Love in the darkness

    'ไม่เจอกันนานเลยนะครับ'

เซียรานเดินออกมาจากมุมมืด..ชายที่อุ้มลอร่าอยู่นั้นมองเซียรานอย่างไม่พึงพอใจ

'แก..จะทำอะไรถึงให้ลอร่าเข้ามาในป่านี้'

'ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำไป..เธอหลงเข้ามาที่นี้เอง'

'งั้นเหรอ..แสดงว่าไอ้หมอนั่นเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสินะ..ฉันจะพาองค์หญิงกลับล่ะ..คนที่ไม่เคยตกลงสู่ความมืดอยู่ที่นี้นานๆไม่ได้..อีกเรื่องเซียรานอย่าบังอาจมาแตะลอร่าเด็ดขาด'

'ครับ..ครับ..ผมไม่ทำเรื่องที่จะทำให้คุณเคืองหรอกครับ..ระวังตัวด้วยล่ะกัน..องค์หญิงยิ่งเป็นที่หมายตาของหลายสิ่งอยู่'

'นายไม่บอกฉันก็รู้'

ชายผู้นั้นอุ้มพาลอร่าออกจากป่าและพากลับปราสาท..เหล่าองค์รักษ์ต่างตกใจที่เห็นองค์หญิงสลบอยู่มากับชายที่ทุกคนต่างก็เฝ้ารอคอยให้กลับมา..องค์รักษ์ตระโกนขึ้นมา

'เฮ้..พวกเรา..ท่านเธเรียสกลับมาแล้ว!!!'

ผู้คนที่ได้ยินเช่นนั้นก็ต่างโฮ่ร้องยินดีที่เธเรียสกลับมา..เธเรียสลงจากหลังม้าที่ลอร่าขี่ไปและอุ้มให้องค์รักษ์อีกคนพาเธฮไปพักผ่อน..และเธเรียสก็ไปเข้าเฝ้าพระราชา..เมื่อเขายืนอยู่ต่อหน้าพระราชา..เขาก็คุกเข่าข้างหนึ่งลง

'ไม่พบกันเสียนานเลยนะครับ..องค์ราชา'

'เจ้ากลับมาแล้วสินะ..เจ้าหายไปไหนมา'

'ขอประทานอภัย..เพราะตัวกระหม่อมจึงทำให้หมอนั่นได้ข้อมูลฝ่ายเราไป'

'ช่างมันไปก่อนเถอะ..ตอนนี้เจ้ากลับมาก็ดีแล้ว'

'องค์ราชา..กระหม่อมนั้น..ไม่ได้เป็นมนุษย์อีกแล้ว..ท่านยังจะให้ข้ากลับมาได้เหรอขอรับ'

'เจ้าขายวิญญาณให้ซาตานงั้นเหรอ'

'ขอรับ..เพราะมันเป็นความต้องการของกระหม่อม..กระหม่อมมีสิ่งที่ต้องทำก่อนตาย'

'เฮ้อ..ช่วยไม่ได้นะ..เพราะเจ้าคงมีเหตุผลสินะ..ไม่ว่าเจ้าจะเป็นอะไรไปแล้วก็ตาม..ข้าขอแค่เจ้าจะไม่ทรยศอาณาจักรเราก็พอ..ข้าคอยเจ้ากลับมาเสมอ..เธเรียส'

'ขอบคุณความเมตตากรุณาขององค์ราชาที่ให้กระหม่อมกับมาที่นี้ได้อีก..กระหม่อมขอให้พระองค์เก็บเรื่องนี้เป็นความลับได้ไหมขอรับ'

'ข้าจะเก็บไว้เป็นความลับ..ข้ามีเรื่องจะขอให้เจ้าทำให้ได้ไหม'

'ถ้าต้องการให้กระหม่อมทำอะไรก็..ทรงสั่งมาได้เลยขอรับ'

   ในขณะเดียวกัน..องค์หญิงลอร่าก็ฟื้นขึ้นและลุกขึ้นจากเตียงแม้จะมีอาการมึนหัวเล็กน้อย..ลอร่ากำลังจะออกจากห้องก็มีนางสนมเข้ามาในห้อง

'องค์หญิง..อย่าเพิ่งลุกสิเพคะ..หม่อมฉันนำชุดมาให้เปลี่ยนเพคะ..องค์หญิงเพคะท่านต้องพักผ่อนนะเพคะ..พรุ่งนี้เช้าท่านก็ต้องเดินทางแล้ว'

'ใครพาข้ากลับมาเหรอ'

'ท่านผู้นั้นพาองค์หญิงกลับมาเพคะ'

'ท่านผู้นั้น'

'องค์รักษ์ที่เเกร่งที่สุด..ท่านเธเรียส..กลับมาแล้วเพคะ'

'อะไรนะ'

'องค์หญิงเพคะ..ไม่ต้องถามแล้วนะเพคะ..องค์หญิงรีบพักผ่อนเถอะเพคะ..หม่อ่มฉันขอตัวก่อนเพคะ'

ลอร่ามีอีกหลายอย่างที่อยากถามแต่ก็ไม่ทันได้ถาม..ลอร่าได้เพียงคิดว่าพรุ่งนี้จะได้เจอเขาก่อนจะเดินทางหรือเปล่า..เขาจะจำเธอได้ไหม..ลอร่าได้เพียงแต่คิดและหลับไปพร้อมกับความคิดเหล่านั้น