Higher Classes <ขโมยหัวใจนายรุ่นพี่>
เขียนโดย 
นามเอ๋อๆนิยายอึนๆ
วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.07 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2559 00.16 น. โดย เจ้าของนิยาย
31) เครปเค้ก ของเรานะ>< 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"นี่!! เมื่อกี้เพื่อนเธอวิ่งตึงตังลงมาใช่มั้ย" โฮวอนที่เดินลงมาด้วยใบหน้าถมึนทึง ถามอลิซด้วยน้ำเสียงขุ่นนๆ เพราะเสียงปิดประตูห้องไหนสักห้องมันเลยทำให้โฮวอนหมดอารมณ์จะซ้อมตีกลอง แถมพอลงมาก็เหลือเพียงแค่อลิซอีก
"อืม...ใช่" อลิซตอบ ก่อนจะลุกเดินเข้าไปในครัว แม้ตอนเช้าจะกินข้าวแล้ว แต่ตอนนี้มันก็หิวอีกแล้วอ่าไม่อยากรบกวนพวกแม่บ้านด้วย ให้เค้าพักผ่อนกันบ้าง
"ทำอะไรอ่ะ.." โฮวอนที่อยู่ดีๆก็เดินตามเข้ามายืนกอดอก พิงกำแพงมองอลิซที่หยิบนู้นหยิบนี่ขึ้นมาวางบนเคานตเตอร์ครัว
"ซักผ้ามั้ง..." อลิซเอ่ยตอบกวนประสาท โอ้ยยย ช่วงนี้เราคุยกันเยอะจริมๆ
"กวนล่ะ"
"เอ้า ก็เห็นๆอยู่ว่าจะทำอะไร" อลิซลอยหน้าลอยตาตอบไป
"คือ ชั้นหมายถึงว่า จะทำเมนูอะไรไง โฮะ! เข้าใจยาก'' โฮวอนอธิบายแล้วเดินมายืนข้างอลิซหยิบนู้นหยิบนี่ขึ้นมาดู
"อ๋อออ คือชั้นอยากกินเครปเค้กอ่ะ ขี้เกียจออกไปซื้อ ทำกินเองเลยดีกว่า" อลิซก็เอ่ยตอบ เพร่ะ อุปกรณ์ทุกอย่างก็มีครบ
"งั้นหรอ...จะกินได้รึเปล่าเนี่ย" โฮวอนแกล้งแซว
ช่วงนี้ผมอยากเเกล้งเธออยากเล่น อยากเห็นเธอหัวเราะ ยิ้ม หน้างอ เฮ้ออออ ผมเริ่มจะจับต้นชนปลายถูกละ อาการที่รู้สึกคืออะไร ยิ่งเมื่อคืนโทรคุยกับแม่เรื่องนี้ คือมันร้อนใจอ่ะ ผมก็โดนแม่สอบสวนอาการของโรคนี้อย่างละเอียดยิบ .แถมโดนต่อว่า ว่าผมมันโง่ ที่ปล่อยอลิซตกไปเป็นของคนอื่นอีก แต่แม่บอกว่าถ้าผม 'รัก' เธอ ก็อย่ายอมแพ้ เพราะว่า แม่เชื่อว่าอลิซก็คงจะ...รักผมอยู่บ้างแหละ
"ก็ลองดูสิ.....ชั้นทำอร่อยมากนะ รู้เปล่า" อลิซแกล้งยอตัวเอง
"เอาซิ ชั้นก็เบื่อๆด้วย หมดอารมณ์ตีกลองล่ะ มันทำยากป้ะเนี่ย"โฮวอนัพบแขนเสื้อเชิ้ตสีกรมขึ้นถึงศอก เตรียมเป็นผู้ช่วยอลิซวันนี้
ก็นะ ผมรู้ตัวเองแล้วนี่ว่าตอนนี้กำลัง 'ตกหลุมรักเธอ' แต่ที่มันน่าเจ็บใจคือ อลิซเป็นของคนอื่นเเล้วนี่ดิ.....แต่ผมไม่ยอมอ่ะนะพูดเลย
"ไม่ยากๆ ง่ายมากอ่ะ นายจะช่วยชั้นทำหรอ"
"เออ สิ มาๆ ชั้นอยากจะลองทำล่ะ เร็วๆ" โฮวอนเร่งรัดอลิซ
"ค่ะๆ ใจเย็นๆสิแหม่....อ่ะนี่ใส่ไข่ลงไปก่อนนะสัก8ฟอง แล้วก็ตีเลย'' อลิซอธิบายแล้วก็ตอกไข่ใส่ชามโครมด้วย
"ตีหรอ...ยังไงล่ะ" คือผมไม่เคยเข้าครัวด้วยสิ
"เอ่อ...คือนายไม่รู้" อลิซทำหน้าฉงน
"อือออ"โฮวอนตอบพลางยักคิ้ว
"งั้น....ก่อนจะทำอะไรเรามาใส่ผ้ากันเปื้อนก่อนเถอะ "อลิซว่ายื่นผ้ากันเปื้อนให้โฮวอน โฮวอนก็มีท่าทีเงอะงั้นๆ คือผมอ่ะไม่เคยยุ่งย่ามเข้ามาในนี้เลยด้วยซ้ำแค่ทอดไข่ยังไหม้อ่ะ
"มานี่มา..ชั้นใส่ให้ หันหลังมาสิ" อลิซเดินเข้าไปหาโฮวอนแล้วสั่งให้หันหลังโฮวอนก็ว่าง่าย
"ชั้นไม่รู้ว่านายมาช่วยหรืออะไรกันแน่...อ้ะเสร็จล่ะ"
"แค่เนี่ยเอง ง่ายอ่ะ เอ้า ของเธอยังไม่ได้ผูกเลยมาชั้นจะผูกให้เธอบ้าง" อลิซทำหน้างงๆแต่ก็ยอมเดินเข้าไปพอจะหันหลังให้ก็ไม่ทัน เพราะคุณโฮวอนเข้าโน้มตัวลงมาผูกให้แบบหน้าต่อหน้า คือพูดง่ายๆเหมือบโฮวอนกำลังโอบตนไว้ อลิซที่เขินหน้าแดงกักเก็บความฟินไว้ที่สุดยืนตัวแข็งใบหน้าก็แนบชิบกับอกโฮวอน อ่าาา ฟินเว้ยยย ไร้ซึ่งเหตุผล เป็นงี้ดีแล้ว เพราะอีกไม่นานทุกอย่างก็คงจะเหมือนเดิม พี่จีโฮจะเข้ามา
"นี่ไง..ชั้นก็ทำได้นะ ร้อนหรอหน้าเเดงเลย"โฮวอนว่าหน้ายิ้มๆ
ใจผมก็เต้นแรงนะ...
"หู้ย! หน้าดงหน้าแดงอะไรเล่า นู้นไปตีไข่ไก่ในชามเลยชั้นตอกไว้ให้แล้ว" อลิซแกล้งเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง
"ยังไง.."โฮวอนถามพน้อมยกที่ตีไข่ขึ้น
"ก็คนๆไปอ่ะ แบบให้มันเข้ากันๆไงเล่า"
โฮวอนก็ลองทำตามที่อลิซบอกโอเคร ครับ ผมทำได้...แต่
"เห้ย! เบาๆดิ เดี๋ยวไข่หกหมดก็ไม่ต้องกิน ทำแบบนุ่มนวลอ่ะโฮวอน" อลิซว่าน้ำเสียงดุๆ
"ครับๆ รู้แล้วครับ เชฟใหญ่" โฮวอนว่าน้ำเสียงกวนประสาท
อลิซทำท่าถลึงตาใส่ แม้ในใจนี่เบิกบานไปแล้ว
"นี่ใส่น้ำตาลด้วย..อ่ะตีต่อไป"อลิซว่าโรยน้ำตาลลงไป โฮวอนก็จัดการทำตามทุกอย่าง
จากนั้นก็ใส่เนยที่ละลายมาแล้ว และนมสด ที่สำคัญคือ แป้งเค้ก ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วล่ะ เพราะวิปปิ้งครีมอลิซก็ตีเสร็จแล้ว
"โฮวอนอ่ะ ฉีกถุงแป้งเค้กนะ นี่ถ้วยตวง เอาถึงขีดนี่นะ" อลิซยื่นแป้งเค้กให้แล้วบอกขนาดของปริมาณ โฮวอนพยักหน้ารับเข้าใจ แล้วก็มองหากรรไกรที่จะเอามาตัดถุงแป้ง แต่หาเท่าไหร่ไม่เจอ เลยตัดสินใจจะใช้มือฉีกแทน...
ฟู~~~~
แป้งเค้กสีขาวผงผุยฟุ้งละอองทั่วห้องครัวและเต็มหน้าเต็มตัวอลิซที่หันมาพอดี ก็ไม่ต่างจากโฮวอน
"อ้ะ...โฮวอนทำอะไรของนายอ่ะ!!! มันเข้าตาชั้นแล้วนะ"อลิซเหวใส่อย่างหงุดหงอดมือก็ขยี้หน้าขยี้ตาไปทั่ว จนโฮวอนต้องเดินเข้ามาดู ผมสีน้ำตาลสวยตอนนี้ก็มีสีขาวเป็นบางจุด บางทีโฮวอนก็อยากจะขำนะแต่ดูท่าทางนางจะหงุดหงิด ตอนนี้ผมยอมรับ ผมชุ้ยเอง
"อย่าขยี้ตา เดี๋ยวตาของเธอจะแดงนะ"โฮวอนว่าเสียงนิ่งๆแต่แฝงความอบอุ่นจนคนฟังอดใจเต้นแรงไม่ได้ โฮวอนพาอลิซไปที่อ่างล้างหน้าก่อนจะค่อยๆกวักน้ำขึ้นมาชำระล้างคราบแป้งเค้กบนใบหน้าสวยหวาน เมื่อล้างเสร็จโฮวอนก็เอื้อมตัวไปหยิบทิชชู่มาซับน้ำออก อลิซที่หลับตารับสัมผัสที่อ่อนโยนก็อดหน้าแดงใจเต้นไม่ได้
งื้ออออออ ไอบ้าตายๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เสร็จแล้ว" โฮวอนว่าก้อนจะเดินออกไป จัดการกับแป้งเครปตัวเองต่อ
โหยยยยยผมก็ใจเต้นไม่แพ้กันแหละ ใจเยนไอโฮวอน มึงต้องดึงสติตัวเองนะ
อลิซหน้ามู่ทู้ด้วยความหมั่นไส้ไอคนขี้เก้กบทจะดีก็ดีจะหายเชียวนะหึ!!!!
