หยุดนะ ท่านประธาน

8.2

เขียนโดย kasuke

วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.56 น.

  8 ตอน
  4 วิจารณ์
  9,547 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2558 19.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ใครกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมยูกิ อิชิคาว่า ยูกิ ผมได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนเอกชนชายล้วนแห่งหนึ่ง ผมได้เดินก้าวเข้าในโรงเรียนแล้ว ตอนนี้ เวลา 7:00 นี่เรามาเร็วไปเหรอ แต่ก็นะผมตื่นเต้นนี่น่า เพราะผมได้ย้ายมาเข้าในโรงเรียนชายล้วนครั้งแรก จะหาเพื่อนได้ไหนนะ ขณะที่ผมคิดไปเดินไปในตัวตึก ผมก็เห็นนักเรียนจำนวนมากแย่งกันดูบอร์ดอะไรสักอย่างอยู่ น่าจะเป็นบอร์ดที่เกี่ยวกับห้องที่นักเรียนแต่ละคนจะอยู่ ด้วยความอยากรู้ว่าเราได้อยู่เราห้องอะไร ผมจึงตัดสินใจผ่านฝูงนักเรียนอย่างยากลำบาก

"ขอทางหน่อยนะครับ"ผมหมุดผ่านฝูงนักเรียนแล้วรีบไร่ดูชื่อของตัวเอง

"นี่ไง เจอแล้ว" ผมเอาหน้าเข้าไปดูใกล้ๆแล้วรีบออกทันที

"อยู่ห้อง1สินะเก่งจังเลยเรา" ผมพูดให้กำลังใจตัวเอง และเดินไปที่ห้องเรียนอย่างชิวๆ

.

.

.

"โอ๊ย"ผมชนกับใครบ้างคนเข้า จึงร้องจึงด้วยความตกใจและล้มลงบนพื้นอย่างจัง ผมค่อยเงยหน้าขึ้นไปดูก็พบร่างสูงทีกำลังจ้องผมด้วยสีหน้าที่น่ากลัวและไม่สะทบสะทานต่อเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้

ผมค่อยลุกและรอคำขอโทษแต่ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่ยอมขอโทษผมง่ายๆ.ผมจึงเดินผ่านเค้าไปแต่ดูเหมือนว่าเค้าจับแขนของผมไว้แล้วดึงผมเข้าไปใกล้ร่างสูง

"นี่ จะไม่ขอโทษหน่อยหรือไง"เค้าพูดกับผม

"คุณต่างหากที่เดินชนผม.เพราะฉะนั้นคุณต้องขอโทษสิ" ผมเถียงเค้า

"เหรอ"เค้าพูดและเอาร่างของผมกับร่างของเค้าใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น

"อ๊ะ"ผมร้องด้วยความตกใจและตั้งตัวไม่ทัน

"จะว่าไป นายก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย"เค้าพูดพร้อมกับเอามือมาสัมผัสกับใบหน้าของผม

"นี่ จะทำอะไรนะปล่อยนะ"

"ชู่ อย่างส่งเสียงดังสิ ระวังจะถูกได้ยินเข้านะครับ" เค้าเอามือที่ร้อนนั่นมาลูบไล้ร่างกายผมที่ยังใส่ชุดนักเรียนอยู่ก็เสียวไม่น้อย โอ๊ยไม่นะนี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย 

เค้าหยิบโทรศัพท์มือถือของผมจากกระเป๋าเสื้ออย่างรวดเร็วและกดเบอร์ของเค้า

"เอาคืนมานะ"ผมรีบคว้ามาจากมือของร่างสูง

"โทรมานะฉันจะรอ อ้อ! " เค้าหยุดพูดก่อนที่จะขยับเข้าใกล้หูของผมแล้วกระซิบ

"ถ้าไม่โทรมานายเจอดีแน่น" เค้ากระซิบข้างหูของผม และค่อยๆออกมา

"ไปแหละ" เค้าเดินจากไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที เมื่อเค้าเดินจากไป

.

.

.

ผมส่องตัวเองในกระจก และพูดอย่างโกรธๆ

"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย เราโดนใครจากไหนก็ไม่รู้มาให้เบอร์แถมยังให้โทรกลับไปอีก "

หมอนั้นต้องเป็นโรงจิตแน่น ให้เบอร์ทั้งที่ไม่รู้จักชื่อและไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน และยังล่วงละเมิดทางเพศเราอีกด้วย(ไรท์:นี่แกคิดอะไรอยู่เนี่ย.555) นี่เราควรจะทำยังไงต่อไปดีเนี่ย 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++แหละนี่ก็เป็นนิยาย y เรื่องแรกที่ผมแต่ง ผมทดลองแต่งดู ถ้าทุกคนคิดว่าดีผมก็จะพยายามครับ แต่ถ้าทุกคนไม่ชอบผมก็จะไม่แต่งเพราะไม่ถนัดนิยาย  y เลย

ยังไงก็ผมก็ยังอยากได้ความคิดเห็นจากทุกคนอยู่ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีก็ตาม 

ติชนได้ครับ แก้ไข้ตรงไหนยังไงจะปรับปรุงครับบอกมาได้เลย ไม่ท้ออยู่แล้วครับ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา