ฉัน(แอบ)รักเธอมานาน

-

เขียนโดย Monkeylist

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.44 น.

  2 chapter
  1 วิจารณ์
  3,785 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                              1
" สีฟ้าา! การบ้านคนิตแกเสร็จรึยัง" พอมาถึงโรงเรียนเพื่อนฉันยัยน้ำเงินก็วิ่งหน้าตั้งมาราวกับเห็นทองก้อนโต-_-'
"เสร็จแล้ว " ฉันตอบด้วยเสียงเนือยๆใส่น้ำเงิน ชีวิตฉันก็แบบนี้แหละ ตื่นนอน อาบน้ำ กินข้าว ไปโรงเรียน ให้เพื่อนลอกการบ้าน เรียนหนังสือ พักเที่ยง กลับบ้าน
ทำการบ้าน กินข้าว อาบน้ำ และนอน
ชีวิตฉันไม่เคยมีอะไรน่าตื่นเต้นเลยสักนิด
ไม่เหมือนยัยน้ำเงินมีเรื่องน่าตื่นเต้นไปซะทุกวันคงเป็นเพราะมันเป็นถึงดาวโรงเรียนหล่ะมั้ง" เสร็จแล้วแต้งกิ้ว! " ฉันเบ้ปากใส่เพื่อนสาวด้วยความเหนื่อยใจ "ใจคอแกจะลอกการบ้านฉันตลอดชีพเลยรึไง"
"แหม่ๆ ฉันมีภารกิจเยอะนี่ช่วยๆกันหน่อยเหอะ หน่านะ" รู้จุดอ่อนฉันจิงๆเลย
"เออ ชีวิตแกนี่ดีเนอะ"
"ยังไงอ่ะ" -_-'
"มีเรื่องสนุกๆเข้ามาตลอด"
"แกอยากสนุกแบบฉันบ้างว่างั้น?"
"........."
"แหม่อย่ามาทำหน้าหงิกใส่ฉันสิ่ วันนี้ไปดูหนังแก้เซ็งกับฉันไหม"
"เดี๋ยวแกก็พาคนอื่นไปด้วย..."
"มันก็....แฮะๆ" ยังจะมาหัวเราะอีกยัยน้ำเงินพาฉันไปเที่ยวทีไรต้องมีคนอื่นไปด้วยทุกทีแล้วยังไงหน่ะหรอ สีฟ้าคนนี้ก็ถูกทิ้งสิ่จ้ะไม่น่าต้องสงสัย TT
"ไปเถอะน้าาสีฟ้าเพื่อนรัก น้ำเงินคนนี้สัญญารอบนี้จะไม่ทิ้งแก เพราะว่าฉัน..."
พูดแค่นั้นยัยน้ำเงินก็เงียบไปเพราะอะไรหรอ ฉันก็สงสัยเหมือนกัน
"พูดต่อสิ่"
"ปะ..เปล่า ชั่งเถอะ^^" ยิ้มมีพิรุทเป็นที่สุดยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดต่อยัยนี่ก็พาฉันเปลี่ยนเรื่องไปหน้าตาเฉย
"ใบพัดมาสายจังวันนี้ปกติมันมาก่อนฉันและแกอีกนะ" มันก็จริงอย่างที่น้ำเงินพูดแหละ ใบพัด เพื่อนของฉันอีกคนที่มักจะมาเช้าตลอดยัยนี่มีหน้าตาเป็นอาวุธ ลองทำหน้านิ่งๆสิ่ หยิ่งซะไม่มีหน้านิ่งๆของมันทำให้รุ่นน้องรุ่นพี่มักคิดว่ามันหยิ่ง จนไม่มีใครอยากจะเข้าหามันเลย จิงๆนะส่วนการเรียนของใบพัดหน่ะหรออัจฉริยะก็ว่าได้
ครืด~ครืด~ครืด~
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นจนทำให้ยัยน้ำเงินสะดุ้งเลยทีเดียว"ถ้าแกจะตั้งเสียงดังขนาดนี้นะไอ้ฟ้า" ฉันควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายและหยิบมาเมื่อมองบนหน้าจอก็เห็นชื่อ ยัยใบพัด บนหน้าจอ
ติ๊ด!
"ฮัลโหล แกอยู่ไหน!ไอ้ฟ้า"
"ไม่น่าถามก็อยู่โรงเรียนสิ่"ไอ้เพื่อนคนนี้ถามมาได้ฉันคงอยู่สวนสัตว์แถวซอยบ้านมันหรอกมั้ง สีฟ้าเพลีย
"แกมาหาฉันด่วนเอาไอ้น้ำมาด้วย"
"เกิดอะไรขึ้น"
"เออแกรีบมาเถอะฉันอยู่หน้าโรงเรียนซัลฟาเอส"
"โอเคๆเจอกัน"
ณ โรงเรียนซัลฟาเอส
พอฉันลงจากแท็คซี่และขาเตะถึงพื้นก็ได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายดังมาแต่ไกล
เสียงนี้มัน.... "ไอ้พู่กัน!" ฉันรีบวิ่งเข้าไปทันทีที่เห็นมันกำลังต่อยอยู่กับพวกZFS
ฉันวิ่งฝ่าวงล้อมเข้าไปและตะโกนเสียงดัง
"หยุดดดดดดดด!" ทุกอย่างหยุดอยู่เพียงแค่นั้น ทุกการเคลื่อนไหวหยุดราวกับเหมือนมีคนกดสวิตปิดดีวีดี
"ไอ้ฟ้ากะ..แกมาที่นี้ได้ไง"
"ฉันนั่งเรือมามั่งถามมาได้กลับไปกับฉันเดี๋ยวนี้ เราต้องคุยกัน!" อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาคว้าข้อมือฉันไว้ เค้า...เค้าหล่อมาก
เรือนผมสีน้ำตาลผิวขาวอมชมพูดวงตาคมคายสีน้ำตาลตะ..แต่เค้ามองฉันน่ากลัว
เกินไปแล้ว..
"แกเอามือสกปรกๆของแกออกไปจากเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ" พูดจบไอ้เพื่อนตัวแสบของฉันก็ถลาเข้าไปต่อยนายนั่นแต่ แต่พลาด! ผู้ชายคนนั้นหลบทัน แถมเสยคางเพื่อนฉันไปอีก1หมัด ! หนอยจะมากเกินไปแล้วคิดว่าหล่อแล้วจะทำอะไรก็ได้รึไงยะสีฟ้าไม่ยอมหรอกนะ!
" หยุดนะ นายไม่มีสิทมาต่อยเพื่อนฉัน"
ขวับ -_-"
นะ...น่ากลัวเกินไปแล้ว
"เรื่องของลูกผู้ชายเธออย่ามายุ่งดีกว่า"
เขากระชากตัวฉันเข้ามาจนหน้าเราจะฝังกันอยู่แล้วกรี๊ดดดดดดดดด
" พี่ภาพวาด! " อะไร ใครภาพวาด
" ......"
"ปล่อยเพื่อนน้ำเงินนะ คอยดูน้ำเงินจะฟ้องป๊าว่าพี่ภาพวาดทำตัวแย่"
"แล้วแต่.." ดูเหมือนอีตาภาพ.. ภาพอะไรซักอย่าง ภาพนรก คนบ้าอะไรชื่อภาพนรก
"น้ำเงินแกรู้จัก..."
"พี่ชายฉันเองแหละ"
"....." นิ่งเงียบขรึมฉันไม่มั่นใจเท่าไหร่เลยว่าอีตาภาพนรกจะเป็นพี่ชายยัยน้ำเงิน
"น้ำเงินขอร้อง"
"ก็ได้ " พี่ภาพนรกของยัยน้ำเงินพูดแค่นั้น
แล้วก็พาพวกของตัวเองกลับเข้าโรงเรียน
แต่เพื่อนฉันก็ยังไม่วายปากดี
"ป๊อดนี่หว่า กลัวน้อง!"-_-
"ไอ้พู่กัน!" พวกฉันทั้งสามคนพูดชื่อเพื่อนตัวแสบขึ้นมาพร้อมกันทำเอามันถึงกับทำหน้าหงิกใส่พวกเรา
"นี่พวกแกโกรธฉันหรอ"พู่กัน เพ้นท์ พอล ไอ้สามตัวนี้ตลอดแหละ เฮ้อ ในกลุ่มพวกฉันมีกันอยู่ 8 คน มี ฉัน น้ำเงิน ใบพัด
เพ้นท์ พู่กัน พอล เพียว พิ้น อย่าถามว่าทำไมพวกฉันถึงมีเพื่อนเป็นผู้ชายถึงห้าคน
เอาเป็นว่ามันเป็นเพื่อนพวกเราไปแล้ว
"พวกแกไม่เห็นจะงอลจะด่าไอ้พวกนี้เลย
ลำเอียงกันชัดๆ" พูดจบพวกมันก็บุ้ยปากไปทาง พอล เพียวและพิ้น *_*
"แกอย่ามายุ่งกับฉัน" พิ้นตอบ
"พวกฉันห้ามแกแล้ว" เพียวตอบ
"......." ส่วนพอลก็ได้แต่ยักคิ้วกวนๆ
พักกลางวัน
"ไอ้ฟ้าพาฉันไปหลังโรงเรียนแปปดิ่"
ไอ้พู่กันกระซิบข้างหูฉันหลังจากนั่งลงกำลังจะกินข้าว
"ไปทำมะเขืออะไร ฉันจะกินข้าว"
"เพื่อนกันมันก็วัดกันที่ตรงนี้แหละ" พูดจบมันก้อทำหน้ามู่ทู่ใส่ฉัน ต้องยอมจนได้สิ่นะ
"เออๆ ไปก็ไป "
" รักแกที่สุด"
"อ้าวจะไปไหนกัน" ใบพัดกับพิ้นที่กำลังเดินมาถามด้วยความสงสัย
"เอ พวกแกมีซัมธิงรองอะไรกันรึป่าว"
"บะ...บ้าไอ้พิ้นคิดได้ไงยัยฟ้าแบนขนาดนี้
ไม่ใช่สเป็กฉันหรอก" แบน! กรี๊ดดดดดด
ป้าป!
"โอ๊ยยยยย"
"ฉันเปลี่ยนใจ ไม่ไปแล้ว!"มันยกนาฬิกาขึ้นมาดูเวลาและก็รีบวิ่งไปทันที
"มันไปไหนของมัน"
"หลังโรงเรียน"
"อืม"
"ไอ้ฟ้าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว"
"อะไร หะ...เห้ยย" พูดจบไอ้พอลก็กระชากแขนฉันไปเลย และพอฉันมาถึงหลังโรงเรียนก็เข้าใจทันที ไอ้พู่กันกำลังโดนรุมใช่มันกำลังโดนรุมละ..แล้วนั่นมันไม่ใช่เด็กในโรงเรียนฉันนี่ พวกZFSนี่! พอฉันเห็นก็เป็นอีกครั้งที่ฉันวิ่งเข้าไปขวางพวกนั้นที่กำลังรุมกระทืบเพื่อนฉัน
"หยุดนะ!" และเป็นอีกครั้งที่ทุกอย่างสงบ
"ไอ้ฟ้า...." พูดแค่นั้นมันก็สลบไปเลย
นั้นมันไอ้ภาพนรกนี่นาหนอยฉันจะไม่ทนแล้วฉันถลาเข้าไปหาอีตาภาพนรกพร้อมกับกระชากคอเสื้อเขา อย่าเรียกว่ากระชากเถอะเพราะอีตานี่ยืนนิ่งไม่สะเทือนเลยซักนิด!" ไอ้อันธพาลชอบหาเรื่องคนอื่น คิดว่าหล่อแล้วจะทำอะไรก็ได้รึไงอย่าคิดนะว่านายเป็นพี่ชายยัยน้ำเงินแล้วฉันจะเกรงใจนายหน่ะไอ้ภาพนรก!" เงียบกริบ
"หึ แล้วฉันเคยพูดหรอว่าฉันไม่ได้เป็นพวกอันธพาลหน่ะ" เขาพูดแล้วก็ขยับตัวเข้ามาหาฉันเรื่อยๆแต่พอฉันหันไปกำลังจะขอความช่วยเหลือ.... ไม่นะไอ้เพื่อนเวรพวกมันหอบไอ้พู่กันไป!แล้วทิ้งฉันไว้กับเหล่าบรรดาZFS !! กลับไปฉันจะเฉ่งเป็นลายบุคคลเลยคอยดูเถอะ!
"กวนประสาท! หน้านิ่งๆของนายหน่ะคิดหรอว่าฉันจะกลัว!"
"หน้าฉันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว"
"เก๊ก!" เขาถึงกับอึ้งไปเลยสงสัยเกิดมาไม่เคยโดนใครด่าแบบนี้ล้ะมั้งฮ่าาา สะใจ
"สุดยอดดดดด เห้ยเธอนี้แม่งโครตกล้าเลยหว่ะ ฮ่าๆๆๆ" แล้วนั่นมันใครเนี้ย พวกอีตานี่รึป่าว ฉันว่าน่าจะใช่นะพออีตานี่หันไปมองทุกอย่างก็หยุดทันที
"ไอ้สีไม้ ฉันว่าไอ้ภาพวาดมีเหยื่อใหม่แล้วหว่ะ" อะไรใครเป็นเหยื่อ ใครกันหวังว่าจะไม่ใช่ฉันหรอกนะ "แกพูดถูกแล้วไอ้บรรทัดฉันมีเหยื่อรายใหม่แล้ว"พูดจบอีตาภาพนรกก็ยกยิ้มที่มุมปาก "ถ้าเธออยากให้ฉันเลิกหาเรื่องเพื่อนเธอเย็นนี้มาหาฉันที่โรงเรียนซัลฟาเอส ถ้าเธอไม่มาแล้วเราจะได้รู้กัน" อ้ากกกกกกกก ฉันเกลียดนายอีตาภาพนรก! แล้วนั้นอะไรพวกนั้นทะยอยกันปีนกำแพงกลับเข้าไปในโรงเรียนตัวเอง "เจอกันนะสาวน้อยย^^" ก่อนที่ทุกคนจะพากันข้ามไปก็มีผู้ชายคนนึงพูดกับฉัน ถ้าจำไม่ผิดเขาชื่อบรรทัด " ไอ้ภาพวาดก็แบบนี้แหละเธอเป็นผู้หญิงมันไม่ทำอะไรเยอะหรอก อาจจะเจ็บตัวนิดหน่อย ถ้าเธอขัดใจมัน" จะบ้าตาย พูดจบผู้ชายคนนั่นก็ข้ามกำแพงไปอีกฟาก ฉันจะต้องไปจิงๆหรอ ไม่น่าเลยฉัน โอ๊ยยย!
