Higher Classes <ขโมยหัวใจนายรุ่นพี่>
เขียนโดย 
นามเอ๋อๆนิยายอึนๆ
วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.07 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2559 00.16 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) โฟร์แฮรด์ซั่มรู้....จีโฮออกสื่อจีบอลิซ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เช้าวันสุดสัปดาห์ของการเรียน ก็เป็นเช้าที่ปกติทุกวัน แต่ที่ไม่ปกติคือ วันผู้ที่นั่งรถไป ร.ร มีเพียงแค่ 3คน เท่านั้น
"นี่...เพื่อนเธออีกคนนึงไปไหนไม่มาไง๊" โฮวอนเอ่ยถามอลิซเมื่อมองไปไม่เห็นเมเบล..
"ไป ร.ร แล้วล่ะ " อลิซเอ่ยตอบสีหน้าเซ็งเมื่อเหลือบสายตาไปทางโฮวอน ที่นั่งเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่รู้สึกอะไรกับเนื่องที่เกิดขค้นแค่ขอโทษสักคำกับเพื่อนเรายังไม่มีเลย..อะไรจะเย็นชาขนาดนั้น...
"อ้าว แล้วทำไมวันนี้ไม่ไปด้วยกันอ่ะ "
"ก็ไอเบลมันไม่อยากไปพร้อมกัน แล้วนี่จะอยากรู้อะไรนะกหนาค่ะ ขนาดบางคนยังนั่งนิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อนเลยเหอะ! "
ส่วนเมื่อเช้าแม่ของาองคนนี้ก็ถามว่าทำไมเมเบลไม่ไปพร้อมกันเร่เลยแก้ต่างให้ล่วงหน้าเลย มันยุ่งๆที่ ร.ร คงอีกหลายวันอะค่ะมันต้องไปเช้า
"เอ้ะ! เธอพูดไรของเธอเนี่ย ห้ะ! อะไรคือบางคน พี่บยอง หรอ" โฮวอนเริ่มงง แต่ก็เริ่มจะหงุดหงิดและด้วย
"ไม่รู้ๆ พอเลิกถามได้แล้ว นายเป็นคนพูดมากตั้งแต่เมิ่อไหร่เนี่ย" อลิซก็ไม่วานจะกวนประสาทโฮวอน
"ยัยอลิซ!!! เดี๋ยวนี้เธอปากดีนักนะ เดี๋ยวตอนเย็นก็ให้เดินกลับเองซะเลยหนิ เออ ว่าแต่เดินกลับเอง ทำไมเธอไม่กลับพร้อมเพิ่อนเธอ ล่ะแล้วไม่ไป ร.ร พร้อมกันล่ะ ชั้นล่ะแปลกใจเธอสองคนจริงๆ! " โฮวอนก็เริ่มหงุดหงิดที่อลิซเริ่มกวนประสาท
"โฮวอนนายนี่น้า....เอางี้ชั้นจะตอบรวบรัดเลยแล้วกันนะ" จบประโยคอลิซก็แกล้งยื่นหน้าไปที่เบาะข้างหน้า
"ชั้น อยากไปพร้อมนาย อยากกลับพร้อมนาย เก็ทนะ! "พูดจบก็กลับมานั่งที่เดิม...
"เห้ย!!....เล่นบ้าไรของเธอเนี่ย" โฮวอนรู้สึกเอ๋อๆชั่วขณะ
เลยรีบเปลี่ยนเรื่อง..
"พี่พอจะรู้มั้ยว่า ยัยเมเบลทำไมไม่ มา ร.รพร้อมเราอ่ะ พี่ทะเลาะอะไรกับเธอรึเปล่า" โฮวอนจึงรียหันไปถามฮันบยอล
''ห้ะ...เอ่อ...ไม่รู้สิ" ฮันบยอลตอบแบบขอไปทีเพราะไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไง รู้ว่าอลิซพูดแขวะ แต่จะเถียงได้ไงในเมื่อเราเองก็คงผิดจริงๆ .........แต่จะสนทำไมในเมื่อเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากความวุ่นวายของเมเบลเอง...
-โรงเรียนชื่อดังในโซล-
พอก้าวขาลงจากรถเจอคนคุ้นเคยอีกคนทันที...
"อ้าว พี่จีโฮ.."อลิซเอ่ยทักรุ่นพี่คนสนิท ที่เมื่อวันหยุดที่ผ่านมาพึ่งไปกินเที่ยวเล่นด้วยกันมามีเมเบลด้วย
"อลิซ...แล้วไหนเมเบลล่ะวันนี้ไม่ได้มาด้วยกันหรอ"
"พอดีช่วงนี้ไอเบล มันมีงานเยอะอ่ะค่ะ เลยมาเองแต่ มาเช้าหน่อย" เเถไป
"อ๋ออออ....เย็นนี้ว่างมั้ยราน่ะ" จีโฮเอ่ยถามน้องสาวที่ตนหลงรัก อลิซทำท่าชี้นิ้วเข้าตัวเองแล้วจีโฮก็พยักหน้า
"ก็....ว่างนะค่ะไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว...พี่จีโฮมีอะไรรึเปล่า"
"พี่ว่าจะชวยเราไปกินร้าน เนื้อย่างแถวๆเมียงดงเห็นมีแต่คนบอกว่าอร่อยกันพี่เลยอยากลองชวนเราไปกิน "
"เอ๋....เมียงดง อ้อ ไปสิๆ แล้วมีใครไปบ้าง" เมียงดงตั้งแต่วันนั้นยังไม่ได้ไปเลยนี่นา แล้วอีกอย่างเรื่องกินนี่ขอให้บอกเถอะ
"มีแค่พี่กับเรา จะไปได้รึเปล่า.."จีโฮหยั่งเชิงถาม
"หืมมมม ไปได้สิ ทำไมจะไปไม่ได้ล่ะ กี่โมงบอกมาเลยๆ" อลิซเอ่ยตอบอย่างไวโดยไม่รู้เลยว่าทำให้ใจใครบางคนยิ้มบานนน
"เลิกเรียนแล้วกัน เดี๋ยวพี่ยืนรอตรงนี้ก็ได้"
"โอเครค่ะ งั้นเดี๋ยว อลิซไปก่อนนะ..."
"ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ"
"ค้าาาาา"
"น่ารักชะมัด...."จีโฮพนึมพรำมกับตัวเองก่อนจะเดินไปเข้าแก๊งที่ตอนนี้นั่งหน้าสลอนกันเป็นแถบๆ
"มึงคุยไรกับยัยนั่นวะ.."โฮวอนที่นังมองทั้งสองคนยืนคุยกันอยู่ตั้งแต่แรก
"เสือกน่ะ...''จีโฮเอ่ยตอบก่อนจะเอาฝ่าเท้าสะกิดที่หน้าแข้งของจุนโฮ...
"เชี้ยย!!! ลุกเลยมึง มันใช่ที่นอนมั้ยว่ะ เมื่อคืนทำห้าไรไม่หลับไม่นอน.."จีโฮพ่นคำด่าใส่จุนโฮที่นอนเอกเขนกยืนม้านั่งหินอ่อนโดยเอาหนัสือเรียนปิดหน้าไว้...พอจุนโฮเริ่มรู้สึกมีอะไรมาสกิดยิกๆที่ขาก็สะดุ้งจนถีบคยองโฮที่นั่งตรงไปเท้าหล่นโครมมมม~~~ไปนอนแอ้งแม้งที่พื้น..สาวๆที่มองภาพพวกนั่นก็ต่างหัวเราะต่อกระซิกกันกับความรักของพี่ๆพวกนี้
"เห้ย!!! ไอ้คยอง ไปนอนทำห่าไรตรงนั่น" จุนโฮที่ลุกขึ้นมาทำหน้าเหรอหราเอ่ยถามคยองโฮ
"สัส!.....เจ็บ ยัง!! ยังอีก!!! "คยองโฮเอามือดันหลังเพื่อให้คลายปวดพร้อมก่นด่าเพื่อนรักทั้งสามที่นั่งขำกันใหญ่..
"อะไรว่ะ ยังอะไรของมึง"จีโฮเอ่ยถามตาใส
"เอ้อ...อะไรว่ะ ยังๆ" โฮวอนเสริม
"เหี้ย!!! ยังไม่มาเอากูขึ้นไปอีก!!! "คยองโฮสบถลั่น พร้อมไอ้เพื่อนทั้งสามทำทีวิ่งเข้ามาประคอง...
"แล้วสรุปมึงไปนอนไรตรงนั่นว่ะ" จุนโฮยังไม่หยุดกวน
"มึงไม่รู้เลยดิ ว่าเป็นคนอันเชิญ กูลงไป "คยองเอ่ยตอบพร้อมตวัดหางตามามองจุนโฮ
"ก็กูขี้ตกใจนี่หว่า....มึงต้องโทษไอนู้นไม่ใช่กู"จุนโฮบุ้ยปากไปทางจีโฮ...
"ตกใจแรงเนาะ...มึงก็อีกตัวเล่นห่าไรไม่รู้เรื่อง"
"ช่วยไม่ได้มานอนขวางที่นั่งคนอื่นนี่หว่า....เนาะๆโฮวอน" ทำทีเป็นหาพวก
"อะไร...กูไม่รู้เรื่องงงง "โฮวอนตอบหน้าเหรอหรา
"เออสัส! จำไว้"จีโฮทำทีเป็นชี้หน้าคาดโทษ
"พอๆ เลิกทะเลาะกันได้ล่ะ โตแล้วนะเว้ย"จุนโฮทำเป็นเอามือมากั้นกลางโต๊ะเหมือนห้ามทัพ
"หรอออออ!!!! "
ทั้งสามคนตอบพร้อมกัน
"อื้มมมมมม"ทำหน้าควีโยมินะมึงจุนโฮ
"เราขอเปิดประเด็นหน่อยสิ้......ได้ข่าวแว่วๆมาว่าคุณพี่จีโฮสุดหล่อของเนาเนี่ยได้ทำการจีบน้องอลิซอยู่จริงรึเปล่าครับ"คยองโฮเริ่มหายเจ็บจึงเริ่มเปิดประเด็น...แหม่...ทำเป็นจีบปากจีบคอนะสาสสส
"จริงครับผม.."นี่ตัวจริง
"เห้ย!!! มึงเนี่ยนะกำลังซุ่มจีบยัยนั่นอยู่"โฮวอนถึงกับอึ้งไม่คิดเลยว่าจีโฮจะชอบอลิซ
"เออ...แล้วกูว่าถ้าไม่ติดอะไรเย็นนี้กูจะลองบอกความจริงกะน้องเค้าว่ะ....."จีโฮพูดไปยิ้มไป...
"เย็นนี้!!! "โฮวอนโพล่งออกมา..
"เออ...เย็นนี้ น้องเค้าจะไปกินเนื้อย่างกับกูแถวๆเมียงดง "
"แต่แหม่..ไปแดกนี่ไม่ชงไม่ชวนกูเลยนะแสรดด"คยองโฮพูด"
"ให้เพื่อนมึงมีเวลา หวานๆก่อนน้าคร้าบ"จีโฮเอ่ยตอบ
"เชดเด้!!!! เพื่อนกูรุกหนักว่ะเห้ย"จุนโฮตบโต๊ะดังป้าบ
"เอาล่ะเว้ยๆ ไอ้จีโฮมันจะมีเเฟน แต่มึง น้องเค้ามีท่าทีไงบ้างมั้ยเวลามึงชวนไปนู้นไปนี่"คยองโฮเอ่ยถาม
"น้องเค้าก็น่ารัก ไปไหนก็ไป กูว่าก็โอเครดีอ่ะ"จีโฮเอ่ยตอบ
"หืออออ จะอ้วกๆ คยองกระโถนดิ้ แหวะ!" จุนโฮทำท่าอ้วกแตก
"อะไรมึง อะไรของมึง" แต่คยองโฮไม่รับมุขแสร้งงอน
"ชิ...ทำเปนงอนกูนะอีกระเทย!!! "จุนโฮก็ยังไม่วายกวนบาทาคยองโฮ
โป้กกกก~~~~
เสียงขวดน้ำครึ่งขวดฟาดลงบนกระบานจุนโฮ
"ไอเหี้ยจุ๋ม มึงหยุดพูดเลยนะ ปากนี่จะเก็บไว้แดกข้าวเที่ยงมั้ย!!!" คยองโฮเริ่มเดือดที่บังอาจมาว่าว่าตนเป็นกระเทย
"ห่าเอ้ย...กูชื่อจุนโฮไม่ใช่จุ๋ม สัสเด้ยยย รุนแรงเหลือเกิน เล่นซะกูวิ๊งเลย.."มือก็ประคบหัวตัวเอง ส่วนปากก็ว่าคยองโฮ ใครไม่รู้ซะแล้วว่า คยองโฮเห็นตัวเล็กๆเนี่ยมือตีนหนักเชี้ยๆเลยครับ...
"หรือมึงจะเอาอีก"คยอวทำท่า
"พอเห้อะ!!! แค่นี้กูก็อึนแดกแล้ว กูยอมให้มึงนะคราวนี้ หึ้ย!!!"
จีโฮหัวเราะกับสองคนนี้..ทะเลาะกันทีไรรุนแรงทุกที...
ทุกคนต่างเฮฮาหัวเราะตามประสา โดยไม่มีใครได้สนใจพ่อมือกบองเลยว่ากำลังนั่งทะเลาะกับความรู้สึกภายในจิตใจตัวเองอยู่ ......ทำไมน่ะหรอ
'ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ทำไมถึงรู้แปลกๆอย่างงี้รู้สึกไม่อยากให้ยัยนั่นไป ไม่อยากให้ไอจีโฮชอบยัยนั่นเลยโอ้ยยยยย นี่ผมเป็นไรว่ะ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แต่ผมคิดว่านี่คงเป็นอารมณ์ชั่ววูบมั้งเดี๋ยวคงผ่านไป.....แต่อยากจะบ้าจริงๆเลยรู้สึกงั้นไปได้ไงว่ะะะะ'
ตอนนี้โฮวอนกำลัวนั่งตบหน้าตบหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่งเพื่อไร้ความคิดไร้สาระพวกนี้...
"เห้ย!!! เป็นไรมึง ใจเย็นๆ ไอโฮวอนของขึ้นเว้ย ฮ่าๆๆๆ" จีโฮพูด
"ห่า!!!ตลกและ เดี๋ยวกูไปเข้าห้อวน้ำก่อนนะแล้วขึ้นห้องเลยพวกมึงก็ขึ้นได้ล่ะ เจอกัน"
พูดจบโฮวอนก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าตึกและเเวะห้องน้ำเพื่อล้างหน้าไร้ความคิดบ้าๆบอๆ
-ทางด้านฮันบยอล-
"มาแล้วๆ มานี่เลยมานั่งตรงนี่เลย.."ยงฮวาผฝพอเห็นเพื่อนรักก้าวเท้าเข้าห้องก็รีบกวักมือเรียกฮันบยอลทันที
" มีอะไร.."ฮันบยอลเอ่ยถามเสียงเรียบพลางถอดเบ๊าทออกแล้วหยิบหนัวสือวรรณกรรมภาษาอังกฤษขึ้นมาอ่าน
"ก็ไม่มีไรมากหรอกมึง....แค่กูได้นินมาแว่วๆน่ะว่า ต้นเดือนหน้าจะมีนร.จากฝรั่งเศษเข้ามาเรียนที่นี้ เป็น ผญ.ด้วยนะมึงเอ้ย อยู่ชั้นเดียวกะเรานี่แหละ"
"แล้ว..."ฮันวยอลละสายตาจากหนังสืในมือมามองยงฮวา
"เอ้า...โธ่...มึงนี่ที่หลังมีไรกูจะไม่บอกแม่งล่ะ อึสาห์ไปแอบฟังมาเลยนะ"
"อืมมม....."
"เออว่ะ..........เมื่อเช้ากูเข้ามาใน ร.ร เจอน้องเมเบลนั่งอยู่กับไอจองเบที่ โรงอาหารด้วยแหละ"
"อะไรว่ะ!!!......ห้ะจองเบ? "
"เออ...กูก็ยังแปลกใจนะ ว่าไปสนิทกันตอนไหน....ไม่ใช่จองเบมันสนใจเมเบลหรอว่ะ..."ยงฮวาเริ่มท้าวความ
"แล้วมาบอกกูทำไม....กูก็ไม่ได้ถามนะอยู่เงียบๆสักที"ฮันบยอลหันไปพูดเสียงดุดันใส่ยงฮวา...
"เออออออ!!!! "
"แล้วทำไมวันนี้ น้องเค้าไม่มาพร้อมมึงว่ะ"
"......."ฮันบยอลหันไปแรายตามอง มำเอายงฮวาอึ้บแทบไม่ท้น
"เลิกพูดเรื่องของยัยเมเบลสักที รำคาน..."
"ถ้าน้องเค้ามาได้ยินคงเสียใจ.."ยงฮวาแสร้งตีหน้าเศร้า...
"หยุด-พูด!"
"เอออ...ไอโลกส่วนตัวสูง สาสสสสหมั่นไส้"ยงฮวาพูดแค่นั้นแล้วสบัดตูดลุกไป..
ฮันบยอลลองมองไปตึกตรงข้ามก็เห็นคนยืนทะเลาะกันอยู่พอดี
-ทางด้านเมเบล-
"เมื่อไหร่จะหยุดตามสักทีเนี่ย...."เมเบลหันไปพูดเสียงรำคานใส่จองเบ...
"ไม่หยุด.!!..เมเบลชั้นจะหยุดทุกอย่างเพื่อมาเดินตามเธอเลย คิดดูว่าเธอมันพิเศษขนาดไหน" เมื่อเช้มจองเบลงทุนให้ลูกน้องไปเฝ้าหน้าบ้านของเมเบลที่ดันอาศัยอยู่กับไอฮันบยอลอีก พอเฝ้าเสร็จก็รู้ว่าเมื่อเช้าเมเบลออกมาคนเดียวตนจึงรีบตาบีตาเหบือกมายืนรอหน้า ร.ร ยืนได้สักพักก็เห็นดป้าหมานเดินมา เราก็รีบปรี่เข้าไปหาทันที....เเถมเมื่อเช้าได้นั่งกินข้าวด้วยกันอีก..แต่กว่าตะได้นั่งแม่คุณเค้าก็ย้ายโต๊ะซะอือหือ แต่ยังไงเราก็ย้ายตามรู้สึกสนุกจริงๆ มีความรู้สึกว่าสาวไทยคนนี้มันถูกใจเค้ามากตริงๆไม่เคยเห็นใครเป็นแบบนี้มาก่อน จองเบยอมเลิกผญ.ทั้งหมดเพื่อมาตามคนนี้เลนเอาดิ
"โหยยยยย....จองเบมีคนดีๆกว่าชั้นเยอะ นายอย่ามาสนมจชั้นเลย"เมเบลลองพูดเสียงอ่อนขนาดแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าหนีคนที่นู้นดันมาเตอที่นี่อีกโอ้ยตายๆ
"ไม่เด็ดขาด!! ชั้นรูเสึกถูกชะตากับเธอเพราะชะนั้นก็ต้องเป็นเธอคนเดียวเท่านั้น เข้าใจ๊!!! แล้วอย่าได้ใจไปล้ะ ที่ชั้นยอมๆให้เนี่ย!" จองเบชี้หน้าเมเบลอย่างเอาแต่ใจ...
"ทำไมนายไม่คิดว่าชั้นจะรำคานบ้าง ห้ะ!!! "พูดจบแค่นั้นเมเบลก็เดินหนีแต่ดันถูกจองเบคว้าหมับที่ข้อมือบาง
"โอ้ยย...อะไรเนี่ย"
"จะไปไหน.."
"ไปฉี่!!!! จะไปด้วยไง๊!!"เมเบลไม่ต้องมีความอายอะไรแก่ ผช.คนนี้อีก
"ไปดิ."จองเบพูดหน้าตาเฉย
"เห้ยยย!!!.....นายตลกเป็นเวลาพอ"
"อ่าๆๆ "จองเบปล่อยมือเมเบล พอปล่อยเสร็จเมเบลรีบวิ่งปรู้ดไปเข้าห้องน้ำทันที จองเบส่ายหัวให้กับความน่ารักของ ผญ.คนนี้ ก่อนจะเดินตามมายืนกอดดกพิงกำแพงหน้าห้อวน้ำหญิง....
"อ้าวเห้ย! ยังไม่ไปอีก"เมเบลเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอบ้านี่อยู่รออีก
"จะไปได้ไง...ก็เธออยธ่ตรงนี้"
"จองเบ!!! ใช่คนเดียวกับเมื่อวานป้ะเนี่ย เสี่ยวมาก" เมเบลเบ้ปากอย่างเบื่อๆ
"คนละคนกะเมื่อวาน...แต่จะเป็นคนเดียวอย่างงี้ของดธอตลอดไป "
"โห้ยยยย จะบ้าตายกะนาย!!!"
เมเบลรีบสาวเท้าหนีทันที...
นี่ห็เดินตามจัง...
"ตอนเที่ยงจะมารับถ้า ไม่อยู่ เธอเจอดีแน่!!!"จองเบพูดเสียงเข้มก่อนจะเดินไป....
"ใครจะไปกะนายว่ะ..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
