ถึงคราวนางร้าย ทะลุมิติ

องค์รัชทายาทพระองค์น้อย เทียนฟง ต้องสืบทอดราชบัลลังก์ขึ้นเป็นฮ่องเต้ก่อนเวลาอันควร ด้วยวัย เพียง 12 พรรษา  หลังจากฮ่องเต้ผู้เป็นราชบิดาสวรรคต ด้วยการประชวรทรุดหนัก แม้พรรษายังน้อย แต่กลับฉลาดมากกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

"เทียนฟงเอ้ย หลานช่างน่าเห็นใจยิ่งนัก ด้วยเสด็จพ่อของเจ้ามาจากไป โดยที่เจ้ายังไม่ทันโต ทำให้เจ้าต้อง ขึ้นนั่งบัลลังก์ตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องอดทน และเข้มแข็งไว้นะรู้ไหม?   เพราะต่อแต่นี้ไป เจ้าต้องดูแลรับผิดชอบบ้านเมือง และราษฎร ไม่ว่าเจ้าจะพร้อมหรือไม่ มันก็เป็น ชะตาฟ้าลิขิตที่ไม่อาจฝืน เจ้าเองก็เป็นเด็กฉลาด สามารถท่องตำรายากๆได้ ตั้งแต่อายุยังน้อย มีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินวัย  ลุงจะช่วยสอนสิ่งต่างๆที่ควรให้แก่เจ้าเอง"         "พะยะคะ เสด็จลุง หลานตระหนักดีมาเสมอ ว่าตนเองเป็นรัชทายาท ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า หลานก็ต้องทำหน้าที่ขึ้นนั่งบัลลังก์ไม่ว่า จะช้าจะเร็ว วันนี้ก็ต้องมาถึงอยู่วันยังค่ำ"

หลังจากนั้น ฮ่องเต้พระองค์น้อย ก็ตั้งใจศึกษาสิ่งต่างๆที่จำเป็นสำหรับหน้าที่การเป็นฮ่ิิองเต้ที่ดี จากเสด็จลุงแท้ๆขององค์เอง   วันหนึ่งเสด็จลุงของพระองค์ก็ได้แนะนำเด็กชายคนหนึ่งวัยไล่เลี่ยกันให้รู้จัก    " เทียนฟงเอ้ย รู้จักกันไว้ซะสิ ต่อแต่นี้ต่อไปเด็กคนนี้จะเป็นองค์รักษ์คนสนิทของเจ้านับแต่นี้ต่อไป ถึงจะเห็นว่ายังเล็กเท่านี้ แต่สมกับที่เป็นบุตรขององค์รักษ์อันดับหนึ่งแห่งวังหลวงฝีมือเก่งกาจเกินวัย  เด็กคนนี้มีนามว่า อี้หนาน"   นับแต่นั้นฮ่องเต้เทียนฟงก็มีอี้หนานเป็นองค์รักษ์คนสนิทผู้ซื่อสัตย์ข้างพระองค์      

แต่แล้ววันหนึ่ง เหตุการณ์ที่เป็นเงาแห่งเมฆหมอกที่ชั่วร้ายก็ได้คืบคลานเข้ามาโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว  ในขณะที่พระกระยาหารบนโต๊ะเสวยได้ถูกนำมาวางฮ่องเต้องค์น้อยที่พกตำราเล่มหนาเข้ามาด้วยก็ประทับอ่านตำราอย่างติดลม บนโต๊ะเสวยอยู่กับผู้เป็นเสด็จลุงของพระองค์          "เทียนฟงเอ้ย นี่มันบนโต๊ะเสวยนะ เจ้าอยากอ่านตำราก็ไปอ่านในห้องทรงอักษรสิ ถึงเวลากินก็ต้องกิน"  ชายชราสูงศักดิ์เอ่ยอย่างนึกเอ็นดู            "หลานยังไม่หิวเท่าไหร่เลย เสด็จลุงทรงเสวยก่อนเถอะพะยะค่ะ หลานขออ่านตำราหน้านี้อีกสักหน่อย กำลังจะจบแล้วน่ะพะยะคะ" ฮ่องเต้องค์น้อยกล่าวโดยที่หันพระพักตรมาให้ความสนใจกับตัวหนังสืออย่างเดิม

ชายชราสูงศักดิ์ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจก่อนที่จะนำเครื่องเสวยตักขึ้นเสวย แต่ผ่านไปเพียงครู่เดียว ก็ต้องล้มฟุบลงบนโ๊ต๊ะ พร้อมกระอักเลือดออกมา ฮ่องเต้พระองค์น้อยละความสนใจจากหนังสือ รีบเข้ามาหาเสด็จลุงของตนอย่างตกพระทัย   "นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ!! เสด็จลุง เสด็จลุงพะยะคะ  อี้หนานรีบตามหมอหลวงให้เราเร็ว" ฮ่องเต้เทียนฟงรีบออกคำสั่งองค์รักษ์ข้างกายทันที

เหตุการณ์ผ่านไปพบว่าในเครื่องเสวยบนโต๊ะมียาพิษชนิดร้ายแรงปะปนอยู่ และได้ทำให้เสด็จลุงของพระองค์สวรรคตเพียงเวลาไม่นาน แต่กลับไม่สามารถหาตัวผู้กระทำผิดผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ลอบปลงพระชนม์ได้ เรื่องไปจบอยู่แค่ พ่อครัวผู้ทำอาหารบนโต๊ะเสวยถูกประหารเพียงเท่านั้น         

"มันจะเป็นไปได้อย่างไรล่ะ อี้หนาน เหตุการณ์ลอบสังหารอย่างอุกอาจจะสืบหาต้นตออะไรไม่ได้เลย ราวกับว่าผู้อยู่เบื้องหลังผู้นี้ ต้องเป็นคนที่มีตำแหน่งสำคัญในวังหลวง จนทำให้ผู้คนในวังหลวงให้ความร่วมมือ เรื่องนี้ต้องมีผู้สมรู้ร่วมคิดกันหลายคนแน่  ตั้งแต่เราขึ้นนั่งบัลลังก์คงเป็นเพราะเรายังเด็ก และได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้อย่างรวดเร็ว จึงยังไม่ทันได้มีฐานอำนาจใดๆ มาค้ำจุล เราว่าเป้าหมายในครั้งนี้ ไม่ใช่เสด็จลุงหรอก แต่เป็นตัวเราเองที่ถูกลอบสังหาร และผู้ที่ทำจะต้องหวังผลที่จะนั่งบัลลังก์แทนเรา แต่คงไม่ง่ายนักที่จะหาหลักฐานสาวไปถึง เพราะเห็นได้ชัดว่าคนในวังล้วนให้ความร่วมมือ  ดูเหมือนเราคงต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อความปลอดภัย และสืบหาตัวผู้อยู่เบื้องหลังซะแล้วล่ะ"

และแล้วจู่ๆ ฮ่องเต้องค์น้อย เทียนฟง หลังจากที่เสด็จออกล่าสัตว์ก็ประสบอุบัติเหตุบางอย่าง จนทำให้กลายเป็นคนปัญญาอ่อน โดยที่ผู้คนในวังไม่ทราบสาเหตุ แม้แต่หมอหลวงก็ไม่สามารถรักษาให้หายได้ คงมีแต่องค์รักษ์ อี้หนานเท่านั้นที่รับรู้สาเหตุดี