MINI CCD (จอ-ระ-BAE)

ชาวนาในชนบทมีหน้าที่ปลูกข้าว เลี้ยงสัตว์ แต่ชาวสวนก็คงอันตราย เพราะมันชอบสวนทางและสวนทวาร เออ มุกนี้ข้่ามไปก่อน ชาวนาคุยกับกระบือที่เลี้ยงว่า 

"เอ็งไม่น่าเปรียบกับความโง่นะ เพราะเอ็งช่วยข้ามาเยอะเลย ขายเอ็งดีกว่า"

ไอ้กระบือมันก็รู้สึกว่าเฮ้ย หมดประโยชน์ไปแล้วเหรอ

"ล้อเล่น"ชาวนามีอารมณ์ขันที่จะคุยกับกระบือ วันนี้ภรรยากลับมาพร้อมลูกชายวัยเจ็ดขวบ 

"ที่รัก งานธุรกิจของฉันกำลังรุ่งเรือง นี่คือแหวนทับทิม"ภรรยาในชุดผ้าไหมเทากระโปรงสีขาวยื่นสิ่งที่ครอบนิ้วนางให้สามีเพ่งพิจารณา

"ฟุ่มเฟือยว่ะ เธอก็ไม่ต่างกับเจ้าโบโบ้กระบือข้่า"ชาวนาไม่สนับสนุนให้ภรรยามีเครื่องประดับ

"มอววววว"เจ้ากระบือร้องอย่างกับจะโต้ว่า ตูไม่ควรเปรียบกับความโง่โว้ย

"โธ่ ที่รัก ก็ฉันรวยหนิ แต่คุณหน้าตาหล่อมาก ฉันก็ยอมแต่งกับคุณ"

"ถ้างั้นยอมเลิกกับผมไหม ก็เพราะคุณหน้าตาไม่ดี"

"หา!? คุณแต่งงานกับฉันมาเพราะทรัพย์สินเงินทองเหรอ"

"เปล่า ผมพูดเล่น แต่ลูกชายเราสิ หน้าเหมือนแม่มันเลย  ความไม่สวย ความธรรมดาของเธอ เธอมีค่าแค่ไหน แค่ธุรกิจใช่ไหม ลูกมันน่าจะหน้าตาดีเหมือนไอ้โบโบ้"

"มอวววว"เจ้ากระบือรับฟังไป หน้าตูมันก็ไม่ต่างจากภรรยาเอ็งหรอก 

"ว่าแต่ ผมชื่ออะไรอะ"ชาวนาเปลี่ยนเรื่องคุย มาถามภรรยา

"ชื่อโบโบ้ไงคะที่รักโง้"

"มอววว" เกี่ยวอะไรตูวะ กระบือโคตรงง

"เอ้ย คุณหาว่าผมเป็นควายเหรอ อีแรด"

"อ๊าว ฉันไม่แรดนะคุณ แค่หน้าตาไม่มีใครเอา ก็คิดว่าฉันมีปัญญาแรดได้ คุณก็โง่ไม่ต่างจากโบโบ้ เอาเถอะ มารักกัน ไปกินข้าวกัน"

"เฮ้ย แล้วผมชื่ออะไร"ชาวนาวกกลับมา

ภรรยาหันหน้าไปทางกระบือ "ชื่อเหมือนกันหนิ"

"เออ ผมชื่อโบโบ้ ถุย !! ชื่อ ร็อคตังหาก คุณนี่ขี้ลืมไปแล้วนะ "

"โอเค คนขับรถของดิฉันขับรถมารับพวกเราแล้ว"ภรรยาชี้ไปทางซีทรองสีดำคันหนึ่ง 

และแล้วที่นาแห่งนี้ก็ถูกปล่อยไว้

มีเรื่องที่ไมน่าจะเกิดได้ นั่นคือ สัตว์สามารถคุยกันโดยมนุษย์ไม่รู้เลย

โบโบ้เคี้ยวหญ้า กลืน สำรอก เคี้ยวใหม่ กลืน

ตัวเงินตัวทองมาพบเข้า "กลืนๆ คายๆ อร่อยตรงไหนวะ สวัสดีโบโบ้ แกว่าเราเหมือนจระเข้ไหม"

"เอ็งน่ะ เล็กกว่า ไอ้มินิจระเข้"

"เอ็งด่าข้าเหรอ?"

"ไม่ได้ด่าซะหน่อยไอ้เ-ย"

"คำด่าออกมาแล้วไอ้ห่ากระบือหน้าโง่"

"โห มัการว่ากลับนะเอ็ง ถ้าเอ็งไม่ถูกเปรียบเทียบกับความชั่ว เอ็งก็มีค่าเท่ากระบือ"เจ้ากระบือพูด

และแล้ว มินิจระเข้อย่าง ไอ้เบ้ (ชื่อของมัน) ก็ไปพบม้า 

"ว่าไงแก วิ่งไม่เหนื่อยบ้างเหรอ"

ไอ้ม้าหยุดวิ่ง มันตอบกลับ

"ก็ข้าเปรียบได้กับยาชูกำลัง"

"โห แต่ข้าขอบอกว่า เอ็งน่ะเปรียบกับยาเสพติดด้วย ไอ้ยาม้า ไอ่้ยาแห่งความบ้า"

ฉับพลัน มีคนบ้าเดินผ่านทุ่งนา เสื้อไม่มี กางเกงยีนส์ขาดๆ "สีแหบ สีเหย สีดูหุ้ม สีเหียบ สีเหียว สีส่อนhum สีดูห่อง" แล้วมันก็จากไป

ไอ้เบ้อึ้งอยู่สักพัก "นี่ไง เพื่อนเอ็ง ไอ้ยาม้า"

"อย่าเอาข้าไปเปรียบกับยาสิวะ ข้าน่ะ มีสง่าราศรีนะโ้ว้ย เป็นมิตรกับมนุษย์ แต่มนุษย์คนนึงตกม้าว่ะ"

"ฮ่าๆๆ ไอ้ตัวอันตราย"

"มันเป็นอุบัติเหตุโว้ย ไอ้เ-ย"

"เออ ข้าเข้าใจๆ แต่ข้านี่ถ้ามนุษย์มันมองข้ามีประโยชน์ มันก็เอาข้าไปทำกระเป๋าหนังเ-ย"


"ไม่เป็นศิริมงตลแล้วมึง"

"โห ขายได้อีกนะเว้ย ไอ้ยาม้า"

"อย่ามาเรียกข้าอย่างนั้นนะไอ้ตัวเงินตัวทอง"

และแล้วไอ้เบ้ก็ไปหาวัว

"สวัสดีขอดื่มนม......... อ้วก ไอ้เลว ไอ้วัวหลอกลวง"

"เอ่อ เอ็งมีตาหรือเปล่า ไม่เห็นเหรอว่าข้าตัวผู้ เอ็งดูดอะไรอยู่"วัวตัวผู้หันหัวมามองใต้ท้องตัวเอง 

"แหวะ เราเข้าใจผิดนี่เอง ถ้างั้น วัวตัวเมียอยู่ไหนเอ่ย"

ไอ้เบ้มันก็ไปหาวัวตัวเมีย แต่ไม่ทันไรจะดื่มนม ไอ้วัวตัวผู้มาเตะกระเด็น

"ที่เอ็งจะไปหาน่ะ มันภรรยาตู"

"ไอ้ชิบหายวัวตัวผู้ หวงก้างได้หรอวะ"

"เอ็งไม่มีค่ามาดูดเว้ย"

และแล้วกระต่ายน้อยก็หลุดออกมาจากกรง

"พี่เบ้ๆ มาวิ่งแข่งเพื่อสุขภาพหน่อย"

"พี่ไม่ว่าง" มินิจระเข้อย่างจระเบ้ตอบ

กระต่ายก็ไปหาม้า "พี่บ้าๆ เอ๊ย พี่ยาม้า เอ๊ย พี่ horse โอเค ไปวิ่งเพื่อสุขภาพกัน"

"หยุดเลยไอ้กระต่าย ขอดีดกะโหลกที"

จระเบ้สงสัยที่ม้าพูด"อ้าว ทำไมอะ"

"ก็ไอ้กระต่ายนี่มันเมากาวมา มันเลยมาชวนวิ่ง"

==================================

สวัสดีครับ ชอบความฮา ก็ คุกกี้คามุอิ ขอบอกว่า กระต่ายเมากาวเอามาจากกลุ่ม facebook ครับ นอกนั้นใช้ความคิดล้วนๆ