หลังเลิกเรียน
"สรุปแกจะไปดูหนังกับฉันไหมวันนี้" ยัยน้ำเงินถามฉัน ฉันก็อยากไปอยู่นะแต่อีตาภาพนรกกั๊กฉันไว้แล้วอ่ะดิ่ประเด็น ฉันอยากจะตอบยัยน้ำเงินไปแบบนั้น แต่ก็ต้องตอบอีกอย่างไป" ฉันต้องรีบไปเคลียการบ้านหน่ะ" ขอโทษนะเพื่อนรัก
"อย่างแกมีการบ้านให้เคลียด้วย?"
"ก็ ..มันก็มีบ้างแหละ" ฉันพูดพลางยิ้มเจื่อนๆให้ยัยน้ำเงิน"อืมโอเคๆ"
ณ โรงเรียนซัลฟาเอส
เป็นอีกครั้งที่ฉันมาสถิตอยู่ที่นี่ซัลฟาเอส
"ไง สาวน้อยฉันคิดว่าเธอจะไม่มาซะอีก"
ฉันเพียงแต่ยิ้มให้ผู้ชายคนนั้น"ฉันชื่อสีไม้นะ" อืมม หน้าตาเป็นมิตรฉันจะคุยดีๆด้วยล้ะกัน " ฉันชื่อสีฟ้า ^_^"
"ปะ เข้าไปข้างในกันพวกนั้นคงรอลุ้นกันอยู่ว่าเธอจะมารึป่าว"
"ลุ้น?"
"ใช่ แต่เธอก็บ้าดีนะ ยังกล้ามา"
"ฉันอยากให้เรื่องนี้จบซักที"
"หมอนั่น...ฉันหมายถึงไอ้พู่กันหน่ะ เธอกับมันสองคนเป็น..."
"เพื่อนกันหน่ะ ^^ตั้งแต่สมัยอนุบาลเลยค่อนข้างซี้กัน "
"อ๋อ ครับ" พวกZFSก็ยังมีคนที่นิสัยดีอยู่บ้างอ่ะนะสีไม้ทำให้ฉันเข้าใจขึ้นมาหน่อยว่าพวกนี้ก็ไม่ได้เป็นอันธพาลไปซะทุกคน
"เห้ยย ยัยนั่นมาจิงด้วยหว่ะ" อีตาบรรทัดตะโกนขึ้นมาทำให้ทุกคนหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียวกัน "เธอมาช้า" หะ นี่ฉันเลิกเรียนแล้วก็รีบมาเลยนะ!อีตาบ้า
"นายมีอะไรก็รีบๆพูดมาฉันมีการบ้านต้องกลับไปทำ!"ฉันพูดกระแทกเสียงใส่อีตาภาพนรก และอีตานั่นก็ลุกขึ้นมาและมองฉันด้วยสายตาที่อ่านยาก ไม่ได้ยากแบบธรรมดาแต่ ยากมากๆเลยหล่ะ
"พวกฉันจะไปกินเหล้ากัน"
"แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน"
"ฉันพูดไปแล้ว เธอมาช้า"
"งั้น ฉันกลับล้ะไว้นายว่างเราค่อยคุยกัน"
"หึ ฉันจะคุยวันนี้"
"อะไรของนาย"
"เธอต้องไปกับฉัน" อะไรอีกอีตานี่จะเล่นตลกอะไรกับฉันอีกเนี้ย "จะเดินมาดีๆหรือจะต้องให้ฉันอุ้มเธอ" พออีตาภาพนรกพูดจบเสียงโห่แซวก็ดังขึ้น"ไม่ค่อยเลยหว่ะ ไอ้ภาพวาด" และพวกนั้นก็พากันหัวเราะ
"ฉันเดินเองได้!" พูดจบฉันก็เดินกระแทกไหล่อีตาภาพนรกไปทันที ชีวิตฉันมีแต่อุปสรรคมีแต่เรื่อง ฉันอยากมีเรื่องตื่นเต้นเข้ามาในชีวิตก็จริงแต่ไม่ใช่แบบนี้สิ่ ฉันอยากกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม ฮือๆร้องไห้หนักมาก TT"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา