วสังคมออนไลน์ไม่มีที่สิ้นสุด ก่อนภาพนั้นจะถูกระงับใช้งานไปเมื่อช่วงเช้านี้เอง” น้ำอ่านจบก็มองหน้าผมที่ตอนนี้เริ่มแดง น้ำตาเหมือนจะไหล แต่กลั้นแบบโคตรๆ

“เจ๊ไม่รู้นะว่าลีนะ คิดยังไงกับข่าวนี้นะ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ต้องเห็นกับตาฟังจากปาก เขาทั้ง2คนนะ” เจ๊พูดปลอบผม ก่อนจะเอามือมาแตะที่ไหล่ผมเบาๆ

“จริง อย่างที่เจ๊เขาว่านะลี”พี่เบียร์เสริม

“ครับๆ”ผมตอบสั้นๆก่อนจะเลี้ยวรถเข้าร้านอาหารสุดหรูที่มีถึง8ชั้นด้วยกัน ผมจอดรถที่โรงจอดรถ ก่อนที่ทุกคนจะเดินออกมาจากรถ

“ผมขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” ผมบอกทุกคน

“จ้า รีบๆนะ เจ๊อยู่ชั้น3โต๊ะ5นะ” เจ๊บอกก่อนที่ผมจะวิ่งหาทางไปห้องน้ำ ก่อนที่น้ำตาผมจะไหลออกมา ผมเห็นป้ายไปห้องน้ำ ผมรีบเดินไปเข้าห้องน้ำที่ตอนนี้ไม่มีคนอยู่เลย ผมร้องไห้ออกมา ก่อนที่ผมจะมองหน้าตัวเองในกระจก ผมรู้สึกแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้ง2เรื่องมาก จะทำอะไรก็ทำไม่ได้ เหมือนตัวเองโดนดูดเข้าไปในความมืดที่ไม่มีแสงสว่างเลย แม้แต่นิดเดียว ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมา อย่างหนัก ผมกลั้นเสียงสะอื้นของผมเองไว้

แอด!!เสียงเปิดประตูห้องน้ำ

“นึกว่า หายไปไหนที่แท้ก็มาร้องไห้อยู่นี้เอง” เสียงเข้มของผู้ชายที่น่าจะแก่กว่าผมดังมาจากดันหลัง

“แม็ก”ผมเรียกชื่อเขา ก่อนที่ผมจะเปิดน้ำ ล้างหน้าตัวเอง

“ปล่อยให้คนอื่นเขารอ และเป็นห่วงอยู่ได้”แม็กทั้งพูดทั้งดุพร้อมกัน

“แล้วนายมาเกี่ยวไรด้วยเล่า”ผมบอกแม็กไป

“นี้ ถ้ายัยเลนไม่ให้มาดู ฉันก็ไม่มาหรอกนะ กลัวเชื้อโรค”แม็กพูแบบนั้น ทั้งๆที่ผมร้องไห้อยู่ ใจร้ายเกินไปแล้ว

“เหอะ รีบกลับไปแทคแคร์แฟนนายเถอะ รำคาน”ผมบอกไป ก่อนที่แม็กจะเดินเข้ามายืนข้างๆผม เข้ามองหน้าตัวเองในกระจก ก่อนจะหันมามองผม

“ตั้งแต่ฉันเจอนายวันแรกนะ บอกตามตรงวันแรกนายหล่อและเพอร์เฟคกว่าฉันทุกอย่าง แล้วดูตอนนี้สิ นายนะเทียบฉันไม่ติดเลย นายควรจะเป็นอย่างวันแรกๆนะ” เขาว่างั้นก่อนจะเอามือมาลูบผมผมเบาๆแล้วเดินออกไป ผมคิดถึงประโยคที่เขาพูด ก่อนที่ผมจะเช็ดน้ำตาผมเอง แล้วเริ่มทำการเดินออกไป (ซื้อชุดใหม่ด้วย)

ผมเดินเลือกเสื้อผ้าที่จริงร้านอาหารที่ว่ามันอยู่ในห้างอ่ะน่ะ ผมซื้อเสือแขนยาวสีขาว ปลดกระดุม2เม็ด และเสื้อคลุมสีดำ กางเกงขายาวสีดำสนิท  ผมเดินไปเข้าร้านทำผม ผมทำทรง ปัดข้างอย่างหล่อเลยนะเนี้ยเรา

“น้องค่ะ น้องหล่อมากเลยนะเนี้ย เป็นดาราหรือเปล่าค่ะ”ช่างทำผม ถามขึ้น

“เปล่าครับ ผมเป็นนายแบบ นักธุรกิจและนักเรียนครับ”ผมตอบก่อนจะยื่นเงินให้เขาไป ผมเดินมาที่ร้านอหารก่อนที่จะเดินไปที่โต๊ะ5

“ใครอ่ะ หล่อจัง”ตังพูดขึ้น ผมหันไปยักคิ้วใส่แม็ก ก่อนแม็กจะยิ้มกลับมา

“พี่ลีเองครับน้องตัง” ผมบอกตัง เจ๊กับพี่เบียร์ยังคงอึ้งอยู่

ผมไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆเจ๊กับตัง เลนมองผมกับแม็กสลับกันไปมา อย่างสงสัย

“แม็กไปทำไรลีมาป่ะเนี้ย”ก่อนยัยแพนจะถามอย่างจับพิรุธ

“จะบ้าเหรอเลนที่รัก”ไอ้คุณแม็กก็พูดจาเลี่ยนๆใส่เลน

“ลี หล่อมากแบบพวกเพลย์บอยเลยนะ”เจ๊พูดขึ้น ผมหันไปยิ้มให้เจ๊

“555ผมก็เพลย์บอยอยู่แล้วนิครับ”ผมตอบเจ๊ แล้วเจ๊ก็หัวเราะ

“พี่ว่านะ งานละครเวทีปีนี้พี่ให้ลีไปเป็นทั้งนางเอกและพระเอกเลยดีกว่า” พี่เบียร์พูดแบบติดตลกนิดๆ แหม่ๆหางานให้ตูเลยนะ

“ไม่เอาๆๆๆผมไม่อยากเล่น อายเขา”ผมบอกพี่เบียร์ที่กำลังหัวเราะอยู่

ทุกคนพร้อมใจกันหัวเราะ ผมก็เหมือนกัน555....