I'm Love Prince headstrong [Yaoi]

7.8

เขียนโดย ดอกเรนเงะ

วันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  5,206 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 19.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Kiss Vehemency

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

[ฟีนัส]

ผมยืนเก้ๆกังๆอยู่ตรงซอกตึกข้างๆร้านคาราโอะ ด้านหน้าผมมีผู้ชายผมเจ้าของผมไฮไลค์สีเทาเข้ม และใบหน้าหล่อเหลาที่ถูกพระเจ้าสร้างขึ้นจ้องหน้าผมอย่างแน่นิ่งไม่ไหวติ่ง เอ่อ...ไม่ทราบว่ามึงจะมองอะไรกับหน้ากูนักหนาฟระ!!

และใช่ ผู้ชายคนนั้นก้คือ.. อาร์เชอร์!!!

"เอ่อ เรียกผมมาทำไม..ครับ"

"ป่าว"อ้าว แล้วมึงจะเรียกกูมาทำซากกระบือทำไมวะ?!!

"งั้นผมขอตัว"ผมเดินหนีอาร์เชอร์ทันที แต่ทว่า...!

"เดี๋ยว!"

ปึง

"โอ้ย!"ผมอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด ก้ไอ้อาร์เชอร์(ขวันใจสาวๆของขีดเขียน)มันกระชากตัวผมตอนที่ผมเดินออกห่างจากมันเพียงไม่กี่ก้าวไปกระแทกกับผนังปูนตึกเต็มๆ งานนี้ก้จุกสิครับ-o-;;ผมทำหน้าเหยเกนิดๆ (ก้คนมันเจ็บจิงๆนี่หว่า)

"..."

"..."ผมไม่พูดอะไร และเขาก้ไม้ได้พูดอะไรเราจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนกระทั่งเขาเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อน

"นายชอบพาสเทลใช่มั้ย"

"เอิ่ม...ถามทำไมวะ-_-"อย่างผมหรอจะชอบพาสเทล ไม่หรอกแค่ทำตามหน้าที่ที่คุณป้าฝากผมไว้เท่านั้นเอง เอ๊ะ แล้วมันล่ะถามทำไม? หรือว่ามันจะแอบชอบพาสเทลอยู่?

"หรือว่านายจะชอบพาสเทล???"ผมยิงคำถามใส่ทันที

"ปะ ป่าว แล้วนายล่ะชอบเทอมั้ย"

"สำหรับเราก้แค่คำว่าเพื่อนเท่านั้น มีอะไรมั้ย"

"งั้นหรอ งั้นเองหรอกหรอ เฮ้อออ"มันพูดเสียงเบาคล้ายๆกับกระซิบกับตัวเอง พร้อมถอนหายใจยาวพรืด แต่พอดีผมเปนคนหูดีก้เลยได้ยินชัดเจน

"บ่นทำไมวะ"

"..."อาร์เชอร์ไม่พูดอะไร พร้อมกับยื่นใบหน้าอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้ใบหน้าของผมเรื่อยๆอย่างอ้อยอิ่ง เฮ้ย!อย่าทำแบบนี้ดิ มันเคลิ้มนะเว้ย!!!

"จะ จะทำอะไร...ทะ ถอยป..."เสียงของผมถูกกลืนหายไปกับสัมผัสที่หวานหอมทว่าเร่าร้อนในเวลาเดียวกัน ผมตัวแข็งทื่อไม่กล้ากระดิกตัว พอผมเริ่มจะต่อต้านเค้าก้บดขยี้ริมฝีปากของผมกับเค้าจนแสบไปหมด มือทั้งสองข้างของผมกำเสื้อของเค้าจนยับยู่ยี่ไปหมด มือข้างนึงของเค้าล็อกต้นคอผมไว้ไม่ให้ขยับหน้าหนี ส่วนมืออีกข้างก้รั้งเอวผมให้ไปใกล้จนผมรู้สึกแข็งๆตรงเป้ากางเกงของเค้า=///=

"อ่ะ อื้อ!ปล่อย..นะ แฮ่ก แฮ่ก"เชื่อเถอะว่าผมกำลังจะขาดอากาศหายใจด้วยรสจูบของเค้า(เอ่อ เค้าเรียกจูบรึป่าววะ? น่าจะใช่แหละ55) ให้ตายสิ ผมก้ผู้ชาย มันก้ผู้ชาย ศักดิ์ศรีในตวผมมันหายไปไหนหมดแล้ววว เอามันคืนมาให้ผมหน่อยT^T

"...เอาอีกที..."เค้าพูดพร้อมทำแบบเดิม สัมผัสด้วยรสจูบ แต่...!

แต่ผมจะไม่ยอมให้เปนแบบนั้นอีกแล้ว!!!

"ปะ ปล่อย..ปล่อยนะเว้ย!!!"ผมดิ้นจนตัวเองเป็นอิสระจากพันธนาการของเค้าพร้อมเช็ดน้ำลายตรงมุมปากเล็กน้อย มันไหลมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? แต่ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ 

"เอ่อ..."

ผั๊ว!

ผมต่อยมันสุดแรง ใบหน้าหล่อๆเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมอย่างมีคำถาม หึ ขนาดนี้แล้วยังจะมีคำตอบให้ตอบอีกเรอะ!มึงจูบกูพร้อมกับทำลายศักดิ์ศรีจนป่นปี้หมดแล้ว มึงยังจะมีคำถามอีกเรอะว่ากูต่อยมึงทำห่าอะไร

แต่ก้แค่นั้นแหละ ผมได้แต่ด่าในใจเพราะว่าผมเปนคนที่ชอบด่าคนอื่นในใจแล้วเก็บมาเครียดแทนT_T ..ซะที่ไหนล่ะ ผมแค่พูดไม่ออกเท่านั้น-_-

ผมเดินกลับมาที่ร้านคาราโอเกะ แล้วลากพาสกลับบ้านแม้มันจะยังไม่ครบ30นาทีก้ตาม...ยัยพาสบ่นกระปอดกระแปดตลอดทาง โอ้ย!ก้คนมันหงุดหงิดนี่หว่า ใครเจออย่างนั้นก้ต้องหงุดหงิดเปนธรรมดา ฮึ่ม!พูดถึงเรื่องนั้นแล้วโมโหเว้ย!นั่นมันเป็นจูบแรกของผมเลยนะ!! 

...เป็นจูบแรกทีผมรู้สึกแย่มากๆ(แม้ตอนแรกๆจะรู้สึกดีก้ตาม-//-)

 

 

 

 

 

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ^^ แล้วก้ฝากวิจารณ์ด้วยน้าาา แนะนำให้ก้จะดีมากเลยค่ะ

...เรนเงะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา