Higher Classes <ขโมยหัวใจนายรุ่นพี่>

 หลังจากที่แยกกับฮันบยอลเมเบลก็เดินยิ้มหน้าบานเข้าห้องนอนตัวเอง โอ้ยยยยย รู้สึกดีอ่ะ ฟ้าจ๋า เห็นใจคนอย่างเมเบลแล้วสินะ ฮื้อออออ...พี่บยอลแม่งโคตรน่ารักเลย...

เมเบลนั่งลงหน้ากระจกก่อนจะยิ้มหัวเราะกับตัวเองด้วยความสุข มือบางลูบเบาๆที่ริมฝีปากตัวเอง ความเขินพุงปรี้ดจนใบหน้าขึ้นสี ยิ่งนึกยิ่งเขิน ไม่อยากบอกว่ามันรู้สึกดีชะมัด 

ดีใจนะที่จูบแรกคือฮันบยอล....ถ้าเป็นคนอื่นคงแย่เเน่ๆ  จากที่กำลังนั่งเพ้ออยู่ก็มีเสียงเคาะห้องจากเพื่อนสาว 

พอเมเบลเปิดประตูห้องอลิซก็แทรกตัวเข้ามาแล้วจับเข่านั่งถามเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นทันที เมเบลก็เล่าตามที่อลิซถามทุกอย่าง อย่างไม่ปิดบังรวมถึงจูบด้วย งื้อออเขิน และเรื่องที่ไปเฟี้ยงรองเท้าใส่คังฮีด้วย เรื่องนี้เรียกเสียงหัวเราะและน้ำเสียงหงุดหงิดจากอลืซเหมือนกัน'โว้ะ! ไม่น่าพลาดเลยว่ะ' นี่น่ะขาลุย 

ส่วนอลิซก็เล่าเรื่องของตนเองบ้างเริ่มตั้งแต่ที่นาบีมันกวนทรีน ตลอดที่เล่าเรื่องมีเสียงอลิซโวยวายตลอด    

'หน้ายัยนั้นนะ มันดีนิ่งกว่ากาวสองหน้าอีก คนห่าเล่นบทสองอารมณ์เก่งเกิ้น!'

'ชั้นล่ะอย่าจะทุ่มเตาย่างใส่หน้ามันซะให้ยับ!!!! '

'โอ้ยยย!!!!!!!! ไอเบลชั้นล่ะอยากจะตบอีนี่จริงๆนะ มีมาจับมือโฮวอนด้วยอ่ะ อีเวร!!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ'

นี่แค่เท่าที่จำเจ้เค้าด่าได้นะถ้าจำมาหมดคงเต็มหน้ากระดาษเอ4พอดีเผลอๆเกินด้วย 

แล้วอลิซก็เล่าเรื่องของจีโฮที่มาบอกรักและขอโอกาสจากตัวเองให้เมเบลฟัง เมเบลถึงกับพูดออกมาว่า 

'พี่เค้าต้องตาบอดแน่ๆเลยว่ะ ฮ่าๆๆ' อลิซถึงกับฟาดหมอนใส่เต็มแรงที่ถูกเพื่อนรักที่ตอนนี้หัวเราะร่าทีเมิ่อกี้ยังสะอึกสะอื้น แต่ตอนที่อลิซพูดเรื่องจีโฮ เมเบลรับรู้ได้ว่าเพื่อนตัวเองนั้นกังวลแค่ไหน ไอนี่ก็เป็นงี้แหละเวลามีเรื่องจริงสีหน้านี่กังวลซะ 

'เอาน่า ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้า ก็บอกไปตรงๆดิ ไม่ต้องเก็บมาคิดให้เหนื่อย ส่วนไอคนที่รักก็บอกเค้าไปซะนะ' เมเบลเอ่ยแนะนำ อลิซยักคิ้วให้แบบกวนๆแล้วเดินออกไป 

หลังจากอลิซออกไปไม่นานโทรศัพท์ของเมเบลก็สั่นแจ้งเตือนข้อความก็สั่นครืดๆขึ้น ทำให้เมเบลที่กำลังจะไปอาบน้ำหันกลับมาดูที่หน้าจอ

  JONGBAE : นอนรึยัง 

เมเบลเลือกที่จะไม่ตอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ในหัวก็คิดไปเรื่องที่จองเบจะเอาเรื่องคนที่ปาบาสใส่เมเบลก็เริ่มรู้สึกใจไม่ดีเอาซะเลย กลัวจองเจจะทำอะไรฮันบยอล

พออาบน้ำเสร็จเตรียมล้มตัวนอนโทรศัพท์เมเบลก็สั่นอีกครั้งและอีกครั้งจนเมเบลเริ่มหงุดหงิดแล้วหยิบโทรศัพท์มาสไลด์หน้าจอแล้วกดเข้าโปรแกรมสีเขียว

   JONGBAE : ทำอะไรอยู่ 

  JONGBAE : ทำไมไม่อ่านเลยล่ะห้ะ

 JONGBAE : ชั้นเดาว่าเธอยังไม่นอนแน่ๆ

 JONGBAE : เห้ย!!! อ่านหน่อยสิ ตอบด้วยดิ้! รออยู่นะเนี่ย

เมเบลอ่านข้อความของจองเบแล้วก็ตีหน้ายุ่งด้วยความรำคานก่อนจะ พิมพ์ตอบกลับไปได้จบๆ 

นี่คงเป็นตัวปัญหาสำหรับเราอีกแน่ๆ 

 MEBELL : จะนอน เลิกส่งดิ้ !

เมเบลพิมพ์ตอบแค่นั่นเเล้วปิดเครื่องแล้วจัดการชาตร์แบตให้เรียบร้อย จากนั้นก็เตรียมเข้าสู่ห้วงนิทราทันที

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

และแล้วก็มาถึงวันที่อลิซต้องตอบคำถามของจีโฮ ตลอดวันหยุดสองวันอลิซจะต้องพิมพ์คุยโต้ตอบกับจีโฮนั่นเท่ากับว่าจีโฮจะพยายามหยอดอลิซตลอด   แต่ต้องเสียใจแล้วล่ะ เมื่อทั้งใจอลิซมันมีแค่ไอหมีนี่นา

"เอางี้ดีกว่า ผมว่าไม่ต้องมีใครนั่งรถตู้ทั้งนั้น เพราะผมก็อยากจะเป็นคนดีบ้าง ปั่นจักรยานก็ดีนะ ลดโลกร้อนด้วยฮะ" โฮวอนตอบพี่ชายพลางเดินเข้าไปในโรงเก็บจักรยานขอวที่บ้าน บ้านผมจักรยานเยอะมาก ฟิกสเกียรก็เพียบ เสือภูเขานี่ก็เยอะ คือมีครบอ่ะ 

โฮวอนกะจะเลือกที่จะปั่นฟิกเกียร์คันโปรดไปแต่ดันมานึกได้ว่ามีอลิซอีกคนจึงเดินไปหยิบจักรยานที่มีที่นั่งข้างหลังอีที่มา ไม่ใช่แบบแม่บ้านนะ มันก็ยังคงความดูดีแบบวินเทจอยู่ เอาเข้าจริงคนหล่อปั่นอะไรก็ดูดีอ่ะนะ 

พอออกมาก็เหลือแค่อลิซที่ยืนหน้าเป็นตูดอยู่โดยไม่ทราบสาเหตุ ส่วนว่าวันนี้ทำไมบ้านขาดเสียงของคุนโซวอนไปก็เพราะคุนโซวอนมีเรื่องด่วนที่ร้านเพชรร้านใหญ่จึงรีบเข้าไปดูด่วน แต่นี่มันเช้าไปป่าวว้ะ 

"พี่บยอบกับเมเบล.."โฮวอนเอ่ยถามขณะเข็นจักรยานส่งวินเทจชิคๆมาจอดตรงหน้า 

"ไปแล้วเมื่อกี้นี้" อลิซตอบเสียงเหนื่อย อลิซรู้สึกเบื่อ ร.ร ก็วันนี้แหละ แถมเมื่อเช้าตาขวากระตุกอีก เออ ดี 

"อืม.."โฮวอนแต่แค่นั่นแล้วขึ้นคร่อมจักรยาน 

"แล้วคันชั้นอ่ะ.." อลิซเอียงคอถามด้วยใบหน้างงๆ

"คันไหนอะไร..."โฮวอนหันกลับมาถามคนที่ยืนหน้ามึนอยู่ข้างหลัง

"จักรยานไงเล่า..."อลิซว่าพลางบู่วปากอย่างขัดใจ

"จะเอาไปทำไม....เธอน่ะซ้อนชั้นสิเอาไปหลายๆคัน เพื่อ?"โฮวอนตอบหน้าตาเฉย

ห้ะ!!!! ซ้อนงั้นหรอ บ้าป่าวว่ะ เมื่อเข้าในข้าวมันมีสารไรป่าวว่ะนั่นไงมาแนวไอเบลอีกล่ะ 

อลิซยืนจับสายกระเป๋าแน่นพลางตีหน้ามึนงงๆกับคำพูดของคนตรงหน้า

"ยืนเอ๋อ อีกนานมั้ย ขึ้นมา! เดี๋ยวก็ให้เดินไป ร.ร ซะเลย เร็วๆสิ" โฮวอนเอ่สเรียกคนที่ดูเหมือนสติจะหลุดไปแล้วด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ 

นั้นทำให้อลิซพยักหน้าแล้วโดดซ้อนท้ายทันที พอกลับโฮวอนที่ออกตัวอย่างแรง ทำให้คนข้างหลังร้องเหวอด้วยความตกใจ

"เหวอออออ..." อลิซร้องตกใจ จนทำให้โฮวอนต้อวเบรกแล้วหันไปมองหน้าอลิซ

ตัวเบาซะจริงยัยนี่....

"ทำไมตัวเบางี้ว่ะ...บ้านชั้นเลี้ยงไม่ดีไง"โฮวอนเอ่ย 

"ก็ชั้นรู้จักกินนี่ ไม่ใช่กินมั่วไปหมด" อลิซตอบน้ำเสียงเชิ่ดๆ

โห...ไม่ให้เกร็งได้ไงซ้อนโฮวอนนะเฟ้ย

"จ้าๆ...แม่คนรู้จักกิน....แต่ชั่งเกรงว่าไอท่านั่งเงอะๆง้ะๆ ของเธอจะทำให้เธอตกลงไปกองกับพื้อนซะก่อน.."เมื่อจบประโยคฝ่ามือหนาของโฮวอนก็คว้ามือทั้งสองข้างของอลิซให้มาจับที่เอวตัวเอง

อลิซตกใจหนักเข้าไปใหญ่ ที่โฮวอนทำแบบนี้ ใบหน้าร้อน รู้สึกเขินกับการกระทำของโฮวอนอย่างมาก ไอหมีอย่ามาอย่างงี้นะเว้ยยยยย 

''น..นาย."อลิซเอ่ยเสียงสั่นๆปนเขิน กระพริบตาปริบๆ

"ไม่ต้องคิดมากเลย...ชั้นแค่กลัวเธอตกจักรยานเฉยๆหรอกนะ"โฮวอนตอบพลางหันหน้าเตรียมจะปั่นต่อ 

แค่นั่นแหละครับ....กลัวตก ไงฮะทุกคน

เฮ้อออออ....ผมกำลังเป็นอะไรนะ 

อลิซนั่งกอดโฮวอนไปตลอดทาง แปลกมากจริงๆ ที่มันทำให้โฮวอนรู้สึกดีอย่างน่าประหลาดมันก่อให้เกิความรู้สึกบางอย่างในใจของโฮวอนโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ส่วนอลิซก็นั่งยิ้มปากแทบฉีกและมโนไปต่างๆนาๆ

★★★★★★★★★★

Talk: ฝากติดตามด้วยน้า ทุกคน ตอนนี้สั้นไปหน่อยไม่เป็นไรเนาะ เราจะมาต่อตอนต่อไปให้อย่างไวที่สุด 

ตอนนี้ลาไปก่อนสวัสดีค่ะ