Rrrrrr เสียงเรียกเข้าของอลิซดังขึ้นมันเรียกความสนใจจากคนขี้เก้กได้ดี
'ค่ะ ว่าไง'
'พี่กำลังจะเข้าไปนะ เราจะกินอะไรมั้ย'
''ไม่อ่ะค่ะ อลิซทำเครปเค้กกิน พี่ก็เข้ามากินด้วยกันสิ'
"อลิซ!!!!! มาทอดแป้งเร็วๆ ชั้นอยากจะลองชิมแล้ว" เสียงที่แสดงออกถึงความไม่พอใจถูกส่งมาจากคนที่กำลังตั้งกะทะเตรียมทอดแป้งอย่างอลิซเคยบอก อลิซหันขวับไปมองก็เจอสายตาดุมองมาที่ตนอย่างไร้สาเหตุ คือเป็นไรว้ะ
ปลายสายอย่างจีโฮกระตุกยิ้ม หึ! แสดงออกสิโฮวอน
'อลิซอยู่กับโฮวอนหรอ'
'ใช่ คือเค้าลงมาช่วยทำอ่ะค่ะ งั้แค่นี้ก่อนนะค่ะ'
อลิซตัดสินใจวางสาย แล้วเดินไปหาโฮวอนหน้าเตา
"เป็นอะไรของนายเนี่ย ชั้นคุยโทรศัพท์อยู่นะ นายนี่ไม่มีมารยาทเอาซะเลยนะ" อลิซก็ว่าเข้าไป มือก็ค่อยทาแป้งลงบนกะทะอย่างบางๆ โฮวอนที่ทำหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อน แต่กลับรู้สึกชอบใจซะอีกที่ขัดขวางได้ เอ้ะ! นี่ผมดูเลวไปมั้ยครับ
"แหม่...ขัดเวลาสวีทหน่อยไม่ได้เลยนะ เหอะ!" โฮวอนแก้พูดน้ำเสียงนอยด์ๆ
"ก็ไม่ใช่อย่างงั้น.."
"เออ!! ชั่งเถอะชั้นไม่สนหรอก ไหนมานี่ดิ มาชั้นทอดเอง" โฮวอนรับเปลี่ยนเรื่องก่อนจะเเย่งที่อลิซมาทอดแป้งเอง อลิซที่ขมวดคิ้วมึนงง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร ทั้งสองก็ช่วยกันทอดไป ตลอดการทอดแป้งเครปมีเสียงของคนทั้งคู่เถียงกันตลอด แต่มันก็ดูน่านักในสายตาแม่บ้านที่แอบมองบางครั้งนะ คือทะนดูลงตัวอ่ะ
เมื่อทอดแป้งเสร็จอลิซก็นำแป้งเค้กแผ่นแรกขึ้นวางบนฐานก้อนจะป้ายครีมลงไปและทำต่อๆไปเรื่อย
"ดูดิ แผ่นนี้ไหม้เลยอ่ะ ชั้นบอกนายแล้วว่าให้เปิดไฟเบาๆ"
"โห แค่นี้เองนิดหน่อย เธอก็กินแบบกรอบๆไง "โฮวอนว่าหน้าทะเล้น
"บ้าและ เครปเค้กที่ไหน เค้ากินแบบกรอบๆกันเล่า" อลิซว่ายู่หน้าใส่โฮวอน
เฮือกกกกกกกก น่ารักครับ คำเดียว อลิซแอคแทคผมอีกแล้ว
"เรื่องมาก กินได้ไม่ต้องห่วง'' โฮวอนยืนตัวติดกันกับอลอซทั้งสองช่วยกันทำโดยลืมระยะห่างระหว่างกันไปหมด อลิซป้ายครีม โฮวอนวางแป้ง
"จ้า...กินได้ อ่ะนี่ลองกินหน่อยสิ "อลิซว่าหยอกยื่นไม้พายอันเล็กไปกะจะให้โฮวอนอ้าปากรับครีมเข้าไปแต่เปลาเลย ด้วยระยะที่ใกล้กันทำให้ไม้พายครีมไปป้ายอยู่บนปากโฮวอนเต็มๆ
โฮวอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหลับตา
"เล่นอะไรของเธอ" โฮวอนถามเสียงเรียบแม้ปากจะขยับได้ไม่มานัก
"เห้ย! ชั้นไม่ได้ตั้งใจนะ" อลิซตอบพลางกระพริบตาปริบๆ
"หึ โอเค้ร ไม่ได้ตั้งใจ" โฮวอนว่าเอานิ้วจิ้มครีมขึ้นมาก่อนจะเดินไปหาอลิซที่ค่อยๆก้าวถอยหลัง
"ยะ....อย่านะก็บอกไปแล้วไงเล่า ว่าไม่ได้ตั้งใจ ขอโทดๆๆ" อลิซยกมือมากุมตรงหน้าพร้อมร้องขอโฮวอน คือหน้าตานายจริงจังจนชั้นกลัว
"ก็ชั้นจะไม่ตั้งใจบ้างไง"
อลิซถอยหลังไปอีกฝั่งจนไปชนเข้ากับตู้เย็น โฮวอนที่ปากก็ไม่เช็ด ยังจะเล่นไม่เลิกอีกนะ
"นี่ ชั้นไม่อยากเปื้อนแล้ว หยุดเดินเข้ามา อ้ากกก ไม่อาวววว" อลิซเหวลั่นเมื่อโฮวอนมาถึงตัวจะป้ายครีมบนหน้าตนก็รีบยกมือปัดป่ายเต็มแรง
"อยู่นิงๆน่า...ถ้าเธอไม่ให้ชั้นป้ายธรรมดา ชั้นจะป้ายในแบบของชั้นนะเว้ย"
"ไม่อาววววววว ออกไป ไอบ้าโฮวอนนนน" อลิซที่ไม่ฟังอะไรก็เอาแต่โวยวายโดยไม่รู้ว่าตอนนี้โฮวอนนั่นได้กอดรัดตนเองเป็นที่เรียบร้อย ท่าทางมันชั่ง ล่อ คม เห้ย ล่อแหลมซะเหลือเกิน
อึก!!!!!
ทำไม่มันนิ่งๆ มันอุ่นๆ มันรู้สึกดี .มันร้อนๆ หน้าก็ร้อน ทำไมเหมือนมีใจเต้นแรงๆพร้อมกันสองดวง
"ไอ้บ้า ปล่อย อื้อออออ" อลิซที่สติเริ่มเข้าร่างแต่ก็ไม่ทัน
เมื่อริมฝีปากหยักของโฮวอนประทับจูบลงบนกลีบปากสีหวาน เนื้อครีมนุ่มที่ติดที่ปากโฮวอนยังคงไม่หายไปไหน มันยังอยู่แต่เพียงแต่ว่าตอนนี้มันได้แบ่งปันไปประทับบนปากสีหวานของอีกคนซะแล้ว แต่มัาคงอยู่ได้ไม่นานเมื่อริมใีปากหยักค่อยไล้เล็มคราบครีมที่ติดบนกลีบปากสัหวานออกเรื่อยๆ อลิซที่ตอนแรกไม่ได้สติก็ตั้งท่าจะผลักออกแต่กลับสู้แรงอีกคนไม่ได้จึงได้แต่ยอมแหลกละลายไปกลับรสจูบที่หอมหวานอันนี้ .ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีแค่ไหน มันเหมือนลอยอยู่บนเมฆ รัก ผช.คนนี้คนเดียวจริงๆ เมื่อคอดได้ดังนี้ก็ปิดตาลงรับสัมผัสแต่แรงบีบที่ไหล่ก็เป็นตัวบงบอกได้ดีว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ โฮวอนไม่สนสิ่งใดนอกจากควาทหวานนี้ไม่รู้ว่าหวานเพราครีมหรือเพร่ะกลีบปากนี้มันหอมหวานอยู่แล้วกันแน่ มันรู้สึกดีมากจริงๆ คิดไม่ออกเลยว่าอีกกี่นาทีข้างหน้าเค้าก็จะต้องไปอยู่กับคนอื่นก็เริ่มปวดหนึบที่ใจขึ้นมาซะแล้ว
"อื้มมม..'' เสียงหวานส่งเสียงร้องครางประท้วงออกมาจนโฮวอนต้องถอนจูบออก แต่ก็ยังไม่ละใบหน้าไปไหน
อลิซที้พอลืมตาขึ้ยมาก็เจอสายตาหวานเชื่อมอย่างที่ไม่เคยเห็นมองตนมา ใบหน้าตนเองขึ้นสีแดงจัดเพราะความเขินอาย อลิซหาจุดวางสายตาไม่ได้จึงได้แต่กรอกตาไปมาพร้อมหายใจหอบถี่ๆ เพื่อกอบโกยออกซิเจนเข้าปอด
"เลิกกรอกตาซะทีหน่า มองหน้าชั้นนี่" โฮวอนว่าเสียงออกคำสั่ง
"หือออ อือๆ" อลอซที่ยังอึนๆ งงๆ ก็พยักหน้าส่งๆไป
"เธอๆม่ถามหรอชั้นจูบเธอทำไม.."โฮวอนเปิดประเด็นทันที ทั้งคู่ยังคงอยู่ในท่าเดิม แต่มืออลิซยังยกขึ้นดันไหล้หนาไว้ อัตราการเต้นของหัวใจมันหนักหน่วงนัก
"จ...จูบ" อลิซถามเสียงขาดๆ
"ใช่.." นี่ก็ย้ำจัง
"ทำไมล่ะ" คราวนี้อลิซก้มหน้าถาม
"ก็อยากจูบไง..แค่เนี่ย" โฮวอนว่าง่ายๆน้ำเสียงสบายๆ จนอลิซมุ้ยหน้า นี่มันจูบสุดพิเศษเลยนะ เอ้อออออ ใช่เซ้ นายจูบกับอีนังนาบีไปแล้วนี่ หึ!!!!
"นายมันแย่มากเลยอ่ะ เมื่อวานก็จูบกับนาบีเอง หึ" อลิซว่าน้ำเสียงไม่พอใจทำท่าจะขืนตัวออกแต่โฮวอนก็ยังไม่ปลอย
''ใครจูบกับนาบีว่า ใหม่ซิ"อลิซถามเสียงเรียบพลางหรี่ตามอง
"นายไง"ลืมความเขินอายเงยหน้าเถียงทันที
"อ้อ ชั้นนึกออกเเละ ที่เมื่อวานเธอวิ่งออกมาเพราะคิดว่า.."
"ไม่ใช่นะ" อลิซจึ้นเสียงขัดโฮวอน
"อย่ามาโกหก ยัยเซ่อ คิดได้ไงห้ะ ฝุ่นเว้ยมันเข้าตาชั้นเลยเป่าให้เธอ แค่นี้" โฮวอนง่าพลางเขกมะเหงกลงหัวอลิซ
"งื้ออออ เจ็บ!!!"
"ดี ได้จำ ว่าอย่าไปคิดอะไรเองเป็นตุเป็นตะ เข้าใจมั้ย"
"เออ!!! เข้าใจ แต่นายก็ช่วยปล่อยตัวชั้นด้วยได้มั้ย" เพราะชั้นรู้สึกอยากระเบิดตัวเองแล้วว้อยยยย
"ใครว่า ก็เชิญ"
"ก๋ไม่ปล่อยสักที"อลิซบ่นงุบงิบ
"ว่าไงนะ"
"เปล่าาา''
"แล้วไป.."
.
.
.
"ทำอะไรกันอยู่หรอ.." น้ำเสียงเรียบๆเอ่ยถามขึ้น พร้อมเดินเข้ามาในครัว
"พี่จีโฮ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่" อลิซเอ่ยถามพลางเสตามองพื้น
"อ้อ พี่พึ่งมา แล้วนี่เสร็จยังค่ะ"
"เสร็จแล้วค่ะ คือ อ้าววว โฮวอนไปไหน" อลิซว่าจะบอก แต่พอหันไปโฮวอนก็หายไปแล้ว
"มันคงไปอยู่ในที่ๆเป็นของมันแล้วล่ะ " เห .พูดอะไรอ่ะ
★★★★★★★★★★★★
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
