คำหอม

-

เขียนโดย Bush

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.54 น.

  6 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,613 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กันยายน พ.ศ. 2558 11.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

โอ้ละหนอดวงเดือนเอย พี่มาเว้ารักเจ้าสาวคำดวง

โอ้ดึกแล้วหนอพี่ขอลาล่วง อกพี่เป็นห่วงรักเจ้าดวงเดือนเอย

ขอลาแล้วเจ้าแก้วโกสุม(เอื้อน) พี่นี้รักเจ้าหนอขวัญตาเรียม

จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย จะหาไหนมาเทียมโอ้เจ้าดวงเดือนเอย (ซ้ำ)

หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอมกลิ่นคล้ายคล้ายเจ้าสูของเรียมเอย (ซ้ำ)

หอมกลิ่นกรุ่นครันหอมนั้นยังบ่เลย เนื้อหอมทรามเชยเอยเราละเหนอ

 

อ้ายคำหอมครุ่นคำนึงถึงสาวคนฮักนามว่าดวงเดือนชาวบางกอกแต่ครั้งรุ่นหนุ่มไม่นึกฝันว่าจะเจอะจะเจอกันอีกทีมีลูกสาวโตยี่สิบปีเต็มหน้าตาละม้ายคล้ายคนจีน"ผิวพรรณขาวจัดราวกับลูกเจ็กพ่อเค้าค้าขายล่ะสิท่าเอ้อก้อดี..." เดือนนั่งมองหน้าเหมือนชั่งใจในท่าที "ก้อเลี้ยงมันมาแต่เด็กส่วนพ่อมันก็ไปตามทางของมันผู้ชายสมัยไหนก็ทั้งน้านแล้วแกทำอะหยังอยู่ร้องเพลง...รึไง" อ้ายคำหอมพยักหน้าบุ้ยใบ้ไปทางลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ฟองดูหันมาสบตาเหมือนรู้ท่าทีว่าพ่อส่งสายตาเรียกเลยเดินเข้ามาหายกมือกระพุ่มไหว้น่าเอ็นดู "สะบายดีครับแม่น้า" เดือนมองดูด้วยสายตาเอ็นดูอย่างเห็นได้ชัด ส่วนสาวกำไรลูกสาวของแม่ดวงเดือนมองค้อนตาแทบหลุดทำให้ฟองดูมองดูสาวน้อยวัยไล่เรื่ยกันอย่างไม่สบอารมณ์แต่ไม่อยากจะพูดอะไรเท่าไรนักเพราะคงไม่น่าจะได้เจอกันอีกหรอก โธ่แม่เอ๋ย หมวยแท้ ๆ เล้ย ตัวไม่เตี้ยไม่สูง แต่ขาววอกราวกับลิงเผือก ตาค่อนข้างรีเฉียง แก้มแดงเป็นสีลูกตำลึงสุกเพราะโกรธทำท่ากระฟัดกระเฟียด "แม่ไปเถอะเดี๋ยวรถติดเด็กเลิกเรียนคนที่เค้าเลิกงานจะพากันกลับบ้านหนูขี้เกียจโหนรถเมล์แน่นเอี้ยด" แม่เดือนทำท่าเหมือนนึกขึ้นมาได้ "เออ งั้นฉันไปนะแกคำหอมเบอร์แลกกันแล่วเน้อ" กำไรยกมือไหว้อ้ายลุงคำหอมแต่ไม่ได้เอ่ยวาจาลากับฟองดูส่วนฟองดูก็ได้แต่ก้มหน้าลงปลายจมูกโด่งแบบฝรั่งจดกับปลายนิ้วมือที่กระพุ่มไหว้แม่น้าดวงเดือน

ฟองดูเป็นลูกชายของคำแพงน้องชายแท้ ๆ ชาวลาวที่คลานตามกันออกมากับน้องสะใภ้ที่เป็นชาวฝรั่งเศส...หลังจากคลอดหลานชายตัวน้อยทั้งพ่อและแม่แท้ ๆ ของเขาก็ต่างคนต่างไปคนละทางส่วนกำไรเป็นลูกสาวของน้องสาวแท้ ๆ ของดวงเดือนซึ่งเกิดกับพ่อค้าชาวจีนฮ่อแต่จำต้องหนีคดียาเสพติดและฆ่าแม่แท้ ๆ ของหนูน้อยกำไร ดวงเดือนมีสามีแล้วเป็นชาวอเมริกันชื่อมิสเตอร์แจ๊คกี้...เจ้าของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่กลางกรุงเทพมหานคร ผู้ไม่ต้องการภาระผูกมัดใดจากผู้หญิงคนไหนจึงปฏิเสธไม่ยอมให้ตั้งครรภ์ "ถ้าคุณหรือไม่ว่าผู้หญิงคนไหนแม้ว่าจะเป็นฝรั่งด้วยกันก็ตามทีผมเลิกและไม่ยอมรับเด็กเป็นลูก ผมทำจริง ๆ ผมบอกคำไหนก็คำนั้น"

 

อกพี่คิดถึงคะนึงนอนวัน นอนให้ใฝ่ฝันเห็นจันทร์แจ่มฟ้า 

ทรงกลดสวยสดโสภาแสงจันทร์ส่องหล้าขวัญตาเรียมเอย....